Pokarm suchy
W ostatnich latach coraz większego znaczenia w pielęgnacji ryb ozdobnych nabiera wytwarzany przemysłowo suchy pokarm. Z jednej strony wynika to z faktu, że w wysoko uprzemysłowionych krajach z roku na rok coraz większym problemem staje się zdobycie żywego pokarmu, a z drugiej, stale podnoszona jest jakość oferowanej suchej paszy. O ile dawniej była ona tylko namiastką nie mogącą zastąpić żywych organizmów, obecnie stanowi pełnowartościowy pokarm zawierający wszystkie składniki niezbędne dla dobrego zdrowia i rozwoju ryb. Dzięki niemu nie tylko można przez dłuższy czas utrzymywać przy życiu, bez żadnych ubocznych następstw, liczne ryby akwariowe, lecz również zapewnić im dobry wzrost, osiągnięcie dojrzałości płciowej, zadowalającą żywotność i dobry stan zdrowia. Współczesna sucha pasza jest wieloskładnikową mieszanką surowych, naturalnych składników. Podawana jest w formie drobnych granulek, płatków, pasty lub tabletek. Na ogół akwaryści preferują pasze uniwersalne pobierane przez wiele gatunków ryb, jednakże oferuje się w handlu także pasze przeznaczone wyłącznie dla młodzieży lub ryb roślinożernych. Suchy pokarm przyjmowany jest przez te gatunki ryb, które w naturze odżywiają, się drobnymi organizmami, glonami i detrytusem. Natomiast nie biorą go ryby, dla których sygnałem mówiącym, że dany obiekt nadaje się do jedzenia, jest jego samodzielny ruch. Są to np. różne gatunki pielęgniczek i oczywiście ryby drapieżne. Pomimo dysponowania dobrą, chętnie przyjmowaną suchą paszą nie powinno się jednak poprzestawać tylko na niej, lecz w miarę możliwości podawać na zmianę pokarm żywy, stwarzając rybom okazję do polowań. Żywiąc paszą sztuczną jako podstawową zasadę przyjąć należy, aby jednorazowo nie podawać jej zbyt dużo, a przede wszystkim, aby nie przekarmić nią ryb. W przeciwnym razie łatwo dochodzi do ich otłuszczenia, a w akwarium niechybnie pojawią się procesy gnilne ze wszystkimi towarzyszącymi im nieprzyjemnymi następstwami.
Pokarm mrożony i pokarm suszony w stanie zamrożenia
Wprowadzenie do gospodarstwa domowego urządzeń chłodniczych pozwoliło na głębokie mrożenie wszelkich żywych organizmów stanowiących pokarm naszych ryb: zamrożone zawierają wszystkie związki i substancje odżywcze występujące w żywym organizmie mając dodatkowo tę zaletę, że nigdy nie stwarzają zagrożenia chorobowego, z czym zawsze musimy się liczyć karmiąc ryby żywym pokarmem. Zwrócić należy jedynie uwagę na to, by pokarm raz zamrożony nie uległ nawet chwilowemu rozmrożeniu. Jeśli tak się stanie, nie wolno go ponownie zamrażać. Dlatego dobrze jest zamrażać go w takich porcjach, które po rozmnożeniu można będzie skarmić w całości. Pokarm rozmrożony bardzo szybko się psuje. Innym sposobem przechowywania pokarmu żywego jest suszenie w stanie głębokiego zamrożenia. Odciągnięcie wody sprawia, że znacznie zmniejsza się jego objętość. Natomiast wartość odżywcza pozostaje taka sama. Tak przygotowany pokarm chętnie brany jest przez wiele gatunków ryb i wykazuje przy tym bardzo wysoką trwałość.
Suszone rozwielitki
W żywieniu naszych ryb, w przeciwieństwie do omawianego wyżej pokarmu mrożonego, suszone rozwielitki mogą stanowić wyłącznie uzupełnienie pokarmu. W upalne letnie dni suszymy je w słońcu rozłożone na gazie rozpiętej na ramce w ten sposób, by również od spodu ramki był swobodny dostęp powietrza. Susząc je na płycie lub piecu postępujemy tak samo, zwracając jedynie uwagę na to, by rozwielitek nie przypalić. Temperatura suszenia nie może być zbyt wysoka. Prawidłowo wysuszone rozwielitki powinny wydzielać jedynie słaby zapach. Oprócz rozwielitek suszyć można również inne organizmy, np. larwy komarów czy larwy wodzieni. Dla ryb wymagających dodatku pokarmu roślinnego, który również powinniśmy dostarczać im zimą, można polecić suszenie sałaty. Po wysuszeniu rozdrabniamy ją na proszek. Z powodzeniem wykorzystać możemy go później także do hodowli pierwotniaków. Równie chętnie wiele gatunków ryb pobiera gotowane i przepłukane płatki owsiane. W okresie zimowym dobrym pokarmem uzupełniającym jest chuda, gotowana szynka oraz świeżo wylęgłe larwy mącznika.
Uwaga! Ryb nie karmimy - chlebem, bułką, ciastem, jajami mrówek i gotowanymi ziemniakami. Pokarm ten nie przedstawia wartości dla ryb akwariowych, a nawet może być dla nich szkodliwy. Pamiętajmy o zasadzie - nigdy nie dajemy więcej pokarmu, niż może zostać od razu zjedzone, gdyż pozostające resztki łatwo doprowadzają do powstawania w wodzie procesów gnilnych.
Suchy pokarm domowy
Jak wiadomo najlepszy jest pokarm żywy, lecz czasami zdobycie go może nastręczać sporo trudności i być bardzo uciążliwe, są co prawda w handlu suche pasze ale te naprawdę dobre i zapewniające naszym podopiecznym wszystkie potrzebne składniki są z reguły drogie i nie wszyscy mogą sobie na nie pozwolić, co robić?, można wykonać własny pokarm suchy i to taki który posiadać będzie bardzo dobre właściwości odżywcze. Przygotowanie nie jest ani szczególnie trudne, ani drogie, polecam ten pokarm bo jest naprawdę dobry, poniżej znajdziecie potrzebne składniki i sposób wykonania, naprawdę polecam!
Składniki wyjściowe:
- serce wołowe 500 g,
- wątroba wołowa 500 g,
- filet z dorsza 250 g,
- jajka 3 szt.,
- kasza manna gotowana 100 g,
- płatki owsiane gotowane 100 g,
- mleko w proszku 100 g,
- szpinak 500 g,
- dafnia suszona 100 g,
- żelatyna 5 łyżeczek.
Przepis wykonania. Tak przygotowane półprodukty wyjściowe należy trzykrotnie przepuścić przez maszynkę do mięsa i dokładnie wymieszać. Pozostawić na godzinę celem związania się całości. Następnie na grubej folii aluminiowej ułożyć warstwę do 1 cm grubości. Odparować wodę, w lecie najlepiej na silnym słońcu, w zimie w piekarniku (otwartym). Wysuszona masa musi być podobna do suszonych grzybów. Tak otrzymaną masę należy pokruszyć, zmielić w suchej maszynce do mięsa, a następnie w ręcznym młynku. Otrzymany sypki pokarm należy przesiać przez trzy sita o różnej wielkości oczek. Uzyska się wówczas pokarmy trzech różnych granulacji. Najdrobniejszym o pewnej zawartości pyłu skarmia się narybek, średni podawać można rybom dorastającym, pokarm o największej granulacji - dorosłym rybom.
Uwaga! Pokarm dawkować kilka razy dziennie, ale tylko takie ilości, które rybki zjedzą od razu. Pokarm opadający na dno, ulega rozkładowi.