Punkt piaskowy- procentowy udział w kruszywie masy ziaren o wymiarach od 0,063 do 2mm.

Przy projektowaniu składu betonu podstawą obliczeń jest tzw. wskaźnik cementowo-wodny c/w czyli stosunek wagowy cementu do wody. Trzeba zwrócić uwagę, że przy stałej ilości cementu, im mniejsza ilość wody zarobowej (powyżej pewnej granicy ilości niezbędnej do procesu hydratacji), tym większa jest wytrzymałość betonu. Dążąc do uzyskania największej wytrzymałości betonu przy stałej ilości cementu- należałoby stosować taką ilość wody aby była ona nieznacznie większa od wystarczającej wyłącznie tylko na potrzeby chemicznego wiązania zaczynu cementowego. W praktyce oznaczało by to otrzymanie betonu o niedostatecznej urabialności i wymagającego użycia silnego wibrowania lub ubijania. Taki rodzaj betonu uniemożliwiałby wykorzystanie w konstrukcjach żelbetowych, gdyż istniałaby uzasadniona obawa, iż beton nie wszędzie dotrze i powstaną tzw. raki tj. miejsca nie zapełnione betonem. W celu umożliwienia należytego zabetonowania stosuje się przeważnie beton o konsystencji gęsto plastycznej, plastycznej, półciekłej lub ciekłej.

Woda jako składnik zaczynów, zapraw betonów spełnia dwie role

-umożliwia wiązanie spoiwa i pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję mieszanki (funkcje wody zarobowej). Ilość jej do uwodnienia spoiwa jest stosukowo nieznaczna w porównaniu z całkowitą ilością wody dodawanej do betonu. O całkowitej ilości wody decyduje konieczność nadania mieszance zaprawy lub betonu odpowiedniej konsystencji i urabialności. Można stosować każda wodę która odpowiada wymagania normy. Nie powinno się stosować do betonu wody mineralnej i woda nie powinna wykazywać zabarwienia żółtego ani wydzielać zapachu glinnego.

SKURCZ jest wynikiem reakcji cementu z wodą i wysychania gdy nie polewa się betonu wodą to skurcz wynosi 0.2-0.5 mm/m. W betonach szybkotwardniejących skurcz jest większy. Im mniej zaczynu tym mniejszy skurcz. Odkształcenie sprężyste betonu E=σ/ε ; Eb B10 - 18*1000 MPa ; B20 - 27*1000 MPa ; B40 - 35*1000 MPa

Wytrzymałość gwarantowana - wytrzymałość poniżej której nie może znaleźć się więcej niż 5% wyników. Na jej podstawie określa się klasy betonu

Wytrzymałość średnia - niezbędna do uzyskania odpowiedniej wytrzymałości gwarantowanej.

Wytrzymałość średnia Rśr=ΣRi/n ; R-wytrzymałość danej próbki, wymaga zbadania 30 próbek ; S-odchylenie standardowe s=pierwiastek((1/n-1)*(Ri-Rśr)^2;

Rśr=RbG+1,64s>=1,13 RbG(z kreską); wytrz.gwarantowana-wytrzymałość betonu w MPa jaką gwarantuje producent z prawdopodobieństwem 95% równa jest klasie betonu; wytrz.normowa : - na ściskanie Rbk=(0,77-0,001RbG)RbG, -na rozciąganie Rbzk=(0,23-0,0005Rbk)*pierwiastek trzeciego stopnia z (Rbk^2)

Klasa betonu	B15	B25	B37	B70
Wytrzymałość gwarantowana FcGcube MPa	15	25	37	70
Wytrzymałość charakterystyczna MPa	na ściskanie fck	12	20	30 60
	na rozciąganie fctk	1,1	1,5	2,0 3,2
Wytrzymałość średnia na rozciąganie fctm, MPa	1,6	2,2	2,9	4,6
Wytrzymałość obliczeniowa dla konstrukcji żelbetowych i sprężonych	na ściskanie fcd	8,0	13,3	20,0 40,0
	na rozciąganie fctd	0,73	1,0	1,33 2,13

---