Zestaw II
Podzielność uwagi, to zdolność:
koncentrowania swojej świadomości w ciągu dłuższego czasu na przedmiocie;
jednoczesnego obejmowania jednym aktem uwagi kilku przedmiotów;
jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej czynności;
szybkiego przenoszenia świadomości z jednego przedmiotu na inny przedmiot.
Pamięć to proces:
zapamiętywania, zapominania i przypominania materiału;
zapamiętywania, przechowywania i odtwarzania materiału;
zapamiętywania i uczenia się;
utrwalania minionych doświadczeń.
Ilość podstawowych operacji wynosi:
od 2 do 10;
od 8 do 12;
od 2 do 8;
od 2 do 6.
Myślenie sensoryczno-motoryczne to proces polegający na:
stosowaniu utrwalonej wiedzy;
odzwierciedlaniu strukturalnych i funkcjonalnych stosunków różnych elementów rzeczywistości;
operowaniu bezpośrednio obrazami przedmiotów i zjawisk;
operowaniu pojęciami i nazwami przedmiotów, zjawisk lub ich cech;
Stan, w którym przeżywanych jest wiele uczuć jednocześnie, nawet wzajemnie wykluczających się nazywamy:
deprywacją sensoryczną;
dwubiegunowością uczuciową;
ambiwalencją uczuciową;
różnorodnością uczuciową.
W asygmatyzmie::
punkt skupienia promieni świetlnych znajduje się za siatkówką;
mamy do czynienia z asymetrycznością soczewki;
punkt skupienia promieni świetlnych znajduje się przed siatkówką;
oko nie posiada zdolności adaptacyjnych do nagle pojawiającego się światła lub ciemności.
Uzasadnianie własnych niepowodzeń innymi czynnikami, to:
regresja;
racjonalizacja;
irracjonalizacja;
izolacja.
Teoria konwergencji głosi, że o osobowości decyduje:
środowisko i wychowanie;
zadatki wrodzone i wychowanie;
dziedziczność i środowisko;
popędy i instynkty.
Na złożoną strukturę osobowości składają się następujące grupy cech:
potrzeby, nastroje, zainteresowania, zdolności, inteligencja, temperament, światopogląd;
potrzeby, zainteresowania, procesy psychiczne, inteligencja, temperament, charakter, światopogląd;
potrzeby, wygląd zewnętrzny, zdolności, inteligencja, temperament, charakter, światopogląd;
potrzeby, zainteresowania, zdolności, inteligencja, temperament, charakter, światopogląd.
Kto uważany jest za ojca psychologii empirycznej:
Tomasz z Akwinu;
Kartezjusz;
Jan Ludwik Vives;
Filip Melanchton.
Psychologia jest nauką o:
dewiacjach psychicznych;
zachowaniu się ludzi i zwierząt;
duszy;
procesach psychicznych ludzi i zwierząt.
Introspekcjonizm, to kierunek psychologii zakładający, że:
bodźce zewnętrzne wywołują określone zachowanie człowieka;
o życiu człowieka decydują siły ukryte w podświadomości człowieka;
zjawiska świadome są dostępne człowiekowi przeżywającemu je;
psychika jest funkcją odzwierciedlania świata przez człowieka.
Psychologia społeczna zajmuje się:
analizą postaw człowieka w grupie społecznej;
zagadnieniami motywacji i sprawnego działania;
badaniem rozwoju człowieka od chwili poczęcia, aż do śmierci;
zachowaniem się człowieka w interakcjach z innymi ludźmi.
Osoba, która ma tendencję do tłumienia uczuć charakteryzuje się:
wybuchami emocjonalnymi;
ciągłą samoobserwacją;
nieumiejętnością pozytywnego myślenia;
brakiem kontroli doznawanych emocji.
Naukowa metoda badań psychologicznych, to:
grafologia;
fizjognomika;
analiza wytworów działania;
pseudotest.
Uczucia polegające na przeżywaniu pozytywnego lub negatywnego stosunku do innych ludzi, to uczucia:
estetyczne;
moralne;
intelektualne;
społeczne.
Wrażliwość zmysłowa, to:
zdolność doznawania wrażeń;
przekazywanie wrażeń do mózgu;
zdolność doznawania wrażeń wzrokowych;
odbiór bodźców przez receptory.
Przedmiotem psychologii introspekcyjnej jest:
subiektywny sposób, w jaki dany obiekt pojawia się w umyśle człowieka;
świadomość człowieka;
procesy poznawcze;
sytuacje, w których człowieka znajduje się.
Myślenie asocjacyjne:
sprowadza się do rozumowania;
to myślenie skojarzeniowe, bierne;
polega na operowaniu pojęciami;
to myślenie ukierunkowane.
Wnioskowanie dedukcyjne polega na:
wyprowadzaniu wniosku szczegółowego z twierdzenia szczegółowego;
wyprowadzaniu wniosku szczegółowego z twierdzenia ogólnego;
wyprowadzaniu wniosku ogólnego z twierdzenia szczegółowego;
wyprowadzaniu wniosku ogólnego z twierdzenia ogólnego.
Uczucia asteniczne, to uczucia:
wywołane przez zdarzenia wyjątkowe, tj. klęski żywiołowe, wojna, śmierć itp.;
znoszące motywację człowieka do działania;
w których uwidacznia się afirmujący stosunek człowieka do przedmiotów, które je wywołały;
negatywne.
Powstawanie wyobrażeń przez aglutynację polega na:
wprowadzaniu szczególnych zmian w części przedmiotu lub zjawiska;
negacji praw przyrody;
łączeniu w nowe całości elementów przedmiotów i zjawisk istniejących w rzeczywistości;
nienaturalnym pomniejszaniu istniejących w rzeczywistości realnych przedmiotów i zjawisk.