Piotr Piotrowski Geografia rok 1
Ćwiczenie 3 zadanie 4
Temat: specyfika przemian demograficznych w Finlandii w latach 1970-2008 na tle Unii Europejskiej.
Finlandia to jedyny kraj w Unii Europejskiej jak i na świecie, który leży za 60-tym równoleżnikiem szerokości geograficznej północnej. Oznacza to, że te państwo należy do najmniej zaludnionych w Unii Europejskiej głównie ze względu na panujący tam surowy klimat i ubogą ziemie. W innych dziedzinach życia ludności kraj wypada dużo lepiej niż w innych krajach UE np.: technologie innowacyjne czy przemysł drzewny. Jednak w tym kraju występują różne problemy w dotyczące ludności, które chciałbym przedstawić.
Z danych statystycznych wynika, że Finlandia jest krajem demograficznie młodym. Dane statystyczne w Tabeli 3 (2004) i 4 (2004-2007) niewiele się różnią, ale to niczego nie zmienia. Porównując obie tabele stwierdzam, że liczba ludności kraju wzrasta co odbija się korzystnie na przyszłość demograficzną kraju. Pozostały jednak problemy ludności w wieku przedprodukcyjnym i poprodukcyjnym.
Na początku moich rozważań chciałbym zwrócić uwagę na ludność w wieku przedprodukcyjnym, czyli na populację w wieku 0-14 lat i na urodzenia i zgony. Otóż okazuje się, że liczba dzieci w wieku od 1 do 14 roku życia zmniejsza się w ciągu ostatnich ponad 30 lat o aż 10%! Jest to spowodowane tym, że m.in. życie rodzinne w Finlandii odpowiada modelowi rodziny nuklearnej - rodzina dwupokoleniowa składająca się z rodziców (zwykle małżonków) i ich biologicznych dzieci. Zresztą trudno się dziwić w końcu jest to typ rodziny charakterystyczny dla społeczeństwa przemysłowego jakim są Finowie i na dodatek większa część młodych ludzi jest zatrudniona w przemyśle co jest oczywiste ze względu na położenie kraju. Relacje z dalszą rodziną są raczej rzadkie i przypadki łączenia się ludzi w formie rodziny wielopokoleniowej raczej się nie zdarzają. Dochodzi również do wielu rozwodów i kobiety muszą same wychowywać dzieci. Ten rozwój wydarzeń powoduje, że coraz mniej kobiet decyduje się na dziecko a te kobiety, które chcą mieć jedno dziecko to mają ich więcej. Poruszając sprawę urodzeń i zgonów stwierdzam, że mimo spadku urodzeń i zgonów to przyrost naturalny jest dodatni jak na kraj z niezbyt wysoką rozrodczością. Może byto spowodowane tym, że małżonkowie rzadko decydują się na założenie większej rodziny, a może nam to uświadomić fiński model rodziny. Rząd pozwala na zamieszkiwanie obcokrajowców z powodu wyrównania ludności starszej z młodą.
Drugim problemem jest ludność starsza. Liczba tej populacji wzrasta o niewielki procent. Jest to spowodowane tym, że po pierwsze na przełomie lat 60 i 70 XX wieku rząd dokonał reformy w polityce społecznej, która pozwalała przechodzić mężczyznom i kobietom po odpowiedniej liczbie lat pracy na emeryturę w wieku między 60 a 65 lat dla przykładu porównawczego w Danii i Szwecji wiek emerytalny to 67 lat. Po drugie dużo ludzi w tym wieku i wcześniej miało prace w fabryce gdzie mogli być dyskryminowani przez pracodawców co było dobrym powodem do szybkiego przejścia na emeryturę.
Z powyższych rozważań i analiz wnioskujemy, że Finlandia należy do krajów na tle UE mało zamożnych z małą ilością potomków i z wzrastającą liczbą osób starszych, ale to nie oznacza, że naród będzie stary wręcz prognozy mówią, że młodych Finów będzie coraz więcej. Nie ma co się martwić jeśli kraj zadba o dzietność wśród swoich obywateli i poprosi o wsparcie w sprawach społecznych ze strony UE to być może dorówna choć trochę Europie. Ale jeśli kraj nie postara się zadbać o swoje dane statystyczne to rząd może mieć duże problemy w przyszłości..