3661


Etapy tworzenia się Unii Ekonomicznej i monetarnej

Określono, że proces tworzenia unie ekonomiczno monetarnej obejmie trzy etapy:

ETAP I (1992 - 1994)

wprowadzenie całkowitej swobody przepływu towarów, usług, ludzi i kapitału między państwami UE

ETAP II (1995 - 1998)

dostosowanie logistyki dotyczącej bankowości centralnej w poszczególnych państwach do wymagań traktatu z Maastricht:

  1. zapewnienie niezależności banków centralnych, co oznacza, że ani rząd, ani prezydent ani parlament nie mogą wydawać poleceń bankowi centralnemu

  2. zakaz kredytowania i finansowania przez bank centralny państwa

  3. prace logistyczno-przygotowawecze: utworzono Europejski Instytut Monetarny we Frankfurcie nad Menem, który miał koordynować techniczne prace utworzenia unii monetarnej

  4. kwalifikowanie państw do wstąpienia do EMU (unia ekonomiczno monetarna) - z góry zapowiedziano, że zakwalifikować będą mogły się tylko te państwa, które dostosują legislację, oraz spełnią kryteria zbieżności (doprowadzą do zdrowia sferę finansów publicznych), a w szczególności:

W maju 1998 r. Rada Europejska na podstawie raportów właściwych instytucji oceniając wykonawstwo kryteriów zbieżności, oraz dostosowanie legislacji wytypowała do EMU 11 państw. Nie zakwalifikowały się: Grecja (zbyt duży deficyt budżetowy), Szwecja (waluta zbytnio się odchylała), Wielka Brytania i Dania (nie zakwalifikowały się z wyboru).

ETAP III

tworzenie EMU, wprowadzanie jednolitego pieniądza EURO. 31 grudnia 1998 r. ogłoszono kursy konwersji (czyli relację walut krajowych państwa wchodzących do EMU, np.: kurs lira w stosunku do EURO, marki do EURO) i określono, że kursy konwersji z tego dnia są nieodwracalne. Przyjęto, że wszystkie operacje bezgotówkowe są dokonywane w EURO. W obiegu pozostawiono waluty krajowe, a wprowadzenie EURO obejmuje okres przejściowy od 1.01.1999 do 30.06.2002. Ustalono, że od 1.01.1999 r. wszystkie operacje między przedsiębiorstwami i między przedsiębiorstwami, oraz cała polityka pieniężna będzie odbywała się w nowej walucie; natomiast operacje gotówkowe mogą być prowadzone w walutach narodowych. Od 1.07.2002 w EMU zostanie zawieszony obrót walutami krajowymi i wprowadzony obrót wyłącznie w EURO.

II wersja

Określono, że proces tworzenia Unii Ekonomicznej i Monetarnej będzie postępował w trzech etapach:

I etap 1992-94 - polegający na wprowadzeniu całkowitej swobody przepływu między państwami Unii: towarów, usług, ludzi i kapitałów. Usunięto wszelkie ograniczenia, które utrudniały przepływ między państwami Unii: towarów, usług, ludzi i kapitałów.

II etap 1995-98 - obejmował dostosowanie legislacji dot. bankowości centralnej w poszczególnych państwach do wymagań Traktatu z Maastricht a te wymagania były dwa podstawowe:

  1. zapewnienie niezależności bankom centralnym co oznaczało, że ani rządy ani prezydent ani parlament nie może wydawać żadnemu bankowi centralnemu w krajach Unii Europejskiej instrukcji, poleceń, dyspozycji. Banki centralne stają się niepodzielnym i wyłącznym podmiotem polityki pieniężnej.

  2. wprowadzenie zakazu finansowania i kredytownaia przez bank cenralny państwa (rządu i jego agend). Przeprowadzono prace logistyczno-przygotowawcze m.in. utworzono Europejski Instytut Monetarny we Frankfurcie n/Menem, który ma koordynować prace techniczne, merytoryczne związane z utworzeniem Unii Monetarnej.

III w tym etapie tworzy się już Unię Ekonomiczą i Monetarną poprzez wprowadzenie jednolitego pieniądza EURO. 31.12.98r. ogłoszono tzw. kursy konwersji czyli kursy walutowe nieodwracalne, a więc ustalono jaka jest relacja poszczególnych walut do EURO. Kursy konwersji, które zostały z tym dniem określone są nieodwracalne- tzn, że te waluty zachodniej europy tracą swój samodzielny byt, że są już tylko emanacją euro a te kursy w sposób nieodwracalny zostały utrwalone. Przyjęto równocześnie, że wszystkie operacje bezgotówkowe dokonywane są już w EURO.



Wyszukiwarka