PSYCHOTERAPIA

Psychoterapia a POMOC PSYCHOLOGICZNA

POMOC PSYCHOLOGICZNA OBEJMUJE:

0. PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE -

pomoc w rozwiązywaniu kryzysów rozwojowych

0. INTERWENCJE KRYZYSOWE - pomoc w rozwiązywaniu sytuacji traumatycznych i kryzysowych

0. PREWENCJA I PROMOCJA ZDROWIA -zapobieganie patologii, działania w kierunku rozwoju takich cech podmiotowych i właściwości środowiska, które sprzyjają kształtowaniu i zachowań prozdrowotnych

0. REHABILITACJA - uczenie życia z chorobą,

0. PSYCHOTERAPIA - metoda leczenia zaburzeń

PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE (counseling)

0. Odrębna forma pomagania, zasadniczo różna od psychoterapii

0. PORADNICTWO TO FORMA POMOCY OFEROWANA OSOBOM ZDROWYM, PRZEŻYWAJACYM TAK ZWANE KRYZYSY ROZWOJOWE LUB TRUDNOŚCI PRZYSTOSOWAWCZE (adaptacyjne).

PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE

KRYZYSY ROZWOJOWE

1. Nowe zadania wynikające z przejścia do nowej fazy życia a jednocześnie brak jeszcze umiejętności radzenia sobie z tymi zadaniami

0. Dzieciństwo/wczesny okres szkolny

0. Dzieciństwo/okres dorastania

0. Dorastanie /okres wczesnej dorosłości

0. Dojrzałość/wiek średni

0. Wiek średni/ wiek podeszły

2. Wszelkie zmiany i nieoczekiwane wydarzenia życiowe, nagromadzenie sytuacji trudnych.

PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE

CELE: NAUCZENIE NOWYCH STRATEGII RADZENIA SOBIE W NOWEJ SYTUACJI

Etapy:

1. DIAGNOZA PROBLEMU (1-2 spot.)- zidentyfikowanie trudności zw. z zadaniem rozwojowym lub zmienioną sytuacją (np. burzliwym dorastaniem latorośli)

2. OKREŚLENIE CZYNNIKÓW PODTRZYMUJĄCYCH ISTNIENIE PROBLEMU (2-3 spot.) - rozpoznanie emocji utrudniających poradzenie sobie, braku umiejętności lub braku możliwości ich zastosowania

3. POSZUKIWANIE NOWYCH SPOSOBÓW ROZWIĄZANIA TRUDNOŚCI - (konkretne, dostępne dla klienta, pozwalające na uzyskanie nawet drobnej ale natychmiastowej zmiany) - kilka spot.

4. WZMOCNIENIE KLIENTA W REALIZOWANYCH PRZEZ NIEGO ZMIANACH i ewentualne skorygowanie przyjętego wcześniej planu działania

INTERWENCJA KRYZYSOWA

Pomoc w rozwiązywaniu sytuacji traumatycznych i kryzysowych

0. DZIAŁANIE ZMIERZAJACE DO ODZYSKANIA PRZEZ OSOBĘ DOTKNIĘTA KRYZYSEM ZDOLNOŚCI DO SAMODZIELNEGO ROZWIAZANIA.

0. Tutaj kryzys jest rozumiany jako stan, który cechuje się:

0. dużym napięciem emocjonalnym,

0. uczuciem przerażenia, obawą przed utratą kontroli

0. poczuciem bezradności

0. różnymi formami dezorganizacji zachowania

0. oraz objawami somatycznymi

SYTUACJE WYMAGAJĄCE IK:

0. Kataklizmy

0. Przemoc

0. Ostry stres społeczny

ELEMENTY INTERWENCJI:

0. Diagnoza sytuacji kryzysowej ( ocena stopnia zagrożenia), ew. oddzielenie od źródła zagrożenia

0. Podtrzymanie emocjonalne

0. Dostarczanie informacji obniżających lęk a zwiększających nadzieję

0. Ew. zastosowanie psychoterapii

Idea interdyscyplinarnego charakteru Interwencji Kryzysowej:

0. pomoc prawna,

0. medyczna,

0. ekonomiczna,

0. społeczna

0. i psychologiczna

OŚRODKI INTERWENCJI KRYZYSOWEJ

0. Pomoc w złagodzeniu cierpienia i bezradności

0. Pomoc w egzekwowaniu swoich praw

0. Poradnictwo

0. Interwencje w środowisku

0. W wyjątkowych sytuacjach czasowe schronienie

PREWENCJA I PROMOCJA ZDROWIA

Zespół działań, w których wykorzystuje się metody i środki psychologiczne w celu obniżenia prawdopodobieństwa występowania zaburzeń w funkcjonowaniu somatycznym, psychicznym i społecznym poprzez przeciwdziałanie czynnikom ryzyka i wzmacnianie zasobów

0. Upowszechnianie wiedzy psychologicznej wśród przedstawicieli różnych grup zawodowych

0. Kształtowanie zachowań służących zdrowiu (np. umiejętności społecznych, komunikacji, współpracy, tworzenia więzi międzyludzkich, radzenia sobie ze stresem, rozwiązywanie konfliktów)

0. Rozwój i kształtowanie zasobów zdrowotnych tkwiących w jednostce i środowisku (umiejętności, systemy wsparcia, programy wspomagania rozwoju osobowości adresowane np. do nauczycieli i uczniów)

0. Współpraca z lokalnymi samorządami, stowarzyszeniami i organizacjami

Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego

zobowiązuje władze wojewódzkie do budowania ośrodków poradnictwa psychospołecznego w celu promocji zdrowia psychicznego i prewencji

PREWENCJA PSYCHOPATOLOGII

0. PREWENCJA PIERWOTNA -działania kierowane na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia zaburzeń poprzez przeciwdziałanie czynnikom ryzyka

0. PREWENCJA WTÓRNA gdy po wykryciu wczesnych sygnałów zaburzeń dąży się do powstrzymania rozwoju patologii

0. PREWENCJA III STOPNIA ma na celu zapobieganie skutkom przebytej choroby i hospitalizacji oraz przeciwdziałanie nawrotom choroby (rehabilitacja i opieka środowiskowa)

REHABILITACJA - uczenie życia z chorobą

0. Ciąg specjalnie zaprogramowanych działań specjalistycznych podejmowanych wobec osób niepełnosprawnych i ich otoczenia, aby ograniczyć występowanie sytuacji problemowych, likwidować zaistniałe sytuacje problemowe.

0. Działania te powinny prowadzić do stopniowego ograniczania problemów życiowych subiektywnie odczuwanych przez osoby usprawniane

PSYCHOTERAPIA

0. Metoda leczenia zaburzeń i problemów emocjonalnych oraz psychicznych stosowana w sposób świadomy, planowy i systematyczny przez osobę z odpowiednim przygotowaniem.

0. Sposób leczenia - Słowne i niesłowne interwencje psychoterapeuty

0. Podstawa leczenia - Aktualna wiedza dotycząca zaburzeń zdrowia i sposobów ich leczenia

PSYCHOTERAPEUTA
wg J. Aleksandrowicza

0. Musi posiadać szeroką wiedzę w zakresie patologii ogólnej, wiedzę specjalistyczną w zakresie psychopatologii i umiejętności wywierania wpływu społecznego

0. Umiejętność gromadzenia niezbędnych informacji o chorym, o jego stanie somatycznym i psychicznym oraz trafnego interpretowania tych danych

PSYCHOTERAPIA

Potocznie rozumiana jako rozmowa z życzliwą osobą, udzielanie rad, pocieszanie, uspokajanie osoby, nie radzącej sobie z trudnościami.

Specjalistyczna metoda leczenia polegająca na intencjonalnym stosowaniu zaprogramowanych oddziaływań psychologicznych, wykorzystujących wiedzę psychologiczną i umiejętności terapeuty w celu pomocy osobom z zaburzeniami neurotycznymi, zaburzeniami osobowości czy psychosomatycznymi.

Leczenie - nie przynoszenie doraźnej ulgi a usuwanie źródła cierpienia - co często wiąże się z okresowym nasileniem cierpienia.

TAK ROZUMIANA PSYCHOTERAPIA OBEJMUJE LECZENIEM:

ZABURZENIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO

(zaburzenia nerwicowe; zespoły behawioralne czyli np. zaburzenia snu, odżywiania;)

ZABURZENIA ZACHOWANIA

(związane często z zaburzeniami osobowości)

SCHORZENIA SOMATYCZNE

(na których powstawanie i przebieg ma wpływ sposób przeżywania)

KIEDY PACJENT SZUKA PSYCHOTERAPII?

0. Problemy związane z relacjami z innymi ludźmi

0. Poczucie nieudanych związków emocjonalnych

0. Problemy zawodowe

0. Konflikty między małżonkami

0. Nieumiejętność radzenia sobie z codziennymi obowiązkami, dziećmi, własną seksualnością sytuacjami społecznymi

1. Poczucie dyskomfortu psychicznego np. lęku, napięcia, niepokoju, beznadziejności. 

PSYCHOTERAPIA

0. Cel psychoterapii

0. Uświadomienie przyczyn problemów zdrowotnych i społecznych

0. Usunięcie przyczyn zaburzeń przeżywania zachowania

0. Rozpoznanie dezadaptacyjnych mechanizmów obronnych i ich zmienianie na bardziej dojrzałe

0. Nauczenie racjonalnych sposobów zachowania i radzenia sobie

0. Długofalowy cel: rozwój osobowości, zdrowie psychiczne i podniesienie jakości i zadowolenia z życia a nie tylko usuwanie objawów.

Zdrowie psychiczne pozytywnie :

pełny rozwój osobowości , z odpornością na frustrację, stres, z umiejętnością rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie w życiu

.

Zdrowie psychiczne negatywnie:

brak zaburzeń psychicznych

RELACJA PSYCHOTERAPEUTYCZNA

0. Emocjonalny związek powstający między terapeutą a pacjentem jest często w sposób zamierzony wykorzystywany jako podstawowy środek leczenia.

W PSYCHOTERAPII….

ZMIANA PROCESÓW PSYCHICZNYCH DOKONUJE SIĘ W RELACJI PSYCHOTERAPEUTYCZNEJ

RELACJA PSYCHOTERAPEUTYCZNA

Oddziaływania odbywające się w relacji interpersonalnej pomiędzy pacjentem i terapeutą służące leczeniu pacjenta z choroby

ROLE
RELACJI TERAPEUTYCZNEJ (lekarz - pacjent)

LEKARZ

sam określa rodzaj zaburzeń

i podejmuje stosowne decyzje dotyczące

leczenia

PACJENT

współpracuje poprzez udzielanie informacji

i stosuje się do zaleceń

SPECYFIKA RELACJI PSYCHOTERAPEUTYCZNEJ

PACJENT / KLIENT

dokonuje ostatecznego formowania diagnozy,

sam szuka odpowiedzi na pytanie

o przyczynę swojego zaburzenia

PSYCHOTERAPEUTA

skłania pacjenta do aktywności, inspiruje

ułatwia odkrywanie potencjalnych

sił prowadzących do zdrowia

SPECYFIKA RELACJI PSYCHOTERAPEUTYCZNEJ

0. Związek w którym rozwija się szczególny styl interakcji - odmienny jakościowo od „potocznych” „międzyludzkich” relacji

0. Relacja zadaniowa (intymność zabroniona)

0. Nierówność ról (potrzeby pacjenta)

Relacja psychoterapeutyczna opiera się na komunikacji werbalnej i niewerbalnej

Rozumienie a ZROZUMIENIE…..

„W rzeczywistości, cokolwiek proponujemy pacjentowi, niezależnie od tego jak jest to doskonałe i potencjalnie przydatne, nie sprawi niczego dobrego dopóki nie będzie to miało sensu dla pacjenta w jego realnym codziennym życiu”

 

---