Chłopcy z Placu Broni a kontekst polityczny
Wydarzenia, które rozgrywają się na budapesztańskiej ulicy Pawła pod koniec XIX wieku i prowadzą do otwartej wojny między dwiema grupami chłopców są nierozerwalnie połączone z ówczesną historią Węgier, a Ferenc Molnár w swoją powieść dla młodzieży wpisał kontekst polityczno-historyczny. Węgry, w których przyszło żyć Nemeczkowi i jego kolegom, wchodziły w skład dualistycznej monarchii Austrowęgierskiej.
Obydwa państwa łączyła osoba powszechnie szanowanego i respektowanego władcy, cesarza Franciszka Józefa I. Wszelkie sprawy, związane z interesami zewnętrznymi, reprezentowano wspólnie, natomiast w sprawach wewnętrznych Austria i Węgry zachowywały indywidualność i swobodę. Pomimo takiego stanu istniały liczne kwestie sporne, dzielące oba narody, co wielokrotnie doprowadzało do wewnętrznych konfliktów. W powieści Ferenca Molnára można odnaleźć delikatne aluzje polityczne, które wpływają na interpretację dzieła.
Pisarz zarysował w „Chłopcach z Placu Broni” nastroje polityczne, jakie dominowały na Węgrzech pod koniec XIX wieku. Wielu Węgrów właśnie wtedy zaczęło na nowo głośno mówić o pełnej niepodległości swego państwa. Hasła niepodległościowe stały się szczególnie popularne wśród młodzieży, w środowiskach inteligenckich, ale niezadowolenie z władzy dynastii Habsburgów było dość powszechne. W powieści symbolem walki o niepodległość narodu stają się chłopcy z grupy Feriego Acza -czerwone koszule nawiązywały do włoskich Garibaldczyków i ich przywódcy Giuseppe Garibaldiego, który w XIX wieku stanął na czele powstań o wyzwolenie i zjednoczenie Włoch.
Również chłopcy z Placu Broni pod względem organizacji przypominają małą armię, a bitwa o ich ukochany Plac nosi znamiona prawdziwej wojny. Janosz Boka i jego koledzy utożsamiają się z węgierskimi powstańcami z Wiosny Ludów. Wiosna Ludów przyniosła na krótko satysfakcjonującą i upragnioną od wielu pokoleń niepodległość i pełną wolność. Powstanie pod dowództwem Lajona Kossutha obaliło monarchię i na terenie Węgier utworzono wolną republikę. Czerwono-zielone barwy, widniejące na sztandarach powstańców z 1848 roku, a później na sztandarach Wolnych Węgier, stały się również barwami chłopców z Placu Broni. Taki kolor miały chorągwie na murach obronnych fortec i ich czapeczki.
Na chorągwi Związku Kitowców umieszczony został zwrot z „Pieśni Narodowej” Sandora Petöfiego, którą poeta recytował w dniu wybuchu rewolucji
15 marca 1848 roku. Zdelegalizowanie Związku Kitowców przez profesora Raca to subtelna aluzja do zakazu zrzeszania się w tajne organizacje i stowarzyszenia. I wreszcie słowa, wykrzyczane przez umierającego Nemeczka: „Plac to nasz kraj, to całe nasze państwo! Nie możecie zrozumieć, czym dla nas
jest ten Plac, bo nigdy nie walczyliście za Ojczyznę!”, które dopełniają polityczny kontekst powieści
Chłopcy z Placu Broni” są powszechnie uważani za powieść o młodzieży i dla młodzieży. Jednakże jej problematyka to nie tylko ukazanie znaczenia i wartości
przyjaźni, lojalności i wierności, ale także nigdy nie porzucone marzenie Węgrów o wolności.