POSTĘPOWANIE EGZEKUCYJNE W ADMINISTRACJI

Postępowanie egzekucyjne jest postępowaniem wykonawczym - ciąg czynności procesowych podejmowanych przez uczestników postępowania egzekucyjnego w celu przymusowego doprowadzenia do wykonania obowiązku. Postępowanie egzekucyjne następuje po postępowaniu orzekającym.

Postępowanie egzekucyjne można rozpatrywać jako postępowanie:

• prewencyjne - nieuchronność, zagrożenie, każdy kto znajdzie się w sytuacji niewykonania zobowiązania musi liczyć się z tym, że egzekucyjna go dosięgnie

• gwarancyjna - gwarancja państwa, że obowiązek który został nałożony zostanie wykonany,

ustawa oparła się procesom dekodyfikacyjnym, ustawa ta jest jedynym źródłem egzekucji - nie odsyła do innych ustaw.

Postępowanie egzekucyjne w administracji jest to ciąg czynności procesowych, podejmowanych przez organy egzekucyjne i inne podmioty postępowania egzekucyjnego w celu doprowadzenia do przymusowego wykonania obowiązków o charakterze publiczno - prawnym.

Element represji - element sankcyjny - są to:

• środki egzekucyjne - są one formą przymus państwowego prowadzącą bezpośrednio do realizacji obowiązków

• sankcje karne - działają pośrednio, gdyż możliwość ich zastosowania działa prewencyjnie na zobowiązanego, skłaniając go do wykonania obowiązku.

Nie są one konkurencyjne względem siebie. Sankcje karne nie wykluczają użycia środka egzekucyjnego tzn że jak dostaliśmy mandat to nie zwalnia nas z wykonania innego obowiązku. Miejsce postępowania egzekucyjnego na płaszczyźnie prawa publicznego.

Stosunek postępowania egzekucyjnego do postępowania administracyjnego (orzekającego)

- najpierw jest postępowanie orzekające a później jest postępowanie egzekucyjne - najpierw musimy określić obowiązek a później go dokonać,

- mają one wspólny cel - doprowadzenie do wykonania normy prawa materialnego. Orzekającym - aktualizacja konkretyzacja norm a w postępowaniu egzekucyjnym jest realizacja tej normy

- oba postępowania mogą się toczyć równocześnie - w przypadku decyzji z rygorem natychmiastowej wykonalności

- postępowanie egzekucyjne może toczyć się bez postępowania orzekającego w przypadku gdy obowiązek nakłada samo prawo

- wstrzymanie wykonania decyzji - z uwagi na zgłoszoną wadę należy wstrzymać wykonanie decyzji,

- wspólność regulacji - art. 18 pe - w przypadku braku przepisu ustawa odsyła do kpa (pełnomocnictwo, reprezentacja itd)

Stosunek postępowania egzekucyjnego do egzekucji sądowej

- egzekucja sądowa ma znaczenie w przypadku zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej - czyli przypadek, w którym zbieg egzekucji prowadzonej co do jednej osoby z rożnych tytułów egzekucyjnych jest prowadzone przez egzekucję sądową i administracyjną - wtedy zwracamy się do sądu o wyznaczenie które postępowanie ma być prowadzone (egzekucyjne czy administracyjne)

- w egzekucji administracyjnym nie ma komornika

Zakres obowiązywania ustawy o postępowaniu egzekucyjny:

• przedmiotowy art. 2

• podmiotowy art. 1

Zakres przedmiotowy (co jest przedmiotem egzekucji):

• obowiązki o charakterze:

- publiczno-prawnym,

- pieniężnym (art. 2 par. 1) - podatki, opłaty i inne należności wynikające z ordynacji podatkowej, grzywny i kary pieniężne wymierzane przez organy administracji publicznej, należności przypadające od jednostek budżetowych, wpłaty na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie odrębnych przepisów, należności pieniężne z tytułu składek do Funduszu Żeglugi Śródlądowej oraz składek specjalnych do Funduszu Rezerwowego, należności wynikające ze stosunków podatkowo - prawnych i elementem prawa wspólnotowego (cła, podatki), należności pieniężne przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (egzekucja z obcych tytułów, <= 1500 euro),

- niepieniężnym (art. 2 par. 1) - „obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające we właściwości organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie przepisu szczególnego” są to kategorie: działania, zaniechania czy znoszenia cudzego działania np. rozbiórka obiektu, szczepienie psa czy dziecka,

Zakres podmiotowy (do kogo ustawa jest adresowana):

wierzyciel

- rozumie się przez to podmiot uprawniony do żądania wykonania obowiązku lub jego zabezpieczenia w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym - art. 5 określa typu wierzycieli, są nimi: ten organ który decyzję określającą obowiązek wydał w pierwszej instancji, organ lub instytucja bezpośrednio zainteresowana wykonaniem obowiązku np. izba wytrzeźwień, Minister Finansów w zakresie egzekucji z obcych tytułów,

- jest on podmiotem czynnym - powinien wystawić upomnienie, wystawienie tytułu wykonawczego, skierowanie do egzekucji,

- w sytuacji połączenie funkcji wierzyciela i organu egzekucyjnego odbywa się to kosztem uprawnień tego wierzyciela jako strony postępowania - wierzyciel jako strona ma prawo złożyć wniosek, może złożyć zarzut a w przypadku gdy jest jednocześnie organem nie może sam siebie zaskarżyć, sam siebie obciążyć kosztami,

- nie każdy wierzyciel jest organem administracji publicznej

zobowiązany

- zobowiązanym - rozumie się przez to osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej albo osobę fizyczną, która nie wykonała w terminie obowiązku o charakterze pieniężnym lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, a w postępowaniu zabezpieczającym - również osobę lub jednostkę, której zobowiązanie nie jest wymagalne albo jej obowiązek nie został ustalony lub określony, ale zachodzi obawa, że brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a odrębne przepisy na to zezwalają

- ten kto nie wykonał w terminie obowiązku;

- jest podmiotem biernym - pozostaje on bezczynny, do jego majątku są kierowane środki egzekucyjne

- kategorie zobowiązanych: osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka nieposiadająca osobowości prawnej

- pojęcie zobowiązanego jest kategorią prawa materialnego

- zobowiązany musi być odpowiedzialny (musi posiadać pełną zdolność do czynności prawnych) i musi być wykonujący - np. dokonuje wpłaty

- jednostki organizacyjne muszą mieć przyznaną przez przepisy zdolność do czynności prawnych

- zobowiązany może działać sam lub przez pełnomocnika - tytuł trzeba doręczyć zobowiązanemu nie pełnomocnikowi, po doręczeniu zobowiązany może wyznaczyć swojego pełnomocnika - pełnomocnictwo z postępowania orzekającego jest nie ważne w postępowaniu egzekucyjnym, zobowiązany musi wystawić nowe pełnomocnictwo

organy egzekucyjne

- organ egzekucyjny - rozumie się przez to organ uprawniony do stosowania w całości lub w części określonych w ustawie środków służących doprowadzeniu do wykonania przez zobowiązanych ich obowiązków o charakterze pieniężnym lub obowiązków o charakterze niepieniężnym oraz zabezpieczania wykonania tych obowiązków

- wyłączna kompetencja organów państwowych

- musi mieć kompetencję szczególną wyznaczają ją właściwość miejscowa i rzeczowa oraz wyłączenia

- organy egzekucyjne obowiązków o charakterze pieniężnym zostały wymieniona w ustawie -

art. 19 określa właściwość rzeczową:

- Naczelnik Urzędu Skarbowego - uprawniony dostosowania wszystkich środków egzekucyjnych do egzekucji ze środków pieniężnych do zabezpieczenia i wniosków obcych państw o udzielenie pomocy - Naczelnik prowadzi swoją egzekucję oraz gdy nie ma innego organu szczególnego który mógłby prowadzić egzekucję to prowadzi ją Naczelnik US

- właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach tj. Prezydent Miasta na prawach powiatu oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, dla których ustalania lub określania i pobierania jest właściwy ten organ

- Przewodniczący organu orzekającego w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w pierwszej instancji jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę ukaranego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu kar pieniężnych i kosztów postępowania orzeczonych w tych sprawach

- Dyrektor oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności pieniężnych oraz z rachunków bankowych, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i należności pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń wypłacanych przez ten oddział, które nie mogą być potrącane z bieżących świadczeń.

- Dyrektor izby celnej jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, do których poboru zobowiązane są organy celne na podstawie odrębnych przepisów.

- Dyrektor oddziału regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę albo ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych z tytułu opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich związanych z zajmowaniem przez żołnierzy lokali mieszkalnych znajdujących się w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej

- Organem egzekucyjnym w egzekucji administracyjnej należności pieniężnych może być ponadto inny organ w zakresie określonym odrębnymi ustawami

- organu o obowiązków o charakterze niepieniężnym zostały oznaczone przez kategorie właściwość miejscową art. 22

- właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z nieruchomości ustala się według miejsca jej położenia. Jeżeli jednak nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub większej liczby organów - egzekucję prowadzi organ, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości, a jeżeli nie można w powyższy sposób ustalić właściwości, egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych

- właściwość miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 3

- jeżeli znany przed wszczęciem egzekucji majątek zobowiązanego lub większa jego część nie znajduje się na terenie działania organu egzekucyjnego ustalonego zgodnie z § 2, właściwość miejscową ustala się według miejsca położenia składników tego majątku

Organy egzekucyjne obowiązków o charakterze niepieniężnym zostały wymieniona w ustawie - art. 20 określa

- wojewoda;

- właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych, zadań zleconych i zadań z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków wynikających z decyzji i postanowień z zakresu administracji publicznej wydawanych przez samorządowe jednostki organizacyjne;

- kierownik wojewódzkiej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w imieniu własnym lub wojewody decyzji i postanowień;

- kierownik powiatowej służby, inspekcji lub straży w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych w zakresie swojej właściwości decyzji i postanowień.

- Ponadto w przypadkach określonych szczególnymi przepisami jako organ egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym działa każdy organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Straży Granicznej, organ Państwowej Inspekcji Pracy wydający decyzję w pierwszej instancji, organ straży pożarnej kierujący akcją ratowniczą, a także inne organy powołane do ochrony spokoju, bezpieczeństwa, porządku, zdrowia publicznego lub mienia społecznego.

- mogą one stosować wszystkie środki egzekucyjne

- każdy organ jest wierzycielem

Podstawy prawne egzekucji administracyjnej - źródła obowiązków podlegających egzekucji

Podstawę prawną (źródło) egzekucji nazywa się tytułem egzekucyjnym (nie tytuł wykonawczy). Tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

Podstawy (źródła) stanowią:

akty generalne - akty generalne ą podstawą egzekucji gdy ustawa określa w taki sposób, iż nie zachodzi konieczność a nawet możliwość konkretyzowania takiego obowiązku w drodze aktu indywidualnego np. opłata za parkowanie (ustawa o drogach publicznych określa nam kto i ile ma płacić), obowiązek szkolny - obowiązki wynikające z przepisów prawa

akty indywidualne:

-- decyzje - decyzja musi:

- musi istnieć (tj. musi być: doręczona, ogłoszona, i musi posiadać strukturę: min. 4 konstytutywne elementy:),

- musi być wykonalna (ostateczna) tj. musi być ostateczna - taka która wykorzystała środki odwoławcze lub gdy strona nie wniosła odwołania - wyjątkiem jest rygor natychmiastowej wykonalności, na wykonalność mogą wpływać tryby nadzwyczajne wg kpa

-- postanowienia - analogicznie do decyzji

-- orzeczenia:

- sądowe sądów powszechnych - gdy przepis szczególny tak stanowi

- sądów administracyjnych - sąd administracyjny kontroluje legalność orzeczeń organów administracji (nie wydaje decyzji) - jest wyjątek do prowadzenia egzekucji w przypadku gdy

- orzeczenia nie decyzyjne samej administracji - obowiązki lub uprawnienia wynikające z orzeczeń administracyjnych, są to tzw. czynności materialno-techniczne dotyczące potwierdzenia uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa np. zwrot opłat od karty pojazdu

- dokumenty prywatne - pochodzące od samych zobowiązanych np. zgłoszenie celne, deklaracja podatkowa - obowiązany sam sporządził ten dokument

Zasady ogólne postępowania egzekucyjnego

Są takie jak w kpa różnią się sankcją

Jaką rolę, funkcję szczególną spełniają te zasady:

funkcja opisowa - określają podstawowe cechy i założenia postępowania egzekucyjnego, funkcja ta wskazuje na wartości, które zostały uznane za kluczowe przez ustawodawcę,

funkcja interpretacyjna - organ który interpretuje konkretny przepis ustawy egzekucyjnej musi to czynić w sposób zbieżny, zgody z zasadami ogólnymi

funkcja ochronna - przepisy ustawy egzekucyjnej zawierają pewnego rodzaju gwarancję, które są określone w sposób sankcjonowany, sankcjonowany są przez organy nadzoru lub sądy administracyjne

zasady związane ze środkami przymusu

zasady czysto procesowe - zasada praworządności

zasada dwuinstancyjności

zasady prowadzenia egzekucji

Główne zasady postępowania egzekucyjnego:

zasada celowości - nie wynika wprost z konkretnego przepisu, wynika pośrednio z ustawy, istotą postępowania egzekucyjnego nie jest spowodowanie dolegliwości zobowiązanemu tylko bezpośrednie wykonanie zobowiązania na nim ciążącego Art. 7. § 2. Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą bezpośrednio do wykonania obowiązku, a spośród kilku takich środków - środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego

zasada stosowania najmniej uciążliwego środka egzekucyjnego - zastosowanie zbyt uciążliwego środka może być podstawą zarzutu

zasada stosowania środków egzekucyjnych przewidzianych w ustawie - organ stosuje środki które są przewidziane w ustawie, z poza jego katalogu nie może użyć środka, w przypadku użycia tego jest to podstawą zarzutu a w jego konsekwencji umorzeniem postępowania egzekucyjnego Art. 7. § 1. Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne przewidziane w ustawie.

zasada prawnego obowiązku prowadzenia egzekucji - wierzyciel musi jest zobowiązany do wdrożenia czynności egzekucyjnych do zastosowania środków egzekucyjnych do wykonania zobowiązania Art. 6. § 1. W razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. W przypadku bezczynności wierzyciela możliwe jest wniesienie skargi Art. 6 § 2 Na bezczynność wierzyciela w podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1, służy skarga podmiotowi, którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu wykonaniem obowiązku. Postanowienie w sprawie skargi wydaje organ wyższego stopnia. Na postanowienie oddalające skargę przysługuje zażalenie.

zasada poszanowania minimum egzystencji zobowiązanego - art. 8, 8a, 9, 10 - przedmiotu codziennego użytku, narzędzie pracy - nie wolno zabierać rzeczy dzięki którym zobowiązany zarabia pieniądze i ma możliwość spłaty zobowiązania; minister określa kwotę wolną od obciążeń

zasada zagrożenia - związana jest z upomnieniem Art. 15. § 1. Egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy szczególne inaczej stanowią. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia. Związana z pismem które musi być wysłane do zobowiązanego przypominające mu obowiązek, zagrożenie środkiem egzekucyjnym, i doręczenie. Od upomnienia nie służy żaden środek zaskarżenia, bo to nie jest decyzja.

Wyjątkiem jest Art. 15 § 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, należności pieniężne, których egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia. Określając należności, których egzekucja może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia, minister kieruje się rodzajem należności oraz sposobem ich powstawania. Gdy należność jest określona w orzeczeniu to nie trzeba upominać, pod pojęciem orzeczenia rozumiemy decyzję, postanowienia, orzeczenia sądowe. Jest to czynność wierzyciela. Nie doręczenie upomnienia stanowi wadę, jeżeli wierzyciela zaniecha tego obowiązku to tytuł wykonawczy może być zaskarżony w drodze zarzutu. Wystawienie

Przebieg postępowania egzekucyjnego

czynność przedegzekucyjna - wystawienie przez wierzyciela upomnienia -- wystawienie upomnienia nie jest etapem postępowania egzekucyjna - jeżeli doręczamy zobowiązanemu upomnienie to nie znaczy ze wszczynamy egzekucję; ta czynność nie należy do postępowania administracyjnego ani egzekucyjnego - jest to taki okres przejściowy; dopiero po upływie 7 dni dnia doręczenia wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne

wszczęcie postępowania egzekucyjnego

- odbywa się na wniosek strony (wierzyciela obcego - nie będącego jednocześnie organem) jak i z urzędu (jeżeli wierzyciel i organ to jedna jednostka);

- datą wszczęcia postępowania na wniosek strony jest dzień w którym tytuł wykonawczy wpływa do urzędu skarbowego (organu egzekucyjnego);

- organ bada pod względem formalnym tytuł wykonawczy - jeżeli są jakieś braki wówczas organ wydaj postanowienie o zwrocie tytułu wykonawczego - na postanowienie służy zażalenie;

- data wszczęcia postępowania egzekucyjnego z urzędu jest dzień doręczenia odpisu tytułu wykonawczego zobowiązanemu (doręczenie wg kpa) - jest to zawiadomienie strony biernej postępowania (zobowiązanego)

- postępowanie z urzędu jest też wszczynane w momencie zajęcia wierzytelności a następnie doręcza tytuł wykonawczy

- wszczęcie postępowania to nie to samo co wszczęcie egzekucji - wszczęcie postępowania to ciąg czynności procesowych i faktycznych (doręczenie, rozpoznanie itd.) a egzekucja to stricte stosowanie środka egzekucyjnego

- organ egzekucyjny bada dopuszczalność egzekucji i postępowania egzekucyjnego - bada w pozycji przedmiotowej i podmiotowej

dopuszczalność podmiotowa - organ musi zbadać czy zobowiązany to osoba posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych (czy jest odpowiedzialny w sferze prawa cywilnego - czy jest pełnoletni lub ubezwłasnowolniony częściowo lub całkowicie) - organ stwierdza niedopuszczalność i wydaje w tym przedmiocie postanowienie, które kończy postępowanie - na nie służy zażalenie; dla osób korzystających z immunitetów całkowitych lub częściowych - taka osoba też nie może być uznana za zobowiązanego; zdolność postulacyjna (prawna) - nie można wskazywać spółki, firmy;

dopuszczalność przedmiotowa

- czy istnieje w ogóle tytuł wykonawczy;

- czy istnieje tytuł egzekucyjny (podstawa prawa - źródło obowiązku);

- czy istnieje decyzja - czy załata doręczona, czy została oznaczona strona,

- czy jest wykonalna - bada się wykonalność - czy decyzja czy postanowienie jest ostateczna a orzeczenia sądowe czy są prawomocne;

Po stwierdzeniu dopuszczalności podmiotowej i przedmiotowej to organ egzekucyjny nadaje tytułowi wykonawczemu klauzulę wykonalności - po sporządzeniu tytułu egzekucyjnego doręcza się ten tytuł egzekucyjny zobowiązanemu;

postępowanie rozpoznawcze (dowodowe)

- jego celem jest ustalenie sytuacji materialnej, finansowej, społecznej, rodzinnej zobowiązanego tak aby ustalić jaki środek egzekucyjny będzie najbardziej skuteczny ale jednocześnie najmniej uciążliwy dla zobowiązanego;

- organ egzekucyjny może stosować wszelkie środki dowodowe przewidziane w kpa (analiza dokumentów, świadkowie);

- Art. 36. § 1. W zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji organ egzekucyjny może żądać od uczestników postępowania informacji i wyjaśnień, jak również zwracać się o udzielenie informacji do organów administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych im podległych lub podporządkowanych, a także innych podmiotów. Każdy ma obowiązek udzielić informacji na żądanie organu - nie ma tajemnicy państwowej, bankowej, skarbowej czy innej.

- na tym etapie postępowania zobowiązany może składać środki zaskarżenia - zarzuty

Zarzut w postępowaniu egzekucyjnym:

- zarzut jest środkiem zaskarżenia;

- służy on zobowiązanemu do obrony przed egzekucyjną prowadzoną niezgodnie z prawem

- jest środkiem niedewolutywnym - rozpatrywany jest przed ten sam organ - tzn. zarzut jest składany do organu egzekucyjnego i organ egzekucyjny go rozpoznaje;

- jest środkiem zaskarżenia względnie suspensywnym - wniesienie zarzutu nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego ale organ egzekucyjny może w uzasadnionych przypadkach wstrzymać egzekucję;

- termin złożenia zarzutu to 7 dni (co do zasady), te 7 dni liczy się od daty doręczenia odpisu tytułu wykonawczego- ale w przypadku gdy zarzut jest wniesiony na uciążliwy środek egzekucyjny to termin ten liczy się od dnia zastosowania tego środka

- w przypadku uchybieniu terminowi do wniesienia zrzutu - musi wstąpić z wnioskiem o przywrócenie terminu; zarzut złożony po terminie jest bezskuteczny - organ stwierdza to w drodze postanowienia (niezaskarżalne);

Procedura rozpatrzenia zarzutu: 2 etapowa procedura - w przypadku gdy wierzycielem nie jest jednocześnie organ egzekucyjny

- w przypadku wniesienia zarzutu organ przesyła ten zarzut do wierzyciela a ten w drodze postanowienia opiniuje ten zarzut (wypowiada się na jego temat) i zwraca to wszystko razem do organu wierzyciela;

- potem na bazie tego postanowienia organ egzekucyjny wydaje postanowienie - na to postanowienie służy zażalenie;

W przypadku gdy wierzyciel jest też organem egzekucyjnym to od razu wypowiada się jako organ egzekucyjny.

W przypadku uwzględnienia zarzutu organ egzekucyjny :

- wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego - na które służy zażalenie

- zastosuje mniej uciążliwy środek egzekucyjny

Podstawy na jakich można wnieść zarzuty art. 33 - są to zarzuty związane z procedurą procesową i procedurą materialno-prawną (merytoryczną)

- brak obowiązku - rozumiany jako jego wykonanie - egzekucja jest bezprzedmiotowa; umorzenie obowiązku w całości lub w części; przedawnienie - sytuacja w której obowiązek istnieje ale okres jego egzekwowania już minął; wygaśniecie lub nieistnienie obowiązku - wygaśnięcie następuje najczęściej przez przyszłe zdarzenie;

- odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnej - modyfikacja terminu wykonalności obowiązku - dopiero po upływie terminu płatności można wszczynać egzekucję;

- określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w art. 3 i 4 - inna kwota podana w tytule egzekucyjnym a inna w tytule wykonawczym - rozbieżność w kwotach należności;

- błąd co do osoby zobowiązanego - złe określenie zobowiązanego (np. wpisujemy nazwę firmy zamiast imię i nazwisko osoby prowadzącej firmę)

- niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym - trwała niemożność wykonania obowiązku i musi mieć charakter obiektywny - każdy kto byłby w tej sytuacji nie mógłby wykonać tego obowiązku tzn. nie to że nie ma siły na wykonanie;

- niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego - niedopuszczalność podmiotowa i przedmiotowa i zastosowanie środka nieprzewidzianego w ustawie;

- brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 - brak upomnienia;

- zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego;

- prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny - chodzi o właściwość miejscową i rzeczową;

- niespełnienie wymogów określonych w art. 27 - podstawą do zarzutu będzie nieprawidłowe wypełnienie tytułu wykonawczego, nieprawidłowo nadana klauzula wykonalności - zarzuty czysto formalne

art. 34 par 1a - mowa o postanowieniu o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu

zarzut jest niedopuszczalny jeżeli np. zobowiązany złoży pismo nazwane zarzut a w piśmie nie ma nic o zarzutach - wydaje się postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu;

---