Materiały do ćwiczeń z chorób zakaźnych psów i kotów. Oprac: A. Platt
Bartoneloza kotów
Etiologia:
Bartonella spp.
1.B. henselae
2.B. clarridgeiae
3.B. kochlerae
4.B. bovis
Bakterie hemotropowe, Gram (-)
zlokalizowane w erytrocytach
Przenoszone przez wektory
B. henselae
Czynnik etiologiczny choroby kociego pazura (cat scratch disease)
Koty są przeważnie bezobjawowymi nosicielami zarazka
Seroreaktywność u kotów wzrasta wraz z wiekiem
Zakażenia częściej u kotów dzikich i zapchlonych
Objawy po zakażeniu doświadczalnym:
Grudki lub małe ropnie w miejscu inokulacji
Przejściowa gorączka powyżej 39, 4 0C
Objawy ogólne
Powiększenie węzłów chłonnych
Objawy z CUN
oczopląs
drżenia całego ciała
lokalne zaburzenia motoryczne
wzrost lub zmniejszenie reakcji na bodźce zewnętrzne
zmiany w zachowaniu
Bóle mięśniowe
Zaburzenia rozrodu
Zmiany sekcyjne
Rozrost węzłów chłonnych i śledziony
Ogniska ropno-ziarniniakowate
Zapalenie nerek
Śródmiąższowe zapalenie mięśnia sercowego
Rozpoznanie:
Badania cytologiczne
Metodami immunocytochemicznymi i immunohistochemicznymi
wykazanie obecności B. henselae pozakomórkowo we krwi obwodowej i innych tkankach
Izolacja bakterii
wynik dodatni z posiewu krwi i tkanek
hodowla na podłożu krwawym
Badania serologiczne: IF, EIA, western blot
PCR
Zakażenia mykoplazmowe i ureaplazmowe
Mycoplasma
najmniejsza, pozbawiona ściany komórkowej bakteria
pasożyt czerwonych krwinek
adhezja do powierzchni erytrocytów
Zakażenia mykoplazmowe
Wywoływane przez mykoplazmy mające powinowadztwo do krwi - mykoplazmy hemotropowe
Wywoływane przez mykoplazmy bez powinowadztwa do krwi
Zakażenia wywoływane przez mykoplazmy mające powinowadztwo do krwi - mykoplazmy hemotropowe
Mycoplasma haemocanis - wywołuje niedokrwistość u psów
Mycoplasma haemofelis (dawniej Haemobartonella felis) - u kotów
HEMOBARTONELOZA KOTÓW
(zakaźna anemia kotów
(Feline Infectious Anemia)
Etiologia: Mycoplasma haemofelis
rodzina: Anaplasmatacae
Rząd: Rickettsiales
atakuje krwinki czerwone kotów
przenoszona przez kleszcze i pchły
możliwe jest też zakażenie kociąt ssących przez mleko matki
z krwią w czasie transfuzji
w czasie walk
Drogi zakażenia
Poprzez ukąszenia krwiopijnych ektopasożytów
Kontakt z krwią (walki kotów)
Jatrogennie (transfuzje krwi)
per os
Pionowo - przez łożysko
Bakterie umiejscowione są na otoczkach erytrocytów. Stanowią antygeny stymulujące produkcję przeciwciał przeciwko erytrocytom. Powstaje anemia autohemolityczna.
Jeśli choroba występuje jako pierwotne schorzenie, to rozwija się anemia regeneratywna. Jeśli choroba towarzyszy innym schorzeniom, to rozwija się anemia nieregeneratywna.
HEMOBARTONELOZA KOTÓW może przez wiele lat występować w postaci podklinicznej
Czynniki predysponujące:
usunięcie śledziony
osłabienie odporności
choroby zakaźne - białaczka kocia (FeLV), zespół osłabienia odporności (FIV)
Objawy:
Anemia - często jedyny objaw
spowodowana głównie przez immunologiczny rozpad krwinek, a nie przez bezpośrednie działanie zarazka
przebieg zwykle łagodny lub bezobjawowy
osłabienie
senność
spadek kondycji
brak apetytu
blade lub zażółcone błony śluzowe
gorączka
przy postaci przewlekłej wychudzenie
możliwe powiększenie śledziony
koty - ozdrowieńcy stają się nosicielami
choroba może przebiegać cyklicznie
najcięższy przebieg - koty zakażone FeLV lub FIV
Silniejsza niedokrwistość
Forma anemii makrocytarnej, niedobarwliwej
U zakażonych kotów częściej pojawiają się nowotwory układu krwiotwórczego
Zmiany sekcyjne
Ogólne niedokrwienie tkanek
Słabo zaznaczona żółtaczka
Powiększenie
wątroby
śledziony
węzłów chłonnych
Badanie histopatologiczna
Zgrubienie ścian pęcherzyków płucnych
Rozpoznanie:
Badania hematologiczne
stwierdzenie ziarnistych lub obrączkowatych drobnoustrojów na powierzchni erytrocytów w rozmazie krwi
znaczna anemia
niedokrwistość normochromatyczna i normocytarna
w cięższych przypadkach anemia regeneracyjna makrocytarna
hematokryt zwykle poniżej 0,2
stężenie hemoglobiny nie przekracza 4g/l
podczas ostrej fazy liczba erytrocytów spada do 3,3x10 µl
obecność niedojrzałych jądrzastych retikulocytów (procesy regeneracyjne lub uszkodzenie szpiku)
Badanie serologiczne w kierunku białaczki oraz zespołu obniżonej odporności
PCR
Leczenie:
antybiotykoterapia przez minimum 3 tygodnie
oksytetracyklina - 20 mg/kg m.c. 2x dziennie
doksycyklina - 5 mg/kg mc (można łącznie z OTC)
tetracykliny
przy ciężkim przebiegu - glikokortykosteroidy
Prednisolon - 1-2 mg/kg mc przez 7-14 dni
jeżeli kot jest odwodniony i osłabiony - kroplówka z płynów bogatych w glukozę.
przy silnej anemii - transfuzja krwi.
Zakażenia wywoływane przez mykoplazmy bez powinowadztwa do krwi
Rodzaj Mycoplasma i Ureaplasma
Stanowią naturalną florę błon śluzowych psów i kotów
Powodują:
Zapalenia błon śluzowych i surowiczych i układu płciowego i moczopłciowego
Zapalenia stawów
Zapalenia gruczołu mlekowego
Zapalenia spojówek
Ureaplazmy - mykoplazmy zasiedlające śluzówki układu moczopłciowego
Są przyczyną wtórnych infekcji wirusowych
OBJAWY;
Objawy ze strony narządu wzroku
Objawy oddechowe
Objawy ze strony dróg moczowo-płciowych
Objawy ogólne
Objawy ze strony układu ruchu
Objawy żołądkowo-jelitowe
Ropnie
Objawy ze strony narządu wzroku
Mycoplasma felis
Zapalenie spojówek u młodych kotów
Surowiczy lub śluzowy wypływ
Przekrwienie i obrzęk spojówek
Objawy oddechowe
Mycoplasma spp., M. cynos, M. felis
Infekcje tylko u kotów i psów z
obniżoną odpornością
upośledzoną wentylacją płuc
Przewlekłe zapalenia płuc
Ropne stany zapalne dróg oddechowych
Śródmiąższowe zapalenie płuc
Drogi moczowo-płciowe
Ureaplasma spp., M. felis, M. gateae, M. canis
Sprzyjają zakażeniu czynniki ułatwiające kolonizację
Guzy
Piasek
Inne zakażenia
Zaburzenia płodności
Objawy ogólne
Wnikanie wgłąb organizmu po przełamaniu barier odpornościowych
nowotwory
immunosupresja
Ze strony układu ruchu
M. gateae, M. spumans
Objawy typowe dla polyarthritis
Mogą być bezpośrednią przyczyną zapaleń stawów
Objawy żołądkowo-jelitowe
Zapalenie okrężnicy
Ropnie
M. canis, M. spumans
Wikłanie ran kąsanych
Ropnie w tkance podskórnej, mięśniach, płucach
Zawartość ropni bezwonna z licznymi neutrofilami
Rozpoznania:
Izolacja większej ilości drobnoustrojów od zwierząt z objawami klinicznymi z:
wymazów
wysięków
ropy
osadu z moczu
Podwyższenie miana przeciwciał
Odczyn immunofluorescencji bezpośredniej
PCR
Poprawa po zastosowaniu antybiotyków
Leczenie:
Doksycyklina - psy i koty - 10-20 mg/kg p.o. (i.V.)
Tetracyklina - psy i koty - 22-30 mg/kg p.o.
Chloramfenikol - psy - 25-50 mg/kg p.o. (i.V., s.c., i.m.)
koty 25 mg/kg p.o.
Klindamycyna - psy i koty - 5-11 mg/kg p.o.
Enrofloksacyna - psy i koty - 5 mg/kg p.o. (s.c.)