SCENARIUSZ SPOTKANIA (1) 
Z CYKLU "KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA"

L.p.	Zabawa/Gra	Cele	Pomoce	Sposób realizacji
I.	G R Y    W P R O W A D Z A J Ą C E
1.	Złap moje imię s. 21	Podniesienie nastroju	Piłka	Wszyscy przedstawiają się swoimi imionami. Jedna z osób dostaje piłkę, rzuca ją do kogoś. Osoba, która łapie ma powiedzieć imię osoby która rzucała i rzuca do następnej, ta łapie, mówi jej imię itd.. Zabawa trwa, dopóki wszyscy nie nauczą się imion wszystkich. UWAGA: Ponieważ dzieci znają już swoje imiona i nazwiska, będą wymieniały również klasę, w której uczą się koleżanki.
2.	Zgadnij o kogo chodzi  s.24	Rozgrzewka	Brak	Jedna z osób staje plecami do pozostałych, a ktoś inny opisuje jednego z uczestników grupy. Ważne jest żeby opis dawał pozytywny obraz tej osoby. W ciągu określonego czasu osoba stojąca tyłem musi zgadnąć, o kogo chodzi. Kiedy zgadnie, wybiera następną osobę, która ma się odwrócić itd. WARIANTY: osoba stojąca tyłem zamiast słuchać opisu, może sama zadawać pytania
3.	Co nowego  i dobrego  s. 25	Rozgrzewka, samoświadomość, budowanie zaufania	Brak	Siedząc w kręgu, każdy z uczestników kończy zdanie "Najmilszą rzeczą, jaka mi się zdarzyła w tym tygodniu, było..." Należy podkreślić, że może to być duża i ekscytująca sprawa, ale równie dobrze mała i przyjemna (np.. Uśmiech kogoś "ważnego")
II.	G R Y     O G Ó L N O U Ż Y T K O W E
1.	Kto ma piłkę  s. 33	Integracja grupy, zabawa	Piłka (mała)	Uczestnicy siadają w kręgu na podłodze, jedna osoba wychodzi za drzwi. Gdy jest na zewnątrz, reszta podaje sobie nawzajem piłkę. Kiedy osoba chce wrócić, musi zapukać trzy razy, i wejść możliwie najszybciej po trzecim zapukaniu. Ten kto jest w danym momencie w posiadaniu piłki, musi ją natychmiast schować u siebie lub w pobliżu. Celem osoby, która weszła, jest zgadnąć kto ma piłkę i gdzie ją ukrył.
2.	Freud  s. 37	Improwizacja, podniesienie nastroju, zabawa	Kartki papieru z wypisanymi imionami członków rodziny w ilości wystarczającej dla całej grupy	1. Osoba prowadząca przygotowuje kartki z wypisanymi imionami członków rodziny: "mama Kowalska", "tata Kowalski", "córka Kowalski", "syn Kowalski" (podobnie z innymi nazwiskami, tak żeby każdy uczestnik mógł dostać jedną karteczkę) 2. Kartki zostają potasowane i szybko rozdane (po jednej dla każdego). Wszyscy rozchodzą się po pokoju. 3. Na znak dany przez osobę prowadzącą każdy głośno krzyczy nazwisko swojej rodziny. Rodziny zbierają się i ustawiają w następujący sposób: "tata" kładzie się na ziemi, na nim siada "mama" i "synek", a na ramionach "córeczka" 4. Grupa, która wykona to jako ostatnia musi odegrać jakąś scenę rodzinną
3.	Wirująca butelka  s. 41	Zabawa, przełamywanie lodów, dotyk	Butelka	Ktoś zakręca butelką, a osoba, na którą wskaże szyjka po zatrzymaniu, ma pocałować, uścisnąć (przytulić), lub powiedzieć komplement osobie, która zakręciła butelką
4.	Siatka bezpieczeństwa s. 50	Zaufanie, rozwój grupy, samoocena, rozwój osobisty	Brak	1. Cała grupa ustawia się w kolejce 2. Dwie osoby stają naprzeciwko kolejki, odgrywają one rolę siatki bezpieczeństwa 3. Pierwsza osoba z kolejki idzie w kierunku siatki z zamkniętymi oczami 4. "Siatka bezpieczeństwa" wyłapuje ją zanim uderzy o ścianę. Każda osoba kolejno wykonuje to ćwiczenie. W następnych rundach przyspieszają krok, aż do biegu. UWAGA: Zaufanie buduje się poprzez wzrastające poczucie bezpieczeństwa, które pogłębia się za każdym razem, kiedy jest się wyłapanym przez "siatkę bezpieczeństwa" tak, że po jakimś czasie uczestnicy ćwiczenia nie boją się nawet biec w kierunku ściany.
5.	Sterowanie ślepcem  s. 64	Zaufanie, koncentracja, samookreślenie	Opaski na oczy dla połowy członków grupy	Uczestnicy łączą się w pary; Jedna z osób ma oczy zakryte, a druga daje jej słowne instrukcje, jak i gdzie ma się poruszać. Prowadzący nie może dotykać osoby prowadzonej. "Przewodnik" zmienia szybkość poruszania się. Można ustalić jakiś punkt startu i mety oraz ustawić na drodze przeszkody. Po pewnym czasie w parach następuje zamiana. WARIANTY: polecenia mogą być dawane za pomocą głosu, ale bez słów, np. jeden dźwięk oznacza "idź", dwa dźwięki "zatrzymaj się". Można wypróbować różne rodzaje dźwięków.
III.	G R Y    P O D N O S Z Ą C E    E N E R G I Ę    G R U P Y
1.	Toczący się ludzie  s. 95	Budowanie zaufania, zabawa, aktywność fizyczna	Brak	Wszyscy kładą się na podłodze jeden obok drugiego (twarzą do podłogi) bardzo blisko siebie. Pierwsza osoba wtacza się na osobę leżącą obok niej i toczy się po plecach wszystkich leżących aż do końca. Zajmuje miejsce za ostatnią osobą. Gdy jest w połowie drogi, następna osoba robi to samo. Zabawa trwa tak długo, aż wszyscy przetoczą się po wszystkich.
2.	Ludzie do ludzi s.96	Podniesienie nastroju, integracja grupy	Brak	Wszyscy dobierają się w pary. Osoba, która nie ma pary, kontroluje wykonanie i kieruje pracą zabawy mówiąc np. "nos do nosa" lub "plecy do pleców", czy "ręka do nogi" itp. Kiedy mówi "Ludzie do ludzi", każdy zmienia partnera (łącznie z osobą wydającą polecenia). Osoba, która zostanie bez pary, prowadzi zabawę dalej.
3.	Kogo brakuje  s. 105	Ćwiczenie pamięci, koncentracji, zabawa, budowanie relacji grupowych	Małe nagrody, np.. CUKIERKI	Grupa siedzi rozproszona po całym pokoju. Osoba A wychodzi. W tym czasie uczestnicy zmieniają swoje miejsca i jedna osoba (B) chowa się. Osoba A wraca i w ciągu 30 sekund musi zgadnąć, kogo nie ma. Jeśli zgadnie, dostaje nagrodę, jeśli nie-dostaje ją B. WARIANTY: można wymyślić jakąś "karę" za nie odgadnięcie.
4.	Poznawanie przez dotyk  s. 137	Wrażliwość na dotyk, budowanie zaufania	Brak (można użyć opaski na oczy)	Należy zgasić światło w pokoju, jeśli to możliwe. Instrukcja dla uczestników: zamknij oczy. Poruszaj się wolno i ostrożnie chodząc po pokoju. Nic nie mów. Jeśli napotkasz kogoś-delikatnie pozdrów go bez użycia słów i pójdź dalej. Teraz zatrzymaj się przed kimś. Spróbuj poznać jego twarz dotykiem. DAj sobie na to sporo czasu. Potem pożegnaj go bez słów i odejdź. Postępuj w ten sposób z innymi, możesz poznawać ich ręce, bawić się ich rękami, poznaj ich plecy, włosy itp. Zakończ kiedy grupa zbierze się na środku. WARIANTY: można spróbować innych zabaw z zamkniętymi oczami, zp. poznawania pokoju i różnych przedmiotów, które się w nim znajdują)
IV.	G R Y    K O Ń C Z Ą C E
1.	Zamknięte kręgi s. 166	Ocena zajęć  i ich podsumowanie	Brak	Prowadzący zadaje pytania wszystkim uczestnikom grupy kolejno: Co dostałaś od grupy ? Co najlepiej zapamiętasz z tego spotkania ? Co ci się najbardziej podobało ? Co ci się podobało najmniej ?
2.	Krzyczmy razem  s. 167	Uwalnianie napięcia, budowanie zaufania	Brak	Grupa kuca razem. Prowadzący zaczyna mruczeć - uczestnicy mu wtórują, potem - powoli podnosząc głos wstają. Na koniec wszyscy wyskakują do góry i krzyczą razem. Ćwiczenie powtarza się tak, żeby wszyscy naprawdę głośno krzyknęli. WARIANTY: Można dodać wyrazy lub dźwięki, wybrane przez grupę przed ćwiczeniem.
3.	Gra kończąca  s. 165	Pożegnanie, zamknięcie grupy	Kłębek sznurka, nożyczki	Wszyscy siadają w kręgu. Jedna osoba trzyma w ręku kłębek, rozgląda się, mówi "Dziękuję za wspólną zabawę" i ewentualnie krótkie podsumowanie. Rzuca kłębek do kogoś, ale trzyma w ręku koniec sznurka. Osoba, która złapała kłębek, powtarza czynność i rzuca do następnej itd. Na końcu ktoś przecina wszystkie nitki w kręgu - to symbolizuje koniec grupy.

Literatura: Małgorzata Jachimska "Grupa bawi się i pracuje. Zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych". Oficyna Wydawnicza "UNUS" 

http://www.sosw.uznam.net.pl/scen1.htm

---