Charakterystyka średniowiecznego rycerza na podstawie "Pieśni o Rolandzie"
"Pieśń o Rolandzie" opowiada o wyprawie Karola Wielkiego- władcy Franków przeciw Saracenom. Roland dowodził armią tylną, która w wyniku napadu poniosła straszliwą klęskę Zginął wówczas kwiat rycerstwa, w tym i Roland.
W utworze tym przedstawione są cechy rycerza średniowiecznego. Były to przede wszystkim męstwo i odwaga. Ujawniają się one podczas samotnej walki Rolanda z poganami. Rycerze byli też bardzo przywiązani do swego władcy i państwa, a szczególnie do kościoła. Gotowi byli poświęcić swoje życie, aby osiągnąć cel. Jednakże nie cel był najważniejszy. Najważniejsze było jak się walczyło i jak ginęło. Śmierć podczas walki z niewiernymi zapewniała rycerzowi miejsce w niebie. Nie wolno im było uciec z miejsca bitwy i nie można było poniżać się wezwaniem pomocy. Dla przykładu Rolanda i jego współtowarzyszy pokonać można było podstępem i zdradą.
Rolanda poznajemy w sytuacji kiedy dokonuje trudnego wyboru. Waha się pomiędzy wezwaniem pomocy, co było jak już wcześniej wspomniałem hańbiące, a samotną walką, która musiała skończyć się śmiercią. Jak wiemy wolał zginąć za "ukochaną Francję" w walce z poganami. Pomimo próśb przyjaciela rozpoczął walkę bez pomocy wojsk króla. Walczył dzielnie i dopiero kiedy otzrymał śmiertelny cios przyznał się do błędu, zadął w róg i błagał Boga o przebaczenie.
Dzięki temu utworowi dowiadujemy się, że rycerze nie byli pozbawieni wad.