Antybiotyki
Główne grupy antybiotyków i chemioterapeutyków
Beta-laktamy
Aminoglikozydy
Tetracykliny
Makrolidy
Linkozamidy
Streptograminy
Oksazolidynony
Glikopeptydy
Chloramfenikol
Polomiksyny
Rifampicyny
Sulfonamidy
Nitroimidazole
Nitrofurany
Chinolony
Kwas fusydowy
Leki przeciwgrzybicze
Leki przeciwwirusowe
Mechanizm działania antybiotyków i chemioterapeutyków
Blokowanie syntezy ściany komórkowej
beta-laktamy
glikopeptydy
bacytracyna
Uszkodzenie błony protoplazmatycznej
leki przeciwgrzybicze
polomyksyny
Mechanizm działania antybiotyków i chemioterapeutyków c.d.
Blokowanie syntezy białka
chloramfenikol
aminoglikozydy
tetracykliny
makrolidy
kwas fusydowy
Blokowanie syntezy DNA
chinolony
mrtronidazol
nitrofurany
leki przeciwwirusowe
Sposób działania antybiotyków:
bakteriobójcze
MBC (minimal bacteriocidal activity) - najmniejsza ilość antybiotyku potrzebna do zabicia komórki bakterii
bakteriostatyczne
MIC (minimal inhibitory concentration) - nakmniejsza ilośc antybiotyku potrzebna do zachamowania wzrostu i wstrzymania procesów życiowych bakterii
Bakteriobójcze:
beta-laktamy
aminoglikozydy
chinolony
glikopeptydy
kotrimoksazol
Bakteriostatyczne:
makrolidy
linkozamidy
tetracykliny
chloramfenikol
sulfonamidy
Zakres działania:
wąskie spektrum - ograniczone do pewnej grupy bakterii - penicylina benzylowa, wankomycyna
szerokie spektrum - obejmuje bakterie Gram (+) i Gram (-) +/- beztlenowce - cefalosporyny, penicyliny półsyntetyczne
Antybiotyki beta-laktamowe:
penicyliny
cefalosporyny
monobaktamy
karbapenemy
penemy
Penicyliny
naturalne - naturalny produkt pleśni (Penicillium chrysogenum) - penicylina benzylowa, fenoksymetylopenicylina
półsyntetyczne
oporne na penicylinazę gronkowcową - metycylina, kloksacylina
aminopenicyliny - ampicylina, amoksycylina
karboksypochodne - tikarcylina
ureidopenicyliny - piperacylina
Zalety penicylin
niska toksyczność narządowa
znakomity efekt bakteriobójczy
dobra penetracja do narządów i tkanek
Wady penicylin
znaczna wrażliwość na beta-laktamazy
szybka eliminacja z ustroju
reakcje nadwrażliwości
wstrząs anafilaktyczny - b. rzadko
wysypka
pokrzywka
gorączka
neutropenia
śródmiąszowe zapalenie nerek
choroba posurowicza
obrzęk naczynioruchowy
Karbapenemy
przedstawiciele: imipenem, meropenem
aktualnie antybiotyki o najszerszym spektrum działania- posiadają aktywność wobec wszystkich grup drobnoustrojów tlenowych i beztlenowych
Antybiotyki aminoglikozydowe
Naturalne
streptomycyna
neomycyna
gentamycyna
tobramycyna
półsyntetyczne
netylmycyna
amikacyna
Mechanizm działania
zaburzenie odczytywania kodu genetycznego bakterii i hamowanie syntezy białek w rybosomie na wszystkich etapach
Spektrum przeciwbakteryjne
tlenowe bakterie Gram (-) zwłaszcza pałeczki (za wyjątkiem Haemophilus)
nie są aktywne wobec beztlenowców
niektóre preparaty są aktywne wobec gronkowców
Farmakokinetyka
nie wchłaniają się z przewodu pokarmowego
dobrze absorbują się po podaniu domięśniowym
w małym stopniu wiążą się z białkami
występuje efekt poantybiotykowy - supresja wzrostu bakterii w ognisku zakażenia po pierwotnej ekspozycji na antybiotyk nawet wówczas, gdy jego stężenie spada poniżej wartości MIC
Farmakokinetyka
źle przenikają do płynu mózgowo-rdzeniowego i kości
wydalane są z moczem przez nerki w formie aktywnego leku
zmieszane z antybiotykami beta-laktamowymi ulegają inaktywacji - nie podawać łącznie w jednym wlewie
Działania niepożądane
działanie oto i nefrotoksyczne
hipomagnezemia
porażenie nerwowo-mięśniowe po zbyt szybkim wlewie dożylnym antybiotyku
Tetracykliny
mechanizm działania - hamowanie biosyntezy białek bakteryjnych
szerokie spektrum przeciwbakteryjne:
Gram (+) - duży odsetek szczepów opornych, nie powinny być stosowane w paciorkowcowym zapaleniu gardła - nie powodują eliminacji bakterii
Gram (-) - duży odsetek szczepów opornych
drobnoustroje atypowe
krętki
Farmakokinetyka
zwykle podawane drogą doustną - wchłaniają się najlepiej 2 godz. przed posiłkiem lub 1 godz. po posiłku
mleko, środki zobojętniające, preparaty żelaza obniżają wchłanianie tetracyklin z p.pok.
dobrze penetrują do tkanek i narządów (w tym OUN)
wydzielane są z żółcią do jelita
doksycyklina wydalana głównie z kałem pozostałe wydalane z moczem
Farmakokinetyka
nie powinny być stosowane u chorych z niewydolnością nerek
przechodzą przez łożysko i odkładają się w zawiązkach zębów - prowadzi to później do przebarwień zębów
nie stosuje się ich u dzieci do 9 roku życia
Działania niepożądane
zaburzenia ze strony p.pok.
nadwrażliwość na światło
odwracalna leukopenia
przebarwienia zębów u małych dzieci
reakcje alergiczne
Wskazania kliniczne
zakażenia dróg oddechowych o etiologii Mycoplasma i Chlamydia
trądzik młodzieńczy
nieswoiste zapalenia cewki moczowej
Antybiotyki makrolidowe
erytromycyna i jej pochodne
oleandomycyna
roksytromycyna
klarytromycyna
azytromycyna
spiramycyna
josamycyna
Aktywność przeciwbakteryjna
bakterie Gram (+)
niektóre bakterie Gram (-)
drobnoustroje atypowe: Chlamydia trachomatis; Chlamydia pneumonie; Mycoplasma pneumonie, Ureaplasma urealyticum
pierwotniaki: Toxoplasma gondii
Antybiotyki makrolidowe
mechanizm działania - blokowanie syntezy białka bakteryjnego
dobrze penetrują do tkanek za wyjątkiem OUN
wydalane głównie przez przewód pokarmowy
objawy niepożądane dotyczą głównie przewodu pokarmowego
Działania niepożądane
zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego
osutki skórne
zapalenie żył
zwiększają stężenie teofiliny, pochodnych kumaryny, karbamazepiny
Fluorochinolony
mechanizm działania: blokowanie syntezy bakteryjnego DNA
działania niepożądane: nudności, biegunka, objawy ze strony OUN, wydłużenie odstępu QT
nie należy ich stosować u dzieci do 16r.ż., kobiet ciężarnych i karmiących piersią
Zakres działania przeciwbakteryjnego
wąski zakres działania - kwas nalidyksowy (zakażenia układu moczowego)
szeroki zakres działania - pefloksacyna, ofloksacyna, cyprofloksacyna
o rozszerzonym zakresie działania: lewofloksacyna
Glikopeptydy
wankomycyna i teikoplanina
mechanizm działania: hamowanie biosyntezy ściany komórki bakteryjnej
zakres działania: bakterie Gram (+) tlenowe i beztlenowe
działania niepożądane: ototoksyczne, nefrotoksyczne, zapalenie żył, osutki skórne, gorączka, skurcz oskrzeli
Linkozamidy
naturalne
linkomycyna
półsyntetyczne
klindamycyna
Spektrum przeciwbakteryjne
Streptococcus
Staphylococcus
bakterie beztlenowe
pierwotniaki (Toksoplazma gondii)
Farmakokinetyka
dobrze się wchłaniają po podaniu doustnym
dobrze penetrują do tkanek, w tym do tkanki kostnej
nie penetrują do OUN
wydalane głównie przez nerki
działania niepożądane: biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
Sulfonamidy
związki syntetyczne blokujące wczesny etap syntezy kwasu foliowego u bakterii
najszersze zastosowanie znalazł preparat złożony trimetoprimu i kotrimoksazolu
inni przedstawiciele: sulfaguanidyna, sulfatiazol, sulfasalazyna
Farmakokinetyka
dobrze wchłaniają się z p.pok.
dobrze penetrują do narządów i tkanek, w tym do OUN
wydalane są głównie z moczem
Wskazania kliniczne do stosowania kotrimoksazolu
zakażenia układu moczowego
zakażenia przewodu pokarmowego: Salmonella i Shigella
bruceloza
nokardioza
zakażenie dróg oddechowych
Działania niepożądane
depresja szpiku
reakcje alergiczne
zaburzenia żołądkowo-jelitowe
możliwość działania nefrotoksycznego
Nitroimidazole
metronidazol
mechanizm działania: powoduje nagromadzenie toksycznych metabolitów, które interferują z różnymi procesami biologicznymi komórki bakteryjnej
działania niepożądane: zaburzenia ze strony p. pok. i OUN, reakcja disulfiramowa
zakres działania: bakterie beztlenowe, pierwotniaki (Trichomonas vaginalis, Giardia lamblia)
Cefalosporyny
I generacja - cefradyna, cefaleksyna, cefadroksyl
II generacja - cefaklor, cefuroksym
III generacja - cefotaksym, ceftriakson, ceftazydym
IV generacja