Krzyk
sł. i muz. J. Kaczmarski, wg. obrazu E. Muncha 1978
Dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze? |
a d a |
Dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze? |
a d a |
Dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem? |
a d |
Dlaczego z mego głosu mało tak zostaje? |
d E |
|
|
Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! |
d a |
A! Zatykam uszy swe! |
d a |
Smugi w powietrzu i mój bieg |
F |
Jak prądy niewidzialnych rzek |
G |
Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! |
d E |
A! Zatykam uszy swe! |
d a |
Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! |
d E a |
|
|
Kim jest ten człowiek, który ciągle za mną idzie? |
a d a |
Zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi! |
a d a |
Wiem, że on wie, że ja się strasznie jego boję |
a d |
Wiem, że coś mówi, lecz zatkałam uszy swoje! |
d E |
|
|
Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! |
d a |
A czy ktoś zrozumie to?! |
d a |
Nie kończy się ten straszny most |
F |
I nic się nie tłumaczy wprost |
G |
Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! |
d E |
A! Czy ktoś zrozumie to?! |
d a |
Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! |
d E a |
|
|
Mówicie o mnie, że szalona, że szalona! |
a d a |
Mówicie o mnie, ja to samo krzyczę o nas! |
a d a |
I swoim krzykiem przez powietrze drążę drogę |
a d |
Po której wszyscy inni iść w milczeniu mogą... |
d E |
|
|
Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! |
d a |
A! Ktoś chwyta, woła - stój! |
d a |
Lecz wiem, że już nadchodzi czas |
F |
Gdy będzie musiał każdy z was |
G |
Uznać ten krzyk, ten krzyk, ten krzyk z mych niemych ust |
d E |
Za swój!!! |
a (b a) |