Zasady glottodydaktyki:

gr. glottis - mowa, język, myśl;
dydaktyka - wychowanie;
glottodydaktyka - wychowanie językowe;

Zasady glottodydaktyki:

1. Życzliwy stosunek do ucznia i podmiotowe traktowanie dziecka przy nierównoważności ról społecznych n-la i ucznia (rola n-la wychowawcy i mistrza).
2. Dobre poznanie dziecka i w przypadku stwierdzenia dysfunkcji objęcie opieką specjalistyczną, zwłaszcza logopedyczną.
3. Dobre rozpoznanie dziecka obejmuje w wychowaniu językowym (w pierwszym półroczu pobytu dziecka w przedszkolu lub szkole) rozeznanie co do :

-stanu sprawności komunikowania się, zwłaszcza percepcji i realizacji jednostek językowych;
-stanu percepcji wzrokowej;
-stanu zapamiętywania jednostek językowych odbieranych słuchem i wzrokiem;
-stanu syntezy i analizy słuchowej i wzrokowej;
-stanu sprawności manualnej;
-stanu rozwoju społeczno-emocjonalnego;
-stanu rozbudzenia poznawczego;
-stanu zdrowia fizycznego i psychiczno-społecznego.

Zakłada się tutaj holistyczne, tj. całościowe spojrzenie na dziecko. Holistyczna powinna być też diagnoza pedagogiczna oraz logopedyczna.

Diagnoza logopedyczna obejmuje:

- stan słuchu fonemowego i realizację fonemów przez dziecko;
- stan zdolności komunikacyjnych obejmujący wszystkie jednostki językowe od fonemu do tekstu (złożonej jednostki);
- stan komunikacji niewerbalnej, a także ocenę psych.- pedag. dziecka i badania lekarskie: okulisty, laryngologa, neurologa, pediatry, internisty, ewentualnie psychiatry.

Glottodydaktyka nastawiona jest na indyw. tryb nauczania, zgodnie z możliwościami dziecka. Dotyczy to sprawności analizatora słuchowego i wzrokowego oraz kinestetyczno- ruchowego.

Zgodnie z rozwojem dziecka powinien być wydłużony czas przygotowania do nauki czytania i pisania oraz skrócony czas opanowania płynnego pisania i sprawnego czytania. Każde dziecko powinno być w tym zakresie traktowanie indywidualnie, gdyż indywidualnie przebiega rozwój umysłowy, emocjonalny i społeczny dziecka.

---