Okres międzywojenny- zaczęły się pierwsze procesy integracji europejskiej- 1992r. 5 stycznia - Utworzenie Unii Ekonom. Belgii i Luksemburga.
Przewidywania: Utworzenie Unii Celnej, Unii walutowej oraz utworzenie wspólnego rynku.
1923- Utworzenie Unii Paneuropejskiej łączącej organizacje paneuropejskie poszczególnych państw.
Paneuropa- obszar między Związkiem Radzieckim, Atlantykiem a Morzem Śródziemnym (plus Islandia i kolonie)
1929/30 - MSZ Francji - propozycja utrwalenia systemu wersalskiego w Europie i zapewnienie dominacji Francji.
1943 - W. Churchill- postulat o utworzeniu Rady Europy; organizacja miała zająć się integracją aby nie dopuścić wpływów radzieckiej ekspansji politycznej i militarnej. Skład: Wysoki Trybunał (rozstrzyganie sporów) oraz wojsko narodowe i/lub międzynarodowe.
1944 - Ch. De Geulle - postulat o odtworzenie systemu wersalskiego z dominującą rolą Francji.
Motywy integracji po II wojnie Światowej:
*Odbudowa gospodarcza Europy
*Stworzenie ładu pokojowego
*Włączenie Niemiec Zachodnich w celu zapobiegania niemieckiemu ekspansjonizmowi
*Dążenie do równowagi ekonom. między Europą i USA.
1946-1950
09.1946 - W. Churchill - pomysł stworzenia „St. Zjed. Europy”.
05.1948 - Hago: przyjęcie Deklaracji Politycznej, wzywającej do zjednoczenia państw europejskich.
10.1948 - powstanie Rady Europy (kraje założycielskie: Belgia, Francji, Holandia, Luksemburg, WB, Włochy, kraje skandynawskie) cel: umocnienie i rozwój demokracji ochrona praw człowieka, sprawiedliwe rozwiązywanie problemów społecznych, popieranie tożsamości kulturowej. Członkowstwo Polski- 26listopada 1991r.
9.05.1950-R. Schuman - propozycja utworzenia europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali 9 maja jako „dzień Europy”
24.10.1950- R. Pleven- plan powołania Europejskiej Wspólnoty Obronnej.
Cel: Stworzenie Wspólnoty armii zach.- europejskiej. Projekt powołania Europejskiej Wspólnoty Politycznej.
1951-1954
18.04.1951- Paryż: podpisanie układu utworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS)
Kraje założycielskie: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN, Włochy.
Cel: stworzenie wspólnego wynku na surowce, oraz produkty przemysłu węglowego i stalowego, stopniowe znoszenie ceł i subsydiów rządowych.
27.05.1952- podpisanie układu o utworzenie Europejskiej Wspólnoty Obronnej (EWO)
Kraje założycielskie: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN, Włochy.
-siły zbrojne (43 dywizje w tym 12 z RFN) w przypadku konfliktu podporządkowanie NATO
-integracja militarna na szczeblu korpusu jednolite umundurowanie, szkolenia, taktyka i strategia wojenna.
30.08.1954- Odrzucenie Traktatu o EWO
1-2.06.1955- Raport P.H. Spaak;a (zalecający utworzenie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) i europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom)
8.12.1955- Zatwierdzenie emblematu niebieskiej flagi z 12gwiazdkami
25.03.1957- podpisanie tzw. traktatów rzymskich (o utworzeniu EWG, Euratom). Kraje założycielskie: Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, RFN, Włochy.
Siedziba główna organów: Bruksela.
01.01.1958- wejście w życie traktatów rzymskich. Utworzenie pełnej Unii Celnej dla towarów rolnych, ustalenie wspólnej zew. taryfy celnej w obrotach z krajami trzecimi, utworzenie wspólnego rynku, dla towarów przemysłowych i rolnych od 01.01.1958 do 31.12.1969 lub 31.12.1972
1961- J.Monnet- idea stworzenia europejskiego systemu rezerw walutowych.
04.04.1962- powołanie Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji dla Rolnictwa (FEOGA)
30.07.1962- Wprowadzenie wspólnej polityki rolnej. Umożliwienie państwom wspólnej kontroli nad produkcją żywności sprzedaży produktów rolnych po jednakowej cenie.
20.07.1963- Podpisanie pierwszej dużej umowy międzynarodowej mającej na celu pomoc 18byłym koloniom w Afryce.
8.04.1965- Zawarcie układu o ustaleniu wspólnej Rady Ministrów i Komisji Wspólnot Europejskich (tzw. układ fuzyjny, wszedł w życie w 1967) Połączenie się trzech wspólnot: EWG, EWWiS i Euratom.
07.1965-01.1966- Polityka „pustego krzesła” stosowane przez Francję, przejaw odmiennego zdania dot. Finansowania wspólnej polityki rolnej i sprzeciwianie się zniesienia prawa weta.
24.01.1966- kompromis Luksemburski- utworzenie procedury jednomyślności we wszystkich ważnych sprawach (do 1982 obowiązywał w sposób bezwzględny)
01.07.1968- Zniesienie ceł w krajach członkowskich na niemal wszystkie towary rolne i przemysłowe. Wprowadzenie wspólnych taryf celnych dla towarów importowanych z krajów trzecich.
1969- Hago- Szczyt szefów rządowych podsumowujący 12-letni okres przejściowy i wyznaczenie nowych celów. Plan Barre'a reakcja na kryzys walutowy, propozycja pożyczek krajom z trudnościami utrzymania kursu walutowego.
27.10.1970- Akceptacja raportu Daviguona dot. koordynacji polityki zagranicznej krajów członkowskich: Ustalenie wspólnych spotkań- europejska wspólnota polityczna
09.02.1971- Akceptacja planu P. Wernera dot.- utworzenia do końca 1980r Unii gosp. i walutowej. Unia walutowa- pełna i nieodwracalna wymienialność walut, całkowita liberalizacja transakcji kapitałowych pełna integracja rynku finansowego, eliminacja wahań kursów walutowych, nieodwracalne usztywnienie unii gosp co określano jako: jednolity rynek polityki konkurencyjności, realizacja wspólnej politykiprzemian strukturalnych, koordynacja polityki makroekonomicznej.
1972- Podpisanie porozumienia z krajami EFTA o wspólnym handlu
01.1972- Powstanie europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej
10.1972- podjęcie decyzji o rozszerzeniu działań Wspólnot o politykę regionalną i politykę ochrony źr naturalnego.
01.01.1973- I rozszerzenie: W.B. Irlandia, Dania.
1973- Podpisanie porozumienia o wolnym handlu z Norwegią i Finlandią
1974- Utworzenie Radu Europejskiej złożonej z premierów, prezydentów i ministrów spraw zagranicznych państw członkowskich. Utworzenie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
20.121975- Raport L.Tindenansa o przekształceniu Wspólnoty w Unię Europejską: Wniosek o podejmowaniu decyzji większością głosów o skoncentrowanie w Radzie Unii wszystkich decyzji wykonawczych w zakresie polityki zagranicznej i wewnętrznej. Zalecenie przeprowadzenia powszechnych i bezpośrednich wyborów do parlamentu europejskiego.
01.07.1977- Wejście w życie porozumienia o strefie wolnego handlu z krajami EFTA zakończone procesem usuwania barier celnych między 9 krajami Wt.
1979- Ustanowienie Europ. Sys. Walut. Składający się z Europ. Jednostki walutowej ECU.
01.01.1981- II Rozszerzenie- Grecja
28.02.1984- Przyjęcie programu Esprit (Europ. Program Strategiczny na rzecz Badania i Rozwoju Technik Informatycznych).
17.02.1986- Podpisanie w Luksemburgu Jednolitego Akty Europejskiego (wszedł w życie 01.07.1987) wdrażanie dążeń do utworzenia UE w tym unii walutowej.

1987- Przedstawienie pakietu reform J.Delors'a dot systemu finansowania polityki strukturalnej i rolnej.
01.07.1990- wejście w życie niemieckiej Unii gosp i walutowej. Rozszerzenie niepełne NRD
Rozpoczęcie I etapu Tworzenia Europy Unii Gosp i Walutowej :liberalizacja przepisów dot przepływu kapitału wew WE.
7.02.1992- Podpisanie traktatu Moostricht (wszedł w życie 01.11.1993) powołującego UE, rozwiązał Europejską Współpracę polityczną.
UE miała się opierać na:
*współpracy europejskiej
*Współpracy międzynarodowych dot politycznych zagranicznej i bezpieczeństwa
*współpracy międzynarodowej dot sprawiedliwości i spraw wew.
01.01.1993- Utworzenie wspólnego rynku wraz z 4 sposobami: swobodą, przepływem towarów, usług, osób i kapitału.
1994- Rozpoczęcie II etapu tworzenia Unii walutowej i powołanie Europ. Instytutu Walutowego, siedziba: Frankfurt nad Menem.
01.1995- IV rozszerzenie: Szwecja, Austrai, Finlandia
03.1995- Wejście w życie układu z Szengen (zniesienie kontroli granicznej) między: Francją, Niemcami, Belgią, Holandią, Luksemburgiem, Włochami, Hiszpanią, Portugalią, Islandią, Norwegią.
1995- Madryt- ustalenie harmonogramu II etapu Unii Walutowej, przyjecie nazwy EURO.
06.1997- Podpisanie Traktatu Amsterdamskiego określającego program reform instytucji UE.
13.12.1997- Wyrażenie zgody na rozpoczęcie negocjacji członkowskich z 10 krajami Europy Śr-Wsch. Oraz z Cyprem i Maltą.
1998- Ustalenie 11krajów mogących wstąpić do strefy euro: Belgia, Niemcy, Holandia, Hiszpania, Włochy, Portugalia, Luksemburg, Francja, Irlandia, Austria, Finlandia.
Szwecja, Dania WB- odrzucenie referendum
Grecja- nie spełnienie warunków konwergencji
12.00- Szczyt w Nicei
01.01.01- Przystąpienie Grecji do Strefy euro.
12.01- Szczyt w Leakoenn
12.02- Szczyt w Kopenhadze o kolejnym rozszerzeniu.
1.05.04- V rozszerzenie: Cypr, Czechy, Litwa, Łotwa, Estonia, polska, Szwecja, Słowenia, Węgry, Malta.
29.10.04- Podpisanie przez 25krajów traktatu stanowiącego konstytucję dla Europy.
01.01.07- VI rozszerzenie- Bułgaria, Rumunia, Przystąpienie Słowenii do strefy euro.
12.13.07- Podpisanie traktatu z Lizbony, który zmienia wcześniejsze traktaty, ma na celu uczynić UE bardziej demokratyczną, skuteczną i przemysłową.
21.12.07- symboliczne otwarcie grona w ramach układu z Szengen.
01.01.2008- Przystąpienie do strefy euro: Cypr, Malta.
15.12.08- Rozszerzenie niepełne Bonaire, Saba, Sint Eustatius- karaibskie wyspy które włączone zostaną do Holandii i staną się częścią UE.
01.01.09- przystąpienie Słowacji.
(?)2010(?)- Euro w Bułgarii, Estonii i na Litwie
(?)2012(?)-Euro w Polsce, na Łotwie i w Czechach.
(?)2014(?)- euro w Rumunii
(?)- Euro na Węgrzech

Instytucje Unii Europejskiej:

Instytucje UE- Parlament Europejski- reprezentuje interesy obywateli Unii, przez których jest bezpośrednio wybierany.- Rada UE- główny organ decyzyjny.- Komisja Europejska- reprezentuje i chroni interesy całej Unii; jest to organ wykonawczy.-Trybunał Sprawiedliwości- zapewnienie jednolitej integracji i stosowania prawa europejskiego we wszystkich krajach UE.- Europejski Trybunał Obrachunkowy- sprawdzenie właściwego pozyskania i wydawania zgodnie z prawem, w sposób gospodarczy i zamierzone cele funduszu UE. Liczba mandatów Polski- 54, Niemiec-99.

Parlament Europejski- mieści się: w Brukseli(sesje plenarne 2 dni), Luksemburgu(sekretariat generalny), Strasburg(posiedzenia, sesje plenarne, komisje parlamentarne). Wybory raz na 5 lat. Funkcje: przyjmowanie aktów prawa europ., nadzór demokratyczny, kompetencje budżetowe. Etapy prac: przygotowanie do sesji planarnych i sesje plenarne. Przewodniczący Hans Petterling. Procedury uprawnienia w procesie legislacyjnym: - procedura konsultacji- rada ue jest zobowiązana zapoznać się ze stanowiskiem parlamentu, potem dochodzi do głosowania.- procedura wyrażenia zgody- udzielenie lub nie na przyjęcie przez radę aktu prawnego.- procedura współpracy(ko decyzja)-dotyczy wszystkich aktów prawnych Unii gosp. I walut.- procedura współdecydowania- wspólne stanowienie prawa przez radę i parlament europejski.

Rada ue- rada reprezentuje państwa członkowskie w jej posiedzeniach, uczestniczy po jednym ministrze z każdego kraju unii; 9 możliwych konfiguracji rady: rada ds. ogólnych i stosunków zewnętrznych, gospodarczych i finansowych, wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, zatrudnienia polityki społecznej i zdrowia, konkurencyjności, transportu telekomunikacji i energii, rolnictwa i rybołówstwa, środowiska, edukacji młodzieży i kultury. Przewodniczący Havier Solana. Zadania: -przyjmuje akty prawne, -koordynuje kierunki polityki gospodarczej i społecznej w krajach członkowskich, - zawiera umowy międzynarodowe między ue a innymi krajami lub organizacjami międzynarodowymi, - przyjmuje budżet ue wspólnie z parlamentem europejskim, -określa kierunki wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa opierając się na wytycznych ustalonych przez rade europejską,- koordynuje współpracę między krajowymi sądami i organami policji w sprawach karnych. Organizacja prac:- każdy kraj ue ma w Brukseli stały zespół który go reprezentuje i broni jego interesu narodowego na szczeblu unii,- ambasadorowie spotykają się co tydzień w ramach komitetu stałych przedstawicieli,- prezydencja rady zmienia się an zasadzie rotacji co 6 m-cy,- prezydencję wspiera sekretariat generalny, zapewnia płynność działania rady na wszystkich poziomach. Decyzje w radzie zapadają w drodze głosowania. Im większa jest liczba ludności danego kraju tym więcej ma głosów.

Komisja Europejska (Hose Barozo), siedziba Bruksela. Biura w Luksemburgu, reprezentacje we wszystkich krajach ue. Funkcje:- przedkłada parlamentowi i radzie do zatwierdzenia wnioski legislacyjne, -zarządza i wdraża unijne polityki oraz budżet ue, - egzekwuje stosowanie prawa europejskiego, - reprezentuje ue na arenie Międzynarodowej.

Trybunał sprawiedliwości- przedstawiciel Makarczyk, Luksemburg. Skład po jednym sędzi z każdego państwa członkowskiego. Trybunał orzeka we wnoszonych do niego sprawach, najbardziej powszechne sprawy to: - odesłania prejudycjalne,- skargi itp.

Europejski trybunał obrachunkowy- główne zadanie to kontrola właściwego wykonania budżetu ue. Wspomaganie P.E. i R. poprzez przedkładanie im corocznego sprawozdania z kontroli finansowej za poprzedni rok. Wydawanie opinii w sprawie wniosków legislacyjnych dotyczących kwestii finansowych. E.T.O nie posiada uprawnień w zakresie egzekwowania prawa.

Organy doradcze- Europejski Komitet ekonomiczno- społeczny- organ doradczy reprezentujący pracodawców pracowników, rolników, konsumentów, kobiet, osób niepełnosprawnych, przedstawicieli wolnych zawodów, broni ich interesów. Komitet regionów- organ doradczy składający się z przedstawicieli samorządów w krajach członkowskich.

Organy finansowe- europejski bank inwestycyjny- udziela pożyczek, finansuje kraje przygotowujące się do wejścia do unii. Europejski fundusz inwestycyjny- pomoc małym i średnim przedsiębiorstwom. Europejski bank centralny- zarządza euro, odp. Za kształtowanie i wdrażanie polityki gosp. I pieniężnej ue.

Organy międzyinstytucjonalne: urząd publikacji- wydawnictwa inst. Unijnych. Europejski urząd doboru kadr- rekrutacja, konkursowe egzaminy dla kandydatów. Europejska szkoła administracji- szkolenia dla pracowników.

Inne organy: europejski rzecznik praw europejskich, europejski inspektor ochrony danych.

Organy zdecentralizowane- agencje wspólnotowe, agencje ds., wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, agencje ds., współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych, agencje wykonawcze - w Polsce frontex.
Etapy osiągania swobody przepływu kapitału.
lata 60-te
a)zniesienie ograniczeń dewizowych w odniesieniu do przepływu towarów i osób
b)zniesienie ograniczeń dot. inwestycji bezpośrednich oraz inwestycji w nieruchomości (likwidacja)
c)zniesienie ograniczeń przy krótko i średnioterminowych kredytach handlowych oraz transferach prywatnych.
1986- wejście w życie przepisów liberalizujących dłogoterm. kredyty oraz emisje pap wart.
1988- osiągnięcie pierwszego etapu Unii Gosp. i Walutowej urzeczywistnienie swobody przepływu kapitału i zobowiązanie krajów członkowskich do wprowadzania pełnej swobody transakcji kapitałowych.
1994- formalne zliberalizowanie przepływu kapitału.

System powszechnych referencji celnych- jest to system autonomicznych niewzajemnych preferencji przyznawanych krajom słabiej rozwiniętym przez kraje rozwinięte wobec pochodzącego z nich importu np. zostają zniesione cła.
PAŃSTWA EFTA
*Islandia, Lichtenstein, Norwegia i Szwajcaria.
*UE+ Islandia, Lichtenstein, Norwegia =EOG- swobodny przepływ towarów (bez rolnych i rybołówstwa), usług i kapitału.
*Układ o EOG nie przewiduje ujednolicenia zewnętrznej taryfy celnej oraz wspólnej polityki handlowej, z WE podpisane umowy handlowe.
*Szwajcaria- z WE umowa w sprawie strefy wolnego handlu art. przemysłowymi i 7 umów regulujących m.in. kwestę swobodnego przepływu osób, handlu art. spożywczymi, transportu (drogowego, kolejowego, lotniczego).
KRAJE KANDYDUJĄCE
*Chorwacja, Turcja
*UE- Chorwacja-Układ o Stabilizacji i Stowarzyszeniu (2001/2005)
*UE- Turcja+ Unia celna na towary przemysłowe i przetworzone art. rolne i Umowa ustanawiająca Stowarzyszenie (1963) oraz Protokół Dodatkowy (1972)
BAŁKANY
*Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Macedonia, Serbia i Czarnogóra, (Kosowo).
*Korzystanie z preferencji handlowych w ramach systemu Powszechnych Preferencji Celnych.
*Strategia UE- zbliżenie tych krajów do Wspólnoty na podstawie procesu stabilizacji i stowarzyszenia; utworzenie strefy wolnego handlu.
PAŃSTWA AZJATYCKIE
*UE- Korea Południowa- porozumienie Ramowe w Sprawie Handlu i Współpracy (1996)
*UE- Indie- Umowa w Współpracy (1993) obejmująca problematykę współpracy handlowej i gospodarczej.
EUROPA WSCH. I AZJA ŚRODKOWA.
*WNP- Nie preferencyjne stosunki handlowe (KNU)
*Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Rosja, Ukraina, Uzbekistan,- umowy o partnerstwie i współpracy (lata 90)
*Białoruś, Tadżykistan, Turkmenistan- umowy w sprawie handlu i współpracy (1989)
*Umowy sektorowe (tekstylia, wyroby stalowe, materiały nuklearne)
*Mongolia- Umowa w sprawie Handlu i Współpracy (1992)
PAŃSTWA AZJATYCKIE
*Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wsch. ASEAN- Filipiny, Indonezja, Kambodża, Laos, Malezja, Mayanmar, Singapur, Sułtanat, Brunej, Tajlandia, Wietnam- współpraca handlowa na podstawie umów handlowych (z wyjątkiem Myanmaru- za łamanie praw człowieka)
*Rada Współpracy Zatoki Perskiej GCC- Arabia, Bahrajn, Emiraty Arabskie, Katar, Kuwejt, Oman-Umowa handlowa przewidująca ustawienie strefy wolnego handlu.
BASEN MORZA ŚRÓDZIEMNEGO.
*Algieria, Palestyna, Egipt, Izrael, Jordania, Liban, Maroko, Syria, Tunezja, Turcja, Libia.
*Umowa o współpracy (1976-77) przemysłowej, handlowej, technicznej, finansowej, socjalnej oraz utworzenie z Izraelem strefy wolnego handlu art. przemysłowymi.
*Deklaracja Barcelońska (1995)- utworzonego do 2010 strefy wolnego handlu art. przemysłowymi, powstanie śródziemnomorskiego regionu stabilizacji politycznej i ekonomicznej.
PAŃSTWA AFRYKI, KARAIBÓW i PACYFIKU (AKP)
*Część z nich- byłe kolonie, terytoria zamorskie państw UE.
*Stowarzyszenie z UE jako terytoria zależne Traktatem z 1957, a następne na podstawie konwencji wielostronnych.
*Agencje WE (Lome IV-1989r)
-Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości- świadczenia pomocy pozafinansowej. Dla sektora prywatnego.
-Centrum Techniczne Współpracy Rolnej i Wiejskiej- odgrywa podobną rolę, ale na terenach wiejskich.
*UE a 78 państw AKP reguluje Porozumienia o Partnerstwie (2000)
-Preferencje w postaci zwolnień 99,2% importu z tych krajów do ceł, ograniczeń ilościowych i fiskalnych.
-Dla najbardziej rozwiniętych krajów zastąpienie preferencji, inicjatywa „wszystko oprócz broni” - ułatwiająca eksporterom dostęp do wynku unijnego.
-Pomoc finansowa z Europejskiego Funduszu Rozwoju, Europejskiego Banku Inwestycyjnego Am Poł. i Środk.
*Wspólny Rynek Południa (MERCOSUR)- Argentyna, Brazylia, Paragwaj, Urugwaj - Międzyregionalne Ramowe Porozumienie o Współpracy (1995)
*Wspólnota Andyjska- Boliwia, Ekwador, Kolumbia, Peru, Wenezuela, Ramowa Umowa o Współpracy (1993), ratyfikacja Umowy w sprawie Dialogu Politycznego w Współpracy pomiędzy UE a WA.
*Państwa Ameryki Środkowej- Gwatemala, Honduras, Kostaryka, Nikagua, Panama, Salwador. Umowa o Współpracy (1993), podpisano Umowę w/s Dialogu.
POZOSTAŁE
*Część bilateralnych stosunków handlowych nie ma oparcia w umowach handlowych regulowana jest przepisami WTO (USA, Japonia, Australia, Nowa Zelandia)
*UE- Kanada- Umowa Ramowa w/s Współpracy Handlowej i Gospodarczej (1976)
*UE-USA- oparta na klauzuli KNU, uściślona w ramach współpracy transatlantyckiej (Deklaracja Transatlantycka- 1990)
UE-ROSJA
*Członkowstwo? Raczej nie! Ale „szersza Europa”
*Wymiana Handlowa- Sys. Preferencji Celnych, Umowa w Partnerstwie i Współpracy (1994/1997)
*Stopniowe wzajemna znoszenie barier, powstanie strefy wolnego handlu.

*Ustalenie warunków dostępu do rynku
*Stopniowa liberalizacja rosyjskiej energetyki.
*Wstąpienie Rosji do WTO(?)
UE- CHINY
*Strategia UE wobec Chin.
-Pogłębienie współpracy poprzez dialog polityczny
-Popieranie transformacji Chin w kierunku stowarzyszenia otwartego społeczeństwa, funkcjonowanie na podstawie reguł prawnych i respektującego prawa człowieka.
-Włączenie Chin do międzynarodowego systemu handlowego w celu integracji z gospodarką światową, popieranie reform ekonom i socjalnych.
-Kształtowanie pozycji UU we współpracy z Chinami
*Umowa o Handlu i Współpracy (1985)
*Zarzuty UE e stosunku do Chin (nieuczciwa konkurencja)
-Obniżenie barier na import wybranych dóbr (kontrola cen, dyskryminacyjne wymagania administracji i rejestracji, arbitralne standardy fitosemitarne)
-Usunięcie przeszkód stojących na drodze inwestorów
-Dostosowanie warunków i otoczenia biznesowego do międzynarodowych standardów (Ochrona praw własności intelektualnej).

---