1. Cechą dobrego planu jest: ..............................................................A

1. długoterminowość i autonomia,

2. celowość i kompletność,

3. złożoność i elastyczność,

1. Jednym ze sposobów pokonywania oporów wobec zmian jest:

4. wsparcie ze strony kierownictwa organizacji,

5. poprawa procesu realizacji planów,

6. konkretyzacja celu i zakresu zmian.

1. Plan strategiczny dotyczy:

1. głównego celu przedsiębiorstwa,

2. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

3. poszczególnych czynności i zadań,

1. Teorie procesu motywacji odpowiadają na pytanie:

1. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

2. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

3. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

1. Rozwiązywanie konfliktu poprzez dominację i tłumienie polega na:

1. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

2. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

3. ustanowieniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu.

1. Teoria F. Herzberga dzieli potrzeby ludzkie na:

1. władzy, afiliacji, osiągnięć,

2. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

3. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

1. Jedną z barier przy ustalaniu celów i planowaniu jest:

1. zły przepływ informacji,

2. udział podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

3. niewłaściwy system nagradzania,

1. Rozwój nurtów w zarządzaniu przebiegał w następującej kolejności:

1. ilościowy, elastyczny, behawioralny, wymuszony,

2. klasyczny, behawioralny, ilościowy, integrujący,

3. integrujący, ilościowy, klasyczny, wielokierunkowy.

1. Kontrola angażująca pracowników:

1. obejmuje współuczestnictwo szerokie i nieformalne,

2. ma na celu podporządkowanie pracowników,

3. nastawiona jest na wyniki indywidualne.

1. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w trzecim etapie należy:

1. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację

2. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

3. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

1. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania należy:

1. kompetencje przełożonych i podwładnych,

2. zainteresowania pracowników i kierowników,

3. zakres pracy nadzorczej menedżera.

1. Do funkcji celów zalicza się:

1. ułatwiają relacje z otoczeniem,

2. są skutecznym mechanizmem oceny i kontroli pracowników,

3. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa.

1. Zarządzanie operacyjne zajmuje się:

1. opracowywaniem modeli matematycznych,

2. planowaniem liczby pracowników i stanowisk pracy,

3. wspomaganiem organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług

1. Model typu Z cechuje:

1. odpowiedzialność grupowa,

2. powolne awansowanie,

3. indywidualne podejmowanie decyzji,

1. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

1. maksymalizacja wydajności pracy,

2. tworzenie złożonej struktury organizacyjnej,

3. wykorzystanie wiedzy podczas kontroli systemu.

1. Do zasad tworzenia i stosowania właściwej płacy należy zasada:

1. proporcjonalnej odległości,

2. równej dostępności.

3. prawidłowej orientacji.

1. Do cech skutecznych systemów kontroli należy:

1. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu innowacji,

2. obiektywizm i zrozumiałość informacji,

3. koncentracja na udziale przedsiębiorstwa w rynku.

1. Celem kontroli strategicznej jest:

1. nastawienie na wyniki przekraczające poziom minimalny,

2. zapewnienie skutecznego dostosowania organizacji do otoczenia,

3. działanie w kierunku realizacji celów operacyjnych.

1. Metoda synektyczna jako technika twórczego myślenia:

4. jest wykorzystywana do analizy złożonych problemów i podejmowania trudnych decyzji,

5. służy do identyfikacji wszystkich możliwych przyczyn danego problemu,

6. jest techniką, w której przez formułowanie pytań zwraca się uwagę na problem.

1. Jedną z wad struktury liniowej jest:

1. możliwość kontaktów ze specjalistami,

2. autonomizacja komórek funkcjonalnych,

3. wysoka centralizacja.

1. Do zasad sprawnego zarządzania wg. Fayol zalicza:

1. redukcję personelu, dyscyplinę i sprawiedliwość,

2. centralizację, autorytet i podział pracy,

3. zmienność kierownictwa, harmonię i inicjatywę.

1. Do sposobów użycia władzy zalicza się:

1. władzę odniesienia i nagradzania,

2. zniekształcanie informacji,

3. zastosowanie umiejętności i doświadczenia,

1. Autokratyczny styl przewodzenia cechuje to, że kierownik:

1. posiada monopol na informacje z zewnątrz,

2. jako motywatory stosuje głównie nagrody,

3. pozostawia pracownikom samodzielność w realizacji ich zadań,

1. Według Herseya i Blancharda zachowanie przywódcy w nowej firmie zaczyna się od:

1. małego nacisku na wzajemne stosunki i na zadania,

2. dużego nacisku na wzajemne stosunki a małego na zadania,

3. małego nacisku na wzajemne stosunki a dużego na zadania,

1. W modelu typowych sytuacji Fiedler uwzględnił:

1. zakres wiedzy i umiejętności kierownika,

2. kontakty emocjonalne kierownika z grupą,

3. zasoby firmy decydujące o realizacji zadań,

1. W modelu Vrooma-Yettona-Jago style podejmowania decyzji różnią się:

4. sposobem kontroli realizacji podejmowanych decyzji,

5. sposobem rozwiązywania problemów,

6. udziałem podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

1. Organizację nieformalną cechuje:

7. występowanie przepisów regulujących działalność,

8. wspólny cel członków organizacji,

9. wysoka skuteczność działania.

1. Wskaż zaletę grupowego podejmowania decyzji należy:

4. może dojść do poprawy w porozumiewaniu się,

5. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

6. proces decydowania może trwać krócej,

1. Ze względu na strukturę działania, decyzje dzielimy na:

4. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

5. w sytuacji niepewności, pewności i ryzyka,

6. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

1. Wskaż prawidłowe przyporządkowanie przedstawicieli do nurtów zarządzania:

4. zarządzanie administracyjne - Henri Fayol,

5. naukowe zarządzanie - Robert Owen,

6. nurt behawioralny - Frank i Lilian Gilbreth.

2. Kontrola angażująca pracowników: ……………………………………B

7. obejmuje współuczestnictwo szerokie i nieformalne,

8. ma na celu podporządkowanie pracowników,

9. nastawiona jest na wyniki indywidualne.

2. W procesie racjonalnego podejmowania decyzji w trzecim etapie należy:

4. wdrożyć najlepszy wariant decyzji i kontrolować jego realizację

5. opracować warianty decyzji ale ich nie oceniać,

6. ocenić warianty decyzji i wybrać najlepszy,

2. Do czynników wpływających na rozpiętość kierowania należy:

4. kompetencje przełożonych i podwładnych,

5. zainteresowania pracowników i kierowników,

6. zakres pracy nadzorczej menedżera.

2. Do funkcji celów zalicza się:

4. ułatwiają relacje z otoczeniem,

5. są skutecznym mechanizmem oceny i kontroli pracowników,

6. zwiększają konkurencyjność przedsiębiorstwa.

2. Zarządzanie operacyjne zajmuje się:

4. opracowywaniem modeli matematycznych,

5. planowaniem liczby pracowników i stanowisk pracy,

6. wspomaganiem organizacji w efektywnym wytwarzaniu produktów i usług

2. Model typu Z cechuje:

4. odpowiedzialność grupowa,

5. powolne awansowanie,

6. indywidualne podejmowanie decyzji,

2. Jedną z cech, która prowadzi do doskonałości jest:

4. maksymalizacja wydajności pracy,

5. tworzenie złożonej struktury organizacyjnej,

6. wykorzystanie wiedzy podczas kontroli systemu.

2. Do zasad tworzenia i stosowania właściwej płacy należy zasada:

4. proporcjonalnej odległości,

5. równej dostępności.

6. prawidłowej orientacji.

2. Do cech skutecznych systemów kontroli należy:

4. realizm ekonomiczny przy wdrażaniu innowacji,

5. obiektywizm i zrozumiałość informacji,

6. koncentracja na udziale przedsiębiorstwa w rynku.

2. Celem kontroli strategicznej jest:

10. nastawienie na wyniki przekraczające poziom minimalny,

11. zapewnienie skutecznego dostosowania organizacji do otoczenia,

12. działanie w kierunku realizacji celów operacyjnych.

2. Metoda synektyczna jako technika twórczego myślenia:

13. jest wykorzystywana do analizy złożonych problemów i podejmowania trudnych decyzji,

14. służy do identyfikacji wszystkich możliwych przyczyn danego problemu,

15. jest techniką, w której przez formułowanie pytań zwraca się uwagę na problem.

2. Jedną z wad struktury liniowej jest:

4. możliwość kontaktów ze specjalistami,

5. autonomizacja komórek funkcjonalnych,

6. wysoka centralizacja.

2. Do zasad sprawnego zarządzania wg. Fayol zalicza:

4. redukcję personelu, dyscyplinę i sprawiedliwość,

5. centralizację, autorytet i podział pracy,

6. zmienność kierownictwa, harmonię i inicjatywę.

2. Do sposobów użycia władzy zalicza się:

4. władzę odniesienia i nagradzania,

5. zniekształcanie informacji,

6. zastosowanie umiejętności i doświadczenia,

2. Autokratyczny styl przewodzenia cechuje to, że kierownik:

4. posiada monopol na informacje z zewnątrz,

5. jako motywatory stosuje głównie nagrody,

6. pozostawia pracownikom samodzielność w realizacji ich zadań,

2. Według Herseya i Blancharda zachowanie przywódcy w nowej firmie zaczyna się od:

4. małego nacisku na wzajemne stosunki i na zadania,

5. dużego nacisku na wzajemne stosunki a małego na zadania,

6. małego nacisku na wzajemne stosunki a dużego na zadania,

2. W modelu typowych sytuacji Fiedler uwzględnił:

4. zakres wiedzy i umiejętności kierownika,

5. kontakty emocjonalne kierownika z grupą,

6. zasoby firmy decydujące o realizacji zadań,

2. W modelu Vrooma-Yettona-Jago style podejmowania decyzji różnią się:

7. sposobem kontroli realizacji podejmowanych decyzji,

8. sposobem rozwiązywania problemów,

9. udziałem podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

2. Organizację nieformalną cechuje:

16. występowanie przepisów regulujących działalność,

17. wspólny cel członków organizacji,

18. wysoka skuteczność działania.

2. Wskaż zaletę grupowego podejmowania decyzji należy:

10. może dojść do poprawy w porozumiewaniu się,

11. mogą pojawić się decyzje kompromisowe,

12. proces decydowania może trwać krócej,

2. Ze względu na strukturę działania, decyzje dzielimy na:

7. operacyjne, strategiczne i taktyczne,

8. w sytuacji niepewności, pewności i ryzyka,

9. selekcyjne, alokacyjne i hierarchiczne,

2. Wskaż prawidłowe przyporządkowanie przedstawicieli do nurtów zarządzania:

7. zarządzanie administracyjne - Henri Fayol,

8. naukowe zarządzanie - Robert Owen,

9. nurt behawioralny - Frank i Lilian Gilbreth.

2. Cechą dobrego planu jest:

7. długoterminowość i autonomia,

8. celowość i kompletność,

9. złożoność i elastyczność,

1. Jednym ze sposobów pokonywania oporów wobec zmian jest:

10. wsparcie ze strony kierownictwa organizacji,

11. poprawa procesu realizacji planów,

12. konkretyzacja celu i zakresu zmian.

2. Plan strategiczny dotyczy:

4. głównego celu przedsiębiorstwa,

5. podziału zasobów i efektywnego ich wykorzystania,

6. poszczególnych czynności i zadań,

2. Teorie procesu motywacji odpowiadają na pytanie:

4. jakie czynniki motywują ludzi do pracy,

5. dlaczego ludzie wybierają pewne warianty zachowań do zaspokojenia swoich potrzeb,

6. w jaki sposób skutki poprzedniego działania ludzi wpłyną na ich zachowania w przyszłości,

2. Rozwiązywanie konfliktu poprzez dominację i tłumienie polega na:

4. arbitrażu czyli zgodzie na rozstrzygnięcie przez osobę trzecią,

5. rozstrzygnięciu konfliktu przez większość,

6. ustanowieniu celów nadrzędnych, które uwzględniają cele niższego rzędu.

2. Teoria F. Herzberga dzieli potrzeby ludzkie na:

10. władzy, afiliacji, osiągnięć,

11. egzystencji, kontaktów społecznych, wzrostu.

12. czynniki motywujące i czynniki higieny psychicznej.

2. Jedną z barier przy ustalaniu celów i planowaniu jest:

10. zły przepływ informacji,

11. udział podwładnych w procesie podejmowania decyzji,

12. niewłaściwy system nagradzania,

2. Rozwój nurtów w zarządzaniu przebiegał w następującej kolejności:

10. ilościowy, elastyczny, behawioralny, wymuszony,

11. klasyczny, behawioralny, ilościowy, integrujący,

12. integrujący, ilościowy, klasyczny, wielokierunkowy.

4

---