Legenda o Skarbku - chytrym duszku podziemi - powstała całkiem niedawno (jak na
legendę), bo po katastrofie górniczej w kopalni kredy w 1925.
W miejscu dzisiejszego Jeziora Szmaragdowego była niegdyś odkrywkowa kopalnia kredy. Legenda głosi, że Skarbek jak każdy chytry duszek miał ukryty gdzieś skarb. Jednak kosztowności, klejnoty i bogactwo jakie trudno sobie wyobrazić nie spoczywały wcale w kociołku na końcu tęczy, lecz ukryte były w głębi wzgórza.
Niestety spokój Skarbka zakłócony został, gdy ludzie odkryli, że w lasach bukowych, właśnie koło wzgórza Skarbka znajdują się pokłady kredy. Kreda jako ważny surowiec budowlany, była w cenie, dlatego rozpoczęły się prace górnicze. Spokój Skarbka został zdecydowanie nadszarpnięty, a on sam zdenerwowany zamieszaniem w pobliżu jego skarbu zdecydował się przeszkodzić górnikom. Duszek lasu zaczerpnął zielonej wody z podziemnego źródła i zatopił kopalnię wraz z górnikami. W ten sposób kopalnia zamieniła się w jezioro, a nieszczęśni górnicy spoczęli na jego dnie. Podobno przy dobrej pogodzie wciąż dostrzec można wagoniki kopalniane leżące głęboko pod wodą. Za to skąpy duch lasu odzyskał spokój, którym może cieszyć się do dzisiaj.