Monika Balicka

Magdalena Bliźniuk

Iwona Michalska

Magdalena Wszoła

Gr. I

I - Zaufanie: kamień węgielny małżeństwa.

Zaufanie jest oczekiwaniem, że ktoś będzie zawsze przy nas wtedy, kiedy jest potrzebny. Gdy braknie zaufania nie czujemy się już bezpieczni - emocjonalnie, fizycznie lub duchowo. Odbudowanie poczucia wartości może trwać długo. Zanim ktoś ponownie będzie w stanie zaufać tej drugiej osobie musi nabrać przekonania, że ta osoba nie tylko bierze na siebie pełną odpowiedzialność za wyrządzony ból, ale była ona szczera, kiedy obiecała zmianę zachowania.

Następstwo romansu:

1. Trzeba zerwać romans. Nie da się odbudować małżeństwa, jeśli małżonkowie nie
   mają silnej motywacji, aby je uratować

2. Osoba, która dowiedziała się o romansie przez pewien czas czuje się rozgniewana,
   żąda zemsty. Zostaje bowiem rozbite to, w co wierzyła, a zarazem jej pewność siebie.
   Przezwyciężenie bólu może trwać rok albo trochę dłużej.

3. Zwrócenie się o pomoc do psychologa. Najlepiej udać się razem, jeśli jest to możliwe.
   Pomoże on przyjrzeć się problemowi i poprowadzi terapie dla tych dwojga. Z czasem
   zraniona osoba może popatrzeć na zdradę jako na sygnał, który wskazuje, że coś w
   małżeństwie zaczyna się psuć i wymaga naprawy.

4. Osoba zraniona musi dać do zrozumienia swojemu partnerowi odczuć, że to co
   przeżywa nie jest łatwe i sprawia jej to ból. Jest to punkt zwrotny w małżeństwie.
   Pomaga on w odbudowie małżeństwa i dzięki temu osoba skrzywdzona jest w stanie
   przebaczyć partnerowi. Niewierność w mocny sposób narusza zaufanie drugiej osoby.

5. Nie podejmować pochopnie żadnych decyzji. Ważne jest trzeźwe myślenie, które
   przychodzi z dużym trudem.

6. Zdrada wcale nie oznacza, że ludzie są bezwartościowi, że im się coś nie udało.
   To nie tak. Pojawienie zdrady oznacza, że w ich małżeństwie pojawiły się jakieś
   problemy, które trzeba rozwiązać.

II - Dlaczego mężowie i żony nie potrafią się porozumiewać?

Powszechnym powodem zakłóceń w komunikacji jest syndrom czytania w myślach. Kobiety bardzo często myślą, że facet domyśli się o co im chodzi i czego potrzebują. Małżonkowie nie mówią o swoich uczuciach wprost, nie mówią o tym, co naprawdę czują i czego im potrzeba. W komunikatach jakie do siebie kierują jest przewaga komunikatu typu „ty", brak jest komunikatów typu „ja". Ważny jest dobór miejsca i czasu na rozmowę oraz trzymanie się danego tematu. Rozmowa jest tylko jedną z metod komunikowania się a wiemy, że równie ważny jest język ciała, wyraz twarzy, ton głosu.

Mężczyźni słuchają w milczeniu rzadko kiwają głowa, aby przytaknąć, natomiast kobiety na znak tego, że słuchają kiwają głową lub regularnie przytakują werbalnie. Pary które dobrze się porozumiewają są słuchaczami empatycznymi. Co to znaczy? Słuchanie empatyczne jest trudne, ponieważ kiedy się słucha trzeba powstrzymać własne ego, odczucia, komentarze i osądy. Trzeba poczekać, aż osoba się wygada i wtedy przedstawić jej swoje spostrzeżenia na ten temat.

Sztuka kontrolowania kłótni - nie ma dwoje ludzi podobnych do siebie. W małżeństwach kłótnie są nieuniknione. Jeśli kłótnia wymyka się spod kontroli ważne, aby pamiętać o takich zasadach jak:

1. Nie używamy wyzwisk, odnosimy się do siebie z szacunkiem.

1. Nie wprowadzajcie w życie „cichych dni". Bardziej rani nie rozmawianie ze sobą niż
   słowa wypowiedziane w złości. Zawsze po kłótni starajcie się pogodzić.

2. Jeśli kłótnia staje się zbyt gwałtowna odłóżcie spór na później.

2. Nie groźmy odejściem lub rozwodem. Dzieci słysząc takie słowa staja się zakłopotane
   i zdezorientowane.

3. Należy pamiętać, ze każda sytuacja ma więcej niż jedną metodę rozwiązania i sami
   decydujecie razem jak rozwiążecie dany problem.

4. Dbajcie o małżeństwo. Spędzajcie ze sobą czas tylko we dwoje. Należy utrzymać silny
   i bliski związek, aby lepiej rozwiązywać konflikty i przechodzić kryzysy.

III - Walczyć uczciwie: sztuka kontrolowania gniewu.

Gniewu nie da się uniknąć nawet w najlepszym małżeństwie. Może on dotyczyć drobnych nieporozumień, ale i poważniejszych problemów, dlatego ważne jest by sobie z nim radzić.

Można nauczyć się opanować gniew, nawet gdy wcześniej nie umieliśmy go kontrolować. Nie jest to ani łatwe ani nie następuje szybko ale gdy będziemy obserwować własne uczucia, emocje, reakcje na różnych ludzi i na różne sytuacje to będziemy mogli zacząć je lepiej rozumieć i próbować je zmieniać,

a o to metoda, która pomoże poradzić sobie z gniewem:

1. Pozwól sobie odczuwać gniew. Nie przez cały czas i nie z każdego powodu, ale gniew jest uczuciem normalnym, spodziewanym i dającym się zaakceptować. Jeśli czasem jesteś rozgniewany, nie stajesz się przez to złym człowiekiem, nie masz więc powodu czuć się winnym.

2. Obserwuj przez tydzień swoje zachowanie. Na kogo się zdenerwowałeś i dlaczego? Czy potrafisz określić „czerwone pola”, których przekroczenie niezawodnie doprowadza Cię do pasji? Jakie są efekty twojego gniewu?

3. Rozpoznaj reakcje swego ciała na gniew i nie ignoruj tych objawów. Czy odczuwasz skurcz żołądka lub przyśpieszoną pracę serca, jeśli ktoś przekroczy linię twojego „czerwonego pola”? Czy czujesz napięcie w skroniach, karku lub plecach? Odczytanie tego jako informacji przesyłanej ci przez twój organizm może pomóc z poradzeniem sobie z gniewem. Wielokrotnie nie zdajemy sobie sprawy, że zachowujemy się wrogo wobec naszych partnerów. Reagowanie na sygnały przesyłane przez organizm pomoże przerwać kłótnię, zanim wściekłość wymknie się spod kontroli.

4. Naucz się mówić na gorąco, co czujesz nie przyjmując wrogiej postawy, bez żądań lub oskarżeń, porozmawiaj z partnerem w taki sposób, aby nie tylko Cię wysłuchał , ale też poczuł motywacje do zmienienia się. Mów jak najbardziej szczegółowo o tym co Cię przygnębia, i o tym co twój partner może zrobić, aby poprawić sytuację.

IV - Kto tu rządzi? - Walka o władzę i kontrolę.

Trzeba za wszelką cenę unikać walki o władzę. Wejście w konflikt o władzę zawsze bowiem przynosi szkody i nigdy niczego nie rozwiązuje.

Można wyróżnić wiele sposobów dojścia do władzy przez małżonków. Przykładowe z nich:

-gdy partner wydaje rozkazy, nalega na wykonanie czynności w określony sposób lub nawet posuwa się do przemocy, przez którą widocznie dąży do przejęcia władzy

-gdy partner manipuluje partnera

-upieranie się przy swojej wersji prawdy np. przy wspominaniu jakiegoś incydentu

-gdy partnerzy wzajemnie podważają swoją pozycję, udając że współpracują, jednocześnie albo ignorują to co partner mówi albo obiecując coś zrobić z pełną świadomością, że nie mają zamiaru dotrzymać słowa

Dlaczego małżonkowie walczą o władzę?

Niektórzy walczą o władzę w sposób nieświadomy z potrzeby emocjonalnego chronienia się( może to być spowodowane tym, że dorastali w rodzinach, w których ciągle się sprzeczano lub tam gdzie pojawiał się problem z alkoholem), można walczyć również z poczucia lęku, ze strachu (np. Jeśli zaufam komuś i pozwolę mu za coś odpowiadać, jeśli na chwilę przestanę mieć się na baczności, mogę narazić się na ból i zranienie.), często zdarza się że rodzina i przyjaciele mogą nakłaniać do walki

Aby przerwać walkę o władzę należy ją dostrzec i zrozumieć dlaczego partner do niej dąży. Jedyną metodą na jej przerwanie jest wzajemne nauczenie się akceptacji, która jest przeciwieństwem rywalizacji. Powinni jasno wyrażać swoje uczucia, emocje i poglądy.

V - Miłość i pieniądze.

Pieniądze są i zawsze były symbolem władzy, bezpieczeństwa, osiągnięć życiowych, a nawet pomagały w miłości. Ale pieniądze są również jedną z głównych przyczyn konfliktów w małżeństwie: od bardzo drobnych sprzeczek do bardzo poważnych awantur. Rzadko można spotkać małżeństwa, w których nie dochodzi do kłótni o pieniądze. Pomimo tego ze małżonkowie walczą miedzy sobą o to np. ile wydać, czy oszczędzać czy nie - to tak naprawdę ich walka toczy się o coś znacznie więcej niż tylko o pieniądze. Zasadnicza wiec rolę odgrywa zrozumienie ukrytego znaczenia tej walki. Walka o pieniądze może maskować głęboko ukryte i dość wrażliwe kwestie jak np. system wartości, priorytety a także emocjonalne potrzeby partnerów dotyczące niezależności i poczucia bezpieczeństwa. Każde z małżonków wyniosło ze swojego domu rożne nawyki dot. pieniędzy i tak np. zona która w dzieciństwie zaznawała biedy może być albo bardzo rozrzutna albo bardzo oszczędna itp. Każdy człowiek wydaje pieniądze zgodnie ze swoim systemem wartości i potrzeb emocjonalnych i nie kiedy różnic sie mogą one od potrzeb partnera. W książce opisane są historie par, które przeżywają konflikty z powodów finansowych. Np. historia Mary i Pete'go . Mary twierdzi ze jej mąż jest bardzo rozrzutnym człowiekiem, a ona sama jest obciążona obowiązkami związanymi z opieka nad czwórką dzieci. Była ona tak obciążona psychicznie i fizycznie ze każdy inny drobiazg czy pretekst wyprowadzał ja z równowagi .Główny problem polegał jednak na tym ze małżonkowie mieli zupełnie inne podejście do pieniędzy. Mary pochodziła z rodziny gdzie były ograniczenia finansowe, Pete zaś pochodził z rodziny biednej dlatego chciał w życiu dorosłym żyć lepiej niż jego rodzice. Jo wściekała sie ze jej mąż Mark nie robi nic by znaleźć prace, i pomimo ze bezpośrednia przyczyna ich kryzysu były problemy finansowe to ich główna przyczyną były dawno zaognione sprawy( w tym wypadku było to wyprowadzenie sie dzieci z domu, śmierć rodziców- były to problemy z którymi w przeszłości małżonkowie ci sobie nie poradzili) .Bezrobocie Marka stało sie wiec w pewnym sensie punktem zapalnym powstałego na podstawie trudności z przeszłości konfliktu. W małżeństwie Boba i Lindy problem polegał na tym , ze małżonkowie kompletnie nie dostrzegali swoich własnych problemów za to cala winę zrzucają na partnera. Linda nie chciała dopuścić do siebie myśli ze jest zakupoholiczką, Bob upierał sie ze nie ma problemu z alkoholem. Odsuwali do siebie swoje problemy zrzucając cala winę na partnera - a tak naprawdę każde z nich powinno było wziąśc cześć swojej odpowiedzialności za konflikty w małżeństwie.

By nie dochodziło do kłótni na tle finansowym ważne jest wiec uzmysłowienie sobie drażliwych kwestii z którymi sie wiążą i tak np. zamiast zakładać ze znamy cele i nawyki małżonka lepiej otwarcie porozmawiać o tym jaka role odgrywają pieniądze w ich życiu, jakie jest nasze nastawienie i przekonanie na temat pieniędzy, czy lepiej oszczędzać czy inwestować itd. Ponieważ każde z małżonków wyniosło z domu własny system wartości i podejścia do kwestii finansowych ważne jest aby wspólnie wypracować zasady ustalania budżetu domowego i zarządzania pieniędzmi, kto płaci rachunki czy jaki będzie limit wydatków na osobę. Kiedy jednak kłótnia wybuchnie warto zastanowić sie czy powodem do niej naprawdę były pieniądze i wydatki np. męża czy przypadkiem nie jest to pretekst do kłótni, bo przeszkadza mi ze mąż nie pomaga w domu.

VI - W sypialni: Zrozumieć intymność.

Pożycie seksualne jest w pewnym sensie barometrem sytuacji w małżeństwie. Zmienia się ono z upływem lat, zależy to od:

• Stresów, wywołanych w pracy.

• Stresów wywołanych obowiązkami rodzinnymi.

• Pojawienie się na świecie dziecka.

• Utrata pracy.

• Śmierć kogoś bliskiego.

• Ustawiczne martwienie się o pieniądze.

• Zdrowie.

• Odejście dzieci z domu.

• Zwątpienie i brak pewności siebie.

• Niska samoocena.

Mogą być tak wyczerpujące fizycznie i psychicznie, że małżonkowie zapominają o tym, jak ważne jest wyrażanie miłości i czułości.

Prawie połowa wszystkich małżeństw- nawet tych, którzy są w swoich związkach szczęśliwe - walczy na jakimś etapie związku z problemami seksualnymi.

Często zdarza się, że seks jest w małżeństwie bronią, za pomocą której małżonkowie karzą się wzajemnie.

Różnice miedzy kobietami a mężczyznami w pojmowaniu

Zbliżenia seksualnego:

• Kobiety niemal zawsze umieszczają seks w kontekście całego związku: pozytywne odczucia dotyczące małżeństwa wpływają na zainteresowanie seksem.

• Dla kobiety poczucie więzi emocjonalnej jest zasadniczym powodem do zbliżenia seksualnego.

• Dla mężczyzn seks jest potwierdzeniem ich męskości.

• Może też być jedynym, znaną im metodą okazywania miłości i bliskości.

VII - Więzi, które obciążają. - Jak inni ludzie mogą

zniszczyć małżeństwo?

Od dawna teściowie są źródłem dowcipów, ale mnie mniej szkodliwy jest rodzic, który nieustępliwie krytykuje lub podważa autorytet współmałżonka.

Arogancka pasierbica, która „pożycza” ubrania macochy nie pytając o zgodę, ani nie dziękując. Rodzice, którzy dołożyli się do samochodu dla małżeństwa mogą przez to składać im wizyty w każdą niedzielę itp. Wszystkie pary małżeńskie zaczynają przeżywać problemy z chwilą pojawienia się dzieci.

KROKI ZAPOBIEGAJACE PROBLEMOM:

1. Zrozumienie jakie problemy mogą wynikać z wieloosobowych związków jest pierwszym krokiem aby im zapobiec.

2. Znalezienie przez małżonków sposobu na radzenie sobie z konfliktami wywoływanymi przez ludzi z zewnątrz, zanim dojdzie do takiego zagrożenia, że zostaną zerwane wszelkie drogi porozumienia.

Partnerzy mogą się nauczyć postępować wobec siebie dyplomatycznie i mimo to uznawać małżeństwo za priorytet. Aby osiągnąć ten stan delikatnej równowagi - z teściami, dziećmi, pasierbami lub innymi, warto pamiętać, że:

• Pary małżeńskie muszą przyjąć do wiadomości, że jedno z nich może mieć problem. Wtedy powinni spokojnie i szczerze przedyskutować poglądy obojga partnerów na sytuację i negocjować w sprawach, w których występują różnice.

Np. żona, która narzeka, że mata męża ciągle składa jej wizyty bez zapowiedzi i nieustannie krytykuje jej sposób wychowywania dzieci, to wówczas mąż musi zwrócić uwagę matce, żeby przestała tak postępować.

• Małżeństwa muszą określić granice i występować jednolitym frontem. Granice oznaczają również umiejętność powiedzenia „NIE” w sposób, który nie rani.

Np. „Obawiam się, że nie możemy jadać obiadu wspólnie w każdą niedzielę, ale chętnie będziemy przychodzić co drugi tydzień, może będziemy przynosić deser?”. - Taka wypowiedź informuje natrętnych teściów, że małżeństwo chce utrzymać stosunki, ale na warunkach, które są i dla nich do przyjęcia.

• Ustalenie równowagi między sobą a dziećmi. Rodzice także powinni mieć czas tylko dla siebie. Nie powinni się też kłócić przy dzieciach.

• MAŁŻEŃSTWA Z PASIERBAMI. Nie jest łatwo połączyć dwie rodziny o różnych wartościach, tradycjach i oczekiwaniach. Przybrane dzieci trzeba traktować życzliwie i tego samego oczekiwać od nich. Kwestie dyscypliny i karania należy raczej pozostawić naturalnym rodzicom.

Jak żyć w zgodzie z teściami?

1. Kiedy pojawiają się problemy z teściami. Porozmawiajcie szczerze i otwarcie ze współmałżonkiem o swoich odczuciach i możliwości zmiany tej sytuacji.

2. Określenie granic, które będą dla wszystkich wyraźne:

-Czas jaki spędzacie z innymi.

-Informacje na temat waszego życia, które możecie przekazywać innym.

-Pomoc i rady, jakich możecie szukać u innych.

Rodzice zawierają ponowny związek małżeński. Jak złagodzić dzieciom to

przeżycie?

1. Stwórz szansę zawarcia pokoju. Zmiany mają dokonywać się powoli.

2. Zawsze pamiętaj, że jesteś w stanie zmienić swoje zachowanie oraz sposób w jaki reagujesz na innych. Poznaj uczucia swoich pasierbów. Nie możesz domagać się miłości, możesz jednak żądać szacunku dla własnej osoby i swoich rzeczy.

3. Bądź przygotowany, że dzieci, a zwłaszcza nastolatki przejawiają chęć buntu i potrafią wytrącić z równowagi. Nie jest łatwo jednocześnie zorientować się, kil dla nich jesteś oraz jaka jest twoja rola i twoje miejsce w nowej rodzinie.

4. Nie wymuszaj miłości czy sympatii. Wyjaśnij pasierbom, że nie masz zamiaru zastępować im biologicznego rodzica. A jednocześnie daj im czas i możliwość rozwinięcia własnych stosunków z tobą.

5. Upewnij się, że dzieci znają zasady i granice, których nie wolno im przekroczyć, jeśli pozwolą sobie na zbyt wiele, karcenie pozostaw ich naturalnym rodzicom.

Teściowie, którzy do wszystkiego się wtrącają. Jak powstrzymać ingerencję

ze strony innych?

• Staraj się utrzymywać jeśli to możliwe osobiste i bezpośrednie kontakty z teściami, a nie zdawaj się tu wyłącznie na współmałżonka. Ustanawiając już na wstępie otwarte, szczere i bezpośrednie kontakty.

• Pomyśl o swoich teściach jako o ludziach, pomijając role jaką odgrywają w twoim życiu. Jakie są ich zainteresowania i mocne strony? Zapytaj ich o to i podziel ich entuzjazm.

• Od czasu do czasu zapytaj ich o radę lub opinię. Każdy chce się czuć potrzebny. Musisz jasno pokazać, że samodzielnie potrafisz podejmować decyzje, ale rozważ ich opinię, tak jak opinię przyjaciela.

• Nie wiń teściów za problemy w swoim małżeństwie. Gdy są problemy w małżeństwie, teściowie są łatwym celem, do którego łatwo mierzyć podczas aktów swojej furii.

Co się dzieje, gdy dzieci są zawsze wysuwane na pierwszy plan?

Traktuj swoje dzieci - nawet nastolatki w sposób partnerski.

1. Nastolatek może być gniewny, nadąsany, niecierpliwy. Pamiętaj, że te zachowania nie mają nic wspólnego z tobą. Będą sie skupiały na tobie, ale nie ty jesteś ich powodem. Daj dzieciom czas, by same uporały się ze swoimi problemami.

2. Jeśli nastolatek przychodzi do ciebie ze swoim problemem, wysłuchaj go, ale nie dawaj lekcji, nie osądzaj. Wyjaśnij jakie cechy możesz tolerować i akceptować, słuchaj gdy dzieci wyrażają swe uczucia, a potem wypracujcie kompromis.

3. Jeśli musisz zastosować karę, upewnij się, że drugi rodzic też ją akceptuje i że jest adekwatna do popełnionego czynu.

Rozpoznawanie wpływu napięć zewnętrznych.

Pomyśl sobie o ostatniej kłótni z małżonkiem, zadaj sobie pytania:

-Co właściwie czułam / łem, kiedy się kłóciliśmy?

-Czy rzeczywiście wydawało mi się, że mu / jej nie zależy?

-Czy czułam się winna /y?

-Czy czułam się / czułem się bezwartościowy?

-Czy przypominasz sobie kiedy przedtem czułeś / łaś się podobnie?

-Kiedy to było?

Podziel się tymi spostrzeżeniami z partnerem.

Cel tego ćwiczenia: nauka hamowania emocji.

Jak małżeństwa radzą sobie z tragediami? Ciężkie choroby, wypadki

komunikacyjne itp.

1. Dbając o potrzeby chorego nie ignoruj potrzeb osoby zdrowej. Kompletna rezygnacja z własnych potrzeb nie pomoże kochanej przez ciebie osobie szybciej wrócić do zdrowia.

2. Zarezerwuj sobie czas na rozmyślania o dobrych chwilach i przyjemnych wspomnieniach, często pomocna jest muzyka. Nastawiaj taką, jaką oboje lubicie, jeśli to możliwe odwiedzie miejsca, w których spotkało was coś przyjemnego - ulubioną restaurację, kino, teatr, park.

3. Znajdź spokojne miejsce. Każde z was na kartce musi dokończyć następujące zdania:

-Najboleśniejszą sprawą było dla mnie w tym wszystkim to, że … .

-Tym czego najbardziej potrzebowałem / łam, a nie mogłem / łam otrzymać

było … .

Porozmawiajcie o tym, co napisaliście i zacznijcie porządkować swoje uczucia.

---