referat (2), Administracja, Europejskie prawo gospodarcze


Spółka komandytowo-akcyjna

  1. Wstęp:

Spółka komandytowo akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik zwany komplementariuszem odpowiada bez ograniczenia a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem wiec za zobowiązania te nie ponosi odpowiedzialności.

  1. Utworzenie spółki

Do powstania spółki niezbędne jest sporządzenie statutu spółki w formie aktu notarialnego. Niezachowanie formy aktu notarialnego, zgodnie z art. 73 § 2 KC, powoduje nieważność dokonanej czynności prawnej. Osoby podpisujące statut stają się założycielami spółki. Statut powinni podpisać co najmniej wszyscy komplementariusze a podpis akcjonariuszy nie jest konieczny. Powinien on zawierać:

Statut spółki może ponadto zawierać wiele innych postanowień przewidzianych przez Kodeks Spółek Handlowych.

Do powstania spółki oprócz statutu potrzebne jest złożenie przez akcjonariuszy oświadczeń o zgodzie na zawiązanie spółki i brzmienie statutu oraz o objęciu akcji. Oświadczenia te spisane są w formie aktu notarialnego.

Spółka powinna zostać zgłoszona do Krajowego Rejestru Sądowego. Zgłoszenie obejmuje:

Spółka komandytowo-akcyjna powstaje z chwilą wpisu do KRS. Od tego momentu powstaje nowy podmiot prawa, na który przechodzą wniesione przez wspólników wkłady, i od tej chwili obowiązuje ograniczenie odpowiedzialności.

Przedmiot działalności spółki określa najszersze ramy prowadzonej działalności

przez spółkę. Określenie przedmiotu działalności wywołuje skutek wewnętrzny tzn.tylko między spółką a wspólnikami. Nie ma natomiast znaczenia z punktu widzenia osób trzecich.

W spółce komandytowo-akcyjnej wkłady muszą wnosić zarówno komplementariusze, jak i akcjonariusze. Komplementariusze mają szerszy wkład w spółkę niż akcjonariusze. Wkłady komplementariuszy muszą być oznaczone i określona powinna być ich wartość.

W statucie należy wskazać nie tylko wysokość kapitału zakładowego, ale sposób jego zebrania, wartość nominalną akcji i ich liczbę oraz wskazać, czy są to akcje imienne, czy na okaziciela.

Firma spółki powinna obejmować nazwisko przynajmniej jednego z komplementariuszy. Jeżeli jest to osoba prawna - w firmie umieszcza się jej nazwę lub firmę oraz dodatek „spółka komandytowo - akcyjna” lub skrót „s.k.a.”. Nie wolno umieszczać w firmie nazwiska akcjonariusza. W przeciwnym razie odpowiada on wobec osób trzecich jak komplementariusz.

Siedzibą spółki komandytowo-akcyjnej jest miejscowość, w której ma miejsce prowadzenie spraw spółki. Jeżeli natomiast miejsce te jest inne, należy wyraźnie wskazać miejscowość będącą siedzibą.

Czas trwania spółki powinien być wskazany tylko wówczas, gdy jest on oznaczony. Jeżeli czas trwania spółki nie jest oznaczony, nie ma potrzeby zaznaczania tego w statucie spółki

Istnieje jeszcze jeden sposób powstania spółki. Jest nim przekształcenie spółki. Możliwe jest to przez przekształcenie spółki kapitałowej w spółkę komandytowo-akcyjną, jak również spółki osobowej w spółkę komandytowo-akcyjną.

  1. Majątek spółki, kapitał zakładowy, wkłady do spółki

    1. Majątek spółki, wkłady do spółki

Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład i nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Majątek spółki tworzony jest z wkładów wspólników. Księgowo tworzą go: kapitał zakładowy, kapitały rezerwowe, zapasowe itd. Jednakże wnoszenie wkładów przez wspólników podlega nieco odmiennym regułom w przypadku komplementariuszy i akcjonariuszy. Nie jest więc decydująca tylko osoba wspólnika, ale także fundusz, na jaki wnoszone są wkłady.

Uczestnictwo w spółce komandytowo-akcyjnej może stanowić przedmiot obrotu na takich samych zasadach jak akcje spółki akcyjnej. Oznacza to, że w stosunku do akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej zostały przełamane zasady obrotu prawami udziałowymi w spółkach osobowych oraz, że w spółce tej obowiązują w odniesieniu do akcjonariuszy odmienne, „kapitałowe” zasady dotyczące przenoszenia członkostwa.

Wkłady do spółki podlegają zróżnicowanym reżimom. Wkłady komplementariuszy podlegają takim samym zasadom jak wkłady do spółki komandytowej. Natomiast wkłady akcjonariuszy podlegają regułom rządzącym wkładami do spółki akcyjnej. Oznacza to m.in. bezwzględny zakaz wnoszenia jako wkładów usług (pracy) świadczonych na rzecz spółki przez akcjonariusza.

Udziały w zysku i stratach także przedstawiają się odmiennie w zależności od kategorii wspólników. Udział komplementariuszy kształtuje się według zasad właściwych dla spółki komandytowej, prawo zaś do zysku akcjonariuszy jest unormowane w mniej elastyczny sposób i wynika z przepisów regulujących prawo do zysku i akcji. Zasadą przyjętą w Kodeksie Spółek Handlowych jest, że zysk jest proporcjonalny do wartości wniesionych wkładów, jednak statut może w tym zakresie przewidywać odmienne rozwiązania.

    1. Kapitał zakładowy

Charakterystyczne dla spółki komandytowo-akcyjnej jest występowanie w niej kapitału zakładowego. Kapitał zakładowy jest określoną cyfrowo wartością pieniężną, będącą sumą wkładów akcjonariuszy do spółki. Zapisy po stronie pasywów i aktywów powinny sobie wzajemnie odpowiadać. Minimalna wartość kapitału zakładowego wynosi 50 000 zł. Wkłady na kapitał zakładowy są wnoszone, co do zasady, przez akcjonariuszy. Otrzymują oni w zamian akcje w tym kapitale. Z kolei komplementariusz może wnieść wkład do spółki komandytowo-akcyjnej na inne fundusze niż kapitał zakładowy, np. kapitał rezerwowy, zapasowy. W takim przypadku wkłady pochodzące od wspólników o różnym statusie będą zasilały odmienne fundusze. Jednakże komplementariusz może wnieść wkład również na kapitał zakładowy. W takim przypadku komplementariusz staje się jednocześnie akcjonariuszem, tj. wspólnikiem o podwójnym statusie: komplementariusza i akcjonariusza .

  1. Odpowiedzialność za zobowiązania

Komplementariusz odpowiada za zobowiązania bez względu na ich rodzaj i źródło powstania i ponosi odpowiedzialność osobistą, nieograniczoną, solidarną i subsydiarną.

Odpowiedzialność osobista komplementariusza oznacza, że odpowiada on swoim majątkiem odrębnym od majątku spółki.

Odpowiedzialność ta jest nieograniczona ponieważ jej górną granicę wyznaczają zaciągnięte zobowiązania. Ograniczenie odpowiedzialności możliwe jest jedynie w stosunkach wewnętrznych spółki.

Odpowiedzialność solidarna komplementariuszy oznacza, że każdy z nich odpowiada za całość długu solidarnie z innymi komplementariuszami i spółką.

Zasada odpowiedzialności subsydiarnej nie stanowi przeszkody do wniesienia powództwa przeciwko wspólnikowi, zanim egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna.

Akcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki, a jedynie ryzyko składnikami majątkowymi wnoszonymi do spółki. Istnieją jednak sytuacje w których akcjonariusz ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki:

  1. Reprezentacja spółki

Spółka komandytowo-akcyjna może być reprezentowana przez komplementariuszy. Źródłem umocowania komplementariuszy są przepisy prawa, co pozwala na uznanie, że są oni przedstawicielami ustawowymi.

Akcjonariusz nie ma prawa reprezentowania spółki. Komplementariusze mogą jednak udzielić akcjonariuszowi umocowania do pełnomocnictwa lub prokury. W przypadku prokury jego umocowanie będzie wynikało z ustawy. Akcjonariusz, dokonując czynności prawnych w imieniu spółki, powinien ujawnić kontrahentowi swoje pełnomocnictwo. Za nieujawnienie tego pełnomocnictwa, a także gdy reprezentuje spółkę bez umocowania lub przekroczy granice umocowania, ponosi odpowiedzialność osobistą.

Niezależnie od udziału komplementariuszy i akcjonariuszy w procesie reprezentacji, mogą to czynić również osoby trzecie, jeżeli są pełnomocnikami lub prokurentami.

  1. Prowadzenie spraw, nadzór, podejmowanie uchwał

    1. Prowadzenie spraw

Sprawy spółki komandytowo-akcyjnej prowadzą komplementariusze. Prowadzenie spraw spółki nie może być powierzone osobom trzecim. Komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki, chyba że został z mocy statutu lub orzeczenia sądu wyłączony od tych spraw. Statut spółki może przewidywać, że prowadzenie spraw spółki powierza się jednemu albo kilku komplementariuszom. Komplementariuszom nie przysługuje prawo do prowadzenia spraw spółki przekazanych do kompetencji walnego zgromadzenia albo rady nadzorczej. Za wykonywanie czynności związanych ze spółką komplementariusz może otrzymywać wynagrodzenie, ale wówczas, jeżeli statut nie stanowi inaczej, nie przysługuje mu udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki.

Co do zasady każdy komplementariusz może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy nie przekraczające zakresu zwykłych czynności, chyba że którykolwiek komplementariusz sprzeciwi się jej prowadzeniu - w takim wypadku niezbędna jest uchwała komplementariuszy. Jeżeli w sprawach nie przekraczających zwykłych czynności spółki wymagana jest uchwała komplementariuszy, konieczna jest jednomyślność wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki. W sprawach przekraczających zakres zwykłych czynności spółki wymagana jest zgoda wszystkich komplementariuszy, w tym także komplementariuszy wyłączonych od prowadzenia spraw spółki.

    1. Nadzór

W spółce komandytowo akcyjnej nadzór nad spółką sprawują komplementariusze ale prawo nadzoru przysługuje także akcjonariuszom.

Na podstawie statutu może być ustanowiona rada nadzorcza lecz tylko wtedy gdy liczba akcjonariuszy przekracza 25 osób. O składzie rady decyduje walne zgromadzenie które powołuje i odwołuje członków rady. Komplementariusz ani jego pracownik nie mogą być członkami rady nadzorczej. Rada nadzorcza sprawuje stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności. Do szczególnych obowiązków rady nadzorczej należy:

Dodatkowo rada nadzorcza może wyznaczyc swoich członków do czasowego wykonywania czynności komplementariuszy, gdy żaden z komp1ementariuszy uprawnionych do prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji nie może sprawować swoich czynności. Jeżeli w spółce nie ustanowiono rady nadzorczej, wytoczenie powództwa przeciwko spółce o odszkodowanie przeciwko komplementariuszowi nie pozbawionemu prawa do prowadzenia spraw spółki, jak również ustalenie wynagrodzenia osób prowadzących sprawy spółki, należy do kompetencji pełnomocnika powołanego uchwałą walnego zgromadzenia.

    1. Podejmowanie uchwał

W spółce komandytowo-akcyjnej przewidziane jest walne zgromadzenie. Walne zgromadzenie może być zwyczajne albo nadzwyczajne. Prawo uczestniczenia w walnym zgromadzeniu ma akcjonariusz oraz komplementariusz. Każda akcja objęta lub nabyta przez osobę, która nie jest komplementariuszem, daje prawo do jednego głosu, chyba że statut stanowi inaczej. Nie można całkowicie pozbawić akcjonariusza prawa głosu.

Możemy wyróżnić trzy grupy uchwal walnego zgromadzenia:

Uchwały walnego zgromadzenia oprócz innych spraw, wymienionych w rozdziale IV kodeksu spółek handlowych lub w statucie, wymaga:

Zgody wszystkich komplementariuszy, i to pod rygorem nieważności, wymagają

następujące uchwały:

Zgody większości komplementariuszy, pod rygorem nieważności, wymagają uchwały w

sprawach:

  1. Udział w zysku i stratach

Komplementariusze oraz akcjonariusze uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Określony w statucie udział komplementariusza w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Statut może zwolnić komplementariusza od udziału w stratach. Jeżeli wskutek poniesionej przez spółkę straty udział kapitałowy komplementariusza został uszczuplony, zysk przeznacza się w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego udziału.

Akcjonariusz uczestniczy w stratach do wartości objętych akcji.

  1. Wystąpienie wspólnika i rozwiązanie spółki

Komplementariusz może wypowiedzieć spółkę, natomiast akcjonariusz jest tego prawa pozbawiony. Akcjonariusz może utracić członkostwo w spółce w wyniku np. zbycia akcji, umorzenia akcji.

Wypowiedzenie umowy spółki przez komplementariusza powoduje wystąpienie ze spółki. Jest możliwe wówczas, gdy statut spółki tak stanowi. Komplementariusz nie może natomiast wypowiedzieć spółki ze skutkiem, aby trwała ona dalej, gdy jest jedynym komplementariuszem. W takim przypadku wypowiedzenie będzie przyczyną rozwiązania spółki. Jeżeli spółka zawarta jest na czas nieoznaczony, komplementariusz może wypowiedzieć umowę spółki na 6 miesięcy przed końcem roku obrotowego. Spółkę zawartą na czas życia komplementariusza uważa się za zawartą na czas nieoznaczony. Jeżeli umowa jest zawarta na czas oznaczony, nie można jej wypowiedzieć, chyba że umowa spółki to przewiduje.

Wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które w zależności od postanowień statutu należy złożyć: pozostałym wspólnikom albo wspólnikom upoważnionym do reprezentowania spółki.

Rozwiązanie spółki może być następstwem określonych zdarzeń, które najpierw powodują skutek w postaci wszczęcia postępowania likwidacyjnego albo upadłościowego. Skutek w postaci rozwiązania nastąpi po zakończeniu tych postępowań. Od wystąpienia ze spółki rozwiązanie różni się tym, że wywołuje skutek wobec wszystkich wspólników, podczas gdy wystąpienie należy odnosić tylko do danego wspólnika. Przyczynami, które mogą powodować rozwiązanie spółki, są:

Ogłoszenie upadłości akcjonariusza nie stanowi przyczyny rozwiązania spółki.

  1. Likwidacja spółki

Do likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej stosujemy odpowiednio przepisy regulujące to zagadnienie w spółce akcyjnej czyli spółkę prowadzi się pod zmienioną firmą z dodatkiem "w likwidacji". Ponadto zmienia się zasada, że spółka działa przez organ zarządzająco-reprezentacyjny, gdyż ten zostaje zastąpiony przez przedstawiciela ustawowego, jakim jest likwidator. Modyfikacja polega na tym, że likwidatorami są komplementariusze mający prawo prowadzenia spraw spółki, chyba że statut lub uchwała walnego zgromadzenia powzięta za zgodą komplementariuszy stanowi inaczej.

Bibliografia:

A. Kidyba „Prawo Handlowe”, Warszawa 2002, Wyd. 3

„ Prawo cywilne i handlowe” pod redakcją W.J.Katnera, Zakamycze 2004, Wyd.1

Magdalena Wasilewska

Sylwia Sitkowska

Grupa I

„ Prawo cywilne i handlowe” pod redakcją W.J.Katnera wyd.1, str. 113

A. Kidyba „Prawo Handlowe”, Warszawa 2002, Wyd. 3, str. 187

- 7 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
najlepsze, Administracja, Europejskie prawo gospodarcze
SWOBODA ŚWIADCZENIA USŁUG, Administracja, Europejskie prawo gospodarcze
Pojęcie działalności gospodarczej w prawie Unii Europejskiej, Prawo gospodarcze publiczne, referaty
Europejskie prawo gospodarcze dobre
Schmidberger, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze-syllabus-2011, Europejskie Prawo Gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze-syllabus-2011, Europejskie Prawo Gospodarcze
Wspolnotowy kodeks Celny T Senda, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze
Deutscher Apothekerverband eV ( Niemcy ) vs. DocMorris nV ( Holandia ), europejskie prawo gospodarcz
Rewe Zentral A. G CASSIS DE DIJON, europejskie prawo gospodarcze
Aragonesa de Publicidad Exterior SA i Publivía SAE, europejskie prawo gospodarcze
Prawo gospodarcze publiczne zagadnienia, Administracja, Semestr 3, Prawo gospodarcze
Obwieszczenie Komisji w sprawie porozumień o mniejszym znaczeniu, LIC II rok, IV semestr, Europejski
Campus Oil Ltd. i inni v. Minister Przemysłu i Energii i inni, europejskie prawo gospodarcze
Schmidberger p. Austrii (demonstracja), europejskie prawo gospodarcze
Altmark, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze

więcej podobnych podstron