Sylabus
WYDZIAŁ POLONISTYKI UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO |
||
Jednostka |
||
Stopień/tytuł naukowy |
Imię Elżbieta |
Nazwisko Piotrowska |
Kierunek |
Specjalność |
Nazwa przedmiotu gramatyka opisowa języka polskiego - składnia |
Rodzaj zajęć |
Liczba godzin 18 |
Tryb |
Przedmiot |
Rok studiów |
Semestr |
|
Założenia i cele: kurs podstawowy gramatyki opisowej |
|
Warunki wstępne: zaliczenie zajęć z fleksji. |
Szczegółowy program zajęć |
|||||
l.p. |
Tematyka zajęć |
Łącznie godzin |
|||
1.
2
3
4
5.
|
Przedmiot opisu. Systemowość składni. Podstawowe jednostki składniowe : wypowiedzenie, wypowiedź, zdanie, równoważnik wypowiedzi (oznajmienie, powiadomienie). Typy wypowiedzeń niezdaniowych (adresatywne, dopowiedzenia, wykrzyknienia, eliptyczne; niektóre parentezy). Narzędzia segmentacji wypowiedzi : intonacja, akcent zdaniowy, szyk. Orzeczenie - składnik zdaniotwórczy. Istota orzekania. Inne składniki niezdaniotwórcze. Pozycja składniowa. Hierarchia i typy pozycji składniowych. Jednostki składniowe niezdaniowe : grupa, zdanie składnikowe. Związek składniowy. Typy związków. Podstawowe reguły gramatyczne : formowania (kompletowania), przekształcania, rozwijania, elipsy.
Struktura zdania i jego wykładniki werbalne. Typy orzeczeń - charakterystyka formalna i semantyczna. Typy uzupełnień składniowych . Zależności składniowe : konotacja , akomodacja. Własności konotacyjne leksemów polskich. Struktury zdaniowe. Pozycje niekonotowane przez orzeczenie. Problemy dyskusyjne. Konotacja kategorialna. Konotacja a akomodacja. Typy akomodacyjne. Schematy zdaniowe. Składniki nieakomodowane. Problemy dyskusyjne.
Wypowiedź złożona : struktury zdaniowe semantycznie złożone. Struktury formalnie proste : typy grup składniowych, problemy z bezokolicznikiem, przysłówkami, partykułami, a także z nominalizacjami i imiesłowami. Granice struktur formalnie złożonych. Parataksa i hipotaksa. Klasyfikacja zdań złożonych Z. Klemensiewicza i inne propozycje. Typologia struktur zdaniowych formalnie złożonych ze względu na a/ centrum zdanio- / grupo- twórcze; b/ ze względu na typ wykładnika zespolenia; /c/ typ relacji semantycznej.
|
|
|||
|
|
|
|||
|
Metody oceny pracy studenta |
Liczba punktów/ udział w ocenie końcowej |
|||
|
ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) |
|
|||
|
śródsemestralne pisemne testy kontrolne |
|
|||
|
śródsemestralne ustne kolokwia |
|
|||
|
końcowe zaliczenie pisemne |
|
|||
|
końcowe zaliczenie ustne |
|
|||
|
egzamin pisemny |
100 |
|||
|
egzamin ustny |
|
|||
|
kontrola obecności |
|
|||
|
praca roczna |
|
|||
|
inne: |
|
|||
|
Szczegółowe wymagania zaliczenia |
|
|||
1.
|
zagadnienia do egzaminu GOJP podane są na stronie ijp.uw.edu.pl. Do egzaminu obowiązuje zaliczenie ćwiczeń z GOJP.
|
Literatura obowiązkowa |
||
l.p. |
|
|
1.
2.
3.
4. 5.
6.
7. 8.
9.
10.
11.
12.
|
Andrzej Bogusławski, Słowo o zdaniu i tekście, [w:] Tekst i zdanie, red. T. Dobrzyńska, E. Janus, Wrocław 1983, s. 7-31. Danuta Buttler, Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny, Warszawa 1976, rozdz. I. Zbigniew Gołąb, Próba klasyfikacji syntaktycznej czasowników polskich (na zasadzie konotacji), „Biuletyn PTJ” XXV, Kraków 1976. Renata Grzegorczykowa, Wykłady z polskiej składni, Warszawa 1996. Zenon Klemensiewicz, 1963, Zarys składni polskiej, Warszawa (lub wyd. następne). Jerzy Kuryłowicz, Podstawowe struktury języka: grupa i zdanie, [w] Problemy składni polskiej, [oprac.] Andrzej M. Lewicki, Warszawa 1971. Stanisław Jodłowski, Podstawy składni polskiej, Warszawa 1976. Roman Laskowski, Funkcjonalna klasyfikacja leksemów: części mowy i kategorie imienne, [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa 1984 (lub wyd. nastepne), s. 26-37 i 149-169. Jerzy Podracki, Składnia, [w:] Nauka o języku dla polonistów, red. S. Dubisz, Warszawa 1999, wyd. 3., s. 254-326. Kazimierz Polański, Główne typy struktur zdaniowych w języku polskim, „Zeszyty Naukowe WSP w Katowicach, Prace Językoznawcze III”, Katowice 1966. Anna Wierzbicka, Czy istnieją zdania bezpodmiotowe?, „Język Polski” XLVI, Kraków 1966, s.177-196. Henryk Wróbel, Składnia [w], Gramatyka języka polskiego. Kraków 2001. Zofia Zaron, Niektóre problemy z konotacja syntaktyczną, [w] Konotacja, red. J. Bartmiński, Lublin 1988, s.113-119.
|
|
|
|
Literatura uzupełniająca |
||
l.p. |
|
|
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7. |
D. BUTTLER, 1973, Składnia, [w:] D.Buttler, H.Kurkowska, H. Satkiewicz, „Kultura języka polskiego”, t. I, Warszawa lub wyd. następne), cz. IV. M. GROCHOWSKI, 1977, O właściwościach syntaktycznych polskich spójników, „Polonica” III, s.17-25. R. GRZEGORCZYKOWA (1990) Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa (lub wyd. następne), cz. II, rozdz. 1., 3. i 4. S. SZPAKOWICZ, M. ŚWIDZIŃSKI, 1981, Zarys klasyfikacji schematów zdaniowych we współczesnej polszczyźnie, „Polonica” VII, s.5-35. M. ŚWIDZIŃSKI, 1997, Elementy gramatyki opisowej języka polskiego, Warszawa, s. 66-115. Z. ZARON, 2002, Wypowiedzenie, zdanie, wypowiedź.Regulacje terminologiczne. [w[ Slavistički studii 10.Skopje:151-166. Z.ZARON, 2003, Oddziaływania składniowe [w] Prace Filologiczne XLVIII : 459-488.
|
|
|
|