ZABURZENIA PSYCHOSEKSUALNE
Żadna podstawowa dziedzina życia w naszej kulturze nie jest obłożona tak rozlicznymi przesądami i fałszywymi poglądami jak dziedzina życia seksualnego.Żadna aktywność człowieka- i to od najwcześniejszego dzieciństwa- nie jest tak systematycznie i w takim stopniu spaczona przez rozliczne tabu, zakazy moralne, przepisy prawne i frustracje, jak aktywność seksualna. Frustracja i zahamowania są częścią i udziałem procesu socjalizacji. W każdej fazie rozwoju psychoseksualnego hamulce ze strony wpływów socjalnych (rodzinny i pozarodzinnych, takich jak kościół, szkoła itp.)są tak silne,że stwarzają stany silnej frustracji, mogące zniekształcić prawidłowy proces rozwoju emocjonalnego. Sprzyja to powstawaniu wypaczeń rozwoju psychoseksualnego, psychoseksualnego, więc rozwoju zaburzeń psychoseksualnych.
W XVIII i na początku XIX wieku zboczenia płciowe uważano za objaw zwyrodnienia umysłowego. Ponadto uważane one były za grzech. Ideler przeciwstawiał się religijnej i demologicznej „epidemii” zboczeń płciowych uważał je za chorobę, rebelię szatana przeciwko Bogu” a na Moresu de Tours uważał zboczenia płciowe za zaburzenia stojące na pograniczu między „chorobliwą psychologią” a „ogólną patologią”. Grohman zaliczył zboczenia w skład zaburzenia psychicznego oznaczonego przez niego jako „moral insanity”. Przez zaburzenie to rozumiał zmiany psychiki bez uszkodzenia zdolności umysłowych. Ulrichs, występujący pod pseudonimem Numa Numantius, był pierwszym, który w XIX wieku nie uważał homoseksualizmu za chorobę. Krafft- Bing sądził, że wszystkie zboczenia płciowe są ważnymi, elementarnymi zaburzeniami, od istoty i rodzaju, których zależy w dużej mierze rozwój osobniczy, zwłaszcza zaś etyczny, estetyczny i socjalny. Mangan i Charkot dokonują fizjologiczno-anatomicznego podziału zboczeń płciowych, opartego na frenologii. Wreszcie Scholtz odrzuca pojecie „moral insanity” a wprowadza jednostkę chorobową, która nazwał „moralną znieczulicą” i przez to dał jej samodzielne miejsce w nonsologii psychiatrycznej. Przyjął on dziedziczność w zboczeniach seksualnych, ale tylko częściowo, tj. tam gdzie była ona wyraźnie widoczna. Natomiast silnie podkreślał wpływ środowiska i wychowania na rozwój moralnej znieczulicy.
Jak zauważamy pojęcie zboczenia płciowego zmienia się. To, co jest uważane za zboczenie w jednym społeczeństwie, części świata, czy epoce, może być uważane za normalny przejaw życia seksualnego w innym społeczeństwie, czasie czy miejscu. Niektórzy autorzy, np. Alle, pod pojęciem zaburzeń psychoseksualnych opisują zboczenia płciowe, zaburzenia seksualne ilościowe na tle psychogennym i prostytucję, natomiast ogóle nie podciągają pod ten
-1-
termin nerwicowych zaburzeń wzwodu, wytrysku i satysfakcji seksualnej.
Tenże autor rozpatruje zaburzenia psychoseksualne jako następujące zaburzenia instynktowne:
Zaburzenia ekspresji instynktu seksualnego (koprofilia i koprofagia, sadomasochizm i skoptofilia, ekshibicjonizm);
Zaburzenia obiektu instynktu seksualnego (homoseksualizm, pedofilia, zoofilia, autoseksualizm, nekrofilia, gerontofilia, kazirodztwo i gwałt)
Zaburzenia bodźców instynktu seksualnego (transwestytyzm, transseksualizm i fetyszyzm)
Zaburzenia siły instynktu seksualnego (seksualna awersja, hipowersja)
Prostytucja
Inni autorzy np. Schultz, pod pojęciem zaburzeń seksualnych rozumieją stany, w których cel i życzenia seksualne są zdrowe, lecz cielesna czynność nie podporządkowuje się tym życzeniom.
Pod pojeciem zaburzeń psychoseksualnych, należy rozumieć coś więcej niż tylko zaburzenia w seksualnym zachowaniu się lub seksualnym odczuwaniu.
Ogólnie rzecz biorąc zboczenia płciowe polegają na odchyleniach w kierunku popędu seksualnego lub na nieprawidłowym sposobie jego realizacji.
Współczesne poglądy na powstawanie zboczeń płciowych nie są ujednolicone. Istnieje wiele koncepcji, teorii i szkół tłumaczących powstawanie zboczeń płciowych w sposób różnorodny, czasem przeciwstawny. W ostatnim okresie czasu wielu autorów skłania się do przyjęcia politologii zboczeń płciowych.
Teoria dziedziczności - Tą teorie przetrzymywali autorzy , którzy stwierdzili, że homoseksualistami stają się przeważnie dzieci urodzone przez matki w wieku starszym. Sugerowali oni anomalie chromosomalne, które jakoby towarzyszą późnemu wiekowi matek i stają się przyczyną rozwoju homoseksualizmu.
Wszelkie powyższe rozważania nad odmiennością biologiczną zboczeńców płciowych w sensie zmian zachodzących w ich chromosomach zostały obalone przez najnowsze badania, które wykazały, że płeć chromatynowa i chromosomalna jest zawsze zgodna z płcią anatomiczną, a nie jest zgodna z płcią przeżywaną psychoseksualnie.
Rodzinne występowanie zboczeń- Niektórzy autorzy wskazują na rodzinną skłonność do występowania zboczeń płciowych.
Teoria wewnątrzwydzielnicza- W myśl tej teorii zboczenia płciowe są wrodzone i uwarunkowane zaburzeniami chemizmu płciowego. Nowsze spostrzeżenia przemawiają za tym, że rodzaju zboczeń płciowych nie można uzależnić od zmian endokrynnych.
- 2-
Teoria organiczno-mózgowa - Podstawą tej teorii stanowią zapatrywania,że przyczyna zboczeń są zaburzenia biochemizmu kory mózgowej lub zaburzenia organiczne mózgu. Teoria ta ma wielu przeciwników rekrutujących się zwłaszcza z obozu zwolenników psychogenni zboczeń.
Zaburzenia płciowe a choroby psychiczne - Niektórzy autorzy stwierdzają, ze zboczenia płciowe można by rozpatrywać jako choroby psychiczne, inni traktują je jako objaw chorób psychicznych, a jeszcze inni usiłują dowieść, że zboczenia płciowe odgrywają rolę w etiologii chorób psychicznych.
Teoria psychosomatyczna- W ostatnich latach zaczęto zwracać uwagę na pewne zaburzenia psychosomatyczne, które mają tkwić u podłoża zboczeń płciowych i wpływać na ich rozwój. Opisano rolę zespołów psychoskórnych w powstawaniu transwestytyzmy, a zwłaszcza masochizmu. Wychodząc z założenia ze silne bóle skórne działają jako aphrodisicum u wielu ludzi, przyjęto,że współistnienie podniecenia seksualnego z bólem fizycznym może trwale kojarzyć i zdeterminować rozwój masochizmu- oczywiście przy pewnych skłonnościach.
Teoria psychologicznego uwarunkowania zboczeń- W myśl tej teorii zboczenia płciowe rozwijają się w następstwie niesprzyjających psychologicznych warunków rozwoju człowieka, zwłaszcza w dzieciństwie. Czynniki mogące wpływać na rozwój zboczenia płciowego:
Czynniki ogólne środowiskowe- Np. liczne zakazy heteroseksualne, nieodpowiednie warunki środowiska maja wpływ na powstanie kazirodztwa ;w rozwoju nekrofilii dużą rolę odgrywa alkoholizm oraz środowiskowy, ustawiczny kontakt z trupami;
Uwiedzenie-Jak wynika z badań, orientacja płciowa dokonuje się między 9 a 14 r.ż. W tym czasie w warunkach prawidłowych, wykształca się prawidłowy heteroseksualny popęd płciowy. W warunkach nieprawidłowych może się rozwinąć popęd homo lub biseksualny. Osoby uwiedzone miedzy 9 a 14 rokiem życia przekształcają się częściowo w homoseksualistów wyłącznych, częściowo w biseksualistów.
Niewłaściwe środowisko rodzinne- Odgrywa duzą rolę w powstawaniu zboczeń płciowych.
Urazy psychiczne
Teoria psychoanalityczna- Czynnikiem wywołującym zaburzenia w prawidłowym rozwoje popedu płciowego wg Freuda , są urazy w dzieciństwie
Teoria wieloczynnikowa- na powstawanie zaburzeń ma wpływ więcej czynników niż jeden
- 3-
Popęd płciowy u człowieka składa się z biologicznie uwarunkowanej, lecz niewyspecjalizowanej, podstawowej potrzeby człowieka, na której w postaci nadbudowy spoczywa ukształtowanie jakościowe i ilościowe, będące wynikiem wpływów społecznych. Energia popędu płciowego jest uzależniona od kultury osobniczej, a pośrednio od kultury społecznej. Tradycyjne ujecie popędu płciowego uzależniające go tylko od zmian somatycznych, a ściślej mówiąc hormonalnych, stosuje się do popędu seksualnego u zwierząt. U człowieka na popęd płciowy składają się czynniki psychosomatyczne, przy czym udział czynników psychicznych jest olbrzymi. Siła libido, rozumianej jako zespół potrzeb seksualnych uwarunkowana jest częściowo hormonalnie, a częściowo psychologicznie. Hormony odgrywają znaczną rolę jako „rozruszniki” popędu płciowego w okresie dojrzewania. Natomiast w okresie dojrzałości płciowej ciężar przesuwa się raczej na czynniki psychiczne i one w decydujący sposób wpływają na przejawy popędu płciowego.
Najbardziej interesującym dla mnie i chyba najbardziej kontrowersyjnym zaburzeniem psychoseksualnym jest HOMOSEKSUALIZM, dlatego charakterystykę tego zaburzenia omówię w sposób szczegółowy, oraz przedstawię dwie rozmowy z homoseksualistami, które sama przeprowadziłam, przytoczę również kilka wypowiedzi młodych osób na temat HOMOSEKSUALIZMU W XXI w.
Homoseksualizm to popęd płciowy do tej samej płci. Nazwa homoseksualizm jest pochodzenia greckiego: homoios= ten sam. Po za tym używa się następujących synonimów: inversio sexualis, perversio In obiecto, homoerotyzm, uranizm. Dla określenia kobiecej odmiany pociągu do tej samej płci używany jest termin sahismus( od greckiej poetki Sappho), tribadia lub miłość lesbijska. Homoseksualizm nie jest zboczeniem występującym jedynie u ludzi. Pociąg do tej samej płci i niechęć do płci przeciwnej zaobserwowano m. In. U szczurów, myszy, małp i kotów
Hipotez dotyczących powstawania homoseksualizmu istnieje wiele,żadna jednak nie wyjaśnia w sposób niebudzący wątpliwości mechanizmu powstawania tego zboczenia. Omówię bliżej tylko te z możliwości przyczyn powstawania homoseksualizmu, które mogą wystąpić i mieć znaczenie w czasie pracy z dziećmi i młodzieżą
Zagadnienie częstości występowania homoseksualizmu również budzi różnorodne opinie; niektórzy badacze sądzą nawet, iż 50% mężczyzn i 28% kobiet ma pragnienia, doświadczenia lub marzenia o treści homoseksualnej
Niektóre źródła homoseksualizmu
1.Błędne wychowanie seksualne:
Dziecko rodzi się z określona płcią anatomiczna, natomiast jego orientacja psychoseksualna jest nieustalona.
- 4-
Dziecko przekonuje się o swej przynależności do jednej płci na podstawie wielu czynników i obserwacji własnych.
2.Opóźnione pokwitania
Wówczas, nietypowy, bo infantylny wygląd zewnętrzny i dziecięce brzmienie głosu wpłynąć mogą na zmianę orientacji psychoseksualnej.
3.Wady fizyczne
Zjawisko podobne do przedstawionego w pkt 2 może wystąpić, gdy dorastający chłopiec ma np. widoczna wadę fiz. Lub inną wadę np. wymowy. Wówczas może szukać przyjaźni lub nawet później miłości wśród starszych osobników swojej płci, a więc tam gdzie jego wada nie odgrywa już takiej roli.
4.Pierwsze stosunki płciowe
Innym punktem wyjścia homoseksualizmu może być fakt,że często pierwsze kontakty płciowe młodzieży odbywają się zbyt szybko, byle jak. Sprawiają ból i zawód. Na tym tle ewentualne propozycje kontaktów homoseksualnych często wypadają atrakcyjnie i ponętnie.
5.Homoseksualizm „przymusowy”
Osobne zagadnienie stanowi problem homoseksualizmu wśród młodzieży w internatach, szkołach monoedukacyjnych, klasztornych czy domach specjalnych. W środowiskach wyłącznie jednopłciowych, odizolowanych od kontaktu z płcią odmienna łatwo może dojść do związków homoseksualnych, spowodowanych brakiem możliwości zaspokojenia popędu często już rozbudzonego na drodze kontaktów heteroseksualnych
Skłonności homoseksualne w wieku dojrzewania i po nim nie musza przejawiać się fizycznymi kontaktami z osobami tej samej płci. Czasami manifestują się jedynie aktami kanonistycznymi połączonymi z marzniemy o treści homoseksualnej.
Przejawy popędu homoseksualnego dziewcząt, młodych kobiet są znacznie trudniejsze do uchwycenia niż u chłopców i mężczyzn. Ze względu na większą uczuciowość kobiet zwyczaje i obyczaje zezwalają w naszych warunkach na wiele - nawet publicznie manifestowanych -pieszczot i poufałości itp., które nie byłyby tolerowane w odniesieniu do chłopców i mężczyzn.
U większości młodzieży w okresie dojrzewania występuje przejściowa faza pociągu do tej samej płci ( faza homofilna), pozbawiona jednak przeważnie silniejszego zabarwienia seksualnego. Szczególnie wyraźna faza ta zaznacza się u dziewcząt zawierają one w tym okresie „dozgonne” (w grupie jednej płci) przyjaźnie „ ubóstwiają” koleżankę, nauczycielkę itp.
Duża część homoseksualistów akceptuje swoje skłonności i uważa za naturalne. Niektórzy z nich utwierdzają samych siebie i innych w przekonaniu,że skłonności te są wyższym hierarchicznie etapem rozwoje człowieka. Ale są też osoby, które nie akceptują swoich skłonności uważają je za nienaturalne, zboczone i chorobliwe.
-5-
Wstydzą się okazywania swoich zainteresowań i skrzętnie skrywają je przed otoczeniem a zwłaszcza przed swoją rodzina
Jak homoseksualizm postrzegają młodzi ludzie XXI wieku? Przedstawiam kilka wypowiedzi z forum dyskusyjnego z dnia 15.XII 2002,tematem który sama zainicjowałam był temat : HOMOSEKSUALIZM W XXI w.
Homoseksualizm w XXI wieku
„Myślę, ze to zaburzenie sexualne..bo człowiek został tak samo stworzony...Czyli miał kochać druga strone.. Mężczyzna kobieta a kobieta mężczyznę nie inaczej!!” Marcin, 24 lata
„Może warto najpierw poczytać o starożytnym modelu "rodziny"... Zmienia on bardzo perspektywę postrzegania obecnego "liberalizmu" w tym względzie” Michał ,25
Moje pytanie:
A co z homoseksualizmem teraz? Mówi się o tym wszędzie czyt. się wszędzie..Problem Homoseksualizmu staje się nie być wcale problemem; pytam Homoseksualiste,co dla Ciebie znaczy homoseksualizm a on- "to cecha charakteru, nic więcej"......
A oto kilka odpowiedzi które dostałam:
„Jeśli oni sie kochają to dla nich jest to normalnosc. Jesli mi nie szkodzą- to niech sobie żyją jak chca, ja jestem za rodzina złożona z męża i żony oraz dzieci, ale nie namawiam homoseksualistów do takiego sposobu na zycie. Wiec niech oni mnie tez nie namawiają. Mówiac "oni" nie dyskryminuje ich skoro tak wyrażają swe uczucia, pragnienia i dostraja je od drugiej osoby, to, czemu nie... choć jak widzę 2.mezczyzn w sypialnianym zbliżeniu - to jakiś dreszcz mnie przechodzi. ale skoro im dobrze…. Gosia, 26
|
Homoseksualizm XXI wieku |
|
|
||
|
||
|
|
|
|
Chcesz znać nasze opinie na temat homoseksualizmu... hm, ciekawe dlaczego? Ale mniejsza o to. |
|
To tylko niektóry z wypowiedzi, wydaje mi się,że najbardziej obrazują myślenie młodego pokolenia, a co na to sami Homoseksualiści? Na koniec pracy dołączę dwie rozmowy, które przeprowadziłam - postrzeganie homoseksualizmu przez nich samych, dzieciństwo, jak są postrzegani…
Warto również wspomnieć o innych zaburzeniach takich jak
SADYZM - zboczenie polegające na znajdowaniu zadowolenia, a częściej rozkoszy płciowej w zadawaniu cierpień molarnych, psychicznych i fizycznych swojemu partnerowi. Sadyzm częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Dotknięci nim są najczęściej ludzie słabi, zawiedzieni, niepewni. U podłoża sadyzmu leża często wieloletnie rozczarowania, zawiść, gorycz.
MASOCHIZM - zboczenie płciowe polegające na doznawaniu silnego uczucia rozkoszy w trakcie zadawanych przez partnera cierpnie fizycznych psychicznych. W lżejszych przypadkach masochista sam zadaje sobie cierpienia.
FETYSZYZM - Polega na odczuwaniu podniecenia i przyjemności w zetknięciu z przedmiotami (najczęściej bielizną) osoby ukochanej.
- 7-
Przedmioty te - fetysze- służą najczęściej do wzmagania podniecenia w czasie aktów onanizmu lub nawet w czasie stosunku płciowego;
ZOOFILIA- Jest to znajdowanie zadowolenia lub rozkoszy płciowej w stosunkach ze zwierzętami. Popęd do zwierząt ma najczęściej charakter namiastkowy (zastępczy).Często występuje u osób niedorozwiniętych umysłowo.
TRANSWESTYTYZM- Jest to skłonność do przebierania się w stroje płci przeciwnej, celem doznania uczucia zadowolenia płciowego, przyjemności. Transwestytyzm może występować u ludzi z zaburzoną orientacja psychoseksualną.
EKSHIBICJONIZM- Jest to popęd do obnażania się celem osiągnięcia zadowolenia seksualnego. Jest to demonstrowane pokazywanie obnażonych narządów płciowych pewnego oddalenia osobnikom zazwyczaj przeciwnej płci;
OCIERACTWO- Zboczenie to polega na tym,że mężczyźni wykorzystują tłok w zbiorowiskach ludzi, ażeby niepostrzeżenie zbliżyć się do kobiety. Przez ten anonimowy i niezobowiązujący kontakt osiągają oni zaspokojenie seksualne;
PIGMALIONIZM- Jest to zboczenie polegające na miłości erotycznej skierowanej ku obrazowi, fotografii, rzeźbie lub rycinie.
PEDOFILIA- Skłonność do podejmowania kontaktów seksualnych z dziećmi. U pedofilów spostrzega się cechę fetyszyzmu, gdyż właściwym bodźcem podniecającym jest niedojrzałość ciała dziecięcego;
NARCYZM- Skłonność do zachwycania się własnym ciałem.Polega na występowaniu podniecenia seksualnego przy oglądaniu własnego nagiego ciała lub jego odbicia w lustrze
GERONTOFILIA- Skłonność do starych wiekiem osób jako partnerów seksualnych
WNIOSKI
Z badań przeprowadzonych na 250 zboczeńcach płciowych wynika:
Rodzaj skłonności zboczonych może zmieniać się w ciągu życia osobniczego
Osobniczego strasznym wieku może dochodzić u niektórych osób do regresji w zakresie orientacji psychoseksualnej;
Granice między zboczeniem „właściwym a „zastępczym” w wielu przypadkach są płynne i trudne do ustalenia
Rodzaj uprawianych zboczonych praktyk seksualnych może się zmieniać w ciągu życia osobniczego
Między utrzymywaniem uregulowanego, prawidłowego współżycia seksualnego a nasileniem się skłonności zboczonych istnieje stosunek odwrotnie proporcjonalny
-8-
Szukasz gotowej pracy ?
To pewna droga do poważnych kłopotów.
Plagiat jest przestępstwem !
Nie ryzykuj ! Nie warto !
Powierz swoje sprawy profesjonalistom.
Wyszukiwarka