podaję tematy (2 dla każdego):
1. Przedmiot działania brokera ubezpieczeniowego
Stanisław Koroluk- „Broker jako pośrednik ubezpieczeniowy” Wydawnictwo Prawnicze „LEX” 22.4 w wneiz biblio
Broker ubezpieczeniowy to osoba fizyczna lub prawna, która za zezwoleniem organu nadzoru nad rynkiem finansowym (w Polsce jest nim Komisja Nadzoru Finansowego) i wpisaniu na listę brokerów wykonuje działalność brokerską.
Broker ubezpieczeniowy jest niezależnym pośrednikiem ubezpieczeniowym, wykonującym czynności w imieniu lub na rzecz klienta, polegające między innymi na zawieraniu lub pośredniczeniu w zawarciu umowy ubezpieczenia. Reprezentuje interesy ubezpieczeniowe klienta, identyfikuje ryzyko, doradza w zakresie ubezpieczeń, uczestniczy w zarządzaniu i wykonaniu umów ubezpieczenia (likwidacja szkody), administruje umowami ubezpieczenia (polisami ubezpieczeniowymi). Broker podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej (zawodowej) z tytułu wykonywania działalności brokerskiej.
Broker ubezpieczeniowy jest niezależnym mediatorem pomiędzy osobami fizycznymi i prawnymi, a Towarzystwami Ubezpieczeniowymi, świadczący usługi na podstawie ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Do najważniejszych z nich należą:
analiza rynku ubezpieczeniowego na zlecenie klienta,
przygotowanie indywidualnego programu ubezpieczeniowego,
negocjowanie z Towarzystwami Ubezpieczeniowymi warunków zakupu produktu ubezpieczeniowego,
bieżąca kontrola i obsługa zawartych przez klienta umów ubezpieczeniowych.
Wszystkie wymienione wyżej usługi znacznie ułatwiają klientom wybór najlepszego produktu ubezpieczeniowego. Korzystanie z działalności brokera ubezpieczeniowego prowadzi także do znacznej oszczędności czasu niezbędnego do bieżącej kontroli płatności składek oraz interpretacji przepisów Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (OWU).
2. Zasady etyki doradcy podatkowego.
Doradcą podatkowym jest osoba, która pomaga ludziom zrozumieć przepisy podatkowe poprzez porady, opinie i wyjaśnienia z zakresu obowiązków podatkowych. Doradca podatkowy zajmuje się także prowadzeniem ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzaniem zeznań i deklaracji podatkowych. Obowiązkiem doradcy podatkowego jest przestrzeganie zasad etyki, a także dbanie o godność zawodu i jego ochronę.
Doradca podatkowy powinien kierować się przede wszystkim dobrem swoich klientów, jednocześnie zachowując się uczciwie, godnie i z zachowaniem dobrych obyczajów. Doradca wykonuje zawód w sposób niezależny i w swoich decyzjach podlega jedynie przepisom prawa i zasadom etyki doradców podatkowych. Doradca podejmuje czynności zawodowe w celu ochrony interesów klienta, jednakże nie może ona wpływać na przestrzeganie zasad etyki i godności zawodu. Do obowiązków należy stałe śledzenie przepisów prawa, a także stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Dokonywać tego może poprzez udział w szkoleniach specjalistycznych o tematyce zbieżnej z zawodową działalnością doradcy podatkowego, aktualizację wiedzy zawodowej, a także poprzez udział w konferencjach, szkoleniach, zjazdach organizowanych przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.
Doradca podatkowy, wykonując obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji, zobowiązany jest do uzyskania minimum 32 punktów w okresie następujących po sobie dwóch kolejnych lat, przy czym w jednym roku doradca obowiązany jest uzyskać minimum 25 proc. dwuletniego limitu. Poszczególnym formom podnoszenia kwalifikacji przyznano określone ilości punktów.
Czytając zasady etyki, należy dojść do wniosku, że w każdym roku każdy doradca musi uzyskać co najmniej 8 punktów. Oznacza to, że w przypadku wypracowania całego limitu w postaci 32 punktów już w pierwszym roku danego dwuletniego okresu doradca ma obowiązek w drugim roku tego okresu uzyskać kolejne 8 punktów. W takim przypadku limit faktycznie wynosi więc 40 punktów. Można więc wysunąć wniosek, iż projektodawca miał w istocie na celu zapewnienie stałego i równomiernego podnoszenia kwalifikacji w każdym kolejnym roku.
Doradca podatkowy nie może świadczyć usług w sprawie, w której występował uprzednio jako pracownik organu administracji publicznej, pracownik sądu lub sędzia. Nie może on także wykorzystywać lub powoływać się na jakiekolwiek osobiste stosunki w organach skarbowych, urzędach, instytucjach i sądach, w szczególności w celu uzyskania zlecenia. Doradca podatkowy, jeśli jest członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ds. Doradztwa Podatkowego, nie może prowadzić szkoleń, kursów przygotowujących do egzaminu na doradcę podatkowego, w tym jako organizator bądź właściciel lub współwłaściciel firmy organizującej szkolenia w tym zakresie.
Ważnym elementem pracy doradcy podatkowego jest obowiązek zachowania w tajemnicy wszelkich faktów i informacji, które uzyskał podczas wykonywania zawodu. Jego zadaniem jest zabezpieczenie ich przed dostaniem się w niepowołane ręce, ujawnieniem lub niepożądanym wykorzystaniem bądź wprowadzenia zmian. Utrzymanie danych w tajemnicy zawodowej jest nieograniczone w czasie, tzn. trwa także po ustaniu stosunku prawnego, na podstawie którego doradca podatkowy wykonywał czynności zawodowo, po zaprzestaniu wykonywania zawodu bądź skreślenia z lisy doradców podatkowych.
Kolejnym ważnym elementem pracy doradcy podatkowego są relacje z klientem. Zalecane jest zawieranie umowy pisemnej, która będzie stanowiła dowód potwierdzający pełnienie usług. Wysokość wynagrodzenia jak i zasady jego ustalenia powinny być ustalane przed rozpoczęciem świadczenia usług na rzecz klienta. Natomiast za pomoc świadczoną z urzędu doradca podatkowy może przyjmować wyłącznie wynagrodzenie urzędowe. Klient może żądać okazania aktualnej polisy lub dokumentu potwierdzającego zawarcie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego, wówczas doradca podatkowy ma obowiązek jego ukazania. Doradca podatkowy może zrezygnować z przyjętego zlecenia bądź pełnomocnictwa tylko w taki sposób, by klient miał możliwość skorzystania z pomocy prawnej innej osoby.
Doradca podatkowy powinien informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku, a także o przysługujących mu środkach odwoławczych od orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji. W przypadku rozwiązania bądź wygaśnięcia umowy doradca ma obowiązek bez zbędnej zwłoki zwrócić klientowi na jego żądanie wszystkie zebrane dokumenty w sprawie.
Do zasad etyki doradcy podatkowego zalicza się także stosunki pomiędzy doradcami podatkowymi. Zakładają one, iż doradcy podatkowi zobowiązani są do przestrzegania zasad lojalności, koleżeństwa i uczciwej konkurencji wobec innego doradcy podatkowego lub spółki doradztwa podatkowego. W razie sporu pomiędzy doradcami podatkowymi należy dążyć do polubownego rozstrzygnięcia sprawy.
Za naruszenie zasad etyki doradca podatkowy podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej. Jeśli wobec doradcy podatkowego toczy się lub zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne, karne lub karno skarbowe związane z wykonywanym zawodem, wówczas doradca ma obowiązek powiadomić o tym fakcie podmiot zatrudniający. W razie prawomocnego skazania doradcy podatkowego za przestępstwo w sprawie karnej lub karnej skarbowej Rzecznik Dyscyplinarny lub jego zastępca wszczyna postępowanie wyjaśniające.