Leki przeciwlękowe, uspokajające, nasenne
Diazepam, Relanium tabl. 2mg, 5mg, amp. 10mg, Diazepam RecTubes- wlewki doodbytnicze
(5mg i 10mgl)
Wskazania: Doraźne i krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie stanów lękowych, które mogą być również związane z bezsennością. Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu. Lek uspokajający w premedykacji. Leczenie stanów zwiększonego napięcia mięśniowego. Pomocniczo jako lek przeciwdrgawkowy w leczeniu niektórych typów padaczki. P.r. Należy do podstawowych leków w leczeniu stanu padaczkowego. U dzieci stosowany w leczeniu drgawek gorączkowych. Rzucawka ciężarnych. W anestezjologii: premedykacja do zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych, sedacja pooperacyjna. Tężec. Stany ze zwiększonym napięciem mięśniowym. Lęk napadowy.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej jak to możliwe. Zmniejszanie dawki należy zawsze przeprowadzać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską. P.o. Dorośli. Leczenie nasilonego lęku: 2-10 mg 2-4 razy na dobę. W lęku uogólnionym diazepam można stosować w dawce 5-15 mg/d, gdy buspiron, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inhibitory wychwytu serotoniny nie są skuteczne. Bezsenność związana z nasilonym lękiem: 5-15 mg przed zaśnięciem. Leczenie objawów nagłego odstawienia alkoholu: 10 mg 3-4 razy na dobę w ciągu pierwszej doby, a następnie dawkę można zmniejszyć do 5 mg 3-4 razy na dobę. W premedykacji: 5-15 mg przed zabiegiem. Stany zwiększonego napięcia mięśniowego 2-15 mg/d w dawkach podzielonych. Jako lek przeciwdrgawkowy: 2-10 mg 2-4 razy na dobę. U chorych po 65. rż. oraz u chorych osłabionych: początkowo 2-2,5 mg 1-2 razy na dobę, następnie dawki można zwiększać w zależności od tolerancji leku przez chorego. Dzieci po 3. rż. Stany lękowe, stany zwiększonego napięcia mięśniowego, jako lek przeciwdrgawkowy: 1-2,5 mg 3-4 razy na dobę lub 0,12-0,8 mg/kg mc./d w 3-4 dawkach podzielonych lub 3,5-24 mg/m2 pc./d w 3-4 dawkach podzielonych; następnie dawkę można stopniowo zwiększać w zależności od skuteczności i tolerancji leku. Zgodnie z zaleceniami polskich ekspertów w stanach lękowych u dzieci po 6. rż. należy stosować 0,5 mg/kg mc. Pozajelitowo. Podając diazepam i.v., nie należy mieszać go z innymi lekami. I.m. podawać głęboko, w duże grupy mięśniowe; i.v. lek należy podawać do dużych żył, powoli, z szybkością 2,5-5 mg/min; nie należy wstrzykiwać pozanaczyniowo. Przed podaniem i.v. konieczne jest rozcieńczenie 2 ml roztworu diazepamu co najmniej 50 ml 0,9% roztworu NaCl lub 5% roztworu glukozy. W psychiatrii (ostre stany lękowe, niepokój psychoruchowy). Dorośli zwykle 2-20 mg i.v. lub i.m. Stany zwiększonego napięcia mięśniowego. Dorośli. 10 mg raz lub 2 razy na dobę i.v. lub i.m. W premedykacji. Dorośli. 10-15 mg i.m. 30 min przed zabiegiem lub 5-10 mg powoli i.v. bezpośrednio przed zabiegiem. Stan padaczkowy. Dorośli. Początkowo 10-20 mg w powolnym wstrzyknięciu i.v. z szybkością 0,5-1 ml (2,5-5 mg)/min. Dzieci. 5-10 mg i.v. W razie potrzeby wstrzyknięcie można powtórzyć po 30 min lub podawać lek we wlewie kroplowym i.v. w dawce 100 mg w 500 ml 0,9% roztworu NaCl lub 5% roztworu glukozy z szybkością 40 ml/h. Maksymalna dawka dobowa 80-120 mg. Zbyt szybkie podanie leku i.v. grozi depresją oddechową i spadkiem ciśnienia tętniczego. Dzieci: 6. mż.-7. rż. 0,1-0,3 mg/kg mc./d w 2-4 dawkach podzielonych (2.-3. rż. do 4 mg/d; 4.-7. rż. do 6 mg/d); 8.-18. rż. 2,5-10 mg/d pozajelitowo. P.r. W czasie podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu chory powinien leżeć na brzuchu. Dorośli: początkowo 5-10 mg, w razie braku skuteczności dawkę powtórzyć po 10-15 min, do dawki 30 mg. Niemowlęta po 7. mż. do 0,5 mg/kg mc.; dzieci o mc. 10-15 kg - 5 mg; dzieci o mc. >15 kg - 10 mg; jeśli drgawki nie ustępują, należy powtórzyć dawkę po 10-15 min. U dzieci z dużym ryzykiem nawrotów drgawek gorączkowych podaje się diazepam w mikrowlewkach doodbytniczych co 8 h w czasie gorączki >38,5 °C, zachowując dawkowanie jak wyżej. Premedykacja i okres pooperacyjny. Dorośli: w dniu poprzedzającym operację - 10-20 mg; 30-60 min przed znieczuleniem ogólnym - 5-10 mg; po operacji - 5-10 mg. U osób w wieku podeszłym, z niewydolnością nerek i(lub) wątroby, z niewydolnością serca, niewydolnością oddechową należy stosować mniejsze dawki; początkowo 5 mg/d, w przypadku dobrej tolerancji dawkę można stopniowo zwiększać.
Rp.
Relanium 0,002 (lub 0,005)(dwa miligramy, pięć miligramów)
In tabl. N.20 (dwadzieścia tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 1xdz. przed snem (w stanach lękowych)
Rp.
Relanium 0,01 (dziesięć miligramów)
In amp. N.10 (dziesięć ampułek)
D.S. Podać głęboko domięśniowo zawartość 1 ampułki (w ostrych stanach lękowych).
Rp.
Diazepam RecTubes 0,005 (pięć miligramów)
wlewki doodbytnicze. N.10 (dziesięć wlewek)
D.S. Podać dziecku 1 wlewkę doodbytniczo. W czasie podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu dziecko powinno leżeć na brzuchu (w drgawkach gorączkowych).
Rp.
Diazepam RecTubes 0,01 (dziesięć miligramów)
wlewki doodbytnicze. N.10 (dziesięć wlewek)
D.S. Podać 2 wlewki doodbytniczo. W czasie podawania leku i przez 15 minut po jego podaniu chory powinien leżeć na brzuchu (w drgawkach padaczkowych).
Klorazepat, Cloranxen tabl. 5mg i 10mg, Tranxene kaps. 5mg i 10 mg,
Wskazania: P.o. Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie w stanach lęku i niepokoju. Łagodzenie ostrych objawów alkoholowego zespołu abstynencyjnego. Pomocniczo w padaczce, zwłaszcza z napadami częściowymi złożonymi. I.v., i.m. Stany lęku i niepokoju, stany pobudzenia ruchowego i agresji, alkoholowy zespół abstynencyjny, również z majaczeniem. Jako lek wspomagający w skurczach tonicznych w tężcu oraz w padaczce, zwłaszcza z napadami częściowymi złożonymi i w przerywaniu stanu padaczkowego.
Dawkowanie: Czas stosowania leku nie powinien być dłuższy niż 4 tyg., włącznie z okresem stopniowego zmniejszania dawki. P.o. Dorośli. Objawowe leczenie lęku: 5-30 mg/d, zazwyczaj w jednorazowej dawce 15 mg, najkorzystniej przed snem. W razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększyć do 60 mg/d (maks. 90 mg/d) w dawkach podzielonych. U chorych w wieku podeszłym oraz osłabionych: początkowo 5-10 mg/d. Łagodzenie ostrych objawów alkoholowego zespołu abstynencyjnego: 1. doba - dawka początkowa 30 mg, następnie 15 mg 2-4 razy na dobę; 2. doba - 15-30 mg co 8 h, 3. doba - 7,5-15 mg co 8 h; 4. doba - 5-10 mg co 8 h. W następnych dobach dawkę należy stopniowo zmniejszać, aż do odstawienia po uzyskaniu normalizacji stanu pacjenta. Dzieci. Stosować jedynie w wyjątkowych przypadkach w dawce 0,5 mg/kg mc./d w dawkach podzielonych. Pomocniczo w padaczce. Dorośli i dzieci po 12. rż. początkowo 7,5 mg co 8 h; w razie konieczności dawkę można zwiększać co tydz. o 7,5 mg/d do dawki maks. 60 mg/d. Głęboko i.m. lub i.v. w postaci powolnego wstrzyknięcia do dużej żyły lub we wlewie i.v. Ostre stany lęku, stany pobudzenia psychoruchowego lub agresji: 20-200 mg/d, w razie konieczności leczenie należy kontynuować, stosując preparat do podawania p.o. Alkoholowy zespół abstynencyjny z majaczeniem: 50-100 mg co 3-4 h. W przypadku konieczności dalszego pozajelitowego stosowania leku po 2-3 dniach dawkę należy zmniejszyć o połowę. Leczenie wspomagające w tężcu. W przypadkach niewymagających tracheotomii: 120-500 mg/d we wlewie i.v.; w ciężkim tężcu z oddechem wspomaganym - 500-2000 mg/d we wlewie i.v.
Rp.
Cloranxen (lub Tranxene) 0,005 (pięć miligramów)
In tabl. N.30 (trzydzieści tabletek)
S. Przyjmować 3 tabletki 1xdz.przed snem (w stanach lękowych)
Rp.
Cloranxen (lub Tranxene) 0,010 (dziesięć miligramów)
In tabl. N. 30 (trzydzieści tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 1xdz.przed snem (w stanach lękowych)
Alprazolam, Xanax 0,25mg, 0,5mg, 1mg, 2mg
Wskazania: Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie umiarkowanych lub ciężkich stanów lękowych. Zaburzenie lękowe uogólnione. Lęk napadowy z agorafobią lub bez niej. Zespoły lękowo-depresyjne.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej, jak to możliwe. W przypadku niektórych chorych wymagających stosowania większych dawek należy je zwiększać stopniowo (najpierw zwiększa się dawkę wieczorną, a w następnie poranną). U osób w podeszłym wieku, z chorobami wątroby lub u chorych, którzy dotychczas nie otrzymywali leków uspokajających, stosuje się mniejsze dawki. Większe dawki zaleca się pacjentom uprzednio leczonym anksjolitykami, lekami przeciwdepresyjnymi, nasennymi lub w leczeniu alkoholowego zespołu abstynencyjnego. P.o. Zaburzenie lękowe uogólnione, stany lękowe umiarkowane i ciężkie, stany lękowe występujące w depresji: tabletki początkowo 0,25-0,5 mg 3 razy na dobę, tabletki SR 1 mg raz na dobę lub w 2 dawkach podzielonych, dawka podtrzymująca 0,5-3 mg/d w dawkach podzielonych, dawka maksymalna - 4 mg/d w dawkach podzielonych. Dawkę maksymalną osiąga się w ciągu 3-4 dni. U chorych z zaawansowanymi chorobami wątroby, osób w podeszłym wieku i chorych wyniszczonych rozpoczynać leczenie od tabletek 0,25 mg 2-3 razy na dobę lub tabletek SR - 0,5-1 mg raz na dobę lub 2 dawkach podzielonych. Lęk napadowy. Zgodnie z zaleceniami poducentów leku początkowo należy stosować tabl. 0,5 mg 3 razy na dobę, tabletki SR 1 mg raz na dobę lub w 2 dawkach podzielonych, w zależności od reakcji chorego dawkę należy zwiększać stopniowo co 3-4 dni nie więcej niż o 1 mg. Zazwyczaj dawka wynosi 5-6 mg/d, dawka maksymalna - 10 mg/d w 3-4 dawkach podzielonych. Eksperci zalecają doraźne stosowanie alprazolamu w leczeniu lęku napadowego. Zgodnie z zaleceniami ekspertów z APA należy stosować 5-6 mg/d, wg ekspertów polskich - 2-6 mg/d. W długotrwałym leczeniu lęku napadowego alprazolam w dawce 1,5-8 mg stosuje się tylko wówczas, gdy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inhibitory wychwytu serotoniny są nieskuteczne. Po ustąpieniu napadów można podjąć próbę odstawienia leku pod ścisłą kontrolą lekarską (należy się liczyć z możliwością nawrotu choroby i[lub] pojawienia się objawów zespołu abstynencyjnego). Zmniejszanie dawki należy zawsze przeprowadzać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską, nie szybciej niż o 0,5 mg co 3 dni, przez dłuższe okresy w przypadku chorych osłabionych; najpierw należy zmniejszać dawkę południową. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych zmniejszać dawkę stopniowo, rozważyć odstawienie leku. Przekraczanie dawek terapeutycznych nie zwiększa skuteczności leczenia, może natomiast nasilać działania niepożądane. Leczenie powinno trwać tak krótko, jak to możliwe.
Rp.
Xanax 0,25 mg (lub 0,5mg; 0,001; 0,002 ) (dwieście pięćdziesiąt mikrogramów, pół miligrama, jeden miligram, dwa miligramy)
In tabl. N.30 (trzydzieści tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 3xdz. (w ciężkich stanach lękowych)
Lorazepam, Lorafen tabl. 1mg i 2,5mg
Wskazania: Krótkoterminowe (do 4 tyg.) leczenie objawów lęku towarzyszących zaburzeniom somatycznym. Zaburzenia snu: bezsenność, trudności w zasypianiu, krótki sen. W premedykacji, w celu zniesienia stanu napięcia i wywołania niepamięci wstecznej. W rehabilitacji w celu zmniejszenia napięcia mięśni. Stosowany jako lek dodatkowy w lęku i niepokoju w psychozach, do opanowywania akatyzji i innych ostrych działań pozapiramidowych poneuroleptycznych, w leczeniu katatonii.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej, jak jest to możliwe. Zmniejszanie dawki należy zawsze przeprowadzać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską. P.o. Dorośli. W stanach lęku i napięcia psychicznego: zwykle 1 mg 2-3 razy na dobę, w wyjątkowych przypadkach dawkę można zwiększyć do 2,5 mg 2-3 razy na dobę. W leczeniu lęku napadowego zgodnie z zaleceniami ekspertów z APA należy stosować 2-6 mg/d; zgodnie z zaleceniami ekspertów polskich - 1-3 mg/d. W długotrwałym leczeniu lęku napadowego stosować tylko, gdy trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inhibitory wychwytu serotoniny są nieskuteczne. W bezsenności: 1-4 mg 1-2 h przed snem. W premedykacji: 2-4 mg. Dawkę tę w uzasadnionych przypadkach można zwiększyć, nie przekraczając 10 mg/d. U chorych w podeszłym wieku 1-2 mg/d.
. Rp.
Lorafen 0,001 (lub 0,0025) ( jeden miligram, dwa i pół miligrama)
In tabl. N.25 (dwadzieścia pięć tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 3xdz. (w stanach lękowych)
Medazepam, Rudotel, Medazepam, tabl. 10mg
Wskazania: Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie objawowe stanów lękowych o różnej etiologii. Zaburzenia autonomiczne występujące pod postacią somatyczną. Niekiedy w migrenach i zaburzeniach skórnych pochodzenia psychogennego.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej jak to możliwe. Dawki należy zawsze zmniejszać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską. Stosować p.o. niezależnie od posiłków; zaleca się przyjmowanie leku wieczorem 30 min przed snem (w takim przypadku leku nie należy przyjmować po posiłku). Zazwyczaj stosuje się 10-30 mg/d w 2 -3 dawkach podzielonych lub raz na dobę wieczorem. W uzasadnionych przypadkach dawkę można zwiększyć, nie przekraczając 40 mg/d; w warunkach szpitalnych maksymalnie 80 mg/d. U chorych w podeszłym wieku należy stosować 5 mg 3-4 razy na dobę.
Rp.
Rudotel (lub medazepam) 0,01 ( dziesięć miligramów)
In tabl. N.20 (dwadzieścia tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 1xdz. Przed snem(w stanach lękowych)
Hydroksyzyna, Hydroxizinum tabl. 10mg i 25mg, syrop 1,6mg/ml, amp. 100mg
Wskazania: Lęk uogólniony, niepokój, napięcie przedmiesiączkowe, dolegliwości czynnościowe okresu pokwitania, nadpobudliwość u dzieci, także jako lek pomocniczy w chorobach organicznych ze współistnieniem lęku i niepokoju. Pomocniczo w leczeniu odczynów alergicznych: świąd na tle alergicznym (np. w przebiegu przewlekłej pokrzywki), dermatozy atopowe lub kontaktowe. W premedykacji i w okresie pooperacyjnym jako lek uspokajający. Podawanie i.m. zaleca się w leczeniu stanów pobudzenia, chorym z zaburzeniami psychicznymi, chorym z dolegliwościami ze strony serca, a także w stanach niepokoju w ostrym i przewlekłym alkoholizmie. Leczenie może być dwustopniowe - początkowo i.m., a następnie w kontynuacji p.o.
Dawkowanie: Stosuje się indywidualnie w zależności od stanu chorego. W objawowym leczeniu niepokoju, lęku, napięcia w przebiegu nerwic, a także w chorobach organicznych: dorośli: p.o. 50-100 mg 3-4 razy na dobę; dzieci: p.o. do 6. rż. 50 mg/d w 3 dawkach podzielonych, po 6. rż. 50-100 mg/d w 2-3 dawkach podzielonych (zwykle 3.-15. rż. 1 mg/kg mc./d). Świąd w przebiegu chorób o podłożu alergicznym: dorośli 25 mg 3-4 razy na dobę, dzieci do 6. rż. 50 mg/d w 3 dawkach podzielonych, po 6. rż. 50-100 mg/d w 2-3 dawkach podzielonych. W premedykacji i jako lek uspokajający w okresie pooperacyjnym: dorośli 50-200 mg, dzieci 0,6 mg/kg mc. I.m. zwykle 50-100 mg co 4-6 h, do 400 mg/d.
Rp.
Hydroxizinum 0,01
In tabl.
op.1
S. Podawać dziecku 2 tabletki 3xdz. (w leczeniu świądu w przebiegu chorób alergicznych)
Rp.
Hydroxizinum 0,025
In tabl.
op.1
S. Przyjmować 1 tabletkę 3xdz. (w leczeniu świądu w przebiegu chorób alergicznych)
Rp.
Hydroxizinum 1,6mg/1,0
Sir.
op.1
S. Podawać dziecku 2 łyżeczki 3xdz. (w leczeniu świądu w przebiegu chorób alergicznych)
Rp.
Hydroxizinum 0,1
In amp. N.10
D.S. Podawać domięśniowo zawartość 1 ampułki co 6 h (w stanach pobudzenia).
Buspiron, Buspirone, Spamilan tabl. 5mg i 10mg
Wskazania: Zespoły lękowe o różnej etiologii, pomocniczo w lęku uogólnionym. Stany niepokoju i napięcia z objawami somatycznymi i wegetatywnymi.
Dawkowanie: Początkowo 5 mg 3 razy na dobę, w razie potrzeby dawkę dobową można stopniowo zwiększać (o 5 mg). Optymalna dawka lecznicza wynosi 15-20 mg/d w dawkach podzielonych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 45 mg, u osób w podeszłym wieku - 30 mg.
Rp.
Buspirone (lub Spamilan) 0,005 (lub 0,01)
In tabl.
op.1
S. Przyjmować 1 tabletkę 3xdz. (w zespołach lękowych)
Nitrazepam, Nitrazepam tabl. 5mg
Wskazania: Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie bezsenności: trudności w zasypianiu, częste nocne przebudzenia.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej jak to możliwe. Zmniejszanie dawki należy zawsze przeprowadzać stopniowo, pod ścisłą kontrolą lekarską. P.o. Dorośli. Zgodnie z zaleceniami producenta 5-10 mg 20-30 min przed snem. Chorzy w podeszłym wieku: początkowo 2,5 mg przed snem, w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 5 mg. Zgodnie z zaleceniami polskich ekspertów zwykle należy stosować 5 mg, maksymalnie - 10 mg, u chorych w podeszłym wieku 5 mg. U dzieci 1-5 mg/d. Po zakończeniu leczenia nitrazepam należy odstawiać stopniowo. Stosować nie dłużej niż 4 tyg.
Rp.
Nitrazepam 0,005 (pięć miligramów)
In tabl. N.20 (dwadzieścia tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 30 min. przed snem(w bezsenności)
Estazolam, Estazolam, tabl. 2mg
Wskazania: Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie zaburzeń snu: trudności z zasypianiem, częste wybudzenia, wczesne ranne budzenie.
Dawkowanie: Należy ustalić najmniejszą skuteczną dawkę i stosować leczenie najkrócej jak to możliwe. Dawkę należy zawsze zmniejszać stopniowo. P.o. Dorośli. W leczeniu zaburzeń snu 2 mg 30 min przed snem, maksymalnie w wyjątkowych przypadkach 4 mg; osoby w podeszłym wieku zwykle 1 mg 30 min przed snem.
Rp.
Estazolam 0,002 (dwa miligramy)
In tabl. N.20 (dwadzieścia tabletek)
S. Przyjmować 1 tabletkę 30 min. przed snem(w bezsenności)
Zopiclon, Imovane, tabl. 7,5mg
Wskazania: Krótkotrwałe (do 4 tyg.) leczenie bezsenności (przejściowej, krótkotrwałej lub przewlekłej) u dorosłych (trudności w zasypianiu, spłycony sen).
Dawkowanie: Leczenie powinno trwać jak najkrócej, nie dłużej niż 4 tyg., włącznie z okresem stopniowego zmniejszania dawki leku. P.o. dorośli 7,5 mg tuż przed wieczornym spoczynkiem. U osób w podeszłym wieku, jak również u osób z niewydolnością wątroby i(lub) nerek początkowo 3,75 mg przed snem, w razie potrzeby można zwiększyć do 7,5 mg. Czas trwania leczenia w bezsenności przejściowej - 2-5 dni, w bezsenności krótkotrwałej - 2-3 tyg.
Rp.
Imovane 0,0075
In tabl.
op.1
S. Przyjmować 1 tabletkę tuż przed snem(w bezsenności)