seminarium - Promocja zdrowia, rodzinna


PROMOCJA ZDROWIA - SEMINARIUM

PROMOCJA ZDROWIA jest procesem umożliwiającym ludziom zwiększenie kontroli nad własnym zdrowiem, jego poprawę i utrzymanie.

PROMOCJA ZDROWIA (Health Promotion) - Promocja zdrowia jest procesem umożliwiającym zwiększenie kontroli nad zdrowiem oraz jego polepszenie poprzez podnoszenie poziomu wiedzy o sposobach zapobiegania chorobom, w celu długotrwałej poprawy stanu zdrowia społeczeństwa. (Na podstawie: First International Conference on Health Promotion, Ottawa, 21 November 1986)

Do podstawowych działań promocji zdrowia zalicza się obecnie trzy nierozłączne elementy:

edukację zdrowotną,

zapobieganie chorobom

lokalna politykę zdrowotną.

Ważne dni w promocji zdrowia

PROMOCJA ZDROWIA jest procesem umożliwiającym ludziom zwiększenie kontroli nad własnym zdrowiem, jego poprawę i utrzymanie. Pierwsza Międzynarodowa Konferencja Promocji Zdrowia odbyła się w 1986 roku w Ottawie. Podczas niej określono działania promocyjne w sferze zdrowia takie jak:

  1. budowanie prozdrowotnej polityki społecznej,

  2. tworzenia środowisk sprzyjających zdrowiu,

  3. wzmacnianie działań zbiorowych,

  4. rozwijanie umiejętności indywidualnych,

  5. reorientacja służby zdrowia

Cele operacyjne Narodowego Programu Zdrowia na lata 1996-2005

  1. Zwiększenie aktywności fizycznej ludności.

  2. Poprawa sposobu żywienia ludności i jakości zdrowotnej ludności.

  3. Zmniejszenie rozpowszechnienia palenia tytoniu.

  4. Zmniejszenie i zmiana struktury spożycia alkoholu oraz zmniejszenie szkód zdrowotnych spowodowanych alkoholizmem.

  5. Ograniczenie używania substancji psychoaktywnych i związanych z tym szkód zdrowotnych.

  6. Zwiększenie skuteczności edukacji zdrowotnej społeczeństwa oraz działań w zakresie promocji zdrowia.

  7. Promocja zdrowia psychicznego i zapobieganie występowaniu zaburzeń psychicznych.

  8. Zmniejszenie narażenia na czynniki szkodliwe w środowisku życia i pracy.

  9. Poprawa stanu sanitarnego kraju.

  10. Zmniejszenie częstości wypadków, szczególnie drogowych.

  11. Zwiększenie sprawności i skuteczności pomocy doraźnej w nagłym zagrożeniu życia.

  12. Zwiększenie dostępności i usprawnienie podstawowej opieki zdrowotnej.

  13. Zapobieganie występowaniu oraz skutkom wcześniactwa i małej urodzeniowej masy ciała.

  14. Usprawnienie wczesnej diagnostyki i czynnej opieki nad osobami z ryzykiem rozwoju niedokrwiennej choroby serca.

  15. Usprawnienie wczesnej diagnostyki i zwiększenie efektywności leczenia nowotworów złośliwych szyjki macicy i sutka.

  16. Stwarzanie warunków umożliwiających osobom niepełnosprawnym włączenie się lub powrót do czynnego życia.

  17. Zwiększenie skuteczności zapobiegania chorobom zakaźnym.

  18. Intensyfikacja profilaktyki próchnicy zębów i chorób przyzębia u dzieci, młodzieży oraz kobiet ciężarnych.

Poza czynnikami biologicznymi, środowiskiem i opieką medyczną, w głównym stopniu na stan zdrowia wpływają zachowania prozdrowotne. Stanowią one aż 50% czynników warunkujących zdrowie. Sytuację tę obrazuje koncepcja pól zdrowia, opracowana przez Lalonda.

Pola Lalonda:

zachowania prozdrowotne 50%

biologia 17%

środowsko 17%

medycyna 16%

Unia Europejska zwiększyła swoje zainteresowanie promocją zdrowia od początku lat 1990-tych, a szczególnie w następstwie ustaleń Traktatu w Maastricht (Artykuł 129) z 1992 roku, a później jeszcze bardziej i szerzej na mocy Traktatu w Amsterdamie (Artykuł 152) z 1997r.

Jednym z najistotniejszych dokumentów Unii Europejskiej w zakresie promocji zdrowia jest Decyzja Nr 645/96/EC Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 29 marca 1996 roku przyjmująca program działania Wspólnoty w zakresie promocji zdrowia, informacji, edukacji i szkolenia w ramach działania w dziedzinie zdrowia publicznego (1996-2000 rok).

PROFILAKTYKA A PROMOCJA ZDROWIA

PROFILAKTYKA jest to szereg działań mających na celu zapobieganie chorobie bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem się, poprzez kontrolowanie przyczyn i czynników ryzyka. Polega ona na zapobieganiu poważniejszym konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie.

Celem profilaktyki jest podjęcie szybkich i skutecznych działań przywracających zdrowie, ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby. Dzięki temu prowadzi do ograniczenia niesprawności i inwalidztwa.

Istotnym elementem profilaktyki jest także zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Wyróżniamy trzy fazy profilaktyki:

Profilaktyka wczesna - mająca na celu utrwalenie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia i

zapobieganie szerzeniu się niekorzystnych wzorców zachowań, w odniesieniu do osób zdrowych,

Profilaktyka pierwotna (I fazy) - mająca na celu zapobieganie chorobie poprzez kontrolowanie

czynników ryzyka, w odniesieniu do osób narażonych na czynniki ryzyka,

Profilaktyka wtórna (II fazy) - zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i

leczenie (przesiewowe badania skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych),

Profilaktyka III fazy, której działania zmierzają w kierunku zahamowania postępu choroby oraz

ograniczeniu powikłań.

W zakresie profilaktyki wtórnej znaczącą rolę odgrywają przesiewowe badanie skriningowe. Są to zorganizowane działanie polegające na wczesnym wykryciu w populacji chorób lub stanów patologicznych za pomocą stosowanych masowo prostych, bezpiecznych i wiarygodnych testów diagnostycznych.

Badania skriningowe prowadzone są w odniesieniu do chorób stanowiących znaczny problem zdrowotny danej populacji, charakteryzujących się częstym występowaniem stadiów przedklinicznych, dość długim okresem między pierwszymi oznakami choroby a jej pełnym obrazem i możliwością wyleczenia.

Prowadzenie szeroko zakrojonych działań profilaktycznych przynosi w krótszej lub dłuższej perspektywie czasowej wymierne korzyści dla społeczeństwa w postaci:

Na każdym etapie działań profilaktycznych znaczącą rolę odgrywa EDUKACJA ZDROWOTNA - proces, w trakcie którego ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i innych osób. Koncentruje się ona na uświadamianiu związków między zdrowiem człowieka a jego stylem życia oraz środowiskiem fizycznym i społecznym. Edukacja zdrowotna obejmuje głównie działania informacyjne, których bezpośrednim celem jest ukształtowanie sprzyjających zdrowiu przekonań motywacji i umiejętności, a co za tym idzie postaw zdrowotnych jednostki, które powinny prowadzić do realizacji zachowań służących zdrowiu.

Przedłużenie życia w przypadku prawidłowo prowadzonej profilktyki i leczenia w wybranych jednostkach chorobowych wynosi:

rak szyjki macicy - 21 lat

rak jelita grubego - 12 lat

rak prostaty - 16 lat

choroba wieńcowa - 14 lat

cukrzyca - 25 lat.

Dlatego też program medyczny powinien koncentrować się w ocenie predyspozycji i zagrożeń zdrowia oraz wczesnej diagnostyce i profilaktyce, opartej na najnowszych technikach medycznych

3



Wyszukiwarka