KULTURA GRECKA

Starożytna kultura grecka była na najbardziej zaawansowanym etapie rozwoju z pośród kultur antycznych. W Atenach zrealizował się w V i IV w pne "złoty wiek ludzkości". Właśnie tam i wtedy nastąpił rozkwit filozofii, niezwykłą harmonię osiągnęły rzeźba i architektura, powstały najważniejsze dokonania dramatu i teatru, zrealizował się nieosiągalny później ideał ustroju społecznego- demokracja ateńska. Grecja nie miała jednak nigdy jednolitego organizmu państowowego przez istnienie licznych państw- miast(polis).

Starożytna sztuka grecka wyróżniała się konsekwencją w rozwoju. Zwykle mówiąc o niej wyróżniamy trzy style:

- styl dorycki- świątynie stoją na trzystopniowym podwyższeniu, kolumny pozbawiane są baz a ich trzony są złożone z bębnów, natomiast kapitel dorycki skalda się z zaokrąglonej poduszki i płyty nad nią.

- styl joński - kolumny są kanelowanie. Na kapitel złożone są dwa ślimacze, zwane wolutami.

- styl koryncki, najpóźniej stosowany, trzon opływają liście akantu, ponacinane brzegami. Natomiast z wnętrza nich wyrastają nici lub łodygi, zwinięte w małe woluty.

Architektura starożytnej Grecji to przede wszystkim liczne świątynie budowane na cześć różnych bóstw.

Większość rzeźb greckich powstała w związku z potrzebami religijnymi. Do rzeźbiarzy należało wykonanie posągów kultowych bóstw, płaskorzeźb zdobiących świątynie, nagrobków

To właśnie w starożytnej Grecji narodziły się podstawowe gatunki literackie:
· Epika (VIII w. p.n.e.)
· Liryka (VII-VI w. p.n.e.)
· Dramat (V w. p.n.e.)
· Epigramat (III w. p.n.e.)

Homer -wędrowny pieśniarz i recytator . Uważa się go za ojca poezji epickiej. Najstarszy znany z imienia europejski poeta, który zapewne przejął dziedzictwo długiej i bogatej tradycji ustnej poezji heroicznej. Do jego dzieł zalicza się eposy: Iliadę i Odyseję.

Religia grecka jest religią politeistyczną. Bogów greckich wyobrażano sobie jako ludzi. Byli oni jednak piękni i nieśmiertelni.
Bogowie greccy mieszkali na górze Olimp i żywili się nektarem i ambrozją. Każdy z nich miał dziedzinę którą się opiekował:

- ZEUS jasność, światło - najwyższy bóg, przewodniczy bogom na radzie,
bóg zjawisk atmosferycznych, płodów rolnych, strażnik ustaw i praw;
Jest dawcą życia i śmierci, zsyła dobro i zło.

- AFRODYTA - bogini miłości, opiekunka żeglarzy; powstała z morskiej piany. wojny, uosobienie mądrości;

- POSEJDON - bóg morza, wzniecał i uciszał burze morskie;
- DIONIZOS - dobry i łagodny bóg wina, wegetacji (drzew i krzewów) i mistycznego szału,

- HADES - starszy brat Zeusa i Posejdona, wylosował zwierzchnictwo nad krainą podziemia, światem umarłych. Królestwo umarłych (Podziemie) nie było piekłem, miejscem potępienia.

Charakter relacji między bogami a ludźmi stał się zasadniczym tematem najbardziej trwałego utworu kultury Aten klasycznych: sztuk tragicznych prezentowanych w trakcie trzydniowego wielkiego święta boga Dionizosa, które odbywało się co roku późną wiosną. Mimo że oprawa sceniczna była raczej skromna, dobra tragedia potrafiła być żywmy spektaklem.