ZESPÓŁ CIEŚNI NADGARSTKA
R. Mazur i wsp. „Podstawy kliniczne neurologii“
EPIDEMIOLOGIA:
• jest to najczęściej występujący zespół tunelowy i najczęstsza przyczyna uszkodzenia
n. pośrodkowego
• częściej u kobiet
• zwykle po 40 rż.
ETIOLOGIA:
• samoistny
• objawowy :
cukrzyca
niedoczynność tarczycy
akromegalia
ciąża
PATOGENEZA:
• anatomia :
kanał nadgarstka zamknięty jest od przodu przez troczek zginaczy, rozpięty miedzy kośćmi czworoboczną i łódeczkowatą z jednej, a grochowatą i haczykowatą z drugiej strony
w kanale leżą :
nerw pośrodkowy
mm. flexores digitorum
m. flexor pollicis longus
• patofizjologia :
- dochodzi do ucisku przez przerosły troczek zginaczy
OBRAZ KLINICZNY:
• zaburzenia czuciowe :
nocne parestezje i bóle kciuka, oraz palców wskazującego i środkowego
w miarę postępu choroby pojawiają się ubytki czucia
• zaniki mięśni kłębu :
- w późniejszym okresie
ROZPOZNANIE:
RÓŻNICOWANIE:
• uszkodzenie nerwu pośrodkowego na przedramieniu (...)
• radikulopatia szyjna (w przebiegu dyskopatii) (...)
• poliradikulopatia (...)
LECZENIE:
• leczenie choroby podstawowej :
w przypadkach objawowych
• leczenie operacyjne :
w przypadkach samoistnych oraz objawowych gdy dolegliwości nie ustępują
polega na przecięciu troczka zginaczy w znieczuleniu miejscowym
POWIKŁANIA:
ROKOWANIE:
• w przypadkach niepowikłanych sukces leczenia wynosi niemal 100%
• w przypadkach zaniedbanych ok. 50%
PATRZ TEŻ:• porażenie nerwu pośrodkowego
1/1
Zespół cieśni nadgarstka