13. Ideologie wychowania według: Lowren's, Kohlberga, Meyer

Współczesne Ideologie Wychowania
„romantyczna”	„transmisji kulturowej”	„progresywna”
1. Prekursorzy i przedstawiciele, ideologia
J.J. Rousseau, Z. Freud, M. Montessori, A.S. Neill, J. Korczak, S. Ruciński To, co pochodzi od dziecka jest najważniejszym aspektem jego rozwoju.	W wersji klasycznej- J.F. Herbart; później- twórcy i kontynuatorzy scjentyzmu, behawioryzmu: H. Muszyński, K. Sośnicki, Z. Mysłakowski Wychowanie jest transmisją zdobyczy kulturowych.	J. Dewey, J. Piaget, L. Kohlberg Wychowanie powinno podtrzymywać naturalne interakcje dziecka z rozwijającym się społeczeństwem lub środowiskiem.
2. Założenia epistemiczne (epistologia nauka o wiedzy)
Wiedza jest to, co stanowi bezpośrednie, wewnętrzne doświadczenie jednostki (egzystencjalizm, fenomenologia).	Wiedza jest to, co obiektywne, sprawdzone, uznane powtarzalne (scjentyzmu, neopozytywizm)	Wiedza jest to, co pozwala równoważyć relacje między jednostką a światem, czyli posiadane kompetencje poznawcze i instrumentalne- stosowane sposoby równoważenia relacji (funkcjonalizm, pragmatyzm).
3. Założenia psychologiczne - teorie rozwoju człowieka
Teoria rozwoju rozumianego jako dojrzewanie -„organiczny wzrost” (metafora). Rozwój organiczny jest wzrostem rozwoju fizycznego, poznawczego, emocjonalnego i wolicjonalnego poprzez stadia, mające uprzednio ustalone wzrosty.	Asocjacyjna teoria uczenia się lub teoria zależności środowiskowych -„maszyna” (metafora). Behawioralna koncepcja rozwoju jako stymulowanej z zewnątrz aktywności podmiotu. Rozwój pojmowany jest jako asocjacja pojedynczych bodźców ze sobą, z reakcjami podmiotu.	Teorie rozwojowe o charakterze interakcyjnym „model postępu idei w dyskursie dyskursie konwersacji”. Rozwój przebiega według stadiów J. Piegeta czy E. Eriksona.
4. Strategie definiowania celów wychowania.
Strategia „pożądanych cech”, „zasobu cnót”. Standardy cech. Humanistyczne kryteria wewnętrznej jakości doświadczeń dziecka, które sprzyjają jego rozwojowi (np. zainteresowania)	Strategia: „przepowiadania sukcesu, psychologii przemysłowej”. Standardy wiedzy i zachowań. Zgodność zachowań dziecka ze standardami kulturowymi (np. stopnie szkolne)	Strategia „logiki rozwojowej”. Standard adekwatności, odporności. Integracja zachowań i stanów wewnętrznych dziecka.

---