Wielcy starożytni:
Sokrates (469-399 p.Ch)
Platon (427-347 p.Ch)
Arystoteles (384-322 p.Ch)
Sokrates (469-399 p.n.e.) - Wiem że nic nie wiem
Źródła pośrednie dotyczące Sokratesa pochodzą od takich autorów starożytnych jak: Arystofanes, Platon, Arystoteles, Ksenofont, Diogenes Laertios
Życie Sokratesa:
Sokrates urodził się w Atenach w maju 469 p.n.e. Jego ojciec był rzeźbiarzem, matka położną. Zawód matki posłużył potem Sokratesowi do słynnego porównania pracy filozofa, wydobywającego prawdę z człowieka do pracy położnej. W młodości Sokrates otrzymał wykształcenie w zakresie muzyki, literatury .
W 20 roku życia odbył służbę wojskową.
Po powrocie z wojska aż do mniej więcej 35 roku życia Sokrates nie wykonywał praktycznie żadnego zawodu, nie był też politykiem ani nauczycielem.
Przełom w życiu dokonał się w trzydziestych latach V wieku, gdy Sokrates miał około 35 lat. Wtedy to jeden z najbliższych towarzyszy Sokratesa, Chajrefont udał się do wyroczni w Delfach, której zadał pytanie czy istnieje człowiek mądrzejszy od Sokratesa. Odpowiedź Pytii delhijskiej mówiła że Sokrates jest najmądrzejszy ze wszystkich.
Na czym więc mogłaby polegać jego mądrość, która przewyższa innych ludzi? Na tym że on Sokrates wie że nic nie wie. Inni się łudzą tym, że posiadają prawdziwą wiedzę, podczas gdy naprawdę też nic nie wiedzą. A Sokrates ma świadomość własnej niewiedzy i to jest jego największą mądrością „Wiem że nic nie wiem”
Mądrość Sokratesa polega na uświadamianiu sobie własnej niewiedzy.
W 432 roku Sokrates powołany do wojska wojna z Koryntem i Spartą. Wojny Aten trwały do lat dwudziestych. Sokrates brał udział w kilku walkach. Podkreśla się jego męstwo, a także spokój i opanowanie.
Po zawarciu rozejmu w 424 r 45-letni Sokrates posiadł już dużą popularność w Atenach i postanowił założyć własną szkołę. Nie miał jednak aż takiej renomy jak inni nauczyciele np. sofiści, i choć pobierał honoraria za swoją naukę to jednak cierpiał dość dotkliwą biedę.
Lata 421-406 prawdopodobnie przebywał przez cały ten czas w Atenach i nauczał
Około 415 roku poślubił Ksantypę, opisaną przez uczniów Sokratesa jako żonę sekutnicę.
Sokrates miał sześćdziesiąt kilka lat i duże grono uczniów, ludzi wybitnych i przeważnie młodych. Postawiono mu zarzut, że nie uznaje tych bogów które uznaje państwo, szerzy natomiast kult nowych bogów. W związku z tym jest winien psucia młodzieży i powinien ponieść karę śmierci
Ostatni dzień życia Sokrates spędził w więzieniu wraz z przyjaciółmi. Wieczorem przyniesiono mu kielich z winem i cykutą, który wypił ze spokojem, wzywając wszystkich do zachowania spokoju tego wydarzenia. Śmierć Sokratesa została opisana w Fedonie Platona
Nauka Sokratesa
Metoda sokratyczna - nauczanie dokonuje się poprzez żywe słowo (logos) wymieniane w rozmowie z uczniem (dialogos)
Filozofia wykład 2 (9.X.09)
- 2 -