ZATWIERDZAM ………, dnia ………………….
Szef Sekcji Wychowawczej
………………………………….
PLAN - KONSPEKT
do przeprowadzenie zajęć z kształcenia obywatelskiego
z podoficerami ………………… w dniu ……………...
I TEMAT : Zbrodnia katyńska - symbol męczeństwa narodu
polskiego w II wojnie światowej.
II CEL:
zapoznanie żołnierzy z historią „zbrodni katyńskiej”,
rozbudzenie zainteresowania niedawną przeszłością własnego narodu oraz pokazanie dylematów moralnych ówczesnych Polaków, i wykazanie podobieństwa trudności w dokonywaniu wyborów natury etycznej przez współczesne pokolenie,
zainteresowanie filmem Andrzeja Wajdy „Katyń” - dzieła ukazującego skomplikowane losy prawdy o Katyniu.
III ZAGADNIENIA SZKOLENIOWE:
Zbrodnia katyńska.
Film fabularny „KATYŃ”.
IV METODA: wykład informacyjny, dyskusja, praca w oparciu o film fabularny.
V CZAS: 2 x 45'
VI MIEJSCE: sala odpraw
VII LITERATURA:
Materiał pomocniczy Narodowego Centrum Kultury: „Lekcja Katyńska”, Warszawa 2007.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
rzutnik multimedialny
płyta DVD „Katyń”,
ekran.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
Lp. |
Treść zagadnienia i rozliczenie czasu |
Wskazówki organizacyjno-metodyczne |
1 |
2 |
3 |
1. |
Rozpoczęcie zajęć
Przyjęcie meldunku i sprawdzenie obecności. Podanie tematu i celu zajęć oraz tekstu - przesłania ks. Z. Peszkowskiego: Nasze narodowe jestestwo określa zasada czterech „P”: prawda - mamy obowiązek jej szukania, pamięć - skarb, który musimy nieść dalej, prawo - które daje kształt prawdzie, przebaczenie - które wypływa z naszej kultury. Od tego nas nic nie uwolni. ks. Zdzisław Peszkowski kapelan Rodzin Katyńskich i Pomordowanych na Wschodzie
|
Przyjmuję meldunek, podaję temat, cel zajęć oraz cytuję przesłanie ks. Zdzisława Peszkowskiego Czas 5'
|
2.
2.
|
Zagadnienie 1
ZBRODNIA KATYŃSKA
W marcu 1940 r. szef NKWD Ławrientij Beria sporządził notatkę dla Józefa Stalina, w której zreferował sprawę jeńców wojennych z Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska oraz więźniów przebywających w więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi. W uzasadnieniu podano: Jeńcy wojenni, oficerowie i policjanci, przebywający w obozach, próbują kontynuować działalność kontrrewolucyjną, prowadzą agitację antysowiecką. Każdy z nich tylko oczekuje oswobodzenia, by uzyskać możliwość aktywnego włączenia się w walkę przeciw władzy sowieckiej. Biorąc pod uwagę, że wszyscy oni są zatwardziałymi, nierokującymi poprawy wrogami władzy sowieckiej, NKWD ZSRR uznało za niezbędne rozpatrzyć ich sprawę w trybie specjalnym, z zastosowaniem wobec nich najwyższego wymiaru kary przez rozstrzelanie. Notatka ta stała się podstawą do podjęcia decyzji w dniu 5 marca 1940 r. przez Biuro Polityczne Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików). W decyzji tej powtórzono „tryb” postępowania wobec polskich jeńców wojennych. Plany mordu katyńskiego zostały uzgodnione z gestapo na III Konferencji Metodycznej Gestapo - NKWD w Zakopanem, trwającej 6 tygodni, począwszy od 20 lutego 1940 r.
W lipcu 1942 r. 10 polskich robotników z Bauzugu, opierając się Katyń stał się miejscem 115 wizyt i wycieczek organizowanych przez Niemców. Przywożono tu jeńców angielskich, amerykańskich, mieszkańców i działaczy polskich miast oraz miast Francji i Niemiec. Uroczystości pochówku w bratnich mogiłach po ekshumacji niemieckiej celebrował ksiądz kanonik Jasiński z Krakowa. 13 kwietnia 1943 r., 40 minut po komunikacie niemieckim - radio Moskwa podało komunikat, sprowadzający się m.in. do stwierdzenia, że Niemcy odkryli pod Smoleńskiem dawne stanowiska archeologiczne „Cmentarzysko Gniezdowaja". Komunikatu tego nigdy nie sprostowano.
Od tego momentu zaczęła się 50-letnia perwersja prawdy. 15 kwietnia 1943 r. gen. Władysław Anders (były dowódca Armii Polskiej w ZSRR
W odpowiedzi na komunikat radia berlińskiego radio moskiewskie
Po wyparciu armii niemieckiej ze Smoleńszczyzny natychmiast przystąpiła do pracy specjalna komisja, mająca już w nazwie z góry określony wynik badań: Specjalna komisja ds. przeprowadzenia śledztwa i ustalenia okoliczności rozstrzelania w lesie katyńskim polskich jeńców wojennych przez niemiecko-faszystowskich najeźdźców. Przewodniczącym komisji był Nikołaj Burdenko, a w jej skład wchodzili m.in.: pisarz Aleksy Tołstoj oraz dostojnik podporządkowanej NKWD rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, egzarcha Ukrainy, metropolita kijowski i halicki Mikołaj. Nie było natomiast Pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku na polecenie Chruszczowa przewodniczący KGB A. Szelepin niejawnie badał sprawę mordu i po wykonaniu kwerendy zaproponował zniszczenie 21 857 teczek personalnych zamordowanych, a zachowanie jedynie głównych dokumentów mieszczących się w oddzielnej, niewielkiej teczce. Propozycja została zatwierdzona i wykonana, a teczka otrzymała nazwę specjalnej teczki nr 1; jako jedna z najważniejszych tajemnic ZSRR wchodziła do specjalnego wydzielonego zbioru dokumentów dostępnych tylko przywódcy KPZR i przekazywanych mu przy objęciu władzy. W 1978 r. w Katyniu utworzono pierwszy zespół upamiętniający - wybudowano betonowe stele z marmurowymi zwieńczeniami, na których umieszczono po polsku i rosyjsku napis: „Ofiarom faszyzmu - polskim oficerom rozstrzelanym przez hitlerowców w 1941 roku”. Sprawa Katynia stanowiła istotną kwestię w stosunkach międzynarodowych po II wojnie światowej. Zajmowały się nią parlamenty państw zachodnich, w tym USA i Wielkiej Brytanii. Związek Radziecki wpływał na rządy państw zachodnich w celu uniemożliwienia upamiętnienia zbrodni. Kiedy na początku lat siedemdziesiątych BBC zamierzała wyemitować film o Katyniu, ambasador angielski został wezwany na Kreml. Podobnie kiedy środowiska polonijne chciały wybudować w Londynie pomnik upamiętniający ludobójstwo, zagrożono Wielkiej Brytanii oziębieniem stosunków.
Przez 50 lat Rosjanie robili wszystko, aby udowodnić, że Katyń jest dziełem niemieckich faszystów, cały ten czas utrzymując wersję mordu polskich oficerów przez Niemców jako oficjalną. Tak powstało „kłamstwo katyńskie”, od którego Rosjanie odżegnali się jednozdaniowym komunikatem dopiero prawie pół wieku później, 13 kwietnia 1990 r., kiedy to w Wielki Piątek Michaił Gorbaczow oświadczył, że mord polskich oficerów był dziełem NKWD. 14 października 1992 r. na polecenie prezydenta Borysa Jelcyna naczelny archiwista państwowy Rosji przekazał prezydentowi Lechowi Wałęsie kopie dokumentów z teczki specjalnej nr 1. Zostały one opublikowane w 1992r.
Zagadnienie 2
Przedstawienie najważniejszych fragmentów filmu fabularnego mówiącego o zbrodni katyńskiej - „KATYŃ” |
Przedstawiam informację jak doszło do zbrodni katyńskiej. Odpowiadam na pytania estrony uczestników zajęć. Czas 15'
Przedstawiam najistotniejsze fragmenty filmu. Czas 65' |
3.
|
CZĘŚĆ KOŃCOWA
|
Czas 5' |
OPRACOWAŁ
…………………………………..
1
4