Przewodnictwo właściwe- konduktywność elektrolityczna- odwrotność oporu właściwego. Przewodnictwo0 słupa elektrolitu o długości 1 cm i przekroju 1 cm kwadratowego.

И=1/ρ= 1/R * l (małe El)/s

l/s=k stała naczynka elektrolitycznego (pojemność oporowa naczynka)

И=k/R

Przewodnictwo elektryczne- popdaje się dla elektrolitów zamiast oporu

G= 1/R= И*s/l (El)= И/k

Oba przewodnictwa zależą od rodzaju elektrolitu, stężenia i temperatury.

Przewodnictwo właściwe- funkcja stężenia.

Roztwory rozcieńczone- przewodnictwo właściwe wzrasta, stężenie wzrasta (wynik zwiększania liczby jonów na jednostkę objętości roztworu)

Roztwory stężone- przewodnictwo rośnie, potem maleje, maleje stopień dysocjacji, stężenie rośnie, zmniejsza się ruchliwość jonów.

Ze wzrostem temperatury wzrasta przewodnictwo właściwe (dotyczy elektrolitów)

Prawo Ohma- opór zależy od długości, przekroju i rodzaju materiały z którego wykonano przewodnik.

R= ρ* l(el)/s

Przewodnictwo molowe

Λ= (И/c)*1000

Jest równe liczbowo przewodnictwu elektrycznemu jakie wykazuje warstwa elektrolitu w przestrzeni między dwoma elektrodami oddalonymi od siebie o jeden centymetr i o takiej objętości aby znajdował się w niej 1mol substancji.

Λ= И*V

Przewodnictwo molowe odnosi się do związku chemicznego zależy od stężenia związku, gdy substancja całkowicie zdysocjowana- jest stałe.

Graniczne przewodnictwo molowe- graniczna wartość, do jakiej dąży przewodnictwo molowe gdy stężenie elektrolitu dąży do zera.

Prawo Kohlrauscha- graniczne przewodnictwo molowe danego elektrolitu jest równie sumie granicznych molowych przewodnictw jonowych.

Przewodnictwo elektrolitu zależy od: liczby jonów w roztworze, wielkości ładunku niesionego przez jony i średniej prędkości nabytej przez jony w polu elektrycznym.

Podział technik konduktometrii:

Stała naczynka konduktometrycznego- stosunek odległości między równoległymi elektrodami o jednakowej powierzchni do powierzchni elektrody (pojemność oporowa naczynka)

k= И*R