Stanisławski Sebastian 26.10.99

IIMCb

Temat: Oznaczenie utlenialności wody i badanie zawartości zawiesin.

Utlenialność wody polega na redukowaniu nadmanganianu potasu przez utlenianie się obecnych w wodzie związków organicznych i niektórych związków nieorganicznych i niektórych związków nieorganicznych.

Wyznaczanie utlenialności wody przeprowadza się w celu określenia zawartości związków nieorganicznych i organicznych w badanej wodzie. Otrzymany wynik porównuje się z wynikiem zbadanej utlenialności wody destylowanej . Duża utlenialność mówi nam o dużym zanieczyszczeniu wody badanej. W przypadku wody kotłowej stosowanej w okrętownictwie duża utlenialność w stosunku do wody destylowanej jest niekorzystne dla tej wody.

Wniosek jaki się nasuwa jest taki, że utlenialność wody jest miarą jej czystości.

Utlenialność obliczamy na podstawie wzoru:

Uprzednio przygotowane próbki wstawiamy do łaźni parowej i po upływie 30 minut dodajemy

H₂SO₄ + Na₂C₂O₄ + miareczkujemy KH₄O₄

V₃=1,6

V'₃=1,5

V_śr=1,55

Zanieczyszczenia mechaniczne:

Stanowią nierozpuszczalne w wodzie cząstki pochodzenia organicznego lub mineralnego o średnicy większej od 0,1mikrona. Obecność zanieczyszczeń tego typu w wodzie zasilającej kotły powoduje zwiększenie pienienia się wody, tworzenie osadów mułu oraz mętnienie wody znajdującej się wewnątrz kotła. Zanieczyszczenia pochodzenia organicznego mogą ponadto, w warunkach pracy kotła ulegać rozkładowi i wytwarzać produkty wywołujące lub sprzyjające korozji kotła. Usuwanie tego rodzaju zanieczyszczeń z wody zasilającej jest realizowane w filtrach lub rzadziej odstojnikach.

Zanieczyszczenia koloidowe:

Są to: substancje humusowe, oleje pochodzenia mineralnego zemulgowane w wodzie, silnie rozdrobnione, wyżej wymienione zanieczyszczenia mechaniczne, substancje wytrącone z wody w wyniku procesu jej zmiękczania oraz częściowa krzemionka. Obecność tych zanieczyszczeń w wodzie kotłowej powoduje szereg ujemnych następstw, jak pienienie się wody, powstawanie mułu, tworzenie się kamienia kotłowego. Osady tego typu mogą łatwo doprowadzić do zbytniego rozgrzania pewnych partii ścian kotła, czego następstwem są wydęcia, pęknięcia a w krańcowych przypadkach nawet eksplozja kotła.

Zanieczyszczenia cząsteczkowe:

Grupę tych zanieczyszczeń, zwanych również molekularnymi, tworzą sole i gazy i sole rozpuszczone w wodzie w postaci roztworów. Wielkość cząstek, jakie tworzą te substancje, jest rzędu 10^-2-10^-5 mikrona. Obecność zanieczyszczeń tego typu jest główną przyczyną występowania dwóch najważniejszych zjawisk towarzyszących eksploatacji kotła, a mianowicie powstawania kamienia kotłowego i korozji kotła.

Oznaczenie zawiesin łatwo opadających w leju IMHOFFA

Czas opadania zawiesiny	5	10	15	30
Objętość zawiesiny	2,5	13	19	23

Wykres poniższy przedstawia ilość zawiesin łatwo opadających w funkcji czasu i sugeruje, że ilość zawiesin opadających rośnie wraz z czasem ich opadu.

---