WYKŁAD 10 18.12.2008
REGULACYJNE FUNKCEJ WAPNIA
Rola wapnia w kom. pobudliwych:
-uwalnianie neuroprzekaźników
-tworzenie potencjału (spoczynkowa czynność)
-skurcz mięśni
Rola wapnia w kom. niepobudliwych:
-egzocytoza
-kontrola aktywności enzymów
-regulacja ekspresji genów
-apoptoza
Ca wewnątrzkom. wchodzi do kom. przez kanały wapniowe albo wiąże z receptorami błonowymi
Ca wewnątrzkom. zmagazynowany w pęcherzykach retikulum endoplazmatycznym, zostaje uwolniony pod wpływem specyficznego sygnału
Uaktywnienie receptorów sprzężonych: kinazy
Ruch jonów wapniowych do komórki:
VOC- pod wpływem depolaryzacji błon
SMOC0 uaktywniony pod wpływem fosforanu inozytolu
ROC- z Ag
NCX- wymieniacz sodowo- wapniowy (Na- zew.; Ca- wew.)
SOC- zależy od zapasu wapnia wewnątrz kom.
-otwieranie kanału SOC zależy od poziomu Ca w komórkach. Wyczerpanie zapasów- otwarcie
-SOC występują zarówno w kom. pobudliwych i niepobudliwych
-molekularny sensor poziomu Ca w kom. oraz sygnał z rekitulum otwierający kanały pozostaje nieznany
-sygnał zamknięcia wychodzi prawdopodobnie z mitochondriom
-cząsteczki, którym przypisywano właściwości przekaźników informujących o poziomie Ca
*Ca2+ influx factor
*kinaza białkowa
*kinaza tyrozynowa
*białka wiążące GTP
*kalmodulina
*1 fosforan sfingozyna
Zewnątrzkomórkowe stężenie jonów Ca2+ jest rejestrowane przez swoiste receptory (Car sklonowane w 1993) sprzężone białkiem G oraz receptory glutaminowe
Ca pełni funkcję zewnątrzkomórkowego przekaźnika
Działanie Ca za pośrednictwem CaR:
-polimorfizm CaR może nieć wpływ na homeostazę Ca i metabolizm kości
-ekspresja Car prawdopodobnie zmienia się w różnych stanach fizjologicznych i patologicznych np. ulega obniżeniu w przewlekłej chorobie nerek wnerkach, w nadczynności przytarczyc w przytarczycach
-Ca i Wit. D wzmagają ekspresję Car w przytarczycach i nerkach, współpracują z receptorami kalcytrolu- VDR
Wewnatrzkom. systemy regulowane przez Car:
-fosfolipazy
-kinaza aktywowana przez miogeny i kinazy tyrozynowe
-cyklaza adenilanowa
Procesy regulowane przez Car:
PRCES |
EFEKT |
Wydzielanie hormonów *parathormon *CT *ACTH *gastryna *insulina *glukagon *hormon wzrostu *PTHrP |
- + + + + - + + |
Kanały/ transport. błonowe *NCC *VDCC *CHLC *kanał potasowy |
+ + + - |
chemotakcje |
+ |
Proliferacje komórki |
-/+ |
Różnicowanie kom |
+ |
Apoptoza *fibroblastów *kom. nowotworowych |
- - - |
Ekspresja genów *parahormonu *VDRGen recep. kalcytriolu *CaR *kaloduliny *kalcytoniny *karbidyna |
- + + + + + |
Regulacyjne funkcje białka realizowane są przez wpływ jonów Ca:
-na stan spolaryzowania komórki
-na konformację cząsteczek białka
BIAŁKA WIĄŻĄCE Ca:
TROPONINA- kompleks (T, I, C) po związaniu Ca umożliwia transport tropomiozyny z filamentów aktynowych
T- wiąże tropomiozynę
C- wiąże się z jonami Ca
I- wiąże się z miejscem aktywnym na miozynie troponiny C
KALBINDYNA- należy do rodziny troponiny C
-syntetyzowana w jelitach, nerkach, mózgu
-istnieją 2 izoformy kalbindyny D9K i D28K
-D9K występuje w jelicie
-D28K w nerkach
ROLĄ KALBINDYNY jest wiązanie Ca:
-jelitowa uczestniczy w jego wchłanianiu
-nerkowa w resorpcji z przesączu kłębuszkowego
-neuronalna zabezpiecza przez wzrostem stężenia Ca, a tym samym chroni przed apoptozą
-w schizofrenii zaobserwowano obniżenie poziomu kalbindyny w wielu strukturach mózgowych, w pierwszym rzędzie w korze mózgowej
Przy niedoborze Wit. D i kalcytriolu jony Ca zostają tam…
Teorie działania kalbindyny:
*transportująca- transport jonu z cytosolu
*buforująca- zabezpiecza przed toksycznym stężeniem jonu wewnątrz kom.
*aktywująca- wzmaga aktywność kanałów wapniowych lub enzymatycznych ATP-azy przyczyniając się do aktywnego transportu jonów ze światła kanalika do wnętrza komórek
BIAŁKA NEURONALNE:
ANEKSYNA- rodzina białek wiążących fosfolipidy w obecności wapnia uważana za pośrednika we wpływie na fuzję błon (np. egzocytoza neuroprzekaźników, wydzielanie insuliny)
KALRETININA- białko wiążące Ca, występuje w neuronach korowych i podkorowych
SYNAPTOTAGMINA- transportowe białko wiążące Ca, występuje w pęcherzykach synaptycznych zaangażowane w egzocytozę i uwalnianie neuroprzekaźników
KALRETIKULINA- białko wiążące Ca w retikulum endoplazma. kom. mięśni gładkich szkieletowych oraz kom. niemięśniowych
FOSFOLAMBAN- polimeryczna lipoproteina w retikulum sarkoplazmatycznym, która moduluje jego funkcje, ulega fosforylacji przez kinazy białkowe zależe od CAMP, Ca, kalmoduliny
KALNEKSYNA- białko błonowe kontrolujące przemieszczanie się białek przez retikulum endoplazmatycznej i prawidłowe fałdowanie glikoprotein
OSTEOKALCYNA- małe kwaśne białko, występuje w kościach, dentynie, osoczu- zawiera 1-2% całkowitego Ca w kościach. Nowa rola osteokalcyny- wzrost wydzielania i wrażliwości na insulinę?
KALMODULINA- wewnątrzkom. białko pośredniczące we wpływie Ca na różne enzymy i funkcje komórkowe; 148 aminokwasów
Sekwencja aminokwasowi CaM u zwierząt, roślin, grzybów i protozoa różni się w niewielkiej liczbie
Sekwencja ludzkiej CaM jest identyczna w sekwencji CaM ryb, żab, ptaków i innych ssaków
CaM została odkryta w 1970 niezależnie przez dwa laboratoria pracujące nad regulacją fosofodiesterazy CAMP- aktywacja enzymu wymagała nieznanego czynnika wiąż. Ca
-w 1978 aktywator fosfodiesterazy okazał się aktywatorem wielu inych białek i nazwany calcium dependent regulator lub modulator
-w 1979 baiłko zostało nazwane kaloduliną
ApoCaM składa się z dwóch globularnych podjednostek w kształcie dzwonów połączonych giętkim łącznikiem
-każda podjednostka zawiera parę miejsc o wysokim powinowactwie do Ca nazywamy EF-hands
-po związaniu Ca CaM Mozę przyjmować różne kształty- zależne od docelowej cząsteczki podlegającej regulacji
Domeny funkcjonalne kalmoduliny- EF-hands
Od kalmoduliny do regulacji ekspresji genów
Kalmodulina
Ca-CaM wiąże liczne kinazy fosfatazy, białka sygnalne i strukturalne wpływające na wiele procesów- uwalnianie neuroprzekaźników, skurcz mięśnia, metabolizm, apoptozę, zapalenie, organizację białek błonowych i ruchy cytoszkieletu.
Apo-CaM może wiązać za pośrednictwem innych miejsc niż Ca-CaM- neuroproteiny, białka strukturalnei sygnale zaangażowane w uwalnianie neuroprzekaźników, wzrost nerwów, rozkurcz mięśni, wewnatrzkom. przemieszczanie się organelli
Wit. D i Ca w różnych stanach patologicznych:
Prekursor Wit. D - cholesterol
7-dehydroholesterol
witamina D3
cholekalcyferol
wątroba, hydroksylacja w poz. 25
25(OH)D3
Nerki, PTH przy niskim stęż Ca2+
CYP 1 alfa
Aktywna cząsteczka 1 alfa 25(OH)2D3
Kalcytriol (wzrost stęż Ca2+ w krążeniu, wzrost resorpcji zwrotnej) hamowanie wydzielania hormonu przytarczyc
Mechanizmy działania kalcytriolu:
-przez wpływ na poziom Ca i wiążących go białek
-za pośrednictwem własnych receptorów (VDR) błonowych i jądrowych
Stężenie 25(OH)D (prekursor kalcytriolu) w krążeniu a stan odżywienia Wit D i wapniem:
Deficyt Wit. D |
0-25nmol/l |
Nadczynność przytarczyc Krzywice, osteomalacje |
niedobór |
>25-50 nmol/l |
Wzrost poziomu parahormonu Zmniejszenie wchłaniania Ca Mniejsza gęstośc kości miopatis |
Hipowitaminoza Wit. D |
>50-70˜100 nmol/l |
Niski poziom Wit. D Wzrost PTH |
Poziom adekwatny |
70˜100-250 nmol/l |
|
p. toksyczny |
>250 nmol/l |
Hiperkalcemia Hiperabsorpcje Ca w jelicie |
Stężenie 25(OH)D jest ujemnie skorelowane z szerokością geograficzną
NADCIŚNIENIE:
-nadciśnienie pierwotne jest związane z niskim stęż. Ca w podwyższonym stęż. PTH w krążeniu
-kalcytriol jest negatywnym regulatorem układu renina-angiotensyna - podawanie Wit. D obniża aktywnośc reniny w osoczu, poziom angiotensyny II, cieśn.. krwi, hipertrofie mięśnia sercowego
Angiotensyna
renina
Angiotensyna I
Angiotensyna II
Wzrost ciśnienia tętniczego krwi
-naświetlenie UVB, ale nie VVA podnosi poziom 25(OH)D, obniża PTH i ciśnienie
AKTYWATOROWE DZIAŁANIE WIT. D. Wpływ spożycia wapnia na skład ciała:
Diety o wysokim poziomie Ca:
-mniejsze gromadzenie lipidów w adipocytach i przyrost masy ciała na dietach wysokoenergetycznych
-zwiększa lipolizę i utrzymują termogenezę podczas restrykcji energetycznych
-wzrost poziomu kalcytriolu w odpowiedzi na niski poziom Ca w diecie stymuluje napływ Ca do wnętrza adipocytów
-wewnątrzkom. wzrost poziomu Ca stymuluje ekspresję enzymów lipogenicznych i litogenezę, hamuje lipolizę
-diety wysokowapiowe hamuja wydzielanie kalcytriolu i tym samym lipogenne działanie Ca w adipocytach
Mleczne źródła Ca hamują przyrost masy tłuszczu i ciężaru ciała w stopniu większym niż suplementy Ca prawdopodobnie ze względu na obecność związków bioaktywnych- inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę i aminokwasów rozgałęzionych, które działają synergistycznie z wapniem.
Badania kliniczne i epidemiologiczne potwierdzają koncepcję wpływu Ca na zawartość tk. tłuszczowej w ciele:
-dieta zaw. co najmniej 3 porcje prod. mlecznych powoduje istotną redukcję masy ciała u otyłych ludzi bez restrykcji kalorycznych i znacznie przyspiesza ubytek masy ciała towarzysząc ograniczeniom energetycznym.
Glukoza i kw. tłuszczowy- obniża poziom hormonu wzrostu (greliny)
Na cząst. już istniejące cząst. enzymów- zmiana konformacji
Wpływ na proces syntezy białka (na ekspresję genów)
Droga szybsza (sek)
Droga wolniejsza (min)