Udar krwotoczny zdarza się rzadziej niż udar niedokrwienny mózgu. W chwili gdy tkanka mózgowa została już zniszczona, objawy udaru zależą nie tyle od jego typu (niedokrwienny, krwotoczny czy zatokowy) co od lokalizacji uszkodzenia.

W przypadku udaru krwotocznego najczęściej dochodzi do uszkodzenia jąder podstanych i wzgórza z uszkodzeniem struktury nazywanej torebką wewnętrzną. W jej obrębie przebiegają między innymi drogi nerwowe odpowiedzialne za czynne ruchy kończyn. Konsekwencją tak umiejscowionego ogniska udaru jest porażenie połowicze strony ciała przeciwnej do uszkodzenia.

Charakterystycznym objawem jest zwrot gałek ocznych chorego w kierunku ogniska (oczy "patrzą" w kierunku udaru). Jeśli udar krwotoczny dotyczy móżdżku, gałki oczne zwracają się w przeciwnym kierunku.

W przypadku udaru krwotocznego mózgu często występują objawy prodromalne (zapowiadające). Zwykle są to wyjątkowo silne bóle głowy często z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami. Czasem pojawiają się przemijające objawy ogniskowe. W momencie krwotoku chory szybko traci przytomność, mogą wystąpić drgawki.

Zwykle do udaru krwotocznego mózgu dochodzi nagle, co może pomóc w różnicowaniu z udarem niedokrwiennym. Poprawna diagnoza jest bardzo istotna, ponieważ w obu przypadkach strategie leczenie są diametralnie różne. Tomografia komputerowa pozwala wykluczyć świeże krwawienie śródmózgowe.

---