Ćwiczenie nr 82.

Temat: Cechowanie termopary.

LITERATURA:

1. Podręczniki uniwersyteckie z fizyki doświadczalnej (np. Sz. Szczeniowski Fizyka t. 3).

2. H. Szydłowski - Pracownia fizyczna.

3. H. Zawadzki, H. Hofmokl „Laboratorium fizyczne”.

4. T. Dryński „Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki”.

5. Instrukcja obsługi kompensatora prądu stałego (do części A).

ZAGADNIENIA KOLOKWIALNE:

1. Zjawisko Peltiera i zjawisko Thomsona.

2. Termopara.

3. Budowa i zasada działania ultratermostatu.

4. Zasada działania kompensatora prądu stałego (do części A).

1. Cechowanie termopary przy pomocy kompensatora prądu stałego.

1. 
   Zestawiamy układ pomiarowy według schematu.

2. Przygotowujemy kompensator do pracy. Przełącznik zakresów na kompensatorze ustawiamy w pozycji 0,01.

3. Włączamy kriostat i uruchamiamy mieszadło kriostatu.

4. Przy pomocy kompensatora dokonujemy pomiaru siły termoelektrycznej E dla danej różnicy temperatur między złączem P i L w odstępach co 7-10⁰ C.

Należy pamiętać o sprawdzeniu kompensacji pomocniczej przy każdym

pomiarze.

5. Gdy złącze L osiągnie temperaturę około -20⁰C ustalamy temperaturę w kriostacie na tej wartości, włączamy ultratermostat i mierzymy siłę termoelektryczną analogicznie jak w punkcie 4 do momentu, gdy temperatura złącza osiągnie 80-90⁰ C.

6. Wykreślamy zależność siły termoelektrycznej od różnicy temperatur pomiędzy złączami L i P. Określamy stałą termopary.

7. Dyskusję błędów wykonujemy metodą graficzną.

2. Cechowanie termopary metodą pomiaru prądu termoelektrycznego.

1. 
   Zestawiamy układ pomiarowy według schematu:

W czasie łączenia obwodu galwanometr powinien być zwarty kluczem K. Opór R na oporniku dekadowym ustawiamy na 1 kΩ.

2. Włączamy kriostat i uruchamiamy mieszadło kriostatu.

3. Otwieramy klucz K . Odczytujemy natężenie prądu termoelektrycznego (w działkach skali) dla danej różnicy temperatur pomiędzy złączami L i P w odstępach co 7 -10⁰ C. Gdy złącze L osiągnie temperaturę około -20⁰C ustalamy temperaturę w kriostacie na tej wartości, włączamy ultratermostat i mierzymy prąd termoelektryczny analogicznie jak w punkcie 3-cim, aż do momentu, gdy temperatura złącza P osiągnie 80-90⁰ C. W przypadku gdy plamka świetlna na skali galwanometru osiągnie pełne wychylenie przy niższej temperaturze złącza P pomiary kończymy na tej temperaturze.

4. Wykreślamy zależność prądu termoelktryczngo (w działkach skali) od różnicy temperatur pomiędzy złączami L i P.

5. Dyskusję błędu wykonujemy metodą graficzną.

Aparatura:

Ad. A

kriostat, kompensator KM 145, ultratermostat, ogniwo OH, galwanometr, akumulator, termopara.

Ad. B

galwanometr, kriostat, ultratermostat, opór dekadowy, klucz do prądu.

---