LABORATORIUM METOD I ALGORYTMÓW STEROWANIA CYFROWEGO |
||||
Data ćwiczeń: 16.12.2010 20.01.2011 |
Termin oddania: 27.01.2011 |
Prowadzący: Dr inż. Krzysztof Solak |
||
Łukasz Gawłowski 170772
Nr grupy: 5 |
Temat ćwiczenia: Regulator stanowy. |
Ocena: |
||
|
|
|
Cel ćwiczenia.
Zapoznanie się z projektowaniem regulatorów stanowych oraz sprawdzenie ich właściwości i sposobu działania.
Przebieg ćwiczenia.
Podana transmitancja:
Używany mplik to RMOD a potem:
licz=[1];
mian=[1 5 1 1];
%mian=[0.85 4.85 0.85 0.85];
Tp=0.2;
Us=0.118;
[A,B,C,D]=tf2ss(licz,mian)% - zamiana Go na opis stanowy
[Ad,Bd,Cd,Dd]=c2dm(A,B,C,D,Tp,'zoh') %- dyskretyzacja;"metoda" patrz help
n=size(Ad,1) %- rząd macierzy Ad (aby uniknąć " Nic nie wiem o systemie przy wprowadzani biegunów
Hs=ctrb(Ad,Bd)%- macierz obserwowalności;det(X)- wyznacznik X
b=eig(Ad) %- wartości własne zI-Ad
bz=[0.7949+0.1725i 0.7949-0.1725i 0.4032]
Mian=poly(bz)% - wielomian z biegunów bz
K=place(Ad,Bd,bz)% - obliczenie macierzy wzmocnienia K
F=Ad-Bd*K
dstep(F,Bd/0.118,Cd,Dd)
bz1 =[0.1101 + 0.0848i 0.1101 - 0.0848i 0];
L=place(Ad',Cd',bz1)'
licz1=[0.8];
mian1=[0.8 4 0.8 0.8];
Odpowiedź układu:
Odpowiedź układu po skorygowaniu wartości ustalenia:
Model nr 1:
Odpowiedź układu w Scope (wysłana do workspace):
(Złe wartości na osi czasu, ponieważ problem jest z dostosowaniem długości sygnału do czasu generowanego z układu, aby można wykreślić w matlab'ie charakterystykę.)
Odpowiedź układu w Scope (wysłana do workspace) po zmianie transmitancji o 15% :
(Złe wartości na osi czasu, ponieważ problem jest z dostosowaniem długości sygnału do czasu generowanego z układu, aby można wykreślić w matlab'ie charakterystykę.)
Model nr 2:
Odpowiedź układu 2 dla podstawowej transmitancji w bloczku transfer function:
Odpowiedź układu 2 dla transmitancji ze zmienionym o 20% mianowniku w bloczku transfer function:
Model nr 3:
Odpowiedź układu 3 dla podstawowej transmitancji w bloczku transfer function:
Odpowiedź układu 3 dla transmitancji ze zmienionym o 20% mianowniku w bloczku transfer function:
Uwagi i wnioski.
W modelu nr 1 widać, że po zmianie transmitancji odpowiedź układu nie ustala się na wartości 1 jak w przypadku pierwszym lecz na wartości ok. 1,2. Można więc zdecydowanie stwierdzić, że jest to regulator nieodporny.
W modelu nr 2 wykreślone przebiegi, dla podstawowej transmitancji w bazowym układzie i w części zmodyfikowanej, pokrywają się. Natomiast po zmienieniu mianownika transmitancji, w bloczku transfer function o 20%, odpowiedź układu podstawowego pozostaje bez zmian, lecz przebieg pochodzący od zmodyfikowanej części modelu ustala się na innym poziomie o ok. 0,25 wyższym.
Model nr 3 ostał urozmaicony o jeszcze jedno sprzężenie zwrotne z sumatorem i wzmocnieniem. Dla transmitancji podstawowych charakterystyki ustalają się na wartości 1 i pokrywają się ze sobą. Po zmianie mianownika transmitancji, w bloczku transfer function o 20%, przebiegi nadal się pokrywają, lecz wartość ustalona jest o ok. 0,07 wyższa od poprzedniej. Polepszył się natomiast czas ustalenia, a przeregulowanie zostało całkiem wyeliminowane.