Ocicat

Ocicat
(Ocikat)
OCI

Kiedy pierwsze koty ze wspaniałym wzorem futra ocelota przywędrowały przez Atlantyk do Europy, to w pierwszej chwili sądzono, że jest to jeszcze jeden kaprys natury. Jednak, w przeciwieństwie do innych hodowców, twórcy tej rasy zrezygnowali ze zmyślania bajek oraz legend na ich temat i od początku szczerze mówili o jej pochodzeniu. "Ocicat" jest nazwą nadaną kotom uzyskanym w ramach szeroko zakrojonego programu hodowlanego z udziałem kotów syjamskich, abisyńskich i amerykańskich krótkowłosych. Ocicat, mimo że jest mieszańcem, wiernie przekazuje swoje cechy potomstwu. Celem tego ambitnego programu hodowlanego było stworzenie rasy kota mocnego i zdrowego, o orientalnym wyglądzie i futrze o zabarwieniu ocelota. Syjamy wniosły do nowej rasy cechę wysmukłości ciała, a abisyńczyki gen agouti i sprężystą sylwetkę. Amerykańskie koty krótkowłose miały za zadanie zapewnić rasie krzepkość ciała i rozszerzyć paletę barw futra. One to przekazały "miniocelotowi" w spadku dziedziczną cechę srebrzystości futra.

W dzisiejszym programie hodowlanym ocicatów inne rasy właściwie nie odgrywają już prawie żadnej roli. Sporadycznie krzyżuje się jeszcze ocicaty, zwłaszcza w trakcie tworzenia nowych odmian barwnych, z abisyńczykami, aby utrwalić typ podobny do abisyńczyków. W Stanach Zjednoczonych rasa ta została oficjalnie uznana już w 1986 r., natomiast w Europie największa organizacja międzynarodowa FIFe długo stwarzała w tej mierze trudności, mimo że światowa organizacja WCF już dawno rasę tę uznała.
Ocicat jest kotem o wydłużonym tułowiu, proporcjonalnie i atletycznie zbudowany. Krzepki i wspaniale umięśniony, mimo mocnej budowy ciała i okazałej klatki piersiowej, w ruchu jest elegancki i sprężysty. Tylko kończyny ma średniej długości, lecz silne i muskularne. Ich proporcje powinny być dostosowane do reszty ciała. Zakończenie łap jest owalne i wyposażone w mocne pazury. Ogon jest dosyć długi i cienki, na końcu się nie zwęża. Koniec ogona musi być ciemno zabarwiony. Głowa ocicata jest klinowata jak głowa syjama, lecz w przeciwieństwie do syjama znacznie masywniejsza i szersza. Szeroka mordka i mocne szczęki świadczą o wpływie amerykańskiego kota krótkowłosego. Nos u nasady jest lekko garbaty. Elegancki w ruchu i lekko wypukły kark przypomina kota abisyńskiego. Uszy są wysoko osadzone, średniej wielkości i szeroko otwarte. Duże oczy, nadające twarzy szczególny wyraz, mają kształt migdałów i nie powinny być zbyt wąsko rozstawione. Według wzorców rasy futro musi być delikatnie i srebrzyście lśniące, nie może też być zbyt długie, aby nie zanikała wyrazistość wzoru umaszczenia. Nadmiar podszycia również jest niepożądany, jednak futro powinno być gęste i przylegające do ciała. Osobliwość futra polega na obecności charakterystycznych dla abisyńczyków prążków: każdy włos ma kilka prążków, co nadaje futru typowy rysunek, mieszaninę równnmiernie ułożonych na ciele pasków i kropek oraz co najmniej 5 pierścieni na ogonie. Również nie może zabraknąć znaku "M" na czole. Ocicat jest kotem spokojnym, o zrównoważonym temperamencie, chętnym do baraszkowania. Silna osobowość, ale i zdolność do podporządkowania się sprawiają, że ocicat również potrafi żyć w grupie.
Pierwsze odmiany barwne ocicatów wyhodowane przez Ritę Marcuse z New Hampshire zostały później wzbogacone o odcienie rude niemieckiej hodowli Hartmuta Patschkego oraz o odpowiednie odmiany srebrzyste.
Opisy rasy pochodzi z książki "RASY KOTÓW" wydanej przez Oficynę Wydawniczą MULTICO.

---