Masaz leczniczy, METODY UZDRAWIANIA


MASAŻ LECZNICZY jest formą fizycznego oddziaływania na organizm ludzki za pomocą bodźców mechanicznych, głównie pod postacią ucisku na

tkanki, którego celem jest wywołanie odczynu miejscowego i ogólnego;

przemiana energii mechanicznej masażu na energię elektryczną w postaci impulsu elektrycznego /zmiana tzw. potencjału spoczynkowego na potencjał czynnościowy/

- jedna z metod działania fizykalnego w leczeniu = usuwania zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych,

- celem jest oddziaływanie terapeutyczne na tkanki miejscowo i na cały ustrój.

RODZAJE MASAŻU LECZNICZEGO:

1. masaż klasyczny,

2. „ segmentamy,

3. „ limfatyczny,

4. „ akupresorowy,

5. „ sportowy (odnowa biologiczna - zespół działań wspomagających proces aktywacji wypoczynku),

6. masaż kosmetyczny,

7. „ erotyczny,

8. „ reflaksacyjny.

9. Czas trwania zależy od:

-       schorzenia podstawowego,

-       schorzeń współistniejących,

-       wielkości masowanej powierzchni,

-       kolejności wykonywanego w serii masażu,

-       czy dotyczy jednej części ciała, czy całego (45 - 60min.).

10. Każdy chwyt lub technikę masażu należy powtórzyć min. x 2.

11 .Nie należy przerywać rozpoczętego masażu.

12.Dokumentacja prowadzona przez masażystę winna oceniać postępy i skuteczność masażu —> RWD.

STOSOWANE SĄ TZW. ŚRODKI POŚLIZGOWE = WSPOMAGAJCE

- zmniejszające tarcie i zapobiegające otarciom,

- rodzaj zależy od skóry , zabiegów towarzyszących, a także upodobań masażysty,

Środki te są nakładane na dłoń masażysty.

Najczęściej stosowane są:

- oliwka, wazelina, lanolina, talk kosmetyczny, mydło.

 

Stosuje się również tzw. środki wspierające zabiegi:

-       rozgrzewające: Capsiderm, Capsiplex, Ben -Gay, itp.

-       słabo rozgrzewające: Arcalen, Algesal, Butapirazol, Metindol, Voltaren, p/bólowe, p/zapalne, itp.

-       odżywcze: Bepanten, Dermosavit, Dermosan,

-       olejki eteryczne: żywica benzoesowa, rozmaryn, palisander, itp.

MECHANIZM DZIAŁANIA MASAŻU LECZNICZEGO

1. Działanie miejscowe

- zwiększa przepływ krwi i cbłonki,

- wytwarzane jest ciepło,

- naczynia i mięśnie ulegają rozluźnianiu,

- następuje przyspieszone usuwanie produktów przemiany materii.

2. Działanie odległe:

-       przyspieszone krążenie krwi i chłonki (tzw. teoria mechaniczna) (PG)

-       uwalnianie hormonów tkankowych: histamina, aminy, prostaglandyny, (tzw. teoria hormonalna),

-       pobudzanie wywołane zamianą energii mechanicznej na elektryczną z odruchowym pobudzaniem poprzez drogi nerwowe OUN.

 

Typy stosowanych działań w masażu leczniczym: TECHNIKI

1.     GŁASKANIE,

2.     ROZCIERANIE,

3.     UGNIATANIE

4.     WYRABIANIE (jako szczególny rodzaj ugniatania)

5.     OKLEPYWANIE

6.     MASAŻ WIBRACYJNY

7.     WAŁKOWANIE

8.     ROZSTRZĄSANIE

9.     WYCISKANIE..

 

 

 

METODY MASAŻU LECZNICZEGO:

1. ręcznie,

2. za pomocą aparatów i urządzeń mechanicznych,

3. łącząca obie strony ww. metody.

FORMY MASAŻU LECZNICZEGO: /wskazania/

1. masaż leczniczy krótkobodźcowy, trwający ok. 10-20 min. odczyn miejscowy, mogący wpływać wtórnie na funkcjonowanie wielu układów i narządów (zazwyczaj codziennie),

2. masaż leczniczy średniobodźcowy, trwający ok.20-30 min., wyzwalający podczas zabiegu odczyn miejscowy i w części reakcje ogólne (zazwyczaj codzienne lub co 2 -gi dzień),

3. masaż długobodźcowy trwający ok. 30-45min. podczas , którego pojawiają się reakcje ogólne (zazwyczaj co 2 - gi dzień).

ORGANIZACJA PRACY/HIGIENA MASAŻU

1.         Kwalifikacje zawodowe (podstawy teoretyczne + biegłość manualna).

2.         Cechy psychofizyczne: cierpliwość, wyrozumiałość, troskliwość, indywidualizacja postępowania.

Pełna sprawność fizyczna i odporność psychiczna z posiadanymi zdolnościami do szybkiej analizy pojawiających się reakcji miejscowych i ogólnych.

 

WARUNKI HIGENICZNO - SANITARNE

Gabinet winien spełniać wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 21.09.1992r. (Dz.U. 74, póz. 266). Wyróżniamy: - gabinet masażu suchego (nie wymaga stosowania specjalnych urządzeń),

-       gabinet masażu w środowisku wodnym (wirowy, podwodny, natryskowy itp.),

-       gabinet masażu z zastosowaniem urządzeń (wibracyjny, pneumatyczny, itp.)

Ø     Normatywna powierzchnia pojedynczego stanowiska zabiegowego winna wnosi 6 m oraz jednostanowiskowego pomieszczenia do masażu ok. 12-16 m2

Ø     Winien być wykonywany na stole do masażu, sztywnym równym o wymiarach: 80 cm x 200 cm

 

Ø     Umywalka z zimną i ciepłą wodą.

 

 

Ø     Dostateczne oświetlenie naturalne i sztuczne; wg Tomazowa i Oszasta, powierzchnia okien winna wynosić 10% powierzchni podłogi, a najmniejsza wielkość oświetlenia sztucznego na wysokości 80 cm od podłogi winna wynosić nie mniej niż 75 luksów /przy oświetleniu luminescencyjnym - 150 luksów/.

 

Właściwy mikroklimat winien być zapewniony przez odpowiednią wentylację naturalną i sztuczną, wilgotność i temperaturę powietrza.

HIGIENA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY MASAŻYSTY

l. PACJENT:

-       umyta, czysta i sucha skóra,

-       ,żadnych zmian ropnych, rozstępów, ubytków → przerwania ciągłości skóry, nie zagojonych ran, świeżych blizn, dermatoz, podrażnień,

-       stany gorączkowe,

-       krwawienia i krwotoki oraz skłonność do nich,

-       czynne przetoki,

-       żylaki —> rozsiew zakrzepów,

-       zmiany nowotworowe (! Czemiak),

-       stany podrażnienia i zapalenia narządów wewnętrznych,

-       zabieg winien być wykonywany min. 2-3 h po posiłku z ok. 15-30 min.okresem wypoczynku.

2. MASAŻYSTA:

-       wysoka kultura osobista,

-       skupiony na czynności,

-       dłonie osuszone, czyste bez zadrażnień, krótko obcięte paznokcie,

-       bez biżuterii i zegarka,

-       ubranie wygodne niekrępujące ruchów, buty stabilne (oddzielne przechowywanie stroju osobistego i pracowniczego),

-       czyste prześcieradła do okrycia i położenia pacjenta,

-       niezwykle ważna koordynacja wykonywanych mchów z oddechem,

-       postawa ciała masażysty: stabilne obciążenie stóp (równomierne),

-       miednica nieco obniżona (obniżony środek ciężkości ciała), kręgosłup wyciągnięty rozluźniony, biodra wychylone

NIE ZAWIESZAĆ CIAŁA NAD PACJENTEM

PRZECIWWSKAZANIA OGÓLNE DO MASAŻU LECZNICZEGO

-       przerwanie ciągłości skóry pacjenta,

-       zmiany ropne,

-       dermatozy,

-       rany,

-       nie zagojone blizny,

-       stany gorączkowe,

-       czynne przetoki, zmiany nowotworowe (uwaga czemiak),

-       zmiany zakrzepowe - zapalne żył,

-       żylaki,

-       stany krwotoczne (zwłaszcza pochodzenia naczyniowego),

-       kamica nerkowa, kamica pęcherzyka żółciowego,

-       zmiany zapalne narządów wewnętrznych,

-       krwotoki,

-       menstruacja u kobiet.

Dokumentacja masażu:

-       jest to postępowanie i metoda lecznicza wykonywana w oparciu skierowanie lekarskie, które zawiera rozpoznanie choroby zasadniczej i schorzeń współistniejących,

Wymagane też jest określenie czy mamy do czynienia z chorobą świeżą czy też z pozostałościami po przebytej chorobie Dawkowanie może być ściśle indywidualizowane.

Wymagane jest określenie podstawowych parametrów zabiegu:.

-       czas trwania zabiegu,

-       okolica wykonywania zabiegu,

-   liczba powtórzeń stosowanych typów masażu.

 

W środowisku wodnym:

-       temperatura,

-       ciśnienie,

-       odległość strumienia wody.

Przy tzw. specjalnych technik niezwykle ważna jest okolica stosowania.

 

Wskazania do wykonywania masażu całego ciała:

1. rekonwalescencja,'

2. zabiegi kondycyjne,

3. zapobieganie odleżynom i zaburzeniom krążenia krwi i chłonki,

4. długotrwałe przebywanie w łóżku,

5. zaburzenia psychiczne,

6. nadwaga i otyłość (miernego stopnia).

TECHNIKI STOSOWANE W MASAŻU LECZNICZYM

-       głaskanie,

-       rozcieranie,

-       ugniatanie,

-       wyrabianie,

-       oklepywanie,

-       masaż wibracyjny,

-       wałkowanie,

-       roztrząsanie,

-       wyciskanie .

Ad. GŁASKANIE:

·        każdy masaż winien rozpoczynać się i kończyć głaskaniem,

·        jest to najczęściej stosowana metoda

·        działanie lecznicze polega na : uspokajaniu i obniżaniu napięcia, usunięciu złuszczonego naskórka.

·        usunięciu substancji wydzielniczej gruczołów skory, przemieszczeniu krwi żylnej i chłonki, działaniu układu pobudzającemu układ nerwowy, zmniejszaniu bólu,

- jest częścią postępowania diagnostycznego,

- wykonywany od obwodu do serca,

- ok.20-25 ruchów na l minutę (powoli bez ucisku, dłoń masażysty przystosowuje się do kształtu masowanej części ciała )

PODZIAŁ:

·        ze względu na siłę : - łagodnie= muskające opuszkami palców,

- średnio mocne całą dłonią, - mocno - kłębami kciuków lub nadgarstkami —> odnowa biologiczna, sportowy

·        ze względu na kierunek wykonywania:

- podłużne wzdłuż przebiegu włókien mięśni lub osi ciała,

- poprzecznie,

- okrężne (gruczoły piersiowe, łopatki, itp.)

+0'.

Przeciwwskazania do wykonywania głaskania to:

-      IIo choroby Bűrgera

-      znacznego stopnia otyłość (↑ 40%)

-  przeciwwskazania ogólne do masażu

Ad. ROZCIERANIE:

·        wykonywanie ruchów kolisto-posuwistych po masowanej tkance,

·        zadania: rozdrobnienie, rozgniecenie, rozdzielenie zrostów i blizn, zwiększenie uelastycznienia wiązadeł i wytworzenie ciepła,

·        ok.60-100 ruchów na ł min. Podział

·        ze względu na głębokość

-       powierzchniowe = delikatne,

-       głębokie,

·        ze względu na kierunek

-       podłużne,

-       poprzeczne,

-       okrężne

Przeciwwskazania do rozcierania:

-       stany zapalne ścięgien, pochewek ścięgnistych,

-       choroba Bűrgera,

-     stany po zapaleniach (zakrzepowych) żył —> wyciskanie skrzepów, uszkodzenie naczyń,

-       skaza naczyniowa, uszkodzenie naczyń,

-       świeżo podane blokady lękowe i przeciwwskazania ogólne.

Ad. UGNIATANIE:

·        wykonywanie ruchów unoszenia, uciskania i wyciskania tkanki mięśniowej poprzez stosowane chwyty kleszczowe. lub szczypcowe, uciskania od ich przebiegu uciskania od przyczepu dalszego do bliższego

 

Działanie biologiczne:

-       dogłowowe, przesunięcie krwi i chłonki,

-       przyspieszenia. usuwania kwaśnych produktów przemiany materii,

-       likwidacja przykurczu,

-       wzrost siły mięśniowej,

-       zwiększenie elastyczności wiązadeł,

 

Wg Daigre: zwiększa to zakres tzw. regeneracji funkcjonalnej mięśni min. poprzez stymulowanie wymiany tlenowej.

Wg Beard'a: powstające podrażnienia proprioceptywne poprzez drogi nerwowe stymulują odpowiednie okolice OUN tzw. torowanie aferentywne,

-      wykonywane są w rytmie ok.40-50 ruchów na l min: poprzecznych podłużnych, pionowych (ucisk), ze skręceniem i mieszanych.

-       zabieg kończymy głaskaniem.

Przeciwwskazania do wykonywania ugniatania:

Ruchy podłużne:

- obniżenie napięcia mięśni,

- niedowłady z obniżonym napięciem mięśni —> wydłużają się.

Ruchy poprzeczne:

- wzmożone napięcie mięśni.

Ogólne:

- ostre zespoły bólowe np. rwa kulszowa,

- małe dzieci,

- niedowład spastyczny, /wiotki jw.

- choroba Heinego - Medina.

AD. WYRABIANIE - SZCZEGÓLNY RODZAJ UGNIATANIA jw,

Ad. Oklepywanie

-       bardzo silny bodziec mechaniczny przekazywany dłonią masażysty

-       wytwarza silny odczyn miejscowy,

-       powstanie silnego odczynu ogólnego tłumaczy się pobudzaniem układu nerwowego

-       wykonywane ruchy winny być: sprężyste, równomiernie, krótkotrwałe

-       częstotliwość - 250 - 300 uderzeń na l min. (szybkie)

-       100-120 uderzeń na l min. (wolne)



Wyszukiwarka