ĆWICZENIE NR 1
Temat: Analiza i ocena artykułu: „ Zawody dawniej i dzisiaj - klasyfikacja zawodów”
Dyspozycje:
Wskazać i zinterpretować podstawę definicji pojęcia „zawód”.
Określić kryteria podziału i klasyfikacji zawodów.
ĆWICZENIE NR 2
Temat: Określenie elementów składowych opisu zawodu ( charakterystyki zawodowej), analiza opisów zawodów uproszczonych i pełnych dla zawodu:
Dyspozycje:
Wskaż podstawowe elementy opisu zawodu i pokrótce je scharakteryzuj.
Dokonaj analizy opisu zawodu: do 2 zawodów najlepiej ten który jest moim zawodem.
Sporządź uproszczony opis zawodu dla zawodu:
ĆWICZENIE NR 3
Temat: Analiza i ocena czasopisma publikującego artykuły z zakresu rozwoju zawodowego pracownika i problemów zawodowych.
Dyspozycje:
Dokonaj analizy treści czasopisma „ Edukacja ustawiczna dorosłych” nr 3/2006.
Wskaż artykuły poświęcone problemom zawodowym i pokrótce je scharakteryzuj (2 artykuły)
Na podstawie danych zaczerpniętych z różnych źródeł zwięźle scharakteryzuj genezę powstania i rozwój analizowanego czasopisma.
ĆWICZENIE NR 4
Temat: Analiza aktualnie obowiązujących klasyfikacji zawodów i specjalności określonych rozporządzeniami:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy i zakresu jej stosowania. Dz. U Nr 82 poz. 587
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Dz. U. Nr 124 poz. 860
Dyspozycje:
Dla wskazanego kodu zawodu w klasyfikacji zawodów i specjalności Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r określić:
- nazwę zawodu oraz wskazać numery nazwy grup ( wielkiej, dużej, średniej i elementarnej),
- scharakteryzować grupę wielką do której należy wybrany zawód.
Scharakteryzować wskazany zawód do analizy na podstawie danych z publikacji i ewentualnie z internetu.
Wskazać poziom kwalifikacji dla zawodu, określić w jaki sposób wg. klasyfikacji można osiągnąć ten poziom kwalifikacji - ( tzw. poziom wykształcenia).
Odpowiedzieć czy wskazany zawód znajduje się w klasyfikacji określonej Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r, ( czy się w niej znajduje bądź nie). Wskazać podstawowe różnice pomiędzy klasyfikacjami Ministra Pracy i Polityki Społecznej a Ministra Edukacji Narodowej.
Numer wskazanego zawodu wg. klasyfikacji MP i PS - 265104
Ad. 4 Zawód ARTYSTA RZEŹBIARZ kod: 265104 wg. klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r nie jest ujęty w klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r.
Podstawowe różnice pomiędzy w/w klasyfikacjami polegają na tym, iż zawody ujęte w klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r. To zawody z grup 3-8 wg.
klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r.
Kody zawodów w klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej - jest 5-cio cyfrowy, tylko 3 pierwsze cyfry zawodów z klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej odpowiadają cyfrom wg. klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r.
Klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego, zwana dalej „klasyfikacją”, obejmuje zawody, typy szkół ponad gimnazjalnych, w których może odbywać się kształcenie, oraz wskazuje ministrów, na których wniosek zawody został wprowadzone do klasyfikacji. Klasyfikacja wskazuje także okres kształcenia w zasadniczej szkole zawodowej i szkole policealnej, w tym skrócony okres kształcenia w szkole policealnej na podbudowie określonego profilu kształcenia ogólno zawodowego w liceum profilowanym. Zawody objęte klasyfikacja został ujęte w grupy wielkie, duże i średnie, zgodnie z podziałem zawodów ustalonym w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, określonej w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania
(Dz. U. Nr 265, poz. 2644 oraz z 2007 r. Nr 106, poz. 728). W klasyfikacji ujęto zawody w obszarach grup wielkich od 3 do 8 oraz z grupy wielkiej 9 — zawód pracownik pomocniczy obsługi hotelowej, przewidziany do kształcenia wyłącznie dla osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Symbol cyfrowy zawodu przyjęty w klasyfikacji jest zgodny z symbolem cyfrowym zawodu przyjętym w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy w zakresie pierwszych trzech cyfr. Pierwsza cyfra wskazuje, zawód został sklasyfikowany w grupie wielkiej. Druga cyfra w połączeniu z pierwszą oznacza, że zawód występuje w grupie dużej, trzecia cyfra w połączeniu z dwiema pierwszymi wskazuje, że zawód został sklasyfikowany w grupie średniej. Czwarta i piata cyfra, stanowiące drugi człon symbolu cyfrowego zawodu, oznacza miejsce zawodu w grupie średniej, zgodnie z symbolem cyfrowym zawodu przyjętym w dotychczasowej klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Dla uproszczenia w klasyfikacji przyjęto tradycyjne nazwy zawodów rodzaju męskiego, nazwy zawodów rodzaju żeńskiego zastosowano tylko w niektórych zawodach, wyraźnie zdominowanych przez kobiety. Nie powinno to mieć wpływu na klasyfikowanie osób do określonych zawodów.
ĆWICZENIE NR 5
Temat: Analiza struktury i przeznaczenia standardu kwalifikacji zawodowych dla zawodu: strażak
Dyspozycje:
Wskazać podstawowe elementy struktury standardu kwalifikacji zawodowych .
Podać cechy charakterystyczne poszczególnych elementów struktury standardu kwalifikacji zawodowych.
Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP w Warszawie
Zaoczne studia licencjackie
Kierunek: Pedagogika
Specjalność: Doradztwo Pracy i BHP
Przedmiot: Zawodoznawstwo
Rok akademicki 2010/2011
ĆWICZENIE NR 4
Temat: Analiza aktualnie obowiązujących klasyfikacji zawodów i specjalności określonych rozporządzeniami:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy i zakresu jej stosowania. Dz. U Nr 82 poz. 587
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Dz. U. Nr 124 poz. 860
Dyspozycje:
Dla wskazanego kodu zawodu w klasyfikacji zawodów i specjalności Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r określić:
- nazwę zawodu oraz wskazać numery nazwy grup ( wielkiej, dużej, średniej i elementarnej),
- scharakteryzować grupę wielką do której należy wybrany zawód.
Scharakteryzować wskazany zawód do analizy na podstawie danych z publikacji i ewentualnie z internetu.
Wskazać poziom kwalifikacji dla zawodu, określić w jaki sposób wg. klasyfikacji można osiągnąć ten poziom kwalifikacji - ( tzw. poziom wykształcenia).
Odpowiedzieć czy wskazany zawód znajduje się w klasyfikacji określonej Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r, ( czy się w niej znajduje bądź nie). Wskazać podstawowe różnice pomiędzy klasyfikacjami Ministra Pracy i Polityki Społecznej a Ministra Edukacji Narodowej.
Numer wskazanego zawodu wg. klasyfikacji MP i PS - 265104
Ad. 1 Nazwa zawodu o numerze 265104 wg. klasyfikacji MP i PS - Artysta rzeźbiarz
Zawód należy do:
grupy wielkiej 2 - specjaliści,
grupa duża 26 - specjaliści z dziedziny prawa, dziedzin społecznych i kultury,
grupa średnia 265 - twórcy i artyści,
grupa elementarna 2651- artyści plastycy.
grupa wielka- 2- Grupa ta obejmuje zawody wymagające wysokiego poziom wiedzy zawodowej, umiejętności oraz doświadczenia w zakresie nauk technicznych, przyrodniczych, społecznych, humanistycznych i pokrewnych. Ich główne zadania to wdrażanie do praktyki koncepcji i teorii naukowych lub artystycznych, powiększanie dotychczasowego stanu wiedzy poprzez badania i twórczość oraz systematyczne nauczanie w tym zakresie.
Ad.2 ARTYSTA RZEŹBIARZ
kod: 265104
inne nazwy zawodu: rzeźbiarz.
ZADANIA I CZYNNOŚCI ROBOCZE
Artysta rzeźbiarz to przede wszystkim twórca. Twórca z wewnętrznego nakazu, z potrzeby zamykania
idei i emocji w dziełach przestrzennych. Głównym celem społecznym jego pracy jest kształtowanie estetyki otoczenia przez rzeźbę oraz komponowanie przestrzeni i małej architektury wokół człowieka.
Rzeźbiarz projektuje rzeźby w rysunku lub materiałach plastycznych takich jak modelina, glina. Mogą to być posągi, popiersia, głowy, rzeźby figuralne pomnikowe, nagrobne, ogrodowe, parkowe, a także dekoracyjne formy abstrakcyjne dla przestrzeni publicznej i prywatnej. Wykonuje je samodzielnie lub przy pomocy osób z zawodów pokrewnych, takich jak kamieniarz, snycerz, modelarz. Dziełem finalnym jest rzeźba w takich materiałach trwałych jak kamień, drewno, beton, gips, metal, masa ceramiczna, tworzywo sztuczne, laka, kość słoniowa, szkło, kamienie szlachetne, papier, tektura, styropian, sznur itp. Do zadań rzeźbiarza należy sporządzenie projektu wstępnego rzeźby w formie szkiców przestrzennych zgodnie z własną koncepcją artystyczną oraz zamówieniem zleceniodawcy (praktyka wykazuje, że wcale nie jest to łatwe do pogodzenia); wykonanie modelu rzeźby w skali 1 :10 w glinie lub gipsie i przedstawienie go zleceniodawcy; sporządzenie lub nadzorowanie sporządzenia modelu rzeźby w skali 1:1; nadzór (przy bardzo dużych rzeźbacłi) lub własnoręczne odlewanie rzeźby w wybranym materiale: tworzywie sztucznym, brązie, cynku, żeliwie, cemencie, porcelanie lub kamionce; wybór odpowiedniego surowca i kształtowanie w nim bryły rzeźby przez cięcie, kucie, szlifowanie, borowanie kamienia, drewna i innych materiałów twardych. Następnie rzeźbiarz opracowuje powierzchnię rzeźby i konturów przez szlifowanie, polerowanie, cyzelowanie, repulsowanie, polichromowanie lub nasycanie odpowiednimi substancjami chemicznymi. W wypadku tworzenia rzeźb składających się z kilku części rzeźbiarz musi połączyć poszczególne elementy czopami, wpustami, kotwami, nitami, spawem lub klejem. Końcowym etapem jest umieszczenie bryły rzeźbiarskiej w przestrzeni w porozumieniu z architektem i zleceniodawcą. Rzeźbiarz będąc artystą poszukuje stale nowych rozwiązań artystycznych oraz możliwości stosowania nowych materiałów. Powinien także brać czynny udział wżyciu artystycznym uczestnicząc w plenerach, konkursach oraz wystawach zbiorowych, organizując indywidualne wystawy własnej twórczości. Rzeźbiarz posługuje się w swojej pracy zarówno narzędziami nieprecyzyjnymi, takimi jak dłuta. świdry, noże, piły (ręczne i elektryczne), młotki, pilniki, spawarki, jak i narzędziami precyzyjnymi, takimi jak np. narzędzia dentystyczne i narzędzia do obróbki kamieni szlachetnych.
ŚRODOWISKO PRACY
materialne środowisko pracy
Praca rzeźbiarza odbywa się przeważnie w pracowniach rzeźbiarskich. Ale nie wszyscy artyści mają pracownie. Pracują więc w różnych miejscach, czasowo przygotowanych do wykonania rzeźby, a przy wykonywaniu monumentu (rzeźba o dużych rozmiarach) bardzo często na wolnym powietrzu. Jeżeli rzeźbiarz zostaje wykładowcą lub kierownikiem galerii, jego miejscem pracy jest szkoła, dom kultury, galeria, muzeum. W zawodzie tym istnieje zwiększone ryzyko wypadków typu skaleczenia, stłuczenia młotkiem, siekierą, strugiem, zacięcia dłutem, zaprószenia oczu odłamkami kamienia. Rzeźbiarze pracujący w kamieniu są zagrożeni pylicą płuc, zatrudnieni zaś w szkolnictwie chorobami narządu głosu i słuchu, gdyż uciążliwością tej pracy jest hałas.
Wykonujący rzeźby w tworzywie sztucznym narażeni są na przeróżnego typu zatrucia i alergie. warunki społeczne
Praca rzeźbiarza ma charakter indywidualny i samodzielny. Artysta sam tworzy wizję i szkic swojego dzieła. Współpracuje z zespołem tylko przy wielkogabarytowych realizacjach, lnie zdarza się to często. Mimo odosobnienia przy pracy w pracowni - kontakty z ludźmi są niezbędne i częste. Artysta musi chłonąć tzw. „ducha czasu" w rozmowach i dyskusjach z kolegami i zleceniodawcami. Ilość tych kontaktów zależy najbardziej od charakteru samego twórcy. Jako nauczyciel lub kierownik galerii ma bardzo intensywne codzienne kontakty z ludźmi, nierzadko konfliktowe.
warunki organizacyjne
Artysta rzeźbiarz pracuje średnio od 3 do 9 godzin dziennie i praca ta wymaga często wysiłku fizycznego. Godziny pracy ustala sam, w zależności od aktualnych potrzeb, otrzymanego zlecenia, pogody, wewnętrznego nakazu tworzenia. Czasem brak odpowiednich warunków organizacyjnych niesie ze sobą uczucie frustracji, poczucie niemożności zrealizowania swoich wizji. Na stanowisku nauczyciela i kierownika galerii godziny pracy ma stałe i wynoszą one od 3 do 6 godzin. Samodzielny twórca ma pełną swobodę działania i decydowania o tyra co i jak robić. Nauczyciel i kierownik galerii są okresowo kontrolowani oraz pełnią rolę zwierzchnika i podwładnego.
Z wykonywaniem zawodu artysty rzeźbiarza łączy się odpowiedzialność społeczno-moralna. Wiąże się ona z szerokim oddziaływaniem twórcy na otoczenie, który wpływa na wyzwalanie emocji oraz na kształtowanie opinii, poglądów, gustów i estetyki przestrzeni.
W wypadku nauczyciela odpowiedzialność dotyczy sprzętu szkolnego oraz bezpieczeństwa i zdrowia dzieci i młodzieży w klasie, w wypadku zaś kierownika galerii za wyposażenie galerii oraz za prawidłowe funkcjonowanie prowadzonej przez siebie jednostki gospodarczej.
WYMAGANIA PSYCHOLOGICZNE
Ze względu na charakter pracy rzeźbiarza najbardziej niezbędne są tu uzdolnienia plastyczne
i wyobraźnia przestrzenna, w której powstaje pierwszy obraz dzieła. Zręczność rąk i palców, czyli
zdolności manualne, oraz spostrzegawczość, ostrość i stereoskopowość widzenia pozwalają artyście
rzeźbiarzowi urzeczywistnić swoją wizję.
Aby sprostać wymogom konkurencji artysta rzeźbiarz musi być kreatywny, czyli być kopalnią
pomysłów nowych rozwiązań przestrzennych, nowych środków wyrazu, nowych zastosowań
materiałowych. Musi go cechować stałe myślenie twórcze, które nie pozwala mu stać w miejscu, a zmusza do potraktowania rzeźbiarskiego nawet odpadów i śmieci oraz przedmiotów codziennego użytku, jak np. w wypadku słynnych rzeźbiarzy Cesara, Christo czy Jaspera Johnsa.
Przy pracy nad dziełem trzeba umieć skupić na nim uwagę, a przy pracy z dziećmi i młodzieżą oraz w galerii trzeba posiadać dodatkowo zdolność podzielenia uwagi pomiędzy kilka spraw naraz oraz łatwość porozumiewania się. Przydatna jest też odrobina uzdolnień technicznych, ponieważ rzeźbiarz używa do pracy wielu różnorodnych narzędzi i urządzeń elektrycznych.
Samodzielność, niezależność i ciekawość wszystkiego, co dzieje się w świecie pozwala artyście być
znaczącą osobowością twórczą o pozytywnym oddziaływaniu na środowisko.
Artysta jak gąbka chłonie "ducha czasu", w którym żyje, by zamknąć go w swoim dziele, dlatego jego zainteresowania muszą być rozległe i wszechstronne. Począwszy od społecznych przez psychologiczne, historyczne, filozoficzne, językowe, techniczne aż do materiałoznawstwa włącznie. Artysta rzeźbiarz powinien również charakteryzować się dużą inicjatywnością: wysyłać wiele ofert do potencjalnych zleceniodawców, organizować sobie reklamę itp., ponieważ sam musi zorganizować warsztat pracy, zadbać o zlecenia (brak jest agencji dbających o pracę dla rzeźbiarzy, tak jak np. są agencje wyszukujące pracę aktorom).
Niewątpliwie przydatna jest odporność emocjonalna, gdyż sprawy związane z samo zatrudnieniem i rywalizacją na rynku usług plastycznych niosą ze sobą wiele stresów i napięć.
WYMAGANIA FIZYCZNE I ZDROWOTNE
Praca artysty rzeźbiarza jest, w kategoriach wysiłku fizycznego, średnio ciężka. Wykonanie dużej rzeźby jest pracą wymagająca znacznego wysiłku fizycznego i dużej sprawności narządów ruchu i wzroku. Na pewno nie poradzi sobie łatwo w tym zawodzie osoba niepełnosprawna. Możliwe jest jednak, aby niepełnosprawny artysta projektował i tworzył rzeźby w małej skali. Wady słuchu i mowy nie stanowią żadnej przeszkody dla uprawiania samodzielnej twórczości rzeźbiarskiej, ale utrudniają studia w normalny trybie w Akademii Sztuk Pięknych. Jako wykładowca lub kierownik galerii osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona.
WARUNKI PODJĘCIA PRACY W ZAWODZIE Aby zostać profesjonalnym artystą rzeźbiarzem trzeba ukończyć Wyższą Szkołę Plastyczną. Egzaminy wstępne do tych szkół obejmują sprawdzenie zdolności artystycznych w wybranym kierunku. Dyplom ukończenia takiej szkoły daje prawo członkostwa w Związku Polskich Artystów Plastyków oraz zatrudnienia w sferze oświaty i kultury. Przydatne są tu uprawnienia pedagogiczne oraz umiejętność obsługi komputera.
MOŻLIWOŚĆ AWANSU W HIERARCHII ZAWODOWEJ
Możliwości rozwoju kariery zawodowej w wypadku rzeźbiarza - samodzielnego twórcy są duże, chociaż nie oznaczają one osiągania coraz wyższych stopni w hierarchii organizacyjnej. Awans oznacza uznanie i sławę dobrego rzeźbiarza. Można to osiągnąć talentem i pracowitością. Awans wykładowcy plastyki i kierownika galerii również polega na zdobyciu uznania i prestiżu.
MOŻLIWOŚĆ PODJĘCIA PRACY PRZEZ DOROSŁYCH
Rzeźbić można zacząć w każdym wieku, nawet po dłuższej przerwie od ukończenia studiów. Nie ma ograniczeń wiekowych, ponieważ artysta rzeźbiarz pracuje na własny rachunek. Uczelnie plastyczne przyjmują kandydatów w zasadzie do 25 roku życia, ale istnieją odstępstwa od tej zasady.
ZAWODY POKREWNE
artysta malarz, artysta grafik, konserwator dzieł sztuki, architekt, dekorator wnętrz, nauczyciel akademicki, kamieniarz
LITERATURA
Gerson-Dąbrowska Maria, "Modelowanie jako nauka i zabawa", 1923
Krzemowicz Henryk, "Odlewy gipsowe", 1929
Piaskowski Jerzy, "Technologia dawnych odlewów artystycznych", 1981
Jaworski Marek, "WkręguKenara", 1968
Kenarowa Halina, "Od Zakopiańskiej Szkoły Przemysłu Drzewnego do Szkoły Kenara", Studium
z dziejów szkolnictwa zawodowego - artystycznego w Polsce, 1978
Domański Michał, "Poczet wielkich rzeźbiarzy", 1981
Wojnar Irena, "Nauczyciel i wychowanie estetyczne", 1968
Milłati Wiesław, "Organizacja szkolnictwa artystycznego w Polsce", 1972
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, folder informacyjny wydany w 1994 r
Zeszyty Naukowe ASP nr 1/1982 r., Paweł Kozłowski, "ASP w oczach profesorów i studentów"
Dwumiesięcznik "Sztuka"
Ad. 3 Aby zostać profesjonalnym artystą rzeźbiarzem trzeba ukończyć Wyższą Szkołę Plastyczną. Egzaminy wstępne do tych szkół obejmują sprawdzenie zdolności artystycznych w wybranym kierunku. Dyplom ukończenia takiej szkoły daje prawo członkostwa w Związku Polskich Artystów Plastyków oraz zatrudnienia w sferze oświaty i kultury. Przydatne są tu uprawnienia pedagogiczne oraz umiejętność obsługi komputera.
Ad. 4 Zawód ARTYSTA RZEŹBIARZ kod: 265104 wg. klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r nie jest ujęty w klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r.
Podstawowe różnice pomiędzy w/w klasyfikacjami polegają na tym, iż zawody ujęte w klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r. To zawody z grup 3-8 wg.
klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r.
Kody zawodów w klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej - jest 5-cio cyfrowy, tylko 3 pierwsze cyfry zawodów z klasyfikacji Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej odpowiadają cyfrom wg. klasyfikacji zawodów Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r.
Klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego, zwana dalej „klasyfikacją”, obejmuje zawody, typy szkół ponad gimnazjalnych, w których może odbywać się kształcenie, oraz wskazuje ministrów, na których wniosek zawody został wprowadzone do klasyfikacji. Klasyfikacja wskazuje także okres kształcenia w zasadniczej szkole zawodowej i szkole policealnej, w tym skrócony okres kształcenia w szkole policealnej na podbudowie określonego profilu kształcenia ogólno zawodowego w liceum profilowanym. Zawody objęte klasyfikacja został ujęte w grupy wielkie, duże i średnie, zgodnie z podziałem zawodów ustalonym w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, określonej w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania
(Dz. U. Nr 265, poz. 2644 oraz z 2007 r. Nr 106, poz. 728). W klasyfikacji ujęto zawody w obszarach grup wielkich od 3 do 8 oraz z grupy wielkiej 9 — zawód pracownik pomocniczy obsługi hotelowej, przewidziany do kształcenia wyłącznie dla osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Symbol cyfrowy zawodu przyjęty w klasyfikacji jest zgodny z symbolem cyfrowym zawodu przyjętym w klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy w zakresie pierwszych trzech cyfr. Pierwsza cyfra wskazuje, zawód został sklasyfikowany w grupie wielkiej. Druga cyfra w połączeniu z pierwszą oznacza, że zawód występuje w grupie dużej, trzecia cyfra w połączeniu z dwiema pierwszymi wskazuje, że zawód został sklasyfikowany w grupie średniej. Czwarta i piata cyfra, stanowiące drugi człon symbolu cyfrowego zawodu, oznacza miejsce zawodu w grupie średniej, zgodnie z symbolem cyfrowym zawodu przyjętym w dotychczasowej klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Dla uproszczenia w klasyfikacji przyjęto tradycyjne nazwy zawodów rodzaju męskiego, nazwy zawodów rodzaju żeńskiego zastosowano tylko w niektórych zawodach, wyraźnie zdominowanych przez kobiety. Nie powinno to mieć wpływu na klasyfikowanie osób do określonych zawodów.
Literatura:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010r w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy i zakresu jej stosowania. Dz. U Nr 82 poz. 587
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 czerwca 2007r w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego. Dz. U. Nr 124 poz. 860
Departament Rynku Pracy Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, ”Przewodnik po zawodach” wydanie II, tom I, Warszawa 2003,
Data wykonania ćwiczenia: 14.11.2010r
Data oddania ćwiczenia: 28.11.2010r
Grupa ; Z4