Siła grawitacji: Fg
-Mz ≈ 5,9736×1024 kg - masa Ziemi, rz ≈ 6373,14 km , a zgodnie z drugą zasadą dynamiki:
Podstawiając zależność na siłę można obliczyć przyspieszenie ziemskie g
Siła sprężystości Fs
Gdzie:
- zmiana długości (wydłużenie lub skrócenie) ciała,
- współczynnik sprężystości sprężyny wyrażany w N/m,
- siła sprężystości
Siła dośrodkowa Fe
gdzie:
- siła dośrodkowa,
- masa ciała,
- prędkość ciała,
- promień krzywizny toru ruchu.
Siła dośrodkowa nie zmienia wartości prędkości ciała.
W ruchu po okręgu, powyższy wzór można wyrazić:
gdzie:
- prędkość kątowa.
Siła tarcia Ft
Jeżeli ciało porusza się, to siła tarcia dynamicznego ma kierunek ruchu ciała, zwrot przeciwny kierunkowi ruchu, wartość T jest równa:
gdzie:
- współczynnik tarcia zależny od rodzaju powierzchni stykających się ciał,
- siła nacisku prostopadła do powierzchni styku ciał.
T=
*g*m
Ruch jednostajny prostoliniowy - ruch ze stałą prędkością, którego torem jest linia prosta. Korzystając z ogólnego wzoru na prędkość (pochodna wektora przemieszczenia po czasie):
można w ruchu jednostajnym prostoliniowym zapisać
gdzie:
- prędkość chwilowa;
- wartość wektora prędkości (szybkość);
- wektor wodzący (w tym przypadku równy przemieszczeniu);
- droga pokonana przez ciało w czasie t;
- czas;
Ruch obrotowy:
gdzie
gdzie M jest momentem siły względem obranego punktu odniesienia, a L - krętem (momentem pędu) względem tego samego punktu odniesienia.
Jeżeli obrót odbywa się względem osi stałej lub sztywnej wówczas druga zasada dynamiki dla ruchu obrotowego może być napisana w następujący sposób:
gdzie M oznacza moment siły a I moment bezwładności względem osi obrotu.
Gdy brak momentu sił zewnętrznych (M = 0), z pierwszego wzoru można otrzymać równanie ilustrujące zasadę zachowania momentu pędu
Gdy oś obrotu jest ustalona, brak momentu sił oznacza stałość prędkości kątowej, ponieważ
co przy stałości I oznacza
Moment obrotowy:
Wektor momentu siły jest wektorem osiowym (pseudowektorem), zaczepiony jest w punkcie O, a jego kierunek jest prostopadły do kierunku płaszczyzny wyznaczonej przez wektor F i promień wodzący r.
M-r*F*sin alfa