„„Wielka kwestia sporna” a Biblia”
Autor:
Czesław M. Czech
Do druku przygotował:
SCORP1ON
J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”
Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”
Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”
Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”
2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”
Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”
Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”
Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”
Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”
Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”
Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”
J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
Strona WWW:
Zachęcony reklamą książki „Człowiek poszukuje Boga” zamieszczoną w „Przebudźcie się” nr 13 z 08.07.2003 i ja postanowiłem zareklamować tą książkę. W szczególności tą część poświęconą Świadkom Jehowy (rozdział 15 „Powrót do prawdziwego Boga”). Jest to wspaniałe świadectwo jak bardzo nauka świadków Jehowy jest zgodna z Biblią, a w szczególności z tym, co nauczał Pan Jezus i Jego apostołowie.
Często w rozmowie ze świadkami Jehowy słyszę stwierdzenie, że oni nauczają tylko to, co głosił Pan Jezus i Jego apostołowie. Że to, co głoszą jest w pełni zgodne z Biblią. Ponieważ nie lubię ślepo wierzyć wszystkim ludzkim zapewnieniom, postanowiłem sprawdzić te zapewnienia. Zacząłem sprawdzać czy nauczanie „ciała kierowniczego” rzeczywiście jest zgodne z Pismem Świętym.
W książce „Człowiek poszukuje Boga” na stronach 355 i 358 znalazłem takie stwierdzenie na temat „wielkiej kwestii spornej”:
„Na podstawie Biblii wyraźnie zrozumieli, że ludzkość jest uwikłana w wielką kwestię sporną co do zwierzchnictwa nad wszechświatem, którą Jehowa Bóg rozstrzygnie przez zniszczenie Szatana i położenie kresu jego zgubnej działalności na ziemi (Rzymian 16:20; Objawienie 11:17,18). W związku z tą kwestią sporną uświadomili sobie, iż zbawienie człowieka jest sprawą drugorzędną wobec oczyszczenia z zarzutów Boga jako prawowitego Władcy. Na ziemi musieli się więc pojawić wierni świadkowie, gotowi składać świadectwo o Jego zwierzchnictwie i zamierzeniach. (...) (Joba 1:6-12; Jana 8:44; 1Jana 5:19,20).” („Człowiek poszukuje Boga” str. 355.338 wydanie z 1994 roku)
Znajduje się tu zapewnienie, że nauka o „wielkiej kwestii spornej” została wprowadzona na podstawie Biblii, oraz, że „oczyszczenie Boga z zarzutów” jest ważniejsze niż zbawienie człowieka. Zgodnie z tym zapewnieniem spodziewałem się, że nie będę miał kłopotu ze znalezieniem w Piśmie Świętym tej nauki i to w takiej formie, jak przedstawia to „Strażnica”, oraz, że znajdę więcej fragmentów mówiących na ten temat, niż na temat zbawienia człowieka przez Boga. Oto co znalazłem.
Co Biblia naucza o zbawieniu
Zacznę od „sprawy drugorzędnej”, czyli od tego, co Biblia mówi na temat zbawienia człowieka. Ograniczę się w tym do nauczania Pana Jezusa i apostołów, czyli do Nowego Testamentu.
Nowy Testament 24 razy używa greckiego słowa „soter” które znaczy zbawca, zbawiciel, wybawca, wybawiciel, oswobodziciel. 8 razy tak nazywa Boga Ojca i 16 razy Jezusa Chrystusa.
Greckie słowo „soteria” - ocalenie, wybawienie, zbawienie, wyzwolenie - jest użyte w Nowym Testamencie 46 razy z czego 43 razy dotyczy zbawienia jakie daje Bóg za pośrednictwem Jezusa Chrystusa. W podobnym znaczeniu używane są słowa: „soterion” (to, co ocala; zbawienie, ocalenie, ratunek) 4 razy; „soterios” (zbawienny, zbawczy, wyzwalający, niosący zbawienie) 1 raz.
Greckie słowo „sodzo” - wybawić, zbawić, ratować, ocalać, zachowywać, chronić, uwalniać - jest użyte 107 razy z czego w 67 przypadkach dotyczy zbawienia jakie daje Bóg w Jezusie Chrystusie.
Najchętniej przytoczyłbym wszystkie fragmenty w których jest mowa o zbawieniu. Ponieważ mówi o tym używając około 110 razy słowa „zbawiony, zbawić” i w większości wymagałoby to przytoczenia szerszego kontekstu, a nie tylko jednego wersetu, to ograniczę się do przytoczenia tylko niektórych fragmentów. Wszystkie cytaty będą pochodzić z przekładu Biblii Warszawskiej, gdyż Przekład Nowego Świata używa zamiast słowa zbawiciel, słowa wybawiciel, a słowo zbawienie zastępuje słowem wybawienie. Oto niektóre fragmenty Nowego Testamentu mówiące o zbawieniu.:
Biblia naucza, że Bóg chce zbawić wszystkich ludzi: |
Bóg posłał swojego Syna, aby ten był zbawicielem świata: |
„Przede wszystkim więc napominam, aby zanosić błagania, modlitwy, prośby, dziękczynienia za wszystkich ludzi, za królów i za wszystkich przełożonych, abyśmy ciche i spokojne życie wiedli we wszelkiej pobożności i uczciwości. Jest to rzecz dobra i miła przed Bogiem, Zbawicielem naszym, który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy.” (1 Tym. 2:1-4) |
„Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił. A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata.” (1 Jan. 4:13-14) |
Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela, prorokował o swoim synu, że poprzedzając Pana, da ludziom poznać zbawienie przez odpuszczenie grzechów: „A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego, aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości,” (Łuk. 1:76-78) |
Przy narodzeniu Jezusa anioł oznajmił pasterzom, że narodził się im zbawiciel:
|
Pan Jezus nauczał, że celem jego przyjścia jest zbawienie ludzi: „A Jezus rzekł do niego: Dziś zbawienie stało się udziałem domu tego, ponieważ i on jest synem Abrahamowym. Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło.” (Łuk. 19:9-10) „A jeśliby kto słuchał słów moich, a nie przestrzegał ich, Ja go nie sądzę; nie przyszedłem bowiem sądzić świata, ale świat zbawić.” (Jan. 12:47) |
Pan Jezus po swoim zmartwychwstaniu posłał apostołów, aby głosili ewangelię, dzięki którą, przez wiarę w nią, ludzie będą mogli zostać zbawieni „I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.” (Mar. 16:15-16) |
W dzień Pięćdziesiątnicy apostoł Piotr głosząc ewangelię o życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Pana Jezusa oznajmia słuchaczom, że Bóg uczynił Jezusa Panem i Chrystusem i zachęcał ludzi, aby upamiętali się (pokutowali) i dali się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa, aby w ten sposób dali się zbawić:
„Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie. (...) Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co znamy czynić, mężowie bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się [gr. sothete - dajcie się zbawić] spośród tego pokolenia przewrotnego. Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz.” (Dz.Ap. 2: 21.36-41)
Po uzdrowieniu w Świątyni ponad 40-letniego człowieka chromego od urodzenia, Piotr i Jan oświadczyli przed starszymi i arcykapłanami, że tylko dzięki Jezusowi Chrystusowi i tylko w Jego imieniu ludzie mogą zostać zbawieni:
„To niech wam wszystkim i całemu ludowi izraelskiemu wiadome będzie, że stało się to w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził z martwych; dzięki niemu ten oto stoi zdrów przed wami. On to jest owym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, On stał się kamieniem węgielnym. I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.” (Dz.Ap. 4:10-12)
Piotr z apostołami oświadczyli przed Radą Najwyższą, że oni oraz Duch Święty są świadkami tego, że Jezus umarł i zmartwychwstał, i został wywyższony przez Boga jako Wodza i Zbawiciela, aby umożliwić Izraelowi nawrócenie się i odpuszczenie grzechów:
„Piotr zaś i apostołowie odpowiadając, rzekli: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie, tego wywyższył Bóg prawicą swoją jako Wodza i Zbawiciela, aby dać Izraelowi możność upamiętania się i odpuszczenia grzechów. A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni.” (Dz.Ap. 5:29-32)
W Antiochii Pizydyjskiej Paweł głosząc w synagodze ewangelię, mówił o Jezusie, że jest oczekiwanym Zbawicielem, o Jego śmierci i zmartwychwstaniu, oraz o tym, że przez Niego ludzie mają odpuszczone grzechy i zostają usprawiedliwieni przez wiarę w Niego. Można o tym przeczytać w Dziejach Apostolskich 13,14-43.
Apostoł Paweł pisząc do rzymian list, mówi im, że chciałby i w Rzymie zwiastować Ewangelię, bo dzięki niej każdy człowiek może zostać zbawiony przez wiarę w Jezusa:
„Tak więc, jeśli o mnie idzie, gotów jestem zwiastować ewangelię i wam w Rzymie. Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka, bo usprawiedliwienie Boże w niej bywa objawione, z wiary w wiarę, jak napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę.” (Rzym. 1:15-18)
W Liście do Efezjan apostoł Paweł przypomina im, że byli martwi z powodu grzechu, lecz Bóg ich ożywił, zbawiając ich z łaski przez wiarę w Jezusa Chrystusa:
„Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście - i wraz z nim wzbudził, i wraz z nim posadził w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie, aby okazać w przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie. Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.” (Efez. 2:4-10)
W 1 liście do Koryntian apostoł Paweł pisze, że robi wszystko, aby jak najwięcej ludzi dostąpiło zbawienia:
„Jak i ja staram się pod każdym względem podobać się wszystkim, nie szukając korzyści własnej, lecz wielu, aby byli zbawieni.” (1 Kor. 10:33)
W 1 liście do Tymoteusza apostoł Paweł przypomina mu, że Jezus Chrystus przyszedł na świat aby zbawić grzeszników, oraz, że po to się trudzą, bo położyli nadzieję w Bogu, który jest Zbawicielem ludzi:
„Prawdziwa to mowa i w całej pełni przyjęcia godna, że Chrystus Jezus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy.” (1 Tym. 1:15)
„Gdyż trudzimy się i walczymy dlatego, że położyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.” 1 Tym. 4:10
I jeszcze jedna, bardzo istotna informacja dotycząca zbawienia. Pan Jezus wyjaśniając podobieństwo o czworakiej roli powiedział, że to diabeł jest tym, którego działanie polega na niedopuszczeniu, aby ludzie mogli zostać zbawieni przez Boga:
„A podobieństwo to znaczy: Ziarnem jest Słowo Boże. A tymi na drodze są ci, którzy wysłuchali; potem przychodzi diabeł i wybiera słowo z serca ich, aby nie uwierzyli i nie byli zbawieni.” (Łuk. 8:11-12)
Podsumowując, można powiedzieć, że Nowy Testament naucza, iż Bóg chce, aby każdy człowiek został zbawiony. Aby to umożliwić ludziom posłał na świat swojego Syna, aby ten umarł za grzechy ludzi, a następnie zmartwychwstał, a następnie posłał swoich apostołów, aby ci głosili ludziom, że wierząc w Niego dostąpią zbawienia, czyli odpuszczenia grzechów, usprawiedliwienia oraz zostaną zrodzeni przez Ducha Świętego do nowego życia. Natomiast diabłu zależy, żeby ludzie nie mogli skorzystać ze zbawienia jakie daje Bóg w Jezusie Chrystusie.
Co Biblia naucza na temat „wielkiej kwestii spornej”
Ciało kierownicze” Świadków Jehowy naucza, że w chwili kuszenia Adama i Ewy diabeł zarzucił Bogu, że ten nie ma prawa sprawować władzy nad światem, że ludzie sami najlepiej będą się rządzić niezależnie od Boga. Także nauczają, że szatan rzucił Bogu wyzwanie, że odciągnie od Boga wszystkich ludzi, ponieważ ci służą Bogu jedynie dlatego, że coś od Boga dostają. Rozstrzygnięcie tej kwestii według „ciała kierowniczego” jest głównym tematem Biblii.
Z publikacji Towarzystwa Strażnica (ze „Strażnic”, „Przebudźcie się”, oraz z książek) wynika, że poprzez wieki ludzkość udowodniła, że nie umie się sama rządzić i potrzebuje rządu Królestwa Bożego (czyli niewidzialnego zwierzchnictwa Jezusa Chrystusa i 144 000 pomazańców). Natomiast poprzez wierne obstawanie przy naukach Biblii i „kanału” poprzez który Bóg dostarcza „pokarm na czas słuszny” wierni temu ludzie udowadniają Boże prawo do sprawowania władzy nad światem, oraz udowadniają to, że szatan jest kłamcą, bo nie zdołał odciągnąć wszystkich ludzi od Boga. Także według tej nauki głównym celem pierwszego przyjścia Chrystusa na świat było usprawiedliwienie Boga i Jego prawa do panowania nad światem. Także dzisiaj poprzez wierne trzymanie się nauk „Bożej organizacji” i wierne głoszenie ich ludzie przyczyniają się do usprawiedliwienia Boga i Jego panowania nad światem.
Tak mniej więcej przedstawia się nauka „ciała kierowniczego” na temat „wielkiej kwestii spornej” Chętnych do zgłębienia tej nauki odsyłam do publikacji Towarzystwa Strażnica. Tutaj jedynie przedstawię niektóre cytaty oraz wyniki moich poszukiwań w Biblii, co Ona mówi na ten temat.
„Najważniejszym celem przyjścia Syna Bożego na ziemię nie było zbawienie ludzkości. Chodziło przede wszystkim o rozstrzygnięcie podniesionych przez Szatana oszczerczych kwestii co do zwierzchnictwa Jehowy. (...) Za stawanie w obronie zwierzchnictwa Jehowy Jezus został nagrodzony wskrzeszeniem do nieśmiertelnego życia w niebie”. (Strażnica nr 20 z 15 października 1990 str. 13)
„Czy wiedziałeś, że od Księgi 1 Mojżeszowej do Objawienia przewija się jeden wspólny wątek? A właśnie tak jest - cała Biblia jest osnuta wokół tego samego tematu. Jaki to temat? Otóż jej myślą przewodnią jest to, że Bóg za pośrednictwem ustanowionego przez siebie Królestwa wykaże słuszność swego panowania nad ludzkością i doprowadzi do skutku swoje podyktowane miłością zamierzenie.” („Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego” str. 13- 15)
„Biblia mówi, że kłopoty ludzkości rozpoczęły się wtedy, gdy jeden z duchowych synów Bożych zbuntował się przeciw powszechnemu zwierzchnictwu Jehowy (Rzymian 1:20 ; Psalm 103:22). Niewątpliwie był wśród aniołów, którzy z radością obserwowali stwarzanie człowieka. Potem jednak w jego sercu zakorzeniła się chciwość i pycha. Ogarnęło go pragnienie skłonienie Adama i Ewy do oddawania mu czci należnej ich Stwórcy, Jehowie. Przemawiając za pośrednictwem węża - jak brzuchomówca posługujący się kukiełką - anioł ten nakłonił Ewę do nieposłuszeństwa wobec Wszechmogącego Boga. Następnie jej mąż Adam poparł ją w tym nieposłuszeństwie (Rodzaju 2: 15-17; 3: 1-6; Jakuba 1: 14,15).
Ten zbuntowany anioł stał się znany jako "pierwotny Wąż" (Objawienie 12: 9; 2Koryntian 11: 3). Nazwano go także Szatanem, to znaczy "przeciwnikiem", oraz Diabłem, to jest "oszczercą". Zakwestionował prawowitość i sprawiedliwość władzy Jehowy nad ziemią i rzucił Bogu wyzwanie, że on, Szatan, potrafi odciągnąć całą ludzkość od prawdziwego wielbienia. Bóg wyznaczył Szatanowi mniej więcej 6000 lat na udowodnienie prawdziwości jego twierdzenia, żeby raz na zawsze rozstrzygnąć kwestię sporną co do zwierzchniej władzy Jehowy. Rządzenie się człowieka bez oglądania się na Boga żałośnie zawiodło. Jednakże ludzie wiary, mężczyźni i kobiety, których najwybitniejszym przedstawicielem jest Jezus, mimo najcięższych prób zachowali prawość wobec Boga, czym usprawiedliwiali Jehowę i dawali dowody, że Diabeł jest kłamcą ( Łukasza 4: 1-13; Hioba 1: 7-12; 2: 1-6; 27:5). Ty również możesz zachować prawość (Przysłów 27: 11).” (broszura "Oto wszystko nowe czynię" wydana w 1987 r. str. 15 ):
Ponieważ książka „Człowiek poszukuje Boga” zapewniała, że nauka ta powstała „na podstawie Biblii” i „oczyszczenie z zarzutów Boga jako prawowitego władcy” jest ważniejsze niż zbawienie człowieka, to logicznie biorąc w Biblii powinno być więcej razy o tym powiedziane niż o zbawieniu. Ponieważ nie mam zaufania do tłumaczy Biblii Nowego Świata, dlatego sięgnąłem do przekładów Biblii Warszawskiej i Biblii Tysiąclecia.
Zacząłem od wyszukania ile razy jest użyte sformułowanie „wielka kwestia sporna”. Niestety nie znalazłem ani jednego takiego fragmenty.
Następnie zacząłem szukać zwrotu „kwestia sporna” - znalazłem tylko jeden fragment, w którym użyto podobnego zwrotu i to tylko w Biblii Tysiąclecia. W Dziejach Apostolskich po uwięzieniu Pawła, kiedy żydzi chcą go zabić, trybun Klaudiusz Lizjusz odsyłając go do namiestnika Feliksa napisał list, w którym stwierdził, „że oskarżają go (Pawła) o sporne kwestie z ich Prawa, a nie o przestępstwo podlegające karze śmierci lub więzienia” (Dz.Ap. 23:29)
Zacząłem szukać jakiegokolwiek fragmentu w Biblii, w którym byłaby mowa o jakimkolwiek sporze w którym uczestniczył by Bóg. Znalazłem kilka fragmentów w których Bóg toczy spór ze swoim ludem, z Izraelem. Tyle tylko, że to Bóg oskarża swój lud o to, że odwrócili się od Boga i zaczęli służyć różnym bożkom okolicznych ludów, za co, jeśli się nie nawrócą, będą ukarani.
Do moich poszukiwań zacząłem używać publikacji „Towarzystwa” i sprawdzać podane tam wersety, Jednak w żadnych podanych przez „ciało kierownicze” wersetach nie znalazłem w Biblii takich stwierdzeń, jak to, że Bóg musi usprawiedliwić swoje panowanie, że „cała Biblia jest osnuta wokół tego samego tematu (...) myślą przewodnią jest to, że Bóg za pośrednictwem ustanowionego przez siebie Królestwa wykaże słuszność swego panowania nad ludzkością”.
Nigdzie w Biblii nie znalazłem też stwierdzenia, że „Najważniejszym celem przyjścia Syna Bożego na ziemię nie było zbawienie ludzkości. Chodziło przede wszystkim o rozstrzygnięcie podniesionych przez Szatana oszczerczych kwestii co do zwierzchnictwa Jehowy”
Tak samo nigdzie w Piśmie Świętym nie ma stwierdzenia, że ludzie poprzez swoje postępowanie „usprawiedliwiali Jehowę i dawali dowody, że Diabeł jest kłamcą”
Co do moich poszukiwań w Biblii, gdzie jest napisane, że diabeł stawia jakiekolwiek zarzuty Bogu, to najlepszą odpowiedz znalazłem w samych publikacjach Towarzystwa Strażnica:
„Szatan uznał to za podstawę do rzucenia Jehowie następującego wyzwania: "Ludzie służą Ci jedynie dlatego, że coś od Ciebie dostają. Jeśli tylko dasz mi szansę, doprowadzę do tego, że wszyscy się od Ciebie odwrócą". Chociaż akurat tych słów nie ma w Biblii, to jednak nie ulega wątpliwości, że Szatan powiedział coś takiego do Boga. Wynika to z biblijnej Księgi Hioba. („Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi” str. 105).
Po zbadaniu tej nauki o „wielkiej kwestii spornej” porównując ją do tego, co naucza Biblia, stwierdziłem, że jest to tylko ludzka nauka, osnuta na dwóch fragmentach z Biblii - z Księgi Rodzaju z 3 rozdziału, gdzie jest opisany pierwszy grzech Adama i Ewy, oraz na 1 rozdziale Księgi Joba, gdzie Bóg pozwala szatanowi wypróbować wiarę Joba. Ale te fragmenty nie dają podstaw do wyciągania tak daleko idących nauk.
Skoro w samym Nowym Testamencie jest mowa w dosłowny sposób, w około 120 miejscach o zbawieniu jakie daje Bóg człowiekowi, to o czymś, co uważa się za ważniejszą biblijną naukę powinno czytać się w o wiele większej ilości miejsc w Biblii. Ja takich miejsc w Biblii nie znalazłem. Może coś przeoczyłem, bo jeśli nie, to nasuwa się tylko jeden wniosek, iż takie stwierdzenia jak: „nauka ta jest w pełni zgodna z Biblią”, że „jest jej głównym tematem”, oraz, że „Jezus specjalnie przyszedł nie po to, aby zbawić ludzi, ale po to, aby rozstrzygnąć tę kwestię”, okazują się tylko pobożnym życzeniem świadków Jehowy...
[07 2003]
7