KONSPEKT ZAJĘĆ Z GIMNASTYKI KOMPENSACYJNO-KOREKCYJNEJ
Czas trwania: 30 min
Temat zajęć: Korygujemy wadę postawy - plecy okrągłe - poprzez zabawę.
Zadania szczegółowe zajęć: wzmocnienie mm. grzbietu (szczególnie prostownika grzbietu odcinka piersiowego) oraz mm. ściągających łopatki i pośladkowych
Przybory i przyrządy: piłki, laski gimnastyczne, woreczki.
TOK ZAJĘĆ (zadania zajęć) |
Metody realizacji zadań ruchowych |
Czas, liczba powtórzeń |
Uwagi organizacyjne i metodyczne |
|
Cel zadania |
Treść zadania |
|
|
|
I.Część wstępna.
Czynności organizacyjno-porządkowe.
Zabawa ożywiająca. |
Zbiórka w szeregu, powitanie. Podanie zadań lekcji i ich celowości.
Berek czarodziej (zmodyfikowany). Prowadzący wyznacza berka, pozostali uczestnicy zabawy uciekają we wspięciu na palcach. Dotknięty przez berka uczestnik zabawy albo ten, który nie biegnie na palcach lub wyjdzie za linie ograniczające boisko, jest „zaczarowany” i staje w podporze tyłem z nogami ugiętymi (biodra uniesione). Zabawa trwa do zberkowania ostatniego zawodnika - staje się on zwycięzcą i zostaje berkiem w powtórzeniu zabawy. |
zabawowa klasyczna
|
2 min
3 min
|
N x x x x x
Prowadzący wyznacza teren zabawy.
|
II. Część główna
Wzmocnienie mm. ściągających łopatki.
Wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mm. pośladkowych.
jw.
Wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mm. ściągających łopatki.
Rozciąganie mm. piersiowych, wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mm. ściągających łopatki.
Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mm. ściągających łopatki i mm. pośladkowych.
Utrwalenie nawyku prawidłowej pozycji w siadzie, odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego, wzmocnienie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mm. karku.
|
Spłoszone wróbelki. Na sali wyznaczonym miejscu - "gnieździe" - uczestnicy zabawy jako "wróbelki" siedzą w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej ze "skrzydełkami". Na hasło prowadzącego - "wróbelki fruwają" - dzieci wstają, wychodzą z "gniazda" i biegają po sali we wspięciu na palcach, wykonując rękoma odrzuty "skrzydełek" w tył, jak wróbelki machające skrzydełkami. Na hasło - "uwaga jastrząb"- "wróbelki" wracają do "gniazda", gdzie siadają w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowanej ze "skrzydełkami".
Dobór uczestników w pary.
Berek w parach. Uczestnicy zabawy dobrani parami poruszają się po sali w podporze tyłem z nogami ugiętymi. Jeden z pary jest berkiem, drugi uciekającym. Po dogonieniu uciekającego przez berka następuje zmiana ról. Zberkowane dziecko zanim zacznie gonić, musi wykonać 10 odrzutów "skrzydełek" w tył w siadzie skulonym, aby umożliwić partnerowi oddalenie się.
Łapki w podporze przodem. Uczestnicy dobrani parami wykonują podpór przodem, twarzami do siebie. Na sygnał prowadzącego starają się trafić ręką w grzbiet dłoni przeciwnika. Równocześnie sami starają się uniknąć trafienia. Wygrywa zawodnik, który jako pierwszy uzyska 3 trafienia
Traf do kosza. Uczestnicy dobrani w pary jw. Jeden z pary leży na brzuchu z piłką w dłoniach, drugi siedzi na piętach w pozycji skorygowanej naprzeciwko leżącego w odległości 2 m, tworząc z rak przed sobą kółko - "kosz". Na sygnał prowadzącego leżący stara się bez odrywania klatki piersiowej od podłogi trafić piłką do "kosza". Za każde trafienie zdobywa punk. Po 10 rzutach następuje zmiana ról zawodników w parze. Wygrywa zawodnik w parze, który zdobędzie więcej punktów.
Podział grupy na dwie drużyny
Sztafeta z przekazywaniem laski. W sali wyznacza się linię startu, przed którą w rzędach zawodnicy przyjmują pozycję siadu skulonego. Pierwsi z drużyn trzymają w dłoniach laskę. Na sygnał prowadzącego laski są przenoszone do tyłu na wyprostowanych ramionach i przekazywane kolejnym zawodnikom. Ostatni po otrzymaniu piłki biegnie na początek rzędu i siada. Sztafeta kończy się, gdy zawodnik rozpoczynający znajdzie się ponownie na początku.
Sztafeta piłek w tunelu. Na środku sali wyznacza się linię startu, przed którą w odstępach co 2 m ustawiają się zawodnicy. Pierwszy zawodnik w drużynie - leżenie przodem, głową w kierunku drużyny z piłką w dłoniach. Następni zawodnicy siad podparty z NN ugiętymi, bokiem do linii startu. Ostatni zawodnik - leżenie przodem, głową do drużyny. Na sygnał prowadzącego „jedynka” toczy piłkę oburącz po podłodze do ostatniego (pozostali zawodnicy - podpór tyłem, tunel dla piłki). Pierwszy po podaniu siada bokiem. Ostatni zawodnik po chwycie piłki przechodzi na początek drużyny, itp.
Sztafeta z toczeniem piłki głową. W sali wyznacza się linie startu i mety. Podział drużyny na dwie części. Zawodnicy ustawiają się w rzędach za liniami startowymi, przyjmują pozycję siadu skrzyżnego z rękoma w „skrzydełka”. Piłka leży przed pierwszymi zawodnikami w drużynie. Na sygnał prowadzącego zawodnicy na czworakach toczą piłkę głową (tylko czołem) do zawodnika siedzącego po drugiej stronie. Przed przekroczeniu linii przekazują mu piłkę, a sami idą na koniec rzędu. Sztafeta kończy się, gdy zawodnicy wrócą na miejsca, które zajmowali przed rozpoczęciem.
Uwaga. Przydzielamy sędziego do każdej drużyny. Za szybsze ukończenie sztafety drużyna otrzymuje 20pkt., druga - 15pkt. Za popełniony przez zawodnika i zgłoszony przez sędziego błąd drużynie odejmuje się po jednym punkcie. Wygrywa drużyna, której po odjęciu błędów pozostanie więcej punktów.
Pochwalenie zwycięskiej drużyny. |
zabawowa klasyczna
zabawowa klasyczna
zabawowa klasyczna
zabawowa klasyczna
zabawowa klasyczna
zabawowa klasyczna
|
3 min
3 min
2 min
3 min
3 min
3 min
3 min
|
Utrwalenie nawyku pozycji skorygowanej w siadzie.
Prowadzący wyznacza teren zabawy.
Należy zwracać uwagę, aby zawodnicy nie unosili zbyt wysoko bioder i nie opuszczali ich poniżej linii barki - pięty.
Odległość nie może być mniejsza niż 1,5 m, aby rzucający nie unosił tułowia zbyt wysoko nad podłogą. „Kosz” nie może zaokrąglać pleców.
Zwracanie uwagi na błędy (podanie jedną ręką, ugięcie ramion, upadek piłki)
Zwracanie uwagi na błędy (toczenie jednorącz, niskie uniesienie bioder, dotknięcie piłką zawodnika w „tunelu”)
Zwracanie uwagi na błędy (asymetryczne czworakowanie, dotykanie kolanami podłogi, popychanie piłki potylicą, dotykanie piłki ręką)
|
III. Część końcowa
Wzmocnienie całej tylnej i przedniej ściany statodynamicznej
Zabawa uspokajająca.
Pożegnanie. |
Manekin. Jeden z zawodników („manekin”) staje w pozycji na baczność. Pozostali dookoła niego w odległości ok. 1 m na obwodzie koła. Na sygnał prowadzącego zawodnicy odpychają „manekin” za barki. „Manekin” nie może odrywać stóp od podłoża ani załamywać się w biodrach. Zmiana po 15-20 s.
Pływanie na plecach. Uczestnicy zabawy leżenie tyłem z RR wzdłuż tułowia. Na hasło prowadzącego - „Płyniemy na plecach” - dzieci podnoszą równocześnie obie wyprostowane ręce do pionu i opuszczają je na podłogę przy głowie, a następnie przesuwają do podłodze w kierunku tułowia, imitując pływanie żabką.
Podsumowanie zajęć. Przypomnienie o utrwaleniu pozycji skorygowanej w domu podczas odrabiania lekcji, oglądania telewizji i spożywania posiłków. |
zabawowa naśladowcza |
3 min
2 min
2 min |
Zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo zabawy, korekcja błędów.
Zalecenie spokojnego oddychania (wznos RR w górę bokiem - wdech, opuszczanie RR bokiem - wydech)
|
Literatura:
1. M. Bondarowicz, S. Owczarek, Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej, WSiP, Warszawa 1996
2. T. Kasperczyk, Wady postawy ciała - diagnostyka i leczenie, Kraków 2001