Aby w programie C++ Builder umieścić powyższy kod jako czysty kod języka C++ wykonaj następujące kroki:
1. Otwórz Buildera
2. Wybierz FileClose all
3. Wybierz NewOtherConsole wizard
4. Wybierz język C++
5. Skopiuj kod źródłowy wewnątrz pętli main()
6. Umieść przed pętlą main następujące wiersze:
using namespace std;
#include <iostream>
7. RunRun ...
Jest to tzw. aplikacja konsolowa
-------------------------------------------------------------------------
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
cout << "Hello World!" << endl;
getchar();
return 0;
}
Osoby, które już znają C, na pewno się domyślą, co mniej więcej się dzieje w tym kodzie. Nasuwa się tylko jedno pytanie -- po co jest ta wstawka using namespace std ? O tym za chwilę. Najpierw, pokrótce omówimy, co ten program właściwie robi.
Za pomocą #include<iostream> dołączyliśmy odpowiedni, tak zwany plik nagłówkowy, który umożliwia nam między innymi wypisywanie pewnych informacji na ekran (ściślej na standardowe wyjście).
Dzięki int main( ) {...} mogliśmy otworzyć funkcję główną, która jest zawsze uruchomiana podczas startu naszego programu.
Operacja cout << umożliwia nam wypisywanie pewnych informacji. W naszym przypadku wypisaliśmy napis „Hello World!”, a następnie „przedłużyliśmy” to polecenie za pomocą znaku << i wstawiliśmy nową linię, która jest zdefiniowana przez endl.
getchar() czeka na wciśnięcie klawisza
Za pomocą return 0 informujemy system, że program działał prawidłowo i nie wystąpiły żadne problemy.
Po co wstawiliśmy linię z kodem using namespace std? W tym celu musimy omówić, czym są przestrzenie nazw.
Spójrzmy jeszcze raz na nasz program, tylko w trochę zmienionym wydaniu:
#include <iostream>
int main( )
{
std::cout << "Hello World!" << std::endl;
return 0;
}
Łatwo zauważyć, że usunęliśmy linię using namespace std, kosztem tego, że cout i endl musieliśmy poprzedzić nazwą std i operatorem :: Właśnie std jest nazwą pewnej przestrzeni nazw. W przestrzeni nazw std znajdziemy mnóstwo, a wręcz cały arsenał różnych narzędzi, począwszy od pewnych bardzo przydatnych funkcji np. sortowania, wyszukiwania, a kończywszy na tak zwanych pojemnikach, które pozwalają nam w łatwy sposób przechowywać pewne wartości. Oczywiście, aby mieć dostęp do tych narzędzi musimy dołączyć odpowiedni plik nagłówkowy, używając do tego dyrektywy #include.
Pisząc std::cout << informujemy kompilator, że chcemy wejść do przestrzeni nazw std i skorzystać ze znajdującej się tam operacji cout <<.
Poprzedni przykład pokazał nam, że nie musimy za każdym razem odwoływać się do przestrzeni nazw, kiedy chcemy wywołać pewną, należącą do niej funkcję. Używając using namespace przestrzenNazw, powiadamiamy kompilator, aby wszystko co się znajduje w przestrzeni nazw przestrzenNazw przeniósł do „naszego pokoju”. Dzięki temu nie musimy się martwić, w którym „pokoju” (czyli przestrzeni nazw) się co znajduje, ponieważ wszystko mamy pod ręką.