Z. POŁOŻENIE OBIEKTU.
Obiekt położony jest w krainie Śląskiej (V), dzielnicy 2 Wrocławskiej.
Kraina Śląska zajmuje pohzdniowo - zachodnią, przedsudecką część Polski. Lesistość krainy przeciętna-26,3%, zbliżona do średniej krajowej.
Klimat krainy zalicza się do typu klimatu podgórskich nizin i kotlin. W układzie warunków klimatycznych krainy zaznacza się wpływ klimatu atlantyckiego od północnego zachodu, stopniowo malejący ku wschodowi, a także zależność od konfiguracji terenu. Najcieplejszą jest część środkowa i zachodnia Niziny Śląskiej. Opady w krainie są na ogół dość wysokie i wahają się od 600 do 700 mm rocznie. Średnia trwałość pokrywy śnieżnej na nizinie Dolnego Śląska wynosi poniżej 40 dni w roku i jest najniższa w Polsce. Na pozostałym obszarze wzrasta do 60 90 dni. Zima trwa od 70 - 80 dni na zachodzie i w środkowej części do 90 dni na Wyżynie Śląskiej i wschodzie krainy. Okres wegetacyjny na zachodzie oraz wzdłuż Odry na Nizinie Śląskiej należy do najdłuższych w Polsce i trwa około 220 dni. W reszcie krainy jest nieco krótszy i wynosi około 210 - 200 dni.
Cała prawie kraina leży w zasięgu zlodowacenia środkowopolskiego, a tylko drobne jej fragmenty na Pogórzu Sudetów wchodzą w skład zlodowacenia krakowskiego. Konfiguracja terenu krainy jest bardzo urozmaicona. Wzniesienia dochodzą do 100 - 150 m. Do najwyższych wzniesień należą: Góra św. Anny (385 m n.p.m.), Ostrzyca (501 m n.p.m.) i Ślęza (718 m n.p.m.).Różnicą wysokości wzniesień odpowiadają różne utwory geologiczne i różne gleby. Na południe od Szprotawy rozciąga się pole sandrowe z suchymi i ubogimi piaskarni, tworzące lesisty region geograficzny, tzw. bory dolnośląskie. Na południe i na wschód od pola sandrowego ciągną się torfowiska. Koło Głogowa i Lublina występują gleby gliniaste i iły. W dolinach rzek Odry i Baryczy występują gleby aluwialne. Na poh~dnie od Wrocławia występują rędziny, a na Przedgórzu Sudeckim ciągnie się pas lessów. Na lewym brzegu Odry od Legnicy do Opola zalegają piaski i piaski gliniaste. Między Opolem a Koźlem występują piaski suche i wydmowe. W krainie reprezentowane są wszystkie nizinne typy siedlisk. Rozmieszczenie ich jest dość nierównomierne. Wśród siedlisk leśnych najliczniej występuje bór świeży - 28,5%, bór mieszany świeży - 24,1%, bór mieszany wilgotny - 11,4%. Charakterystyczny dla krainy jest wysoki udział siedlisk wilgotnych. Łączny udział tych siedlisk wynosi 25%.
Do charakterystycznych gatunków lasotwórczych w Krainie Śląskiej należą: świerk, jodła i buk. Występują one w całej krainie w granicach swego naturalnego zasięgu geograficznego. W składzie gatunkowym drzewostanów występują wszystkie gospodarczo ważne gatunki drzew leśnych. Ich udział w poszczególnych jest uwarunkowany żyznością gleb. Na glebach lessowych występują drzewostany bukowe i bukowo - mieszane z domieszką dębu i jodły. Udział świerka zwiększa się w miarę posuwania się na południe i w teren wyżej położony. Lasy charakteryzują się występowaniem oprócz drzewostanów sosnowych (73,5%) również drzewostanów świerkowych (6,7%) i dębowych (9,8%). Udział drzewostanów jodłowych i bukowych sporadyczny.
W Krainie Śląskiej występują większe kompleksy leśne. Lasy tej krainy uległy w znacznej mierze przekształceniu pod wpływem silnie rozwiniętej gospodarki przemysłowej.
Potencjalna produkcyjność siedlisk średnia (7,12 m3/ha rocznie), nieco wyższa niż przeciętnie w kraju. Zasobność drzewostanów przeciętna - 156,2m3/ha.
Kraina Śląska dzieli się na 6 dzielnic: Dzielnica Równiny Dolnośląskiej(1), Dzielnica Wrocławska(2), Dzielnica Przedgórza Sudeckiego i Płaskowyżu Głubczyckiego{3), Dzielnica Równiny Niemodlińsko - Grodkowskiej(4), Dzielnica Równiny Opolskiej(5), Dzielnica Kędzieżyńsko - Rybnicka(6).
Dzielnica 2 Wrocławska - lesistość dzielnicy ogólnie niska; potencjalna produkcyjność siedlisk średnia, zbliżona do przeciętnej w krainie; zasobność drzewostanów wysoka, wyższa niż średnia w krainie.
Z . ZARYS GOSPODARKI PRZESZŁEJ .
Przeszła gospodarka doprowadziła do zachwiania ładu przestrzennego i czasowego, co widać na wykresach. Występują wszystkie podklasy wieku ale zajmują one różną powierzchnię, a miąższość starszych klas wieku (IVa, IVb, Vb) jest w niższa od miąższości młodszych klas wieku (Ib, IIb). Mamy tutaj więc do czynienia z ostępem pełnym nieprawidłowym.
Na skutek powojennych zalesień obecnie największą powierzchnię zajmuje klasa wieku IIb czyli drzewostany w wieku od 31 do 40 lat.
Skład gatunkowy niektórych drzewostanów, zwłaszcza na żyźniejszych siedliskach, jest wg aktualnie obowiązujących Zasad Hodowli Lasu niezgodny z typem siedliskowym. Może powodować to degradację siedlisk.
Przyczyną takiego stanu rzeczy było prawdopodobnie prowadzenie gospodarki przeszłej w myśl teorii renty gruntowej.
CHARAKTERYSTYKA GOSPODARSTW.
' na gospodarstwa został wykonany tak, aby dla wszystkich drzewostanów w danym stwie można było ustalić ten sam sposób zagospodarowania, okres produkcyjny, cel ~ndowiany i produkcyjny. Są to więc drzewostany które rosną na podobnym siedlisku i mają
bny GTD. Ponieważ gospodarstwa tworzymy w ramach tego samego obrębu, mogą go ~tworryć drzewostany które fizycznie się ze sobą nie stykają.
I. gospodarstwo nr 1 : siedliskowy typ lasu - bór świeży i bór mieszany świeży, gatunek panujący sosna o przeciętnej klasie bonitacji II. Gospodarczy typ drzewostanu sosnowy (Bśw) i świerkowo - sosnowy (BMśw), sposób zagospodarowania zrębowy - rębnia Ib (zupetnąpasową). Celem produkcji jest surowiec tartaczny średniej jakości. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 566,3ha, przeciętna zasobność 226 m3/ha.
II. gospodarstwo nr 2 : siedliskowy typ lasu - bór mieszany wilgotny, las mieszany świeży i las mieszany wilgotny, gatunek panujący świerk o przeciętnej bonitacji I. Gospodarczy typ drzewostanu świerkowo - sosnowy (BMw), dębowo - świerkowy (LMśw), dębowo świerkowy (LMw), sposób zagospodarowania zrębowo - przerębowy, rębnią Id (zupełną gniazdową). Okres odnowienia 10 lat. Celem produkcji jest surowiec tartaczny średniej jakości. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 479,09ha, przeciętna zasobność 291m3/ha.
III. Gospodarstwo nr 3 : siedliskowy typ lasu - las mieszany bagienny i ols typowy, gatunek panujący olsza o przeciętnej klasie bonitacji I/II. Gospodarczy typ drzewostanu olszowy, sposób zagospodarowania zrębowy, rębnia Ic (zupełna smugowa). Drzewostan nie pełni tutaj roli produkcyjnej lecz ochronną. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 603,81ha, przeciętna zasobność 241 m3/ha.
IV. Gospodarstwo nr 4 : siedliskowy typ lasu - las mieszany świeży i las świeży, gatunek panujący sosna o przeciętnej klasie bonitacji I. Gospodarczy typ drzewostanu dębowo sosnowy (LMśw) i dębowo - bukowy (Lśw), sposób zagospodarowania przerębowo zrębowy rębnią Id (zupełna gniazdowa). Okres odnowienia 20 lat. Drzewostany w tym gospodarstwie jako niezgodne z typem siedliskowym kwalifikują się do przebudowy. Powierzchnia gospodarstwa wynosi 560,74 ha, przeciętna zasobność 279m3/ha.
OPIS STRUKTURY WIEKOWEJ I GATUNKOWEJ POSZCZEGÓLNYCH GOSPODARSTW
a) opis obiektu:
- struktura wiekowa: największą zasobność bo ok. 120000 m3 reprezentuje Va klasa wieku, czyli drzewostany w wieku 81 - 90 lat, średnią klasy IIb - IVb (31 - 80 lat), najmniejszą natomiast najmłodsze - uprawy i młodniki (Ia - IIa klasa wieku).
- struktura gatunkowa: największą powierzchnię i masę z gatunków panujących ma świerk, duży udział ma też sosna i olsza, mniej szy udział ma modrzew. W zestawieniu wg gat. rzeczywistych widać że w starszych klasach wieku przeważa świerk i sosna z niewielkim udziałem dęba, modrzewia i buka, natomiast w młodszych klasach (do IIIb włącznie) widać nieco większe zróżnicowanie gatunków i większy udział drzew liściastych niż w starszych klasach wieku.
b) opis gospodarstwa nr 1
- struktura wiekowa: zarówno pod względem powierzchniowym jak miąższościowym dominuje Vb klasa wieku (91 - 100 lat). Zajmuje ona okolo 140 ha, czyli 24% powierzchni gospodarstwa. Dość wysokim udziałem cechują się również pod względem powierzchniowym klasy Ib, IIIb i Va, natomiast pod względem miąższości klasa IIIb, choć reprezentuje ona najmniejszy udział powierzchni.
- struktura gatunkowa: gospodarstwo nr 1 to przede wszystkim gospodarstwo sosnowe. Sosna występuje tutaj niemalże w każdej klasie wieku, jedynie klasa Ib zdominowana została przez modrzewia. Sosna w tym gospodarstwie jest gatunkiem panującym i przeważa ona zarówno pod względem powierzchniowym jak i miąższościowym. W klasach IVa - Va dość znaczny jest również udział świerka (IVa i Va) modrzewia (IVa), oraz znikomy udział brzozy (IVa i IVb). Gospodarstwo to jest mało zróżnicowane pod względem składu gatunkowego ale nic w tym dziwnego, gdyż obejmuje ono wyłącznie siedliska borowe.
c) opis gospodarstwa nr 2
- struktura wiekowa: pod względem powierzchniowym dominuje tutaj klasa wieku IIb czyli drzewostany w wieku 31 - 40 lat. Zajmuje ona ok. 100 ha czyli stanowi 22% powierzchni gospodarstwa. Średnim udziałem ze względu na powierzchnię cechują się klasy IIa, IVb i Va (choć cechują się największą zasobnością). Każda z nich zajmuje około 80 ha. Najmniejszy udział w powierzchni mają uprawy (Ia) i IIIb klasa wieku, z których każda zajmuje około 60 ha, oraz KDO tylko około 18 ha. Najmniejszą zasobnością cechują się najmłodsze klasy wieku oraz KDO.
- struktura gatunkowa: gatunkiem panującym w tym gospodarstwie jest świerk. Dominuje on zarówno pod względem powierzchniowym jak i miąższościowym w każdej klasie wieku. Niewielka domieszka innych gatunków występuje tylko w klasach wieku: IIa, IIIb, IVb (dąb) oraz IIb (brzoza i sosna). Gospodarstwo to jest również mało
zróżnicowane gatunkowo.
d) opis gospodarstwa nr 3
- struktura wiekowa: największy udział powierzchniowy oraz miąższościowy reprezentuje IIb klasa wieku. Stosunkowo liczna pod względem powierzchni jest również klasa Ib, a miąższości IIa. Pozostałe klasy wieku mają niewielki udział powierzchniowy i miąższościowy. Wynika z tego więc że większość drzewostanów w tym gospodarstwie to drzewostany średniowiekowe (jak na krótkowieczną olszę).
- struktura gatunkowa: gospodarstwo to obejmuje drzewostany znajdujące się na siedliskach nadmiernie uwilgotnionych z wodą występującą przy lub nawet na
powierzchni w ciągu długiego okresu czasu w całym roku. Z tego powodu gatunkiem panującym jest tutaj olsza, która w każdej klasie wieku dominuje powierzchniowo i miąższościowo. Niewielki udział innych, domieszkowych gatunków wykazują klasy wieku: IIa, IIb, IIIa (brzoza), oraz IIb i IVa (świerk).
opis gospodarstwa nr 4
struktura wiekowa: ze względu na powierzchnię największym udziałem cechują się klasy wieku IIIa, IIIb, i Ib. Razem zajmują one około 230 ha. Najmniejszy udział ma IIb klasa wieku (ok. 40 ha). Średnim udziałem cechują się klasy Ia, IVa, Va, VI oraz KO. Miąższościowo dominuje klasa Va i VI. Znaczny udział mają również klasy IIIa, IIIb, IVa. Najmniejszą zaś klasy najmłodsze Ia, Ib, IIb oraz KO.
struktura gatunkowa: gospodarstwo to cechuje się dość znacznym zróżnicowaniem gatunkowym, zarówno jeśli chodzi o gatunki panujące w klasach wieku jak i różne domieszki gdy weźmiemy pod uwagę gatunki rzeczywiste. W klasach Ia, Ib, IIIb i IVa panuje sosna. IIb, IIIa, Va, VI świerk, a w KO modrzew zarówno pod względem powierzchniowym jak i miąższościowym. Duży udział domieszek liściastych: dęba i buka znajduje się w klasie Va, nieco mniejszy w Ib, IIb i IIIa. Tak duże zróżnicowanie gatunkowe w tym gospodarstwie wynika z tego że obejmuje ono żyzne siedliska Lśw i LMśw, co umożliwia stosowanie szerokiej gamy gatunków. Panują tutaj jednak gatunki iglaste głównie sosna i świerk. Nie jest to dobra sytuacja gdyż istnieje groźba degradacji siedliska, a w przypadku starszych drzewostanów są już niewątpliwie zdegradowane. Z tego też powodu gospodarstwo obejmuje drzewostany, które muszą być przebudowane.
SPOSÓB ZAGOSPODAROWANIA
Gospodarstwo nr 1: kolej rębu 110 lat ponieważ jest to wyliczony wiek dojrzałości technicznej tego gospodarstwa, skład odnowień: na Bśw: So8 Św2, na BMśw: Sos Św3 Db2, rębnia Ib (zupełna pasowa) o szerokości zrębu 40 - 60m. i maksymalnej powierzchni 4ha. Gospodarczy typ drzewostanu sosnowy na borze świeżym i świerkowo sosnowy na borze mieszanym świeżym. Realizacja GTD: zakładam, że spodziewany jest rok nasienny dla sosny dlatego proponuję wykorzystać odnowienie naturalne z obsiewu bocznego na przygotowanych rębnią Ib pasach szerokości 40 - 60 m. Szerokość zrębu wynika tutaj m. in. z faktu konkurencji korzeniowej między drzewostanem matecznym a młodym pokoleniem, w wyniku której w strefach położonych najbliżej drzewostanu matecznego siewki sosny giną w największej ilości. Konkurencja ta sięga zwykle na siedlisku Bśw na odległość równą 1 wysokości drzewostanu. W roku po obsiewie należy wykonać niezbędne poprawki , tak aby otrzymać pożądany skład gatunkowy uprawy. Luki w odnowieniu uzupełniamy przy użyciu Św {20%) na Bśw i ewentualnie So w razie jej niedoboru, oraz Św i b na BMśw.
Gospodarstwo nr 2: kolej rębu 110 lat w celu uzyskania sortymentów grubowymiarowych wysokiej jakości, skład odnowień: na BMw SoS, Św3, Db2, na LMśw Św4, Dba, Lp2, Sol, na LMw Św4, Dba, Sol, Lp 1. Rębnia Id (zupełna gniazdowa), o szerokości strefy 1 OOm. i maksymalnej powierzchni 6ha. Okres odnowienia wynosi 10 lat. Gospodarczy typ drzewostanu świerkowo sosnowy na borze mieszanym wilgotnym, dębowo świerkowy na lesie mieszanym świeżym i lesie mieszanym wilgotnym. Realizacja GTD: na ok. 5 - 7 lat przed planowanym cięciem uprzątającym w drzewostanie Św należy przygotować gniazda, które obsadzamy Dbsz. Gatunek ten jako wolniej rosnący i bardzo wrażliwy na wpływy czynników zewnętrznych (głównie przymrozki) otrzymuje niezbędne wyprzedzenie w stosunku do So {BMw) i Św (BMw, LMśw, LMw), oraz boczną osłonę kształtującą odpowiedni dla dębu mikroklimat. W momencie gdy Db osiągnie biologiczną odporność na czynniki zewnętrzne , co prawdopodobnie nastąpi po ok. 5 - 7 latach (w literaturze podaje się że gdy osiągnie 1,5 - 2 m.), można wykonać cięcia uprzątające na powierzchni
międzygniazdowej, która odnawiamy sztucznie So i Św w odpowiednim dla założonego udziale procentowym. W przypadku istnienia zwartych grup nalotów Św wykorzystujemy je włączając do odnowienia. Brzegi gniazd dębowych obsadzamy Lp, która pełni rolę gatunku pielęgnacyjnego.
Gospodarstwo nr 3: kolej rębu 60 lat, ze względu na to, że olsza jest gatunkiem szybkorosnącym i szybko kulminującym jeżeli chodzi o przyrost. Skład odnowień: na LMb Ol 7, Brz2, Sol, na Ol OI 9, Jsl.gospodarczy typ drzewostanu olszowy. Rębnia Ic (zupełna smugowa), o szerokości zrębu 15 - 30m. i powierzchni do 2ha. Realizacja GTD: tereny gospodarstwa III to tereny mokre i okresowo z wodą występującą na powierzchni. Dlatego też zrąb musi być wykonywany w okresie największej dostępności terenu. Proponuję wykonać go zimą , na wąskich smugach o szerokości 30m. preferowane byłoby odnowienie naturalne Ol z obsiewu bocznego z uwagi na ograniczone możliwości i wysokie koszty przygotowania gleby. Tam gdzie występuje odnowienie odroślowe także należy je wykorzystać włączając do odnowienia. Inne gatunki domieszkowe należy wprowadzić na wywyższonych miejscach z podsypką gleby mineralnej.
Gospodarstwo nr 4: kolej rębu 120 lat. Skład odnowień: na Lśw So4, Dba, Lp2, Mdl (GTD dębowo sosnowy), na Lśw BkS, Dba, Lp2 (GTD dębowo bukowy). Rębnia Id (zupełna gniazdowa), okres odnowienia 20 lat, strefy szerokości do 100m. i o powierzchni 6ha. Realizacja GTD: dębowo sosnowy na lesie mieszanym świeżym należy realizować podobnie jak w gospodarstwie 2, odpowiednio (5 - 7 lat) wcześniej w drzewostanie sosnowym
przygotować gniazda na których proponuję wprowadzić dęba. Wokół gniazd wprowadzamy lipę (domieszka pielęgnacyjna). Sosna i modrzew wprowadzamy po cięciu uprzątającym na powierzchni międzygniazdowej. Modrzew wprowadzamy w grupowej formie zmieszania. Nieco inny sposób postępowania proponuję na lesie świeżym, gdzie założone zostało GTD Db - Bk. W tym przypadku należy dęba wprowadzić z wyprzedzeniem w stosunku do buka około 5 lat, z uwagi na fakt, że na siedlisku lasu świeżego buk posadzony równocześnie z dębem po pewnym czasie przerasta go i głuszy. Tak więc w drzewostanie sosnowym na około 5 lat przed wprowadzeniem buka należy na gniazdach wprowadzić dęba. Po tych 5 latach pod okap drzewostanu sosnowego wprowadzamy buka. Z uwagi na cienioznośność tego gatunku i małą odporność na przymrozki cięcia uprzątające na powierzchni międzygniazdowej proponuję rozłożyć na dwa etapy. Pierwszy etap wykonujemy po dwóch latach od wprowadzenia buka, drugi zaś po dalszych trzech, czterech latach. W różnych pozycjach literatury podaje się, że całkowite uprzątnięcie osłony powinno nastąpić po tym jak buk osiągnie wysokość około lm. Wokół gniazd dębowych wprowadzić należy lipę.
ETAT WEDŁUG POTRZEB HODOWLANYCH
gospodarstwo nr 2: wycięcie gniazd na 30% powierzchni (grupa 38), co stanowi około 30% masy czyli 1285m3 , po około pięciu latach usunięcie drzewostanu z powierzchni międzygniazdowej. Sumaryczna masa do pozyskania wynosi więc 4285 m3.
Gospodarstwo nr 4: grupa 21 - wycięcie gniazd na 30% powierzchni w Św, co stanowi około 30% masy czyli 8740m3, po 5 latach podsadzenia buka pod okapem drzewostanu, po kolejnych dwóch latach pierwszy etap cięć uprzątających podczas których wyjmujemy 50% pozostałej masy czyli 13925m3. W drugim etapie cięć po 3 - 4 latach usuwamy pozostałe 50% masy. Razem więc pozyskujemy 29140 m3.
Grupa 37: klasa odnowienia sosny ma lesie świeżym - zakładam, że odnowienie zajmuje 30% powierzchni i jest kępowo rozmieszczone pod okapem drzewostanu matecznego. W miejscach tych można zaprojektować gniazda na których zasadzimy dęba. Etat wg potrzeb hodowlanych obejmie więc jedynie masę pozyskaną z powierzchni międzygniazdowej przy okazji odsłaniania buka wprowadzonego 5 lat po dębie. Buka odsłaniać będziemy podobnie jak poprzednio - w dwóch etapach wyjmując każdorazowo po 50% masy. Pierwsze takie cięcia wykonujemy po dwóch latach od wprowadzenia buka, a następne po kolejnych 3 - 4 latach. Etat wg potrzeb hodowlanych wynosić będzie więc 2275m3. Sumaryczny etat dla gospodarstwa nr 4 wynosi 31415m3.
% . WYBÓR ETATU RĘBNEGO .
gospodarstwo nr 1 - etat wynosi 1864 m3/rok, jest to etat wyliczony wg dwóch ostatnich klas wieku.
gospodarstwo nr 2 - etat wynosi 427 m3/rok i jest to etat wg potrzeb hodowlanych., który jest obligatoryjny w gospodarstwach zrębowo - przerębowych.
gospodarstwo nr 3 - etat wynosi 3903 m3/rok i jest to etat obliczony z wg dwóch ostatnich klas wieku..
gospodarstwo nr 4 - etat wynosi, 3142 m3/rok i jest to etat wg potrzeb hodowlanych., który jest obligatoryjny w gospodarstwach zrębowo - przerębowych.
ETAT UŻYTKÓW PRZEDRĘBNYCH.
użytków przedrębnych został obliczony na podstawie metody szacunkowej dla grup wostanów, na podstawie przeciętnego wskaźnika trzebieżowego. Metoda ta polega na nożeniu miąższości gatunku w danym drzewostanie przez wskaźnik trzebieżowy, co daje wielkość użytkowania w m3/rok. Po zsumowaniu miąższości w gospodarstwie otrzymujemy przedrębny dla gospodarstwa.
ETAT CAŁKOWITY.
Etat całkowity obliczany jest przez zsumowanie przyjętego do realizacji etatu rębnego, sumy użytków przedrębnych oraz użytków przygodnych szacowanych na około 10% przyjętego etatu rębnego.
- gospodarstwo nr 1: etat całkowity wynosi 2995 m3/rok. - gospodarstwo nr 2: etat całkowity wynosi 1465 m3/rok - gospodarstwo nr 3: etat całkowity wynosi 5000 m3/rok - gospodarstwo nr 4: etat całkowity wynosi 5085 m3/rok
I. OCENA PRZYJĘTYCH ETATÓW.
yjęte etaty umożliwiają pozyskanie niższe od przyrostu co umożliwi zwiększanie zapasu xwostanów. W drzewostanach przedrębnych rozmiar użytkowania jest niższy od przyrostu, pozwala na zwiększanie zapasu, a tym samym produkcję surowca drzewnego. Jedynie w ;ewostanach rębnych ilość pozyskanego surowca jest wyższa od przyrostu , co wynika z ensywnych cięć odnowieniowych.
.. PROGNOZA ROZWOJU .
obrębie i w gospodarstwach nastąpi regulacja składów gatunkowych na dostosowane do Bliska, co zapobiegać będzie degradacji siedlisk i umożliwi pełne wykorzystanie możliwości ~dukcyjnych siedlisk. Przy realizacji etatów całkowitych nastąpi zwiększanie zapasu ;ewostanów. Należy zastanowić się jeszcze nad regulacja ładu przestrzennego i czasowego w vębie i gospodarstwach.