Monika Krasowska

Marta Gawryło

Agnieszka Karaban

WYCHOWANIE PATRIOTYCZNE- nazywane także wychowaniem obywatelskim, rozumie się przez nie wdrażanie lub przyuczanie do umiłowania własnej ojczyzny i narodu, łącznie z gotowością do wyrzeczeń i ofiar dla nich.

CELE WYCHOWANIA PATRIOTYCZNEGO

-jak najlepsze przygotowanie wychowanków do służby własnemu narodowi i krajowi

-kształtowanie przywiązania i miłości do kraju ojczystego, jego przeszłości i teraźniejszości

-umacnianie poczucia odpowiedzialności za jego wszechstronny rozwój i miejsce wśród innych krajów

-uświadamianie wychowankom ich obowiązków do własnego kraju

-rozwijanie gotowości do obrony własnej ojczyzny, zwłaszcza przyczynianie się do jej bezpieczeństwa i pomyślności dzięki spełnianiu swych obowiązków, zwłaszcza z dokształcaniem i wykonywaniem pracy zawodowej

-pogłębianie świadomości ekologicznej

WSKAŹNIKI POSTAW PATRIOTYCZNYCH

-miłość ojczyzny- okazywanie miłości do „wielkiej” i „małej” ojczyzny

-świadczenia na rzecz kraju- np. nauka szkolna i staranne wykonywanie pracy zawodowej, świadczenia o charakterze humanitarnym, charytatywnym

-poszanowanie rodaków i współobywateli

-zainteresowanie sprawami swego kraju- czytanie prasy, słuchanie radia, oglądanie telewizji, zapoznawanie się z dziejami narodu i jego kulturą, rozmowy i dyskusje polityczne

-gotowość do obrony własnego kraju- obrona interesów i bezpieczeństwa kraju np. sumienne płacenie podatków, udział w wyborach

-oddawanie szacunku symbolice narodowej- posznowanie godła i flagi narodowej

NADUŻYCIA W WYCHOWANIU PATRIOTYCZNYM

-nadgorliwość

-nacjonalizm, szowinizm

-dewaluacje pojęć: naród, ojczyzna

-szkodliwe przekonania

-brak wiarygodnego świadectwa miłości do ojczyzny

-„odbrązawianie” zasłużonych dla kraju patriotów

NARÓD

Zbiorowość terytorialna o określonym składzie etnicznym - co nie oznacza, że populacja zamieszkującą jeden kraj (państwo) jest etnicznie jednorodna; Wspólnota o podłożu gospodarczym, politycznym, społecznym i kulturowym wytworzona w procesie dziejowym, przejawiająca się w świadomości swych członków

OJCZYZNA

Termin o dwojakim znaczeniu, odnoszącym się do przestrzeni istotnej dla pojedynczego człowieka (jednostki) bądź zbiorowości (narodu), wyznaczone zwłaszcza miejscem urodzenia tych osób, ich zamieszkiwaniem przez istotną część życia, czy miejscem pochodzenia ich przodków bądź rodziny. Jest pojęciem prawnym.

KULTURA

Można ją określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i

niematerialnych: duchowych, symbolicznych (takich jak wzory myślenia i

zachowania).

Najczęściej rozumiana jest jako całokształt duchowego i materialnego dorobku

społeczeństwa. Bywa utożsamiana z cywilizacją. Również charakterystyczne dla

danego społeczeństwa wzory postępowania, także to, co w zachowaniu ludzkim

jest wyuczone, w odróżnieniu od tego, co jest biologicznie odziedziczone.

PATRIOTYZM

Postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć, ponoszenia za nią ofiar. To stawianie dobra ojczyzny ponad własne. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a często także gotowością do poświęcenia własnego zdrowia lub życia. To również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka.

---