Kazimierz Malewicz
W 1915 roku stworzył i ogłosił w broszurze teorię artystyczną SUPREMATYZMU.
Poprzez suprematyzm Malewicz rozumie supremację (to znaczy PRZEWAGĘ) CZYSTEGO WRAŻENIA - UCZUCIA, DOZNANIA, PRZEŻYCIA w sztukach pięknych.
Według Malewicza zjawiska świata przedmiotowego są nieistotne, ważne są doznania jako takie - bez względu na to co je wywołało. Dla suprematysty odpowiedni jest sposób przedstawiania, który wypowiada samo wrażenie - daje ono poczucie wolności.
Dalej teoretyk pisze, iż sztuka suprematyczna porywa odbiorcę w pustynię, gdzie nic nie jest rzeczywiste prócz doznania. Obraz będący pierwszym przedstawieniem sztuki suprematycznej „Czarny kwadrat na białym tle” nie jest przedstawieniem figury geometrycznej. Kwadrat jest przedstawieniem wrażenia, a białe tło to „nicość” poza tym wrażeniem. Uzupełnienie Taranienki:
Czarny kwadrat na białym tle był pierwszą formą wyrażającą doznanie nieprzedmiotowości. Czym jest ta bezprzedmiotowość? Spr. Bog/religia w tym tekście.
Suprematyzm jest przykładem SZTUKI CZYSTEJ, którą w ciągu wieków przykryliśmy przedmiotami - pisze Malewicz w swojej pracy. Przez wieki sztuka pozostawała w służbie religii i państwu - sztuka jaką według artysty powinniśmy tworzyć to taka, która istnieje sama przez się i DLA SIEBIE. Poprzez suprematyzm nie powstaje nowy świat uczuć, lecz nowy, spontaniczny SPOSÓB PRZEDSTAWIANIA wszelkich uczuć. W przeciwieństwie do sztuki tradycyjnej suprematyzm nie szuka wartości życiowych, ani idei, lecz jest wyrazem CZYSTEGO DOZNANIA. Malewicz nie zgadzał się z tym, aby nie przedmiotowe uczucia przedstawiać w postaci przedmiotów - jak to robiono dawniej.
Suprematyzm ogranicza się do stosowania kwadratu, prostokąta, prostej linii koła i krzyża - wartości tej sztuki stanowią wyłącznie walory FORMY. Suprematyści zrezygnowali z malowania wszelkich naturalistycznych przedstawień i wynaleźli nowe znaki bezpośrednio oddające ODCZUCIA - a nie ich odbicia, które przybrały jakiś kształt - suprematysta nie ogląda i nie ocenia niczego - on doznaje, odczuwa.