RELACJE SPOŁECZNE W DOBIE INTERNETU
+ |
- |
|
i spadek kapitału społecznego użytkowników(z powodu odciągnięcia ich od codziennego życia)
|
Tabela 1:korzyści straty korzystania z internetu jako środka komunikacji 3 ograniczenia dyskusji-1czas gdy jeszcze nie był powszechny internet,nieliczni użytkownicy wyolbrzymiający dystans między nimi a resztą społeczeństwa.2 niewiele było wiarygodnych obserwacji naukowych o korzystaniu z internetu,3 ideologiczna opozycja tradycja-harmonia, obywatele sieci-wyobcowani maniacy komputerowi
Wyniki Krauta potwierdził Norman Nie i Lutz Erbring. Co ciekawe badane jednostki utrzymywały, że czas poświęcony na podtrzymywanie więzi w rzeczywistości nie uległ zmianie.
Paradoks internetu (Kraut*): narzędzia są wykorzystywane(w sensie internet) do komunikacji z innymi ludźmi, jednocześnie zwiększają poczucie osamotnienia i powodują pogorszenie kontaktów ze znajomymi i rodziną
*Główną wadą badań na podstawie których Kraut formułuje swoje teorie było to, że badał nowicjuszy, którzy po raz pierwszy mieli kontakt z komputerem i internetem. Występował u nich bowiem efekt „zachłyśnięcia się” tymi dobrami. Poza tym częste są frustracje z nieumiejętności posługiwania się sprzętem, przez co trzeba poświecić na naukę więcej czasu. Jednak jak dowodził zespół Krauta, wraz z upowszechnianiem dostępu do internetu i wzrostem liczby użytkowników wzrasta liczba znajomych i członków rodziny użytkownika, którzy korzystają z sieci, a tym samym internet sprzyja podtrzymywaniu „starych” silnych więzi.
BARDZO WAŻNE!!! Negatywne skutki miały działanie krótkotrwałe i dotyczyły jak mamy napisane tylko nowicjuszy. Wraz ze wzrostem umiejętności korzystania z sieci te negatywne skutki się zmniejszały.
Próg „aktywności sieciowej”-ilość spędzanego czasu w sieci, powyżej którego wypierane są inne aktywności z życia użytkownika.
Kontakty w społeczeństwie tradycyjnym (Grupa) |
Kontakty w internecie (sieć) |
|
|
Tabela 2:charakterystyka kontaktów
Przejście od grup do sieci (Powstanie społeczeństwa usiecioionego) (według Wellmana)-zmiana form społecznych, a nie kryzys uspołecznienia
I ETAP Wspólnota oparta na sąsiedztwie Wspólnota oparta na konkretnym miejscu(wielość miejsc)
Prywatyzacja relacji- różnicowanie możliwości zawierania znajomości(każdy indywidualnie układa swój plan działań i tylko w szczególnych sytuacjach spędza cały swój czas z tymi samymi osobami, na ogół dzieląc go między różne grupy i środowiska)
NAJISTOTNIEJSZY CZYNNIK!!!!
Rozwój transportu i środków komunikacji masowej oraz przemiany w sferze pracy (erozja wspólnot opartych na lokalności, osłabienie wspólnot tworzonych we wspólnym miejscu zamieszkania, co sprzyjało zwiększeniu liczby relacji nawiązywanych na innych podstawach)
Zwiększenie mobilności (zwiekszenie autonomii jednostki. Może sama decydować o swoich relacjach. Powoduje to, że grupy czy wspólnoty z których jednostki się wywodzą przestają być wyznacznikiem ich relacji i kontaktów społecznych. Konsekwencją zwiększonej mobilności jest osłabienie zobowiązań.
Brak zobowiązań jest jednym z podstawowych czynników, osłabienia więzi społecznych.To właśnie zobowiązania są podstawą trwałości więzi
Relacje wspólnotowe i ich podtrzymywanie przeniesione z sąsiedztwa do wnętrza domów i miejsc publicznych
Wzrost liczby różnych grup, miejsc, środowisk w których ludzie uczestniczą(bo jednocześnie mogą w wielu naraz)
Działania jednostek na rzecz integracji własnej sieci (mocne więzi między osobami, które wzajemnie się nie znają,a są członkami różnych grup sprzyja dążeniu do wzajemnego poznania)
II ETAP Oderwanie wspólnoty od miejsca(wzór wspólnoty oparty na osobach, a nie na miejscu, bo bez względu na to, gdzie się jest, możliwy jest natychmiastowy kontakt)
Bauman pisze:
„słabość i krótkie życie tworzonych współcześnie wspólnot wydają się wynikać ze zmniejszenia się lub wręcz niwelacji tej przepaści: komunikacja wewnątrzgrupowa nie posiada żadnej przewagi nad procesem wymiany informacji i pomiędzy wspólnotami, jeśli oba te procesy odbywają się w oka mgnieniu”
Obecnie wspólnoty, które nie są wewnętrznie powiązane, trwale i dobrze wyodrębnione są słabe i krótkotrwałe.
Duża autonomia jednostki
KAŻDY TWORZY SWOJĄ WŁASNĄ SIEĆ
Sieci kształtują się na zasadzie rola-rola ( osoba-osoba) a nie (miejsce-miejsce)
Rola-rola -polega na tym, że te relacje angażują jedynie część osobowości jednostki. Są wyspecjalizowane i zaspokajają bardzo różne potrzeby ludzkie( np. wsparcia emocjonalnego, dostępu do informacji, pomocy materialnej, identyfikacji społecznej i poczucia przynależności) Jest niewiele więzi, które mogą zaspokoić tak wiele wyspecjalizowanych potrzeb, więc możliwe są tylko w różnych relacjach.
Relacje osoba-osoba nie muszą być relacjami twarzą w twarz
Badacze zgadzają się, co do tego że internet zmienia zarówno społeczeństwo jak i psychikę oraz funkcjonowanie jednostek. Jednak nie mogą dojść do pełnej zgody co do kierunku tych zmian.
Korzystanie z internetu może modyfikować jakość i liczbę relacji. Należy pamięta, że większość relacji nie istnieje wyłącznie w internecie, ale jest uzupełnieniem innych kontaktów.
Może służyć nawiązywaniu nowych przyjaźni, powstawaniu wirtualnych wspólnot i podtrzymywaniu istniejących więzi. Jednak może się również przyczynić do osłabienia lub wręcz zniszczenia relacji istniejących w rzeczywistości niewirtualnej. WPŁYW TEGO MEDIUM JEST UZALEŻNIONY OD SPOSOBU JEGO WYKORZYSTANIA.