Niedokrwistości
Podział niedokrwistości:
Niedokrwistości z niedoboru żelaza
Niedokrwistości spowodowane wadliwą gospodarką żelaza
Niedokrwistości megaloblastyczne
Niedokrwistości aplastyczne i hipoplastyczne
Niedokrwistości hemolityczne
Podział niedokrwistości wg cech morfologicznych krwinek czerwonych:
W zależności od wielkości średnicy krwinek czerwonych:
mikrocytowe
makrcytowe
megalocytowe
W zależności od sposobu wybarwienia erytrocytów:
normobarwliwe,
niedobarwliwe,
nadbarwliwe
W zależności od kształtu erytrocytów:
sierpowatokrwinkowe,
sferocytowe,
owalocytowe
Niedokrwistości spowodowane niedoborem żelaza (syderopenia)
Najczęstsze przyczyny:
Utrata krwi
Upośledzenie wchłaniania żelaza z przewodu pokarmowego
Stany nadmiernego zapotrzebowania ustroju na żelazo
Niedobór żelaza w pożywieniu
Cechy niedokrwistości z niedoboru żelaza:
Niski poziom żelaza i ferrytyny w osoczu
Mikrocytoza erytrocytów (wyjątek! niedokrwistość pokrwotoczna ostra)
Obniżone wartości: MCV, MCHC, MCH
Niedobór żelaza prowadzi do:
Nieefektywnej erytropoezy
Powstawania mikrocytów
Skróconego czasu przeżycia erytrocytów
Mechanizm powstawania mikrocytów:
Niedobór żelaza
Brak maksymalnego wysycenia Hb erytroblastów
W warunkach fizjologicznych podział erytroblastów kwasochłonnych ustaje w chwili , gdy synteza Hb osiąga maksimum
Podziały komórkowe przebiegają dalej
Mikrocyty
Nieefektywna erytropoeza
Zwiększony rozpad erytroblastów w szpiku:
Przedwcześnie ginie około 40% krwinek jądrzastych
Główna przyczyna: zmniejszona aktywność oksydazy cytochromowej w erytroblastach
Skrócony czas przeżycia erytrocytów
We krwi obwodowej: przedwczesny rozpad erytrocytów
Przyczyna: obniżona aktywność oksydazy cytochromowej
Sposoby kompensacji niedokrwistości z niedoboru żelaza:
Hiperwentylacja
Wzrost pojemności minutowej serca
wzrost stęż. 2,3 DPG w erytrocytach
Niedokrwistość pokrwotoczna ostra
Bezpośrednio po krwotoku: brak zmian
Po kilku godzinach: wzrost liczby retikulocytów
Następnie: wzrost ilości krwinek białych i płytek,
- spadek stęż. Hb i erytrocytów,
- obniżenie Ht,
- pojawiają się erytroblasty we krwi obwodowej
Największe zmiany: występują między trzecim a szóstym dniem po krwotoku
W preparatach: anizocytoza z przewagą makrocytów (retikulocyty są makrocytami)
W szpiku: odnowa normoblastyczna bez zahamowania dojrzewania
Niedokrwistość pokrwotoczna przewlekła
We wczesnym okresie: brak objawów (żelazo czerpane z zapasów podtrzymuje
syntezę Hb) anaemia sine anaemia
Wyczerpanie zapasów żelaza - ujawnia się niedokrwistość niedobarwliwa
mikrocytarna
Obniżenie: MCHC (wskaźnik ten obrazuje stopień anemii), MCH, MCV
W preparatach: niedobarwliwość i mikrocytoza
W szpiku: zahamowanie dojrzewania erytroblastów
Niedokrwistość samoistna z niedoboru żelaza
Przyczyna : nieznana
Pojawia się najczęściej: w wieku 30 - 50 lat, przeważnie u kobiet
Bliski związek z niedokrwistością Addisona- Biermera: podobne objawy (zanik
błony śluzowej żołądka, bezsoczność), członkowie tej samej rodziny zapadają na
niedokrwistość samoistną z niedoboru żelaza lub na chorobę Addisona - Biermera
Zmiany ilościowe i jakościowe we krwi obwodowej i szpiku: takie same jak w
niedokrwistości pokrwotocznej przewlekłej!!!!
Próba obciążenia żelazem: niewielkie wchłanianie w przewodzie pokarmowym
(pozwala zróżnicować z niedokrwistością pokrowotoczną)
Niedokrwistości spowodowane chorobami przewodu pokarmowego
Choroby przewodu pokarmowego powodujące utratę krwi:
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
Żylaki przełyku
Nowotwory
Jednostronna dieta lub niewłaściwy skład pokarmów - utrudnione wchłanianie
żelaza (związki fosforu, kwasy organiczne, niektóre aminokwasy)
Choroby przebiegające z szybkim pasażem pokarmu przez jelito
Anatomiczne zmiany przewodu pokarmowego (całkowite lub częściowe wycięcie
żołądka, zespolenie żołądkowo-jelitowe); występują postaci mieszane mikro- makrocytarne; jednoczesny niedobór żelaza i Wit. B12, kwasu foliowego
Choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego np. zakażenie tęgoryjcem
dwunastnicy
Niedokrwistość w przebiegu ciąży
Pozorna (rzekoma) - Rzekomy spadek Hb, Ht i erytrocytów spowodowany zwiększeniem objętości osocza (wzrost ok. 1litra)
Prawdziwa
Przyczyna: wzrost zapotrzebowania na żelazo i kwas foliowy;
Niedokrwistość:
niedobarwliwa, mikrocytarna (brak żelaza);
niedobarwliwa makrocytarna (brak żelaza i kwasu foliowego)
Niedokrwistość spowodowana zaburzeniami w wykorzystaniu żelaza
Niedokrwistość syderoblastyczna
!!! Upośledzona synteza hemu mimo wystarczającej ilości żelaza w ustroju !!!
Patogeneza niedokrwistości syderoblastycznej
Niedobór fosforanu pirydoksalu lub zaburzenia przemiany pirydoksyny w aktywną formę
Uszkodzenie mitochondriów przeładowanych żelazem prowadzi do zmniejszenia aktywności enzymów biorących udział w syntezie porfiryn
Zatrucie ołowiem
Mutacje somatyczne prowadzące do nieprawidłowej syntezy hemu
Podział kliniczny niedokrwistości syderoblastycznych:
Niedokrwistość syderoblastyczna wrodzona (genetycznie uwarunkowana)
Występuje przeważnie u dzieci
Może być cechą autosomalną lub sprzężoną z płcią
W niektórych przypadkach leczenie witaminą B6 jest skuteczne, w innych nie daje pozytywnych rezultatów (niejednolita patogeneza)
Niedokrwistość syderoblastyczna nabyta - samoistna:
Występuje najczęściej po 50 roku życia
Leczenie witaminą B6 tylko w niektórych przypadkach jest pozytywne
Rozpoznanie: badania hematologiczne, brak ustalonej przyczyny
Niedokrwistość syderoblastyczna nabyta - wtórna:
Najczęstsze przyczyny:
leki hamujące syntezę fosforanu pirydoksalu (izoniazyd, cykloseryna)
Zatrucie ołowiem
Objawy niedokrwistości syderoblastycznych:
Powstawanie sydeoblastów: nagromadzenie w erytrocytach żelaza, miedzi, kopro- i protoporfiryn
Obniżona wartość Ht, Hb, krwinek czerwonych
Obniżone wartości wskaźników: MCV, MCHC, MCH
Uwaga!!!
Obecność syderoblastów w szpiku nie zawsze upoważnia do rozpoznania niedokrwistości syderoblastycznej. Syderoblasty występują:
U osób zdrowych (ilość żelaza w pojedynczym erytroblaście nie przekracza czterech)
U chorych na niedokrwistość hemolityczną, talasemię, niedokrwistość aplastyczną
U chorych po przetoczeniach krwi
U chorych na hemochromatozą
Niedokrwistości megaloblastyczne
!!! Zmniejszenie ilości hemoglobiny, we krwi obwodowej występują megalocyty, w szpiku megaloblasty !!!
Przyczyna powstawania megaloblastów:
Zaburzenia syntezy kwasów nukleinowych
Brak witaminy B12
Brak kwasu foliowego
Zaburzenia syntezy kwasów nukleinowych upośledzają powstawanie innych komórek
Witamina B12 - cyjanokobalamina
Jedyne źródło w przyrodzie - mikrobiologiczna synteza
Dzienne zapotrzebowanie dorosłego człowieka - 3 µg; nadwyżka magazynowana w wątrobie; Zapasy u dorosłej osoby wynoszą 2 - 3 mg: ilość ta wystarcza na 2 - 4 lat
Wit. B12 w żołądku łączy się z wewnętrznym czynnikiem przeciwanemicznym (IF) - wydzielany jest przez komórki okładzinowe żołądka
Wchłanianie Wit. B12 z kompleksu: w dolnym odcinku jelita krętego
We krwi Wit. B12 jest transportowana przez transkobalaminę
Przyczyny niedokrwistości megaloblastycznych z niedoboru Wit. B12
Choroba Addisona- Biermera
Brak w pożywieniu (np. u wegetarian)
Zabiegi operacyjne: resekcje żołądka, zespolenia żołądkowo-jelitowe (wcześniej występują objawy z niedoboru żelaza)
Zarażenie bruzdogłowcem szerokim
Choroba Addisona-Biermera (niedokrwistość złośliwa)
Triada objawów: Zaburzenia układu:
krwiotwórczego
pokarmowego
nerwowego
Podłoże autoimmunologiczne:
Przeciwciała:
Typ I - blokujące; nie dopuszczają do tworzenia kompleksów czynnika IF z wit. B12
Typ II - wiążące wolny czynnik IF i/lub kompleks IF-wit. B12
PCA - przeciw komórkom okładzinowym
Zaburzenia układu pokarmowego:
Zanikowy nieżyt błony śluzowej żołądka
Bezsoczność
Brak czynnika IF - brak wchłaniania wit. B12
Zaburzenia w układzie nerwowym;
Zwyrodnienie aksonów nerwowych powrózków tylnych i bocznych rdzenia kręgowego oraz nerwów obwodowych (zaburzona synteza RNA)
Zaburzenia hematologiczne
Znacznie obniżony Ht, Hb, liczba erytrocytów
Podwyższone MCV, MCH
Prawidłowe lub niższe MCHC
W preparatach: makrocyty i megalocyty (zmienione kształty - owalocyty, poikilocytoza)
Leukocyty: dolna granica normy lub poniżej, wzgledna limfocytoza bezwzględna granulocytopenia; granulocyty - nadmierna liczba płatów
Małopłytkowość
Niedokrwistości aplastyczne
Wybiórczy zanik układu czerwonokrwinkowego:
Rzadko spotykana postać
Niejasna patogeneza (czasami stwierdza się obecność grasiczaka, powiększenie śledziony)
Może wystąpić w każdym wieku
Przebieg ostry lub przewlekły
Zmiany hematologiczne w niedokrwistości aplastycznej
Znacznie obniżony poziom Ht, Hb, krwinek czerwonych
Prawidłowe!- MCV, MCHC, MCH
Poziom żelaza w osoczu wysoki
Prawidłowa ilość leukocytów, prawidłowy wzór odsetkowy
Prawidłowa ilość płytek
!!! Krótkotrwała przemijająca aplazja układu czerwonokrwinkowego może wystąpić w przebiegu chorób zakaźnych !!!
Niewydolność szpiku - zanik utkania szpikowego
Czynniki uszkadzające szpik:
Promieniowanie
Związki chemiczne: benzen, organiczne związki arsenu, związki owadobójcze, leki cytostatyczne, przeciwpadaczkowe, związki złota, sulfonamidy
U niektórych chorych nie można doszukać się związku przyczynowego
- samoistny zanik szpiku
Objawy zaniku szpiku
Zazwyczaj początek choroby skryty (osłabienie, bladość)
Skłonność do zakażeń
Objawy skazy krwotocznej (krwawienie z dziąseł, nosa; wybroczyny, sińce)
Uszkodzenie wszystkich układów powoduje:
Głęboką niedokrwistość (prawidłowe MCV, MCHC, MCH)
Leukopenię
Małopłytkowość
Wrodzona hipoplazja szpiku - choroba Fanconiego
Występuje głównie u dzieci
Zanik szpiku
Karłowatość
Opóźniony rozwój umysłowy
Niedorozwój płciowy
Niedokrwistości hemolityczne
Wywołane przez czynniki:
wewnątrzkrwinkowe
Wrodzona sferocytowa
Wrodzona niesferocytowa
Wrodzona owalocytoza
Hemoglobinopatie
Nocna napadowa hemoglobinuria
pozakrwinkowe:
noworodków
autoimmunologicza
spowodowana wysokim mianem zimnych przeciwciał
wywołana działaniem leków
napadowa hemoglobinuria z zimna
Wywołana przez czynniki mechaniczne
przez infekcje
fowizm - defekt enzymatyczny erytrocytów, który ujawnia się w postaci choroby, gdy zadziałają pewne czynniki zewnętrzne (np. spożycie niektórych jarzyn, owoców, niektóre leki); wyzwalają gwałtowną hemolizę u osób będących nosicielami patologicznego genu dla dehydrogenazy glikozo - fosforanowej w erytrocytach
Cechy niedokrwistości hemolitycznych
Skrócony czas życia erytrocytów
Powiększenie śledziony
Wartość Ht, Hb, erytrocytów: przeważnie obniżone
Wartości MCV, MCHC, MCH: prawidłowe
W preparatach sferocyty, retikulocyty
Leukocyty i wzór odsetkowy, ilość płytek: prawidłowy
W szpiku bogaty układ czerwonokrwinkowy bez zahamowania dojrzewania
Inne objawy niedokrwistości hemolitycznych - objawy wskazujące na wzmożoną hemolizę:
Spadek stężenia haptoglobiny w osoczu
Zwiększenie poziomu bilirubiny pośredniej
Zwiększenie poziomu urobilinogenu w moczu
Zwiększenie poziomu sterkobilinogenu w kale
W momencie gwałtownej hemolizy: w osoczu hemoglobina; hemoglobinuria, później w moczu hemosyderyna