MAKROEKONOMIA ZAAWANSOWANA - WYKŁADY

Wykład z dnia 17.05.2014 r.

Wzrost gospodarczy

Proces zwiększania zasobu dóbr i usług konsumpcyjnych i produkcyjnych w szczególności będziemy rozumieli wzrost ilościowy, który zapewnia zwiększenie ilości dóbr i usług przypadających na mieszkańca danego kraju.

Wzrost gospodarczy jest mierzalną kategorią ekonomiczną, syntetycznym miernikiem wzrostu gospodarczego jest PKB, PNB itp.

Rozwój gospodarczy

Rozumiemy jako elementy dotyczące jakościowego wymiaru naszych odczuć. Zawiera elementy wzrostu gospodarczego, chodzi o zjawisko zwiększania nowoczesności, kwalifikacji, umiejętności, wydajności pracy, elementów świadczących o warunkach naszego życia. Rozwój gospodarczy to korzystne zmiany wymiaru wewnętrznego i zewnętrznego.

Procesy rozwoju gospodarczego i wzrostu gospodarczego są uwarunkowane społecznie, dysponuje określonymi instytucjami społecznymi, politycznymi, dysponuje normami zachowań.

Rezultatem rozwoju gospodarczego jest jakość życia społeczeństwa jako całości poszczególnych grup społecznych, jednostek. Mówiąc o jakości życia mamy na uwadze nie tylko dostępność dóbr konsumpcji, ale mamy na uwadze przede wszystkim tworzenie nowego dorobku materialnego, fizycznego, stanu zdrowia.

Czynniki wzrostu gospodarczego :

1. Ekstensywne

To np. zatrudnienie, majątek produkcyjny pracy.

Wyrażają się w zmianach ilościowych a więc w przyroście zatrudnienia oraz przyroście trwałych obrotowych środków produkcji

2. Intensywne

To np. wydajność pracy, intensywność wykorzystania majątku produkcyjnego.

Zmiany jakościowe wykorzystania czynników produkcji, to wzrost wydajności pracy, postęp naukowo - techniczny, innowacyjność w gospodarce.

Bariery wzrostu gospodarczego:

• Instytucjonalno-organizacyjne

Czyli nieprzystosowanie całokształtu instytucji państwa do sterowania i oddziaływania. Przejawem mogłoby być ustawodawstwo, aparat biurokratyczny, słabość systemu bankowego

• Strukturalna

Jest wynikiem historycznie ukształtowanej gospodarki

• Surowcowa

• Ekologiczna

• Handlu zagranicznego

Model wzrostu gospodarczego Solowa

Prosty makroekonomiczny model uzależniający wielkość produkcji od ilości zużywanych czynników produkcji (pracy, kapitału, stanu technicznego).

Funkcję z modelu Solowa można zapisać wzorem:

y = A ∙ f(x…)

gdzie:

y - wielkość produkcji na jednego pracownika

A - stała wartość oznacza wzrost produkcyjności pracy jaki został spowodowany zmianami w technologii

f - kapitał rzeczowy przypadający na pracownika

Solow poszukuje takiej ilości kapitału przypadającej na jednego zatrudnionego w której gospodarka osiąga stan równowagi.

Model wzrostu gospodarczego Kaleckiego

gdzie:

- współczynnik kapitałowy , wpływ inwestycji na dynamikę dochodu narodowego

- stopa inwestycji, stosunek inwestycji do PKB

a - współczynnik amortyzacji

u - współczynnik usprawnień

Źródłem wzrostu gospodarczego byłoby pobudzanie inwestycji.

Koniunktura gospodarcza

Zmiana aktywności gospodarczej przejawiająca się w zmianach podstawowych wskaźników ekonomicznych tj. produkcja, zatrudnienie, inwestycje, konsumpcja, dochód narodowy.

Cykl koniunkturalny

Zjawisko występowania w gospodarce wahań różnych mierników ekonomicznych charakteryzujących poziom koniunktury.

Klasyczny cykl Juglara

W fazie kryzysu mamy do czynienia:

• Z spadkiem sprzedaży

• Z spadkiem produkcji

• Z bezrobociem

W fazie depresji:

• Dalsze obniżanie wskaźników związanych z zatrudnieniem

• Okres obniżonych wszystkich składników

• Trudność sprzedaży

W fazie ożywienia:

• Mamy do czynienia ze wzrostem podstawowych składników, wzrastają: zatrudnienie, płace, ceny

• Rodzi się atmosfera optymizmu, która przenosi się na rynek

• Faza ożywienia przedstawiana jest jako, że na giełdzie coś się zmieniło

W fazie rozkwitu:

• Na giełdzie następują wzrosty

• Znaczny wzrost wszystkich składników

• Wskaźniki osiągają najwyższe poziomy

1. Cykl Juglara , cykl klasyczny ( 8 - 10 lat)

2. Cykl Kitchina

3. Cykl Kondrateva

Przyczyny cyklów koniunkturalnych :

1. Zewnętrzne

Dopatrujemy się istoty systemu poza cyklem gospodarczym (np. wojny)

2. Wewnętrzne (endogeniczne)

Szukają mechanizmu cyklu koniunkturalnego, tym co się dzieje w każdej gospodarce

Keynesowska teoria cyklu koniunkturalnego

Brak dostatecznych rozmiarów popytu przyczynia się do kryzysu.

Gospodarka pieniężna

Rynek pieniężny

Rynek kapitałów krótkoterminowych związany z procesem obiegu pieniężnego.

To inaczej rynek gdzie przedmiotem obrotów jest pieniądz Banku Centralnego.

Rynek kapitałowy

Rynek kapitałów długoterminowych związany z finansowaniem rozwoju gospodarczego.

Na rynku pieniężnym mamy do czynienia z wieloma podmiotami :

• Z punktu widzenia popytu na kapitał

Państwo, banki, instytucje samorządowe, uczestnicy giełdy

• Z punktu widzenia podaży kapitału

Banki, przedsiębiorstwa, osoby prywatne

Wyróżniamy dwa rodzaje pieniądza:

• Gotówkowy

Czyli monety, banknoty i inne znaki pieniężne

• Bezgotówkowy

Czyli depozyty zwrotne na każde żądanie, pozostałe depozyty terminowe

Gotówka i depozyt na rachunku Banku Centralnego tworzą pieniądza Banku Centralnego.

Agregaty :

• M1

Pieniądz gotówkowy, wkłady na żądanie, wkłady na rachunkach bieżących

• M2

To M1 + wkłady oszczędnościowe, wkłady krótkoterminowe

• M3

To M2 + wkłady długoterminowe, eurowaluty, obligacje, bony skarbowe

Stopa procentowa

Rozumiana od strony właściciela (dysponenta kapitału) jest wynagrodzeniem, które otrzymuje właściciel z tytułu władania mienia pożyczkobiorcy kapitału. Rozumiana od strony pożyczkobiorcy jest opłatą za prawo użytkowania kapitału obcego.

Kurs walut

Stosunek w jakim dokonywana jest wymiana określonej ilości walut X na jednostkę waluty Y . To cena waluty danego kraju wyrażona w walucie innego kraju.

Bank

To przedsiębiorstwo zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.

Bankami nie są np. SKOK-i.

Bank Centralny pełni kilka ważnych funkcji:

• Bank emisyjny

• Bank banków

• Centralny bank państwa

Rada Polityki Pieniężnej (RPP)

Organ NBP dba o poziom inflacji w Polsce i ustala podstawowe stopy procentowe.

---