Głogów

Zamek pierwotny, kasztelański, z XII wieku, na miejscu dawnego grodu, położony był na Ostrowiu, na miejscu, gdzie obecnie wznoszą się mury kolegiaty. Po lokacji miasta powstał w 2 połowie XIII wieku na lewym brzegu Odry nowy zamek. Zbudowany z cegły na planie regularnym, został włączony w obręb fortyfikacji miejskich.

Do dziś zachowała się z niego kolista wieża obudowana barokowym założeniem pałacowym wzniesionym w latach 1652-1669, a powiększonym w 2 połowie XVIII wieku. W XIV w. w rękach króla czeskiego i węgierskiego, a następnie w posiadaniu Jana Olbrachta i Zygmunta Starego. Rozbudowany w XIV i XV w., przebudowany w stylu renesansowym w XVI w. Zniszczony w czasie wojny trzynastoletniej w XVII w. W 1740 r. przeszedł w ręce pruskie. Gruntownie przebudowany w 2 połowie XIX wieku, uległ zniszczeniu w 1945 roku, odbudowany został w latach 1971-1980.

Jest to założenie czteroskrzydłowe o trzech kondygnacjach, rozplanowane na regularnym prostokącie z wewnętrznym dziedzińcem i cylindryczną Wieżą Głodową, w której więziono niegdyś nieposłusznych księciu mieszczan niemieckich. Wieżę wieńczy dzisiaj metalowa korona z masztem.

Skrzydło znajdujące się od strony rzeki, ma w narożach masywne przypory, a środkową część wyróżnia piaskowcowy ryzalit. Skrzydło zachodnie z półkolistą bramą jest najstarszym w całym założeniu i zostało zbudowane w stylu gotyckim, o czym przypominają także kolebkowo - krzyżowe sklepienia w dwóch pomieszczeniach, a kolebkowe w piwnicach. W skrzydle wschodnim mieści się od 1970 r. Muzeum Hutnictwa i Odlewnictwa Metali Kolorowych.

---