Wnioski :

Pierwsza część ćwiczenia polegała na pokazaniu jak się wyznacza zaciski jednoimienne za pomocą woltomierza który będzie się wychylał w stronę wyższego potencjału tzn. zacisku który jest jednorodny względem nam znanego do którego wpływa prąd.

Zaciski jednoimienne mają te własności, że jeżeli prądy jednocześnie do nich wpływają to strumienie w rdzeniu pochodzące od tych prądów dodają się, a składniki napięć na cewce wynikłe ze zjawiska samoindukcji i indukcji wzajemnej mają w równaniu ten sam znak (sprzężenie zgodne).

Druga część ćwiczenia polegała na pokazaniu wpływu sprzężeń magnetycznych na obwody elektryczne. Przy połączeniu szeregowym - sprzężeniu zgodnym - na impedancje zastępczą obwodu w większej części składa się reaktancja indukcyjna obwodu, natomiast przy sprzężeniu przeciwnym część urojona jest dużo mniejsza niż część rzeczywista impedancji. Przy połączeniu równoległym - sprzężenie zgodne również reaktancja indukcyjna stanowi większą część impedancji zastępczej obwodu. Przy sprzężeniu przeciwnym cała impedancja stanowi dla prądu prawie wyłącznie opór rzeczywisty - opór bierny jest bardzo mały.

W obwodzie gdzie po stronie wtórnej podłączony jest kondensator obserwujemy wzajemne równoważenie się napięć na cewce i kondensatorze. W rzeczywistości ma to taki skutek, że impedancja całego układu rośnie a z nią również wzrasta indukcja układu
(w układzie bez kondensatora wypadkowa indukcja jest dużo mniejsza).

1

9

---